Osobowość, a rozwój człowieka..

Prezentacja na temat: "Osobowość, a rozwój człowieka.."— Zapis prezentacji:

1 Osobowość, a rozwój człowieka.

2

3 DANE INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Zespół Szkół w Opalenicy ID grupy:
97/71_p_g1 Kompetencja: Przedsiębiorczość Temat projektowy: Osobowość a rozwój człowieka Semestr/rok szkolny: semestr 2 / rok szkolny 2010/2011

4 W świetle teorii, czyli pojęć kilka…

5 Czym jest osobowość? Osobowość – wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności). Jest to zespół trwałych cech jednostki, różniących ją od innych jednostek. Osobowość kształtowana jest przez całe życie, szczególnie w okresie dzieciństwa oraz młodości poprzez wpływ bodźców zewnętrznych w procesie socjalizacji, a także własnej aktywności jednostki. Istotną rolę odgrywają tu również wrodzone cechy biofizyczne. Kształtuje się przez doświadczenia, kontakty z osobami znaczącymi dla danej jednostki, role społeczne pełnione przez daną osobę, a także wydarzenia powtarzające się lub wyjątkowo silne.

6 Teorie osobowości Różnorodne poglądy na konstrukcję osobowości człowieka doprowadziły do powstania licznych teorii: Teoria freudowska – w procesie kształtowania osobowości kładzie nacisk na doświadczenie zdobyte w dzieciństwie, popędy biologiczne oraz stosunki z rodzicami; Teorie pola – traktują organizm jako całość, kładąc nacisk na dążenie jednostki do zaspokojenia podstawowego popędu jakim jest popęd samorealizacji. Przedstawiciele: Kurt Goldstein; Teorie czynnikowe– przedstawiają osobowość jako zbiór cech lub charakterystycznych sposobów zachowania, odczuwania, reagowania. Przedstawiciele: Joy Paul Guilford, Raymond Cattell, Hans Eysenck; Teorie uczenia się – podkreślają czynniki sytuacyjne wywołujące określone zachowania oraz warunki wzmacniające owe zachowania.

7 Samoocena Samoocena to uogólniona postawa w stosunku do samego siebie, która wpływa na nastrój oraz wywiera silny wpływ na pewien zakres zachowań osobistych i społecznych. Podstawą samooceny jest samowiedza, czyli zespół sądów i opinii, które jednostka odnosi do własnej osoby. Te sądy i opinie dotyczą właściwości fizycznych, psychicznych i społecznych.

8 Asertywność Asertywność to:
umiejętność wyrażania opinii, krytyki, potrzeb, życzeń, poczucia winy, umiejętność odmawiania w sposób nieuległy i nieraniący innych, umiejętność przyjmowania krytyki, ocen i pochwał, świadomość siebie (wad, zalet, opinii), wrażliwość na innych ludzi, stanowczość Osoba asertywna ma jasno określony cel i potrafi kontrolować własne emocje, nie poddaje się łatwo manipulacjom i naciskom emocjonalnym innych osób. Asertywność nie oznacza ignorowania emocji i dążeń innych ludzi, lecz raczej zdolność do realizacji założonych celów mimo negatywnych nacisków otoczenia, racjonalną dbałość o własne interesy z uwzględnieniem interesów innych.

9 Przedsiębiorczość O przedsiębiorczości można mówić w dwóch wymiarach:
proces: (akt tworzenia i budowanie czegoś nowego). Przedsiębiorczość to zorganizowany proces działań ukierunkowany w danych warunkach na wykorzystanie nowatorskiego pomysłu w celu generowania korzyści na rynku. W procesie budowania podkreśla się: kreatywność i innowacja umiejętność wykorzystania pomysłów, okazji ryzyko (niepewność) zespół cech: opisujących szczególny sposób postępowania człowieka. Przedsiębiorczość wyróżnia się: dynamizmem, aktywnością skłonnością do podejmowania ryzyka umiejętnością przystosowywania się do zmieniających się warunków postrzeganiem szans i ich wykorzystywaniem.

