Agnieszka Olszewska.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Zmiana nazwiska.
Advertisements

ZAPOBIEGANIE WYSTĘPOWANIU DOPALACZY W SZKOŁACH Ciechanowska Komenda
w świetle ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
Troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka. (Jan Paweł II)
Wydział Prewencji KWP w Białymstoku
–KANCELARIA RADCÓW PRAWNYCH SOBCZAK - POŁCZYŃSKA ŁAGODA –1–1 człowiek – najlepsza inwestycja Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego.
Ujęcie i zatrzymanie nieletniego w Policyjnej Izbie Dziecka
Policja została uprawniona przez przepisy Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich do samodzielnego (tj. bez zlecenia sędziego rodzinnego) dokonywania.
Odpowiedzialność nieletnich sprawców czynów karalnych wg
mgr Małgorzata Cieślak
Fundacja jako rodzaj organizacji
PAŃSTWOWA INSPEKCJA SANITARNA
PODSTAWY EDUKACJI PRAWNEJ
Wykorzystanie dróg w sposób szczególny:
,,Dzieci nie będą dopiero, ale są już ludźmi, tak ludźmi są a nie lalkami, można przemówić do ich rozumu, odpowiedzą nam, przemówimy do serca, odczują.
„Ignorantia iuris nocet” cz. II
Seminarium: „Dziecko w potrzebie” Poznań
Migracja zarobkowa rodziców a sytuacja dzieci w szkole Aspekty prawne
Kryterium rodzaju działalności Kryterium osoby fundatora:
Podstawy prawne organizacji interwencji kryzysowej
Prawa Człowieka w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Dlaczego miesiąc? Art. 4. Małżeństwo przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarte przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które.
Czy to jest możliwe? Art. 56. § 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał.
Art. 12. § 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Jeżeli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej.
Prawo Rodzinne w praktyce szkolnej
Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia
Zmiana imienia i nazwiska
Zasady postępowania egzekucyjnego w administracji
PODMIOTY PRAWA PRYWATNEGO
Ustawa o zapobieganiu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku.
PRZEGLĄDANIE AKT - kodeks zakłada, że oskarżonemu, na jego żądanie, należy wydać bezpłatnie jeden uwierzytelniony odpis każdego orzeczenia; odpis ten wydaje.
Ujednolicony tekst Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego - stan aktualny z dnia 31 lipca 1997 r.
ROLA SAMORZĄDU POWIATOWEGO W KSZTAŁTOWANIU BEZPIECZEŃSTWA DZIECI I MŁODZIEŻY NA PRZYKŁADZIE POWIATOWEGO CENTRUM POMOCY RODZINIE W WEJHEROWIE.
Postępowanie egzekucyjne w administracji
GRZYWNA Gabriela Piekut. Definicja  Grzywna jest karą majątkową (pieniężną), która polega na obowiązku uiszczenia określonej kwoty na rzecz Skarbu Państwa.
Karą kryminalną jest przewidziana w ustawie, stosowana przez sądy, ujemna reakcja na popełnione przestępstwo, polegająca na zadaniu sprawcy osobistej.
Istota regulacji zawartej w art. 11 § 1 k.k. sprowadza się do tego, iż ten sam czyn stanowić może tylko jedno przestępstwo - niezależnie od tego, znamiona.
Postępowanie sądowoadministracyjne – materiały dydaktyczne Kierunki zmian w systemie sądowej kontroli działalności administracji publicznej wprowadzone.
Program szkoleniowy dla kandydatów do sprawowania pieczy zastępczej.
Prawa dziecka.
Najważniejsze zagadnienia prawa rodzinnego oraz podstawowe zagadnienia dotyczące przemocy w rodzinie i procedury Niebieskiej Karty Agnieszka Olszewska.
Uczeń- jego prawa i obowiązki
Stacjonarne Studia Administracji Prawo karne materialne Kary mgr Katarzyna Piątkowska Katedra Prawa Karnego Materialnego.
Przedstawicielstwo Przedawnienie i terminy zawite
ŚWIADCZENIA RODZINNE UZALEŻNIONE OD NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI Komisja Dialogu Obywatelskiego 1 grudnia 2016 r. Poznańskie Centrum Świadczeń, ul. Wszystkich.
Poznaj swoje prawa – Prawa dziecka
Rodzaje dowodów.
Strony stosunku praca: pracodawca i pracownik
Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii
Ekspertyza psychologiczna
Pokrewieństwo i powinowactwo
Prawo cywilne z umowami w adm.3 Składanie oświadczeń woli
POSTĘPOWANIA ODRĘBNE -
„Nowe” zasady ogólne w k.p.a.
Zasada lojalności.
Konstytucyjne zasady sprawowania opieki zdrowotnej
Działalność kontrolna RPD
Prawo o ustroju sądów powszechnych
Zajęcia niedopuszczalne oraz konflikt interesów
Zasada lojalności.
Formy i zasady udzielania wsparcia chorym na Alzheimera i ich rodzinom
Mgr agnieszka kwiecień-madej
ELEMENTY PRAWA DLA PEDAGOGÓW cz. II
Ubezpieczenie wypadkowe
Dorota Czerwińska Katedra Postępowania Karnego
Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii
Odroczenie i przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności
Podstawy prawa pracy i Zabezpieczenia społecznego
Podstawy prawa pracy i Zabezpieczenia społecznego
agnieszka kwiecień-madej
Zapis prezentacji:

Agnieszka Olszewska

prawo rodzinne

Postanowienie SN z 05.05.2000 r., II CKN 761/00 Władza rodzicielska to ogół obowiązków i praw względem dziecka mających na celu zapewnienie mu należytej pieczy i strzeżenie jego interesów. Wynika to z całokształtu przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a zwłaszcza art. 95 § 1, art. 96 i art. 98 § 1.

Art. 95 § 1. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.   4

§ 2. Dziecko pozostające pod władzą rodzicielską winno rodzicom posłuszeństwo, a w sprawach, w których może samodzielnie podejmować decyzje i składać oświadczenia woli, powinno wysłuchać opinii i zaleceń rodziców formułowanych dla jego dobra.

§ 4. Rodzice przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka na to pozwala, oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia.

Zgodnie z przepisem art Zgodnie z przepisem art. 95 kro władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka z poszanowaniem jego godności i praw. Do pieczy nad osobą dziecka należy przede wszystkim: obowiązek i prawo do wychowania dziecka: troska o prawidłowy rozwój psychiczny, fizyczny i duchowy, dbałość o rozwijanie zdolności i talentów, zapewnienie odpowiedniego poziomu wiedzy wg zdolności i predyspozycji dziecka, wpajanie zasad moralnych i zasad współżycia społecznego, kształtowanie prawego charakteru; obowiązek i prawo kierowania dzieckiem: określenie miejsca pobytu, odebranie od osoby nieuprawnionej, czasowe powierzenie dziecka innej osobie, wybór szkoły, zajęć pozalekcyjnych, kontrola spędzania wolnego czasu, udzielanie dziecku pomocy i rady przy podejmowaniu przez nie decyzji, oddziaływanie na dziecko własnym przykładem i autorytetem; obowiązek zapewnienia dziecku środków na jego utrzymanie: zabezpieczenie warunków życia niezbędnych dla rozwoju dziecka: zapewnienie wyżywienia, odzieży, warunków mieszkaniowych, opieki lekarskiej, poczucia bezpieczeństwa polegającym na emocjonalnym wsparciu, bliskości i akceptacji; obowiązek dbałości o zdrowie i bezpieczeństwo dziecka. Dobro dziecka wymaga, aby rodzice, którym przysługuje władza rodzicielska współdziałali we wszystkich sprawach dziecka. Sygn. akt III Nsm 486/14 POSTANOWIENIE Dnia 26 marca 2015 roku Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Wydział III Rodzinny i Nieletnich

Art. 94. § 1. Jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu. § 3. Jeżeli żadnemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska albo jeżeli rodzice są nieznani, ustanawia się dla dziecka opiekę.

