WPŁYW ODRUCHÓW PIERWOTNYCH NA ROZWÓJ RUCHOWY MAŁEGO DZIECKA Mgr Katarzyna Bogacz – terapeuta NDT BOBAth i bobath baby Nauczyciel – fizjoterapeuta w Publicznym Przedszkolu nr 4 z Oddziałami Integracyjnym we Wieluniu, fizjoterapeuta w Ośrodku Rehabilitacyjno Adaptacyjnym Stowarzyszenia „Tacy Sami” we Wieluniu Konferencja 27.04. 2017

Odruch Galanta Zanika między 3-4 miesiącem życia dziecka.

Wpływ odruchu Galanta na rozwój Pomaga we wdrożeniu ruchów rotacyjnych i asymetrycznych miednicy co jest przydatne m.in. podczas nauki pełzania i raczkowania. Przygotowuje ciało do pracy strona wydłużona – obciążona, skrócona – odciążona co wykorzystywane jest m.in przy chodzie.

Skutki przetrwałego odruchu Galanta Trudności z noszeniem ubrań z gumką, z paskiem na wysokości L-S. Trudności z siedzeniem na krzesełku dotykającym okolicę L-S. Wpływ na moczenie się nocne u dzieci. Dziecko ma trudność z usiedzeniem w jednym miejscu – wiercenie się, wrażenie dziecka niecierpliwego. Obniżenie koncentracji i pamięci krótkotrwałej. Mogą nastąpić zaburzenia postawy i chodu oraz może wystąpić skolioza.

Toniczny odruch błędnikowy – TOB Zanika około 2 miesiąca życia

Wpływ odruchu TOB na rozwój Regulacja napięcia między prostownikami i zginaczami (umożliwia jednoczesne napięcie jednej grupy mięśniowej a rozluźnienie antagonistycznej). Ułatwia zachowanie równowagi, stabilności ciała podczas ruchu głowy. Umiejętność oceniania przestrzeni. Zrównoważenie pozycji zgięciowej z okresu porodu.

Skutki przetrwałego odruchu TOB wyprostnego Trudności z regulacją napięcia. Postawa wyprostna, chód na palcach sztywno, problemy z równowagą. Trudności z oceną odległości, lęk wysokości, niepewność przy zmianach pozycji. Trudności z równoczesnym zgięciem głowy kończyn górnych i dolnych.

Skutki przetrwałego odruchu TOB zgięciowego Trudności z regulacją napięcia. Postawa zgarbiona, przy ruchu głowy w dół uginanie kolan. Trudności z raczkowaniem – zgięciem głowy i wyprostem rąk. Trudności z oceną odległości.

Symetryczny toniczny odruch szyi – STOS Występuje między 3 a 9 miesiącem życia

Wpływ odruchu STOS na rozwój Pomaga pokonać grawitację. Odpowiedzialny jest za przygotowanie do pozycji czworaczej ( ustawienie potylicy i kości krzyżowej w osi). Uczy oddzielać prace kk. dolnych od górnych. Wpływa na trening oczu, blisko i daleko przez wyprost i zgięcie głowy oraz kończyn.

Skutki przetrwałego odruchu STOS Ruch głowy będzie miał wpływ na postawę siedzącą i stojącą dziecka. Trudności w przyjmowaniu pozycji czworaczej i raczkowaniu przy aktywności wyprostnej i zgięciowej głowy. Trudności w ruchach rotacyjnych tułowia, oddzieleniu pracy obręczy barkowej od biodrowej. Dziecko ma nieprawidłowa pozycję podczas czytania, czy pisania przy stole, podczas posiłków nadmiernie schyla głowę do talerza, niechlujnie je.

Zaburzenia koordynacji ręka-oko – kończyny nie będą niezależne od ruchu głowy w tym od ustawienia gałek ocznych ( utrudniona akomodacja oka i wodzenie wzrokiem w pionie). Trudności z połączeniem górnej i dolnej części ciała (utrudnia naukę pływania żabką, wykonywanie przewrotów).

Bibliografia Mikołajewska E. (2017) „Odruchy pierwotne. Terapia w podejściu medycznym” FEM Bydgoszcz Matyja M, Domagalska M ( 2011) „Podstawy usprawniania neurorozwojowego wg Berty i Karela Bobatów” Wyd. AWF Katowice Czochańska J. (1995), Badanie i ocena neurorozwojowa niemowląt i noworodków, Wyd. Folum, Lublin. Mazur R. (1998), Odruchy i ich znaczenie kliniczne [w:] Podstawy kliniczne neurologii, red. R. Mazur, W. Kozubski, Prusiński A., Warszawa, PZW Prusiński A. (2003), Neurologia praktyczna, PZWL, Warszawa. Michałowicz S. Jóźwiak (red.) Neurologia dziecięca, Wyd. Med. Urban J Partner, Wrocław.

Dziękuję za uwagę 14