MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Advertisements

Blok I: PODSTAWY TECHNIKI Lekcja 6: Zjawisko tarcia i jego wpływ na pracę ciągników i maszyn rolniczych (1 godz.) 1. Zjawisko tarcia 2. Tarcie ślizgowe.
Mechanika płynów. Prawo Pascala (dla cieczy nieściśliwej) ( ) Blaise Pascal Ciśnienie wywierane na ciecz rozchodzi się jednakowo we wszystkich.
WYKŁAD 5 OPTYKA GEOMETRYCZNA OPTYKA GEOMETRYCZNA.
© Matematyczne modelowanie procesów biotechnologicznych - laboratorium, Studium Magisterskie Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej, Kierunek Biotechnologia,
Kwantowy opis atomu wodoru Łukasz Palej Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek Górnictwo i Geologia Kraków, r
Badania elastooptyczne Politechnika Rzeszowska Katedra Samolotów i Silników Lotniczych Ćwiczenia Laboratoryjne z Wytrzymałości Materiałów Temat ćwiczenia:
WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE.  Aby określić położenie punktu na globusie stworzono siatkę geograficzną, która składa się z południków i równoleżników. Południk.
„MATEMATYKA JEST OK!”. Figury Autorzy Piotr Lubelski Jakub Królikowski Zespół kierowany pod nadzorem mgr Joanny Karaś-Piłat.
W KRAINIE TRAPEZÓW. W "Szkole Myślenia" stawiamy na umiejętność rozumowania, zadawania pytań badawczych, rozwiązywania problemów oraz wykorzystania wiedzy.
KLASA VI 1. WSTĘP – Układy współrzędnych – przykłady 2. UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH X-Y – definicja, rzędne, odcięte, początek układu. 3. WSPÓŁRZĘDNE PUNKTU –
To znaczy, że składa się z dwóch identycznych części, które można na siebie nałożyć. Na przykład człowiek (w niektórych miejscach) jest takim stworem.
Matematyka przed egzaminem czyli samouczek dla gimnazjalisty Przygotowała Beata Czerniak FUNKCJE.
Pole magnetyczne Magnes trwały – ma dwa bieguny - biegun północny N i biegun południowy S.                                                                                                                                                                     
Ruch jest wszechobecnym zjawiskiem w otaczającym nas świecie. Poruszają się miedzy innymi: ludzie, samochody, wskazówki zegara oraz maleńkie atomy.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Soczewki, konstrukcja obrazów w soczewkach. Autorzy:
Opracowanie Joanna Szymańska Konsultacja Bożena Hołownia.
Dorota Kwaśniewska OBRAZY OTRZYMYWA NE W SOCZEWKAC H.
 Austriacki fizyk teoretyk,  jeden z twórców mechaniki kwantowej,  laureat nagrody Nobla ("odkrycie nowych, płodnych aspektów teorii atomów i ich zastosowanie"),
Mechanizmy kierowania. I. Budowa układu kierowniczego.
MECHANIKA 2 CIAŁA SZTYWNEGO Wykład Nr 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY
Wytrzymałość materiałów
Systemy wizyjne - kalibracja
Nast. slajd Odcinki w trójkącie Maciej Kawka.
Wytrzymałość materiałów
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Okrąg i koło Rafał Świdziński.
Przesuwanie wykresu funkcji liniowej
Figury obrotowe w życiu codziennym
Optyka geometryczna.
MECHANIKA 2 Dynamika układu punktów materialnych Wykład Nr 9
Wytrzymałość materiałów
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Wytrzymałość materiałów
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Modele oscylatora harmonicznego Oscylator harmoniczny – układ fizyczny, który może wykonywać samoistne drgania o okresie niezależnym od amplitudy.
Prace wykonali: Krzysztof Kołodziej Damian Urban Dawid Hoffmann
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
FIGURY.
Dynamika ruchu płaskiego
Podstawy automatyki I Wykład /2016
Elementy analizy matematycznej
KLASYFIKACJA CZWOROKĄTÓW
Wykład IV Ruch harmoniczny
Zajęcia przygotowujące do matury rozszerzonej z matematyki
Elementy fizyki kwantowej i budowy materii
PROCESY SZLIFOWANIA POWIERZCHNI ŚRUBOWYCH
Podstawy teorii zachowania konsumentów
Moment gnący, siła tnąca, siła normalna
Symulacje komputerowe
Wytrzymałość materiałów
PODSTAWY MECHANIKI PŁYNÓW
Twierdzenia Pitagorasa - powtórzenie wiadomości
Tensor naprężeń Cauchyego
Wytrzymałość materiałów
Grafika komputerowa Rzutowanie.
MATEMATYKAAKYTAMETAM
Wytrzymałość materiałów
Figury geometryczne.
Wyrównanie sieci swobodnych
Wytrzymałość materiałów
Prawa ruchu ośrodków ciągłych c. d.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Zapis prezentacji:

MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Pojęcie Ruchu Płaskiego Rys.1 Ruchem płaskim ciała sztywnego nazywamy taki ruch, w którym wszystkie punkty ciała poruszają się w płaszczyznach równoległych do pewnej płaszczyzny , zwanej płaszczyzną kierującą (Rys. 1). Przez ciało sztywne prowadzimy prostą l prostopadłą do płaszczyzny .

