Aleksander Fredro Przygotowały : Anna Trzeciak Klaudia Pyka Natalia Dzierżyńska
Herb rodu Fredrów
Życiorys Urodził się 20 czerwca 1793 u stóp Karpat, w Surochowie niedaleko Jarosławia w bogatej rodzinie szlacheckiej (niegdyś senatorskiej). Do Beńkowej Wiszni rodzice Aleksandra Fredry sprowadzili się w Nauki pobierał w domu rodzinnym, nigdy nie uczęszczał do szkół publicznych. 12 stycznia 1806 w pożarze dworu w Beńkowej Wiszni zginęła jego matka, Marianna Fredrowa. Ojciec, Jacek hrabia Fredro, przeniósł się wraz z nim do Lwowa.20 czerwca1793Karpat SurochowieJarosławiaBeńkowej Wiszni stycznia1806Marianna FredrowaJacek hrabia FredroLwowa
Rodzina i dzieciństwo Aleksander Fredro urodził się w rodzinie średnioszlacheckiej, wywodzącej się ze zubożałej arystokracji. Ojciec poety, Jacek Fredro, otrzymał jako dziedzictwo dwie wsie: Cisnę i Hoczwię w ziemi sanockiej na Podkarpaciu.
Około 1817 poznał Zofię hr. Skarbkową, z domu Jabłonowską, i zakochał się na całe życie. Zofia Jabłonowska jako 15- letnia dziewczynka została wydana za hr. Skarbka, jednego z najzamożniejszych ludzi w Galicji. Opuściła go po kilku latach nieudanego małżeństwa, ale na poślubienie Aleksandra czekała przeszło 10 lat. Zofia z Jabłonowskich hr. Skarbkowa
Sprawa jest dość niejasna, bo hr. Skarbek nie wyrażał sprzeciwu, a załatwienie "rozwodu kościelnego" było w tych sferach społecznych głównie kwestią pieniędzy. Opór stawiała kierowana chyba konwenansami rodzina Jabłonowskich. Ale zawarte wreszcie w 1828 małżeństwo było bardzo szczęśliwe..
Utwory I okres twórczości: · Pan Geldhab (sztuka wystawiona w 1821). · 1819 – Zrzędność i przekora · 1821 – Mąż i żona (sztuka wystawiona w 1821) · 1822 – Cudzoziemszczyzna; Nowy Don Kiszot · 1825 – Damy i huzary; Odludki i poeta · 1826 – Przyjaciele; Gwałtu, co się dzieje! · 1827 – Dyliżans · 1831 – Dziennik wygnańca (utwór prozą) · 1832 – Pan Jowialski (sztuka wystawiona w 1832); Śluby panieńskie; Nieszczęścia najszczęśliwszego męża (utwór prozą) · 1833 – Zemsta (sztuka wystawiona w 1834) · 1835 – Dożywocie (sztuka wystawiona w 1835) · – pamiętnik Trzy po trzy.sztuka
II okres twórczości: · 1854 – poemat Szewc i diabeł; Wielki człowiek do małych interesów (sztuka wystawiona w 1877) · 1855 – Wychowanka · 1858 – Co tu kłopotu! · 1859 – Ożenić się nie mogę · 1861 – Rewolwer · 1862 – Godzien litości; Teraz · 1864 – Z Przemyśla do Przeszowy · 1868 – Ostatnia wola · 1880 – wydanie Zapisków starucha Utwory przypisywane komediopisarzowi: · Baśń o trzech braciach i królewnie Pizdolinie · XIII Księga Pana Tadeusza Był również autorem bajek. Najbardziej znane z nich, to: · Małpa w kąpieli · Zupa na gwoździu · Paweł i Gaweł
Zemsta Komedia powstała w Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku w Odrzykoniu, który otrzymał w posagu żony. W dokumencie tym znajduje się historia poprzednich właścicieli. Budowla była własnością dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów (dolna część zamku) i Skotnickich (górna część). Piotr Firlej - daleki pierwowzór Cześnika dokuczał Janowi Skotnickiemu - pierwowzorowi Rejenta, za co ten skierował rynny na jego zabudowania.1834 OdrzykoniuFirlejówSkotnickichPiotr FirlejJanowi Skotnickiemu
Wtedy Firlej napadł na jego robotników naprawiających mury górnego zamku i zniszczył przy okazji rynny. Skotnicki pozwał go przed sąd i wygrał sprawę, ale kres ich długoletnim zatargom położył dopiero ślub zawarty w 1630 przez wojewodzica Mikołaja Firleja z kasztelanką Zofią Skotnicką.Mikołaja Firleja Zofią Skotnicką
Pomniki
Pomnik Aleksandra Fredry we (przeniesiony z Lwowa ) Pomnik Aleksandra Fredry we Wrocławiu (przeniesiony z Lwowa ) Wrocławiu
Monument Aleksandra Fredry we Wrocławiu
O Fredrze, tuż po śmierci pisarza, napisał Stanisław Koźmian, że „uratował Polskę od ogólnej melancholii”. Fredrowski humor i Fredrowski uśmiech wyrzeźbiony w języku, geście i mimice postaci, migający w zakrętach i łamańcach komediowej akcji, współtworzy kolejny tytuł do niepodległości „Zemsty” w czasie. Był to niejednokrotnie czas patosu i tragizmu, anatemy i proroctw. Niewielu było pisarzy, którzy umieli spojrzeć na polskość pogodni, z dystansem, ale i ze zrozumieniem i wybaczeniem.
Źródła : Koniec