Hans Christian Andersen Sławni dyslektycy Hans Christian Andersen (1805 – 1875)

Kto to właściwie jest dyslektyk? Dyslektyk to osoba ogólnie uważana za gorszą (co można zauważyć w prezentacji, jest oczywiście nieprawdą!). Mózg dyslektyka przechowuje informacje jak malowidła ścienne czy witraże. Osoby z dysleksją często muszą mocniej się koncentrować i eksperymentalnie szukać własnego sposobu robienia różnych rzeczy, co koniec końców prowadzi do tego, że stają się bardziej pomysłowe.

„Garść” wybitnych dyslektyków. Ułamek słynnych osób, które dzięki temu cudownemu defektowi osiągnęły sukcesy w życiu: Albert Einstein Isaac Newton Leonardo da Vinci Charles Darwin Pablo Picasso Walt Disney Mozart Ludwig van Beethoven Jan Matejko Hans Christian Andersen Właśnie temu ostatniemu przyjrzymy się dokładniej.

Kilka faktów z życia Andersen’a… Andersen cierpiał na dysleksję, a w jego tekstach roi się od błędów. Być może dlatego wolał opowiadać, niż pisać, a jego styl przypomina język mówiony. Wydawcy poprawiali literówki i błędy, jednak nie ingerowali w styl tekstów. Najbardziej jest znany ze swojej twórczości baśniowej. Nazwisko Andersen jest w Danii tak bardzo popularne jak u nas Nowak lub Kowalski. Był synem szewca i praczki. Gdy miał 11 lat, zmarł mu ojciec. Otrzymał stypendium królewskie, które umożliwiło mu naukę w szkole, a później studia. Zwiedził wiele państw Europy.

Andersen nawet jako osoba dorosła nigdy nie nauczył się pisać poprawnie i jego rękopisy zawierają wiele błędów charakterystycznych dla dysleksji.

W jednym z listów Andersen pisze o swoim nauczycielu: „Codziennie okazuje mi niechęć, a gdy w niedzielę rano przynoszę mu moje łacińskie ćwiczenia, przy każdym błędzie wstrząsa moją duszą, mówiąc mi najstraszliwsze prawdy. [...] Poprzedniej niedzieli przyniosłem moje zadania, a on, rozgniewany błędami, zawołał: „Przy maturze dostanie pan pałę za takie zadanie. Sądzi pan, że jedna litera nic nie znaczy, że to obojętne, czy napisze pan „p” czy też „d”? [...] Ma pan najbardziej tępy łeb, jaki kiedykolwiek widziałem, i w dodatku jeszcze pan sobie wyobraża, że pan coś wart...”.

Pierwszą książką H. Ch. Andersena był zbiór utworów pt Pierwszą książką H.Ch.Andersena był zbiór utworów pt.”Młodzieńcze próby”. Pisał wiersze, opowiadania, sztuki teatralne i baśnie. Te ostatnie przyniosły mu sławę na całym świecie. Zostały przełożone na ponad 80 różnych języków. Do najbardziej znanych należą: ”Dziewczynka z zapałkami”, „Calineczka”, „Królowa Śniegu”, „Świniopas”, „Brzydkie kaczątko”, „Słowik”. Był człowiekiem, o którym mówi się, że wyczarował dzieciom najpiękniejsze baśnie. Od 1956r. najwybitniejszym twórcom literatury, przeznaczonej dla dzieci, przyznaje się Medal im. H. Ch. Andersena. Jest to międzynarodowa nagroda przyznawana przez Światową Radę Książki dla Młodych.

Pani Wanda Chotomska bardzo trafnie opisała i oddała życie pana Andersena, który był brzydkim kaczątkiem, a wyrósł z niego piękny łabędź. Jest to dobry wiersz motywujący każdego dyslektyka do działania.

Dzień dobry, Panie Andersenie! Było brzydkie kaczątko, najsmutniejsze z kaczątek, zahukane, malutkie i słabe, dokuczali mu wszyscy i nikt o tym nie wiedział, że z kaczątka narodzi się łabędź. Dzień dobry, Panie Andersenie, Pan daleko pośród gwiazd, a tutaj rośnie pokolenie i to pytanie zadać czas: - A co z nas będzie? Co z nas będzie? Czy w srebrne pióra dmuchnie wiatr? Czy wyrośniemy na łabędzie jak to kaczątko z dawnych lat? Jeszcze pióra za małe, jeszcze skrzydeł nie widać, jeszcze łabędź nie gotów do lotu. Ej, kaczęta, słyszycie? Pan Andersen w nas wierzy, nie możemy mu sprawić zawodu. Dzień dobry, Panie Andersenie, my nie rzucamy słów na wiatr, będziemy starać się codziennie, żeby łabędzie ujrzały świat. Pan wie, co będzie, co z nas będzie, i już niedługo przyjdzie czas, że wyrośniemy na łabędzie i pofruniemy aż do gwiazd.  

Ciekawostki  Hans Christian Andersen urodził się w biednej rodzinie Udało mu się zdobyć sławę jeszcze za życia. Nie przyszła ona jednak łatwo – dopiero 10 lat po pierwszym wydaniu baśni zaczęły się one dobrze sprzedawać. Hans Christian Andersen urodził się w biednej rodzinie Choć wielokrotnie był zakochany, Andersen nigdy się nie ożenił. W nowojorskim Central Parku można zobaczyć najsłynniejszy pomnik Andersena, autorstwa Georga Johna Lobera. Został ufundowany przez dzieci duńskie i amerykańskie Wielki baśniopisarz początkowo chciał zostać aktorem.

Pomimo przeciwności warto dążyć do celu! Dziękuję za uwagę Prezentację przygotował Janek Wójcik SP 18 we Włocławku