10 Kreatywność Kreatywność (postawa twórcza), proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji, lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne, to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i stosownych rozwiązań. Alternatywna, bardziej codzienna definicja kreatywności mówi, że jest to po prostu zdolność tworzenia czegoś nowego.

11 Jakie potrzeby ma człowiek
Potrzeba to stan (lub proces, czyli odczucie ciągłe) braku czegoś. Poczucie braku czegoś uruchamia motywację do działania zmierzającego do wypełnienia występującej luki. W psychologii stan braku czegoś nazywa się napięciem, a proces wypełniania tego braku, czyli zaspokajania istniejącej potrzeby – procesem regulacji. Szczegółowe potrzeby można łączyć w grupy potrzeb i ustawić je w określonej hierarchii. Jedną z takich koncepcji jest piramida potrzeb Maslowa. Można potrzeby pogrupować w inny sposób, które można wyrazić trzema słowami: BYĆ – MIEĆ – KOCHAĆ Do tych pojęć- zapomniałam zdefiniować potrzebę Wszystkie potrzeby dotyczące relacji między ludźmi Wszystkie potrzeby zapewniające godne życie Wszystkie potrzeby związane z chęcią posiadania i użytkowania dóbr

12 Hierarchia potrzeb potrzeby wyższego rzędu potrzeby niższego rzędu
Model Abrahama Maslowa

13 Zmiana potrzeb Nasilenie potrzeb i sposób ich zaspokajania różni się u poszczególnych osób oraz może zmienić się z wiekiem. Potrzeby wyższego rzędu pojawiają się stopniowo wraz z rozwojem człowieka. Indywidualizacji podlega również sama hierarchia potrzeb. Hierarchia potrzeb może być uzależniona od typu osobowości, np. ludzie o temperamencie choleryka będą mieli szczególnie rozbudowaną potrzebę dominacji, która zrekompensuje im niezaspokojone potrzeby samorealizacji. Czynniki wpływające na zmianę hierarchii potrzeb: osobowość, charakter, wiek, aktualny stopień zaspokojenia potrzeb, sytuacja rodzinna oraz zawodowa.

14 Komunikacja Komunikacja - proces przekazywania (wymiany) informacji między jej uczestnikami. Przykłady rodzajów komunikacji komunikacja interpersonalna komunikacja językowa komunikacja międzykulturowa komunikacja społeczna komunikacja symboliczna komunikacja marketingowa komunikacja literacka komunikacja werbalna komunikacja niewerbalna komunikacja perswazyjna komunikacja wokalna telekomunikacja Cztery kroki skutecznego słuchania 1.aktywne słuchanie 2. słuchanie empatyczne – słuchanie z nastawieniem na zrozumienie emocji rozmówcy 3. słuchanie otwarte – nie ocenia się rozmówcy, by osądy nie zasłaniały nam naszego rozmówcy 4. słuchanie świadome– zwracanie uwagi na integrację słów i emocji

15 Model komunikacji dwustronnej
Do aktu komunikacji dojdzie jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną następujące warunki: informacja zostanie przekazana w języku zrozumiałym dla obu komunikujących się stron, zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji, przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez czynniki zewnętrzne (tzw. szum), przekaz spotka się z odbiorem, informacja w założeniu będzie przeznaczona dla danego odbiorcy. Badania mówią, iż procentowy podział komunikacje przedstawia się następująco - komunikacja niewerbalna 35% - komunikacja werbalna 7% - komunikacja parajęzykowa 58%

16 Typy osobowości wg Hipokratesa
Sangwinik – żywe i zmienne usposobienie. Melancholik – mało uczuciowy i aktywny. Choleryk – pobudliwy, ale mało wytrwały w działaniu. Flegmatyk – mało pobudliwy, wytrwały i konsekwentny w działaniu.