Opis Ruchu Przekroju Bryły Po Płaszczyźnie Kierującej Własności: Podczas dowolnego ruchu ciała prosta l porusza się ruchem postępowym i jest stale prostopadła do . Podczas ruchu obrotowego ciała wokół prostej l punkty leżące na prostej równoległej do l mają te same prędkości i przyspieszenia. Rys.1 Wniosek! Ruch płaski jest określony, jeżeli znamy ruch przekroju bryły po płaszczyźnie kierującej.

Opis Ruchu Przekroju Bryły Po Płaszczyźnie Kierującej Bryła wykonuje ruch płaski. Przekrój bryły S porusza się po płaszczyźnie rysunku z położenia I do II. I sposób (linia czerwona): Ruch postępowy przekroju z położenia I do IA; Obrót przekroju dookoła A1 o kąt φ. II sposób (linia niebieska): Ruch postępowy przekroju z położenia I do IB; Obrót przekroju dookoła B1 o kąt φ. Rys. 2

Opis Ruchu Przekroju Bryły Po Płaszczyźnie Kierującej Twierdzenie W ruchu płaskim możemy przeprowadzić bryłę z położenia początkowego do położenia końcowego za pomocą ruchu postępowego oraz obrotowego dookoła osi prostopadłej do płaszczyzny kierującej i przechodzącej przez obrany biegun.

Środek Obrotu Zastępczego Obieramy punkty A i B danego przekroju (w położeniu I). Punkty te po wykonaniu ruchu zajmą położenie A1 i B1. Znajdujemy punkt C przecięcia się symetralnych odcinków AA1 i BB1. Widzimy, że ruch przekroju dokonał się za pomocą obrotu dookoła punktu C. Taki punkt nazywamy środkiem obrotu zastępczego (Rys. 3). Rys. 3

Środek Obrotu Chwilowego Punkty AB i A1B1 obieramy nieskończenie blisko siebie. Ruch w nieskończenie krótkim czasie nazywamy ruchem chwilowym. Ruch chwilowy przekroju po płaszczyźnie kierującej jest obrotem chwilowym dookoła punktu S zwanego środkiem obrotu chwilowe- go. Rys. 4

Środek Obrotu Chwilowego Własność! Środek S obrotu chwilowego leży w punkcie przecięcia się normalnych do torów punk- tów A i B (rys. 4). Rys. 4

Oś Obrotu Chwilowego Osią obrotu chwilowego nazywamy prostą przechodzącą przez środek obrotu chwilowego S i prostopadłą do płaszczyzny kierującej. Wokół tej osi dokonuje się również ruch chwilowy. Rys. 4

Centroidy i Aksoidy Punkty A1 i B1 poruszają się w płaszczyźnie po torach odpowiednio 1 i 2 (Rys. 5). S1, S2, S3,… – środki obrotów chwilowych odpowiednio w położeniach I, II, III,… Centroidą stałą Cs nazywamy miejsce geometryczne środków chwilowych Si na płaszczyźnie stałej. Rys. 5

Centroidy i Aksoidy Przenieśmy teraz odcinki A2B2, A3B3, A4B4,… do odcinka A1B1 (Rys. 5). Wierzchołki S2, S3, S4,… trójkątów A2B2S2, A3B3S3, A4B4S4 – znajdą się w położeniach S’2, S’3, S’4,… Centroidą ruchomą Cr nazywamy miejsce geometryczne środków chwilowych S’i na płaszczyźnie ruchomej, związanej z poruszającym się układem. Rys. 5

Centroidy i Aksoidy Aksoidą stałą nazywamy miejsce geometryczne osi obrotów chwilowych w układzie stałym (związanym z płaszczyzną kierującą). Jest to powierzchnia walcowa. Aksoidą ruchomą nazywamy miejsce geometryczne osi obrotów chwilowych w układzie ruchomym (związanym z poruszającą się bryłą). Jest to również powierzchnia walcowa.

Przewodnie prędkości i przyspieszeń Przewodnią prędkości (przyspieszeń) punktów poruszającego się ciała nazywamy linię , na której leżą końce wektorów ich prędkości (przyspieszeń). Przewodnią jest prosta.

