utwierdzonych dwu i jednostronnie

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Metody numeryczne w mechanice i projektowaniu
Advertisements

Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
II Tutorial z Metod Obliczeniowych
TERMO-SPRĘŻYSTO-PLASTYCZNY MODEL MATERIAŁU
Metoda szeregu Fouriera
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Teoria sprężystości i plastyczności
Anizotropowy model uszkodzenia i odkształcalności materiałów kruchych
Profil dyplomowania Modelowanie komputerowe
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 6
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 5
Biomechanika przepływów
Biomechanika przepływów
INFORMACJA! Udostępniane materiały pomocnicze do nauki przedmiotu Wytrzymałość Materiałów są przeznaczone w pierwszym rzędzie dla wykładowców. Dla właściwego.
WYKŁAD 2 Pomiary Przemieszczeń Odkształcenia
INFORMACJA! Udostępniane materiały pomocnicze do nauki przedmiotu Wytrzymałość Materiałów są przeznaczone w pierwszym rzędzie dla wykładowców. Dla właściwego.
Biomechanika przepływów
Ocena wytrzymałości zmodyfikowanej konstrukcji panelu kabiny dźwigu osobowego wykonanego z materiału bezniklowego Dr inż. Paweł Lonkwic – LWDO LIFT Service.
Przekrycie cięgnowo – prętowe nad sztucznym lodowiskiem w Rzeszowie
Mechanika Materiałów Laminaty
ABAQUS v6.6- Przykład numeryczny- dynamika
Metoda elementów skończonych dla problemów nieliniowych
Łukasz Łach Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
Wykonał: Kazimierz Myślecki, Jakub Lewandowski
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 8
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 2
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 4
Maciej Paszyński Katedra Informatyki Akademia Górniczo-Hutnicza
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 13 Mechanika materiałów 1.Podstawowe modele materiałów 2.Naprężenia i odkształcenia w prętach rozciąganych 3.Naprężenia.
Politechnika Rzeszowska
ABAQUS v6.6- Przykład numeryczny- wyniki
ABAQUS v6.6- Przykład numeryczny- modelowanie
Modelowanie fenomenologiczne III
Projektowanie Inżynierskie
Projektowanie Inżynierskie
Metody Numeryczne Ćwiczenia 3
Seminarium 2 Elementy biomechaniki i termodynamiki
Teoria sprężystości i plastyczności - ćwiczenia
Numeryczna i eksperymentalna analiza statyczna wpływu sztywności węzłów spawanych konstrukcji kratowych na stan ich wytężenia Artur Blum Zbigniew Rudnicki.
Zaawansowane zastosowania metod numerycznych
Tensometria elektrooporowa i światłowodowa Politechnika Rzeszowska Katedra Samolotów i Silników Lotniczych Ćwiczenia Laboratoryjne z Wytrzymałości Materiałów.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Jak wyznaczyć masę przedmiotu codziennego użytku bez użycia.
INŻYNIERIA MATERIAŁÓW O SPECJALNYCH WŁASNOŚCIACH Przyrost temperatury podczas odkształcenia.
Próba ściskania metali
Zadanie nr 3 Model numeryczny konstrukcji złożonej z kilku części Cel: Zapoznanie studentów z zasadą modelowania kontaktu mechanicznego pomiędzy współdziałającymi.
Wyznaczenie naprężeń cieplnych w rurze, przez którą przepływa medium o temperaturze 400 C Zadanie 4-5 Cel: Zapoznanie studentów z modelowaniem zjawisk.
Określenie optymalnej wysokości żeber w odlewie płyty wykonanej ze stopu Al-Si ZADANIE 6-7 Cel: Zapoznanie studentów z optymalizacją konstrukcji na przykładzie.
Wytrzymałość materiałów
POLITECHNIKA KRAKOWSKA IM.TADEUSZA KOŚCIUSZKI
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
Wytrzymałość materiałów WM-I
Komputerowa optymalizacja konstrukcji odlewu pod względem wytrzymałościowym Zadanie nr 2 Wykorzystanie wykresów z statycznej próby rozciągania do wyznaczenia.
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
T-W-1 Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych 1
Zapis prezentacji:

utwierdzonych dwu i jednostronnie Komputerowa optymalizacja konstrukcji odlewu pod względem wytrzymałościowym Zadanie nr 1 Składowe stanu naprężenia i odkształcenia wyznaczane metodą MES na przykładzie belek utwierdzonych dwu i jednostronnie Cel: Zapoznanie studentów z aplikacją MES, budowa modelu, przeprowadzenie prostych obliczeń Literatura: 1. R. Grądzki: Wprowadzenie do metody elementów skończonych, Politechnika Łódzka, 2002 2. W. Śródka: Trzy lekcje metody elementów skończonych , Politechnika Wrocławska, 2004 3. A. Skrzat: Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała stałego i przepływów ciepła w programie Abaqus, Rzeszów 2010 4. Wykłady !

Na całą górną powierzchnię belki o wymiarach 1000 x 80 x 40 działa obciążenie p1 = 2 kG/mm2 Belka zamocowana jest sztywno na obu swoich końcach w nieodkształcalnych podporach. Zakładamy, że ciśnienie powoduje ugięcie belki w zakresie sprężystym ( E=21000 kG/mm2 , n = 0,33) 1. Należy wykonać odpowiedni model numeryczny oraz wyznaczyć wartości tensora odkształceń i naprężeń w belce oraz składowe jej przemieszczenia i naprężenie zredukowane HMH 2. Wykorzystując model z punktu 1 wykonać podobne obliczenia w przypadku belki o wymiarach 500 x 80 x 40 zamocowanej sztywno tylko jednym końcem w nieodkształcalnej podporze. 3. Porównać wyniki obliczeń numerycznych z rozwiązaniem analitycznym dla obu przykładów

Belka mocowana sztywno po obu swoich końcach E = tg a E = 21000 kG/mm2 n = 0,33 Rys.1 Liniowy model materiału p1 = 0,1 kG/mm2 1000 80 40 Rys. 2 Model obciążenia belki mocowanej dwustronnie

Belka mocowana sztywno z jednej strony p1 = 0,1 kG/mm2 500 80 40 Rys. 3. Model obciążenia belki mocowanej z jednej strony

Zależności pomocne do przeliczenia obciążenia podanego w jednostkach [ kG/mm2] – MES, na obciążenie podane w kG/mmb stosowane zwykle w teorii belek p = 0,1 [ kG/mm2] ……?…. q [ kG/mm] S = 40 mm x 500 mm = 20000 mm2 s = F/S …. F = s * S = 0,1 kG/mm2 * 20000 mm2 = 2000 kG q = 2000 kG / 500 mm = 4 kG/mm

Minimum teorii Sześcian składowych stanu naprężenia oraz tensory naprężeń i odkształceń sz tzx tyz sy sx txy x y z Tensor naprężeń Tensor odkształceń

Hipoteza wytężeniowa H-M-H Hipoteza wytężeniowa H-M-H W układzie kierunków głównych