Zmiany skórne jako rezultat:

Prezentacja na temat: "Zmiany skórne jako rezultat:"— Zapis prezentacji:

1 Zmiany skórne jako rezultat:
Hiperplazji naskórka Przedwczesnego dojrzewania keratynocytów Parakeratozy Zwiększonych nacieków leukocytarnych N Eng J Med ; 361:

2 DLQI (Dermatology Life Quality Index)
Punktacja: 0-1 pkt. – normalna jakość życia 2-5 pkt. – nieznacznie obniżona jakość życia 6-10 pkt. - umiarkowanie obniżona jakość życia 11-20 pkt. – mocno obniżona jakość życia 21-30 pkt. – bardzo mocno obniżona jakość życia Skala: Bardzo mocno – 3 pkt. Bardzo – 2 pkt. Trochę – 1 pkt. Wcale – 0 pkt.

3 BSA (Body Surface Area)

4 PASI (Psoriasis Activity and Severity Index)

5 Pacjenci z łuszczycą mają większe ryzyko:
Zdarzeń sercowo naczyniowych Zapalenia stawów Cukrzycy typu 2 Zespołu metabolicznego Depresji Curr. Opin. Rheumatol. 20, 416–422 JAMA 296, 1735–1741 Eur. Heart J. 31, 1000–1006 Clin. Exp. Dermatol. 26, 314–320 Arch. Dermatol. Res. 304, 119–125 Arch. Dermatol. 147,1031–1039

6 Schemat przedstawiający wspólny proces rozwoju zmian w przebiegu łuszczycy i miażdżycy
Komórki prezentujące antygen (APC) aw węzłach chłonnych stymulują powstawanie z naiwne limfocyty T leukocytów LAF-1+ (function-associated antigen-1) Aktywowane komórki T migrują do naczyń krwionośnych i przylegają do śródbłonka (i makrofagów w przypadku miażdżycy). W wyniku wynaczynienia idochodzi do interakcji pomiędzy LFA-1 , cząsteczką adhezji (ICAM-1), CD2 i LFA-3 z komórkami dendrytycznymi, makrofagami i keratynocytami w łuszczycy i komórkami mięśni gładkich w miażdżycy. Ponowna aktywowacja komórek T i makrofagów powoduje wydzielenie chemokin i cytokin, które przyczyniają się do rozwoju reakcji zapalnej z wytworzeniem się blaszki łuszczycowej lub blaszki miażdżycowej. Int J Med Sci. 2010; 7(5): 284–289.

7 J Nutr Metab. 2012;2012:

8 Etiopatogeneza łuszczycy
1. Tło genetyczne Choroba wielogenowa TYP I ŁUSZCZYCY TYP II ŁUSZCZYCY Sprzężenie z antygenami HLA-Cw6 HLA-B57, DR7, HLA-Cw7, HLA-B13, HLA-B39 HLA-Cw2 (słaby związek z antygenami zgodności tkankowej) Obraz kliniczny Początek przed 40 r.ż. Rozległe, wysiewne zmiany Wywiad rodzinny dodatni Początek po 40 r.ż. Częste zajęcie stawów i paznokci Wywiad rodzinny ujemny Arch. Dermatol. Res 1998; 290: ; J. Invest. Dermatol 2009;

9 Podstawowe warianty genów i loci z niezależną replikacją w łuszczycy
Locus Lokalizacja chromosomowa PSORS p21.3 PSORS q24-q25 PSORS q34 PSORS q21 PSORS q21 PSORS p13 PSORS p35-p34 PSORS q12-q13 PSORS q31 IL12B/IL23p q IL23receptor p TNFα (TNFA1P3) N Eng J Med ; 361: ; Indian J Dermatol ; 54: 7–12; Dtsch Arztebl Int. 2009; 106: 11–19; Arch Dermatol. 2009; 145: 462–464.

10 Model patogenezy łuszczycy z uwzględnieniem czynników genetycznych i immunologicznych
Journal of Investigative Dermatology (2010) 130, 1213–1226;

11 Etiopatogeneza łuszczycy