Przewodnie prędkości i przyspieszeń Jak znaleźć mając dane i ? Końce wektorów prędkości punktów A i B dzielą przewodnią na odcinki proporcjonalne do odległości między nimi.

Równania Ruchu Płaskiego Przyjmijmy układ współrzędnych x, y, związany z płaszczyzną kierującą. Na ruchomym przekroju S obierzmy dowolny biegun A jako początek ruchomego układu współrzędnych , , związanego z poruszającym się przekrojem. – wektor położenia dowolnego punktu P w układzie stałym x, y. – wektor położenia punktu P w układzie ruchomym , . – wektor położenia bieguna A w układzie stałym. Uwaga! Rys. 3

Równania Ruchu Płaskiego – kąt zawarty między osią x a osią . Położenie układu ruchomego względem układu stałego:

Równania Ruchu Płaskiego Kinematyczne RÓWNANIA RUCHU PŁASKIEGO w postaci wektorowej Uwzględniając rzuty tych wektorów otrzymamy RÓWNANIA RUCHU PUNKTU P.

Prędkość w ruchu Płaskim Prędkość punktu P przekroju poruszającego się po płaszczyźnie kierującej: – prędkość punktu P przekroju – prędkość obranego bieguna A, jednakowa w danej chwili dla wszystkich punktów przekroju. Jest to prędkość ruchu postępowego. Prędkość końca wektora wskutek obrotu przekroju wokół bieguna A:

Prędkość w ruchu Płaskim Wektor prędkości dowolnego punktu przekroju: Prędkość dowolnego punktu w ruchu płaskim jest więc sumą geometryczną prędkości ruchu postępowego i prędkości ruchu obrotowego dookoła obranego bieguna.

Przyspieszenie w Ruchu Płaskim Przyspieszenie jest równe pochodnej wektora prędkości względem czasu: czyli Iloczyn wektorowy , lecz w przypadku ruchu płaskiego wektory i są stale do siebie prostopadłe, a więc co upraszcza równanie do postaci

Przyspieszenie w Ruchu Płaskim gdzie – przyspieszenie punktu A w ruchu postępowym – przyspieszenie styczne punktu P pochodzące od obrotu ciała wokół punktu A. – przyspieszenie normalne punktu P pochodzące od obrotu ciała wokół punktu A.

Przykład 1 Pręt AB o długości l umocowany jest poziomo na kołach o promieniach r tak, jak na Rys. 7. Koło o środku O obraca się ze stałą prędkością kątową ω. Znaleźć prędkość oraz przyspieszenie punktu B.

ROZWIĄZANIE Obieramy układ współrzędnych x i y oraz  i  tak, jak na rysunku. Oxy – układ nieruchomy; A – układ ruchomy. Wtedy

ROZWIĄZANIE

Przykład 2 Obliczyć prędkość kątową pręta AB oraz prędkość liniową punktu B mechanizmu korbowo-wodzikowego w chwili gdy φ1 = 60°. Walec toczy się bez poślizgu po poziomej płaszczyźnie odległej od osi OB o promień walca 0,5 d. Dane: OA = d, AB = d√3, ω1 = const. d√3 d ½d

ROZWIĄZANIE Ponieważ ω1 = const, więc Równania ruchu punktu B: d√3 d ½d Należy znaleźć zależność pomiędzy kątami φ1 i φ2!

ROZWIĄZANIE Skorzystamy z twierdzenia sinusów: A zatem:

ROZWIĄZANIE Prędkość kątowa pręta AB jest równa: Równanie ruchu punktu B:

Prędkość liniowa punktu B: Dla φ1 = 60°:

Toczenie się walca po powierzchni Przykład 3 Toczenie się walca po powierzchni v v 2v v√2 v v v v v + = O O O v ω v v ω v√2 r. postępowy + = r. obrotowy r. płaski ω = v/r

Toczenie się walca po powierzchni Przykład 3 Toczenie się walca po powierzchni vobr – prędkość punktu P w ruchu obrotowym r1 O α vobr P v

Toczenie się walca po powierzchni Przykład 3 Toczenie się walca po powierzchni

Przykład 4 Walec o promieniu r toczy się bez poślizgu po wewnętrznej stronie nieruchomej powierz-chni walcowej o promieniu R, wprowadzony w ruch za pomocą korby OA. Prędkość kątowa korby wynosi ω1. Znaleźć: prędkości liniowe punktów A, B i D; prędkość i przyspieszenie liniowe walca. Dane: r, R, ω1.

ROZWIĄZANIE Korzystając z poprzedniego zadania: vD ω2 vA