Nasze Nadleśnictwo Autorzy: Adam Papis Cezary Osiadacz Paweł Mućko

Położenie nadleśnictwa Lasy Nadleśnictwa Mińsk leżą między 51º a 52º szerokości geograficznej północnej i 21º a 22º długości geograficznej wschodniej. Nadleśnictwo położone jest w środkowej części województwa mazowieckiego, a nadleśnictwa z którymi sąsiaduje to: Siedlce, Garwolin, Celestynów, Drewnica i Łochów. Cały obszar nadleśnictwa rozciąga się w dorzeczu Wisły i Bugonarwi i jest pocięty licznymi niewielkimi rzeczkami. Lasy Nadleśnictwa Mińsk, leżą na terenie województwa mazowieckiego w powiatach mińskim, wołomińskim i otwockim w gminach: Cegłów, Dębe Wielkie, Dobre, Jakubów, Kałuszyn, Kołbiel, Latowicz, Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Poświętne, Siennica, Stanisławów oraz w mieście Mińsk Mazowiecki. Siedziba nadleśnictwa mieści się w Mińsku Mazowieckim przy ul. gen. K. Sosnkowskiego 41.Nadleśnictwem kieruje Nadleśniczy mgr inż. Piotr Serafin

NADLEŚNICTWA LASY NADLEŚNICTWA MIŃSK  Lasy Nadleśnictwa Mińsk są lasami wielofunkcyjnymi – obok funkcji gospodarczych spełniają funkcje: ochronne, dydaktyczne, rekreacyjno-turystyczne, historyczne, ekologiczne, krajobrazowe i kulturowe. Uwzględniając powyższe, można wyodrębnić następujące funkcje lasu: rezerwaty, lasy ochronne i lasy gospodarcze.  Grunty Nadleśnictwa Mińsk o pow ha, tworzą łącznie 416 kompleksów, z czego tylko 3 stanowi duże (powyżej 500 ha), zwarte obszary (uroczyska: Mienia, Jeziorek, Poręby Leśne). Natomiast 190 kompleksów leśnych nie przekracza powierzchni 1,00 ha, a 134 to kompleksy o powierzchni powyżej 1,00 ha, ale nie przekraczającej 5,00 ha. Największym zwartym kompleksem jest uroczysko Mienia położone w gminach: Cegłów, Mińsk Mazowiecki i Siennica. Większość lasów jest skupionych w pasie wschód-zachód ciągnącym się w środkowej części nadleśnictwa oraz w mniejszym stopniu w północnej części nadleśnictwa. Na pozostałym obszarze dominują użytki rolne, z niewielkimi kompleksami leśnymi. Lesistość obszaru w zasięgu nadleśnictwa wynosi 20,7 %.Struktura gatunkowa lasów nadleśnictwa jest typowa dla lasów środkowej Polski, z dominująca sosną (64 %) oraz 3 gatunkami, jakim jest dąb, brzoza i olsza. Pozostałe gatunki zajmują 5 % powierzchni. Łącznie stwierdzono 22 gatunki drzew tworzących drzewostany. Drzewostany jednogatunkowe stanowią 41% wszystkich drzewostanów, udział stopniowo maleje wraz ze wzrostem ilości gatunków w drzewostanie, drzewostany cztero- i więcej gatunkowe stanowią 11%.Na gruntach leśnych Nadleśnictwa Mińsk wyróżniono 14 siedlisk leśnych. Przeważają siedliska borowe, zajmujące łącznie w nadleśnictwie 53,86%, natomiast lasowe zajmują 40,73% powierzchni leśnej. Największy udział mają siedliska świeże – 71,64%, wilgotne 22,61% oraz bagienne 5,72%.

HistoriaNadleśnictwa Historia Nadleśnictwa  Za początek istnienia Nadleśnictwa Mińsk uznać należy rok 1945, które powstało jesienią. W jego skład weszły lasy, które w okresie międzywojennym były państwowe i zawierały obszar 1431,31 hektarów, oraz lasy upaństwowione na mocy dekretu z dnia 12 grudnia 1944 roku o przejęciu niektórych terenów na własność Skarbu Państwa. W 1949 roku przejęto także 2487,55 hektarów lasów, które przed 1949 rokiem były w posiadaniu przedsiębiorstwa Agril, a zostało podarowane nam przez Prezydium Stołecznej Rady Narodowej. Nasze Nadleśnictwo nadzorowało również w tym okresie lasy niepaństwowe o powierzchni 11,992 ha. Nie można zapomnieć też o Nadleśnictwie Mienia, które również zostało stworzone 1945 roku i zostało włączone (wraz z jego lasami) 17 stycznia 1949 roku. Co do zmian w podziałach nadleśnictwa, to wiele się zmieniło. Nadleśnictwa zostały zmienione w leśnictwa i z 6 powstało aż 21. W późniejszym okresie, w 1985 roku zmniejszono ilość leśnictw do osiemnastu. Biały słup w rezerwacie Florianów

Rezerwaty Rezerwat Rudka Sanatoryjna Rezerwat Torfowisko JeziorekRezerwat Przełom Witówki

 Rezerwat,,Przełom Witówki’’ nazwany,,Zdroje’’, został powołany Zarządzeniem Ministra OŚZNiL 11 grudnia 1995 roku na powierzchni 92,30 ha, z czego 92,11 ha znajduje się w zarządzie Nadleśnictwa. Położony jest w gminach Mrozy i Kałuszyn, w Leśnictwie Pełczanka. Jest to rezerwat leśny. Według zarządzenia celem ochrony w rezerwacie jest zachowanie dobrze wykształconych zespołów roślinnych leśnych i nieleśnych z licznymi gatunkami chronionymi oraz bogatej awifauny. Jest to piękny fragment przełomu rzeki Witówki z urozmaiconymi zbiorowiskami leśnymi i bagiennymi. Do ciekawszych należą: ols porzeczkowy, łęg wiązowo – jesionowy oraz zbiorowiska nieleśne przy cieku wodnym: zespół sitowa leśnego i zespół turzyc wysokich. Spotkać tu można wiele gatunków roślin chronionych, z których osobliwość stanowią: grążel żółty, storczyk szerokolistny, storczyk Fuchsa, listera jajowata, grzybienie białe, wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty, lilia złotogłów.

Rezerwat Torfowisko Jeziorek  Rezerwat,,Torfowisko Jeziorek’’ został powołany 31 października 2012r. Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Jest to rezerwat torfowiskowy, typ – fitocenotyczny, podtyp – zbiorowisk nadleśnych. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych kompleksu wodno – torfowiskowego, z przyległymi borami bagiennymi oraz stanowiskami chronionych i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Powierzchnia rezerwatu wynosi 6,80 ha.

Rezerwat Rudka Sanatoryjna  Rezerwat,,Rudka Sanatoryjna’’, nazywany przez okolicznych mieszkańców,,Rudka’’, powołany został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa z dnia 25 sierpnia 1964 roku, na powierzchni 125,64 ha. Położony jest w gminie Mrozy, w Leśnictwie Pełczanka. Jest to rezerwat leśny. Celem ochrony w rezerwacie jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu mieszanego z udziałem jodły na północno – wschodniej granicy jej naturalnego zasięgu. Jest to, odznaczający się pięknem fragmentu lasu, z występującą jodłą pospolitą w składzie drzewostanu na siedliskach grądu subkontynentalnego i kontynentalnego boru mieszanego. Na uwagę zasługują też wartościowe drzewostany z udziałem starej sosny pospolitej i dębu szypułkowego. Spotkać tu można pierwiosnki i zawilce.

Najstarsza sosna pospolita w Polsce  Idąc z dworca kolejowego w Mińsku Mazowieckim w kierunku miejscowości Gliniak po kilku minutach wędrówki opuszczamy teren zabudowany i wchodzimy do lasu. Podczas naszej wędrówki czeka nas jednak nie lada niespodzianka! Jeżeli spacer z dworca w Mińsku Mazowieckim troszkę się przeciągnie to pokonamy mostek na rzece Srebrnej i wtedy, po prawej stronie drogi, zobaczymy drzewo, które nie ma sobie równych w całej Polsce! Ujrzymy sosnę ogromną, która swym majestatem wręcz przytłacza rosnące obok kuzynki.

Dziękujemy za uwagę  Źródła:  „Nadleśnictwo Mińsk przyroda, historia, krajobraz”- wydawnictwo Aleksander   Google grafika Paweł Mućko Adam Papis Cezary Osiadacz Zespół Szkół Miejskich nr 2 ul. Siennicka Mińsk Mazowiecki Kategoria: Gimnazjum, Klasa dwujęzyczna