Art. 97. § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. § 2. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Art. 98. § 1. Rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Ustawa w art. 97 kro nie wymienia wprost, jaki rodzaj spraw zalicza do grona ,,istotnych” jednakże doktryna i orzecznictwo jednoznacznie wskazuje, że są nimi np.: wybór imienia dziecka, wybór szkoły i przyszłego zawodu dziecka, decyzje co do leczenia go, wyjazdu za granicę, jego obywatelstwa, a także podjęcie decyzji w sprawie złożenia wniosku o paszport dla małoletniego dziecka, rozstrzygnięcie o miejscu pobytu dziecka. Stąd też wybór szkoły dla dziecka – a co za tym idzie zapisanie go do szkoły lub przepisanie do innej szkoły jest sprawą istotną, która wymaga współdecydowania obojga rodziców. Stąd też w pełni uzasadnionym ze strony placówek oświatowych jest żądanie wyrażenia zgody obojga rodziców co do zapisu dziecka do szkoły.

Wyrok WSA Gdańsku z 13.12.2007 r., III SA/Gd 369/07 W przypadku ustanowienia rodziny zastępczej dla małoletniego, bez pozbawienia władzy rodzicielskiej jego biologicznych rodziców, jest ono nadal reprezentowane w postępowaniu przez rodziców, nie zaś rodziców rodziny zastępczej, w której zostało czasowo umieszczone.

Postanowienie SN z 01.02.2000 r., III CKN 1148/99 Po rozwodzie rodziców powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej nad dzieckiem następuje z zasady tylko jednemu z nich (art. 107 § 1 k.r.o.). Zachowanie uprawnień obojga rodziców nastąpić może w sytuacji wyjątkowej, a mianowicie wówczas, gdy istnieje całkowita zgodność między nimi przy wykonywaniu pieczy nad małoletnim dzieckiem.

Art. 107 § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. § 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. § 3. Na zgodny wniosek stron sąd nie orzeka o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem.

Art. 109 § 1 k.r. i o. Jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Art. 569 § 2 k.p.c.  W wypadkach nagłych sąd opiekuńczy wydaje z urzędu wszelkie potrzebne zarządzenia nawet w stosunku do osób, które nie podlegają jego właściwości miejscowej, zawiadamiając o tym sąd opiekuńczy miejscowo właściwy. 15

§ 2. Sąd opiekuńczy może w szczególności: 1) zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, realizowania planu pracy z rodziną, skierować małoletniego do placówki wsparcia dziennego, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej lub skierować rodziców do placówki albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń,

2) określić, jakie czynności nie mogą być przez rodziców dokonywane bez zezwolenia sądu, albo poddać rodziców innym ograniczeniom, jakim podlega opiekun, 3) poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego, 4) skierować małoletniego do organizacji lub instytucji powołanej do przygotowania zawodowego albo do innej placówki sprawującej częściową pieczę nad dziećmi,

5) zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. § 3. Sąd opiekuńczy może także powierzyć zarząd majątkiem małoletniego ustanowionemu w tym celu kuratorowi.

Art. 109 § 1 k.r. i o. uzależnia ograniczenie władzy rodzicielskiej od przesłanki zagrożenia dobra dziecka. Ingerencja sądu na tej podstawie nie jest natomiast zależna od tego, czy zagrożenie dobra dziecka zostało spowodowane zawinionym działaniem rodziców czy nie. Nie ma też charakteru represyjnego.

Postanowienie SN z 13.09.2000 r., II CKN 1141/00 Celem ograniczenia władzy rodzicielskiej jest ochrona dziecka, ale także niesienie pomocy rodzicom dla właściwego wykonywania tej władzy. Z treści tego przepisu wynika również dyrektywa profilaktycznego działania sądu nakazująca podjęcie ingerencji w sferę władzy rodzicielskiej już w razie zagrożenia dobra dziecka, by zapobiec ujemnym skutkom niewłaściwego lub nieudolnego jej sprawowania

Sąd opiekuńczy na podstawie art. 109 k. r. o Sąd opiekuńczy na podstawie art. 109 k.r.o. może wydać w formie postanowienia każde zarządzenie, jakiego w danych okolicznościach wymaga dobro dziecka. Chociaż kodeks rodzinny i opiekuńczy nie określa ingerencji w sferę władzy rodzicielskiej na podstawie jego art. 109 ograniczeniem władzy rodzicielskiej, to termin ten (użyty w art. 579 k.p.c.), jako oddający najpełniej istotę zarządzeń wydawanych w oparciu o wymieniony przepis, został przyjęty na ich określenie w piśmiennictwie i judykaturze. Stosowanie ingerencji w oparciu o art. 109 k.r.o. ustawodawca nakazuje już wtedy, gdy dobro dziecka, zarówno w sferze jego interesów osobistych czy też majątkowych, jest zagrożone – sąd opiekuńczy powinien bowiem działać przede wszystkim profilaktycznie przez zapobieganie ujemnym skutkom niewłaściwego sprawowania władzy rodzicielskiej. Tego rodzaju aktywność sądu opiekuńczego nie powoduje utraty władzy rodzicielskiej przez rodziców, gdyż nawet zastosowanie środka najbardziej drastycznego pozostawia rodzicom część atrybutów władzy. Sygn. akt II Ca 985/15 POSTANOWIENIE Dnia 17 listopada 2015 r

Art. 110. § 1. W razie przemijającej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy może orzec jej zawieszenie. § 2. Zawieszenie będzie uchylone, gdy jego przyczyna odpadnie.

Istotą zawieszenia władzy rodzicielskiej jest to, że wynikające z niej prawa i obowiązki rodziców nie przestają istnieć, ale przez pewien czas nie mogą być wykonywane. W czasie trwania zawieszenia władza rodzicielska jakby „spoczywa”

Jeżeli okaże się, że przeszkoda potraktowana początkowo jako przemijająca jest przeszkodą trwała, to rozważy możliwość pozbawienia władzy rodzicielskiej

Art. 111. § 1. Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.

Art. 111 § 1a. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem. § 2. W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.

Postanowienie SN z 02.06.2000 r., II CKN 960/00 Przez trwałą przeszkodę, uniemożliwiającą wykonywanie władzy rodzicielskiej, należy rozumieć taki układ stosunków, który wyłącza sprawowanie przez rodziców władzy rodzicielskiej na stałe w tym sensie, że albo według rozsądnego przewidywania nie można ustalić czasu trwania tego układu albo - co najmniej - że układ ten będzie istniał przez czas długi.

Art. 113. § 1. Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. § 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. 28

Wyrok SN z 08.09.2004 r., IV CK 615/03 Osobista styczność z dzieckiem nie jest atrybutem władzy rodzicielskiej i prawo do tego mają rodzice nawet wtedy, gdy władzy rodzicielskiej zostali pozbawieni. Realizacja osobistej styczności z dzieckiem może następować w różnej formie, również poprzez określenie terminów i sposobu spotkań. Istniejąca czasowa przeszkoda związana z aresztowaniem jednego z rodziców nie stanowi dostatecznej podstawy do odstąpienia od uregulowania tej kwestii.

Postanowienie SN z 07.11.2000 r., I CKN 1115/00 Zakazanie rodzicom osobistej styczności z dzieckiem może być orzeczone wyjątkowo, np. gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców z dzieckiem zagraża jego życiu, zdrowiu, bezpieczeństwu bądź wpływa demoralizująco na dziecko.

Art. 1132. § 1. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem.

§ 2. Sąd opiekuńczy może w szczególności: 1) zakazać spotykania się z dzieckiem, 2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, 3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd, 4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość, 5) zakazać porozumiewania się na odległość.

Art. 1134. Sąd opiekuńczy, orzekając w sprawie kontaktów z dzieckiem, może zobowiązać rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń.

Art. 572 k.p.c.  § 1. Każdy, komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy. § 2.  Obowiązek wymieniony w § 1 ciąży przede wszystkim na … sądach, prokuratorach, … Policji, placówkach oświatowych, opiekunach społecznych oraz organizacjach i zakładach zajmujących się opieką nad dziećmi lub osobami psychicznie chorymi.

Art. 217 k.k. § 1 Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego. 35

Art. 96[1] Osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Dziękuję za uwagę