17

18 Sangwinik Sangwinik – najbardziej ustabilizowany typ charakteru. Sangwinik to osoba o optymistycznym podejściu do życia, otwarta na relacje interpersonalne, towarzyska, beztroska. Lubi być w centrum zainteresowania, władcza i dominująca, czasem dumna i spoglądająca na innych "z góry". Jest emocjonalna i spontaniczna, ma duże poczucie humoru, potrafi przyciągać do siebie ludzi. Tryska energią i entuzjazmem, jest twórcza, lubi komplementy, szybko się odwzajemnia.

19 Melancholik Melancholik to osoba o pesymistycznym, lękowym, negatywnym podejściu do przyszłości, życia, samego siebie, a także codziennych spraw. Osoba taka często popada w stany ruminacji, ma trudności z podejmowaniem decyzji, brakuje jej wiary w siebie. Melancholik jest wrażliwy na krytykę swojej osoby, obraźliwy, nerwowy i skłonny do zadumy, spokojny, wyciszony, powściągliwy i mało elastyczny w zachowaniu. Lubi marzyć, oddawać się zadumie.

20 Choleryk Choleryk –charakteryzuje go silne przeżywanie emocji oraz duża energia życiowa i aktywność. Głównym pragnieniem choleryków jest dominacja, od innych z kolei oczekują podporządkowania się i uznania dla swojej ciężkiej pracy. Cholerycy bywają uparci, a ich reakcje na bodźce są szybkie i często nieprzemyślane, bywają też zakompleksieni. Wzbudzają wśród ludzi zaufanie i respekt, często pracują dla potrzeb grupy. Są szybcy w działaniu, preferują pracę, którą mogą sami zorganizować. Lubią przewodzić i organizować pracę innym. Gdy ktoś się z nim nie zgodzi, denerwuje się, krzyczy, staje się agresywny.

21 Flegmatyk Flegmatyk - to osoba: pogodna, o wysokim poziomie samokontroli, zrównoważona emocjonalnie, zdystansowana, obiektywna w ocenie i obserwacji, łagodna, solidna, w relacjach interpersonalnych najczęściej nieufna i chłodna, dyplomatyczna, pojednawcza, cierpliwa, cicha, dowcipna, potrafiąca poświęcić dużo czasu sprawie czy człowiekowi, lubiąca obserwować ludzi, potrafiąca współczuć, preferująca pracę nie wymagającą pośpiechu i tempa, powolna w działaniu, potrafiąca słuchać, potrafiąca zachować spokój, nawet w trudnych sytuacjach.

22 Typy osobowości wg. kryterium wartości preferowanych w życiu.

23 Ekonomiczny - ceni sobie trwałe wartości materialne, szczególnie, gdy łączą się z nagrodą finansową, ma bardzo praktyczne podejście do życia. Społeczny – najważniejsza dla niego jest miłość do innych ludzi, dba o dobrą atmosferę między ludźmi, odczuwa satysfakcję kiedy pomaga innym.

24 Polityczny – lubi współzawodnictwo, za wszelką cenę dąży do wyznaczonego celu, zawsze odgrywa dominującą rolę. Teoretyczny – typowy indywidualista, ceni dociekanie prawdy i zdobywanie informacji, lubi rozważać różnego rodzaju teoretyczne problemy

25 Estetyczny – najważniejsze dla niego jest dostrzeżenie piękna we wszystkim co go otacza, chce poświęcać każdą chwilę urozmaiconym doznaniom. Religijny – najbardziej ceni doznania duchowe, jest osobą zamkniętą w sobie, dużo czasu poświęca rozmyślaniom.

26 Wszyscy różni Nie ma typów osobowości „lepszych” i „gorszych”, po prostu ludzie są różni. Każdy typ osobowości może się sprawdzić w określonych zawodach oraz w przyjaźni. Trzeba tylko umieć wykorzystać mocne strony danej osobowości, tak by były one atutem w pracy i w życiu rodzinnym. Taką różnorodność doskonale obrazują różne typy zachowań.

27 Zachowania uległe Ze względu na naszą przyjaźń pożyczę Ci pieniądze (mimo, że nie chce pożyczyć pieniędzy). Zgadzam się z Twoją oceną mojego zachowania (mimo, że się nie zgadzam). Nic nie rozumiem z tego, co mówi nauczyciel na lekcji i nie chce go prosić o ponowne wytłumaczenie.

28 Zachowania asertywne Nie pożyczę Ci pieniędzy, ponieważ mi ich ostatnio nie oddałeś. Ocena mojego zachowania wygłoszona przez Ciebie jest tylko Twoja opinią, ja mam inne zdanie na ten temat. Przepraszam, czy mógłby pan profesor jeszcze raz wytłumaczyć wcześniejsze zagadnienie.

29 Zachowania agresywne Nie pożyczę Ci pieniędzy, bo nie!
Jesteś złośliwy wydając taką ocenę mojego zachowania, nie będę z Tobą więcej rozmawiał! Pan profesor źle tłumaczy i ja z tego nic nie rozumiem!

30 Podejmowanie decyzji Podejmowanie decyzji - proces polegający na zbieraniu i przetwarzaniu informacji o przyszłym działaniu (wg A. K. Koźmińskiego). Jest to jedna z funkcji zarządzania. Pozostałe to: planowanie organizowanie motywowanie Decyzja(wg A. K. Koźmińskiego) - świadomy, nielosowy wybór jednego z rozpoznawanych i uznanych za możliwe wariantów przyszłego działania. Mechanizmy podejmowania decyzji w organizacji - zasady, procedury, i praktyka podejmowania decyzji, czyli dokonywania wyboru przyszłego działania Decydent - osoba lub grupa osób, które uczestniczą w procesie podejmowania decyzji i w różny sposób są obarczone odpowiedzialnością za podejmowane decyzje.

31 Kategorie decyzji wg roli w procesie zarządzania operacyjne taktyczne
strategiczne wg stopnia ryzyka decyzje podejmowane w warunkach pewności (możemy bezbłędnie przewidzieć efekty) decyzje podejmowane w warunkach ryzyka (można określić zbiór konsekwencji i przyporządkować im pewne prawdopodobieństwo wystąpienia) decyzje podejmowane w warunkach niepewności (nie możemy wyliczyć wszystkich konsekwencji ani tez określić z jakim prawdopodobieństwem wystąpią) wg stopni innowacyjności: rutynowe adaptacyjne innowacyjne regresywne wg stopnia programowalności: programowane nieprogramowalne

32 Role społeczne i typowe dla nich zachowania
Rola społeczna stanowi zbiór oczekiwań wobec jednostki związany z posiadaniem określonego statusu społecznego. Jest to zespół praw i obowiązków wynikających z zajmowania pozycji społecznej. Każda rola posiada swoje nakazy, zakazy i wyznacza margines swobody. W ramach paradygmatu funkcjonalnego rola często jest używana alternatywnie z pojęciem funkcja. W ramach podejścia interpretatywistycznego rola ma charakter bardziej swobodny, określa zarówno zbiór oczekiwań, jak i twórczy wkład aktora. Każdy aktor społeczny we współczesnym społeczeństwie odgrywa kilka ról społecznych. W niektórych sytuacjach role te mogą wchodzić ze sobą w konflikty. Konflikty mogą być minimalizowane poprzez odpowiedni dobór ról. Rola społeczna lekarza nie jest w pełni spójna z rolą np. matki (ze względu na wymiar czasowy pracy). Rola wojskowego nie jest w pełni spójna z rolą katolika.

33 Rola może wchodzić w konflikt z osobowością człowieka który ją sprawuje. Może być traktowana jako tymczasowa osobowość, wyobrażenie jednostki o sobie na użytek określonego kontekstu społecznego. Człowiek przyjmuje postawę aktora, kiedy wykonuje sensowną czynność, wynikającą z przyjętych przez niego wartości, natomiast jest obserwatorem, kiedy dystansuje się od obserwowanych zjawisk i potrafi przyjąć różne punkty widzenia. Ta dychotomia wiąże się z innymi: romantyzm-konserwatyzm, subiektywność-obiektywność, bezkrytyczność-krytycyzm, rozwój-przetrwanie i inne. Zaobserwowano istotne różnice w zachowaniu aktorów i obserwatorów nawet w ramach tych samych sytuacji. Aktor w wielu sytuacjach ma do radzenia sobie z dylematami podejście bardziej konserwatywne i emocjonalne niż obserwator.

34 Planowanie i kariera zawodowa
Decyzje dotyczące wyboru zawodu są jednymi z ważniejszych. Od nich w dużym stopniu zależy przyszłe życie. I mimo, że zmieniająca się rzeczywistość związana z rynkiem pracy wymaga dużej mobilności (umiejętności dokonywania zmian, przystosowania się), umiejętności przekwalifikowania się, to niezmiernie istotne jest, jak dalece człowiek (szczególnie młody) świadomie podejmuje swoją pierwszą decyzję. Skutki nietrafnego wyboru, mało świadomych decyzji to m.in.: niepodejmowanie pracy w wyuczonym zawodzie (strata czasu, po co się tego uczyć, skoro nam nie odpowiada), niska jakość wykonywanej pracy (z powodu braku uzdolnień czy zainteresowań w tym kierunku), brak satysfakcji z pracy, napięcie psychiczne (gdy stwierdzamy, że praca nie sprawia nam przyjemności, że przerasta nasze możliwości, czy przeciwnie - że nas nudzi).

35 Wśród czynników decydujących o trafnym wyborze zawodowym wyróżnia się dwie podstawowe grupy:
Czynniki wewnętrzne - związane bezpośrednio z człowiekiem, z jego indywidualnymi cechami, rozwojem, z tym, jaki on jest; Czynniki zewnętrzne - znajdujące się poza człowiekiem, czynniki sytuacyjne, wpływające na niego w mniejszym bądź większym stopniu, ale które należy brać pod uwagę. Przemyślane planowanie własnej kariery zawodowej składa się więc z kilku etapów: Poznania siebie (czynniki wewnętrzne), Poznania zawodów, rynku pracy (czynniki zewnętrzne), Konfrontacji tych dwóch czynników, Właściwego zaplanowania kariery, czyli określenia drogi rozwoju zawodowego, w tym znalezienia ścieżek kształcenia prowadzących do wybranego zawodu (grupy zawodów).

36 Rozwój osobowości, czyli zdobywamy szczyty…
Aby osiągać wyznaczone cele , trzeba odpowiednio kształtować swoją osobowość. Oto podstawowe etapy rozwoju: 1. Poznanie samego siebie oraz polubienie własnej osoby (Trzeba się akceptować, znać swoje wady oraz zalety). 2. Koncentracja na swoich mocnych stronach (Należy uwydatniać cechy, zachowania i umiejętności, dające poczucie siły. 3. Poszukiwanie nowych doświadczeń (Analizujemy sytuacje w których się znaleźliśmy, wyciągamy z nich wnioski).

37 Na koniec zapraszamy do wypełnienia testu samooceny!
Zakreśl każdą z pozycji odpowiadających Twojemu charakterowi i sprawdź kim jesteś oraz w jakich zawodach się sprawdzisz… Jeśli uzyskany rezultat Cię nie zadowala, pracuj nad sobą, ROZWIJAJ SIĘ!

38

39

40 Teoria Hollanda Teoria Hollanda jest jedną z teorii dotyczących rozwoju zawodowego, w której preferencje zawodowe są kształtowane w relacji do środowisk zawodowych. Wg tej teorii wyróżnia się następujące preferencje zawodowe:

41 1. Typ realistyczny (R) Typ realistyczny. Reprezentowany jest przez osoby, które lubią poprzez działanie rozwiązywać różne problemy. W pracy używają maszyn, narzędzi przy obsłudze obiektów, produkcji, przetwarzaniu surowców, ich wydobywaniu, przy uprawie roślin, hodowli zwierząt. Dobrze się czują realizując zadania, w których trzeba się napracować fizycznie. Wymagane umiejętności: zdolności mechaniczne, manualne, siła fizyczna, koordynacja wzrokowo-ruchowa, talenty praktyczne, przestrzeganie reguł. Preferowane wartości: zdrowy rozsądek, uczciwość, korzyści materialne uzależnione od efektów pracy, mocny charakter, odważny styl życia. Preferowane czynności: związane z aktywnością fizyczną. Określa siebie jako człowieka praktycznego, konserwatywnego, posiadającego lepsze zdolności manualne niż społeczne. Postrzegany przez innych jako wytrwały, szczery, gospodarny, polegający na sobie. Unika zawodów, w których przeważają kontakty z innymi ludźmi. Typowe zawody: elektryk, grawer, kierowca, mechanik, optyk, pilot, tokarz, tapicer i inne zawody rzemieślnicze. Zawody związane z przetwórstwem surowców, leśnik, ogrodnik, rolnik.

42 2. Typ badawczy (B) Typ badawczy. Dąży do zrozumienia otaczającego świata, poszukuje prawdy analizując rzeczy, zjawiska, myśli, uczucia. Lubi w pracy spotykać się z abstrakcyjnymi, skomplikowanymi problemami, wyzwaniami, oceniać, tworzyć teorie. Wymagane umiejętności: studiowania i pogłębiania wiedzy, naukowe, analityczne, matematyczne, techniczne, łatwość wysławiania się i pisania prac wzbogacających aktualny stan wiedzy. Preferowane czynności: intelektualne, analityczne, ukierunkowane na pokonywanie nieoczekiwanych utrudnień. Widzi siebie jako osobę inteligentną, metodyczną, sceptyczną, dokładną, posiadającą znajomość rzeczy. Postrzegany przez innych jako inteligentny, wykształcony, niezależny, introwertywny. Unika sytuacji wymagających zdolności przywódczych. Typowe zawody: antropolog, astronom, archeolog, biolog, chemik, filozof, geolog, geograf, fizyk, farmaceuta, matematyk, historyk, meteorolog, programista, politolog, statystyk, socjolog.

43 3. Typ artystyczny (A) Typ artystyczny. Lubi zajmować się sztukami pięknymi, muzyką, literaturą, rozwija pomysły, koncepcje, tworzyć nowe rzeczy. Preferuje zachowania kreatywne, niecodzienne sytuacje, wymianę myśli. Woli pracować w sytuacjach nieplanowanych, wykorzystując swoją wyobraźnię i zdolności twórcze. Problemy rozwiązuje przez tworzenie. Wymagane umiejętności: sprawność rąk, oczu, wyostrzony słuch, inteligencja i kreatywność, aby z fantazją uprawiać sztuki piękne, muzykę oraz pisarstwo. Preferowane wartości: oryginalność, niezależność, idealizm, piękno. Preferowane czynności: aktywność intelektualna, twórczość muzyczna, aktorska, literacka, plastyczna, rzeźbiarska. Określa siebie jako osobę obdarzoną wyobraźnią, otwartą na otoczenie, niezależnego intelektualistę. Postrzegany przez innych jako skomplikowany idealista, niezwykły, wrażliwy, twórczy, niedbały, niepraktyczny. Unika rutyny i ustalonych reguł. Typowe zawody: aktor, architekt, dyrygent, dekorator wnętrz, fotograf ilustrator, kompozytor, malarz, muzyk, pisarz, projektant mody, plastyk, reżyser, rzeźbiarz, tancerz, wizażysta.

44 4. Typ społeczny (S) Typ społeczny. Lubi zajęcia z innymi ludźmi: pomaga, doradza, wyjaśnia, informuje, opiekuje się innymi, leczy. W pracy z innymi używa słów uczuć, idei. Wymagania: uzdolnienia - talenty społeczne, umiejętność kontaktowania się i postępowania z innymi, empatii, życzliwości, towarzyskości, kojącego oddziaływania na innych. Preferowane wartości: sprawiedliwość, odpowiedzialność, idealizm, rozumienie innych, troska o ich dobro. Preferowane czynności: praca z innymi, w celu udzielenia im pomocy i ułatwiania życia. Postrzega siebie jako osobę empatyczną, cierpliwą, odpowiedzialną, wyrozumiałą, otwartą na problemy innych. Postrzegany przez innych jako taktowny, cierpliwy, przyjazny, uczynny, miły, uprzejmy, współczujący, serdeczny, wielkoduszny. Unika czynności o charakterze technicznym, manualnym, wymagających dużego wysiłku fizycznego. Typowe zawody: fizykoterapeuta, bibliotekarz, hostessa, ksiądz, kelner, lekarz, logopeda, masażysta, nauczyciel, psycholog, pracownik socjalny, policjant, ratownik, pielęgniarka, stewardesa, trener.

45 5. Typ przedsiębiorczy (P)
Typ przedsiębiorczy. Lubi pracę z ludźmi, ale ukierunkowaną na osobiste korzyści. Lubi mieć władzę, pieniądze, wpływać na innych, kierować, przewodzić, przekonywać innych do celów organizacyjnych lub osiągnięć ekonomicznych. Wymagania: umiejętności z zakresu kierowania, nakłaniania innych, organizowania, pewność siebie, zdolności krasomówcze. Preferowane wartości: władza, sukces finansowy i społeczny, wpływy. Preferowane czynności: nakłanianie, kierowanie. Postrzega siebie jako osobę towarzyską, pewną siebie, energiczną, optymistyczną, podejmującą ryzyko, ugodową, popularną. Postrzegany przez innych jako osoba bystra, ambitna, dbająca o zysk, energiczna, władcza, pewna siebie, przy ciągająca uwagę, poszukująca przyjemności, impulsywna. Unika skomplikowanych zagadnień naukowych. Typowe zawody: adwokat, agent ubezpieczeniowy akwizytor, dyplomata, doradca np. podatkowy księgarz, makler, menedżer, notariusz, prawnik, zaopatrzeniowiec.

46 6. Typ konwencjonalny (K)
Typ konwencjonalny. Lubi zajęcia i zawody z danymi, ich porządkowaniem i strukturalizowaniem. Lubi porządek i bezpieczeństwo. Rozwiązuje problemy według ustalonych zasad, instrukcji, reguł i procedur działania, pole ceń zwierzchników. Wymagania: uzdolnienia urzędnicze i organizacyjne, rzetelność, dokładność, subordynacja, umiejętność ścisłego przestrzegania instrukcji. Wartości preferowane: oszczędność, konformizm, zarabianie pieniędzy. Postrzega siebie jako osobę sumienną, dokładną, nie rozrzutną, praktyczną, dokładną. Postrzegany przez innych jako systematyczny, zasadni czy, skuteczny, rozważny, kontrolujący się, pedantyczny, bez wyobraźni. Unika konfliktów, problemów interpersonalnych, pracy, której brak jasnych instrukcji. Typowe zawody: archiwista, bileter, agent celny, agent ubezpieczeniowy, edytor, inkasent, kasjer, kosztorysant, księgowy, notariusz, radca prawny, recepcjonista, rzeczoznawca, statystyk, syndyk, stenograf, urzędnik biurowy, technik BHP, wizytator.

47 Typy te tworzą układ sześciokątny

48 Układ ten służy do przedstawienia podobieństw i różnic między typami osobowości ludzi, a wymaganiami zawodów. Pozwala też określić, w jakim stopniu konkretny zawód odpowiada danej osobie i czy nadaje się ona do środowiska pracy, w którym zawód jest wykonywany; na ile praca w konkretnym środowisku zaspokaja jej dążenia i cele. Może ona bowiem umożliwiać pracownikowi pełną samorealizację i zgodność postrzegania samego siebie z podejmowanymi rolami zawodowymi.

49 Dziękujemy za uwagę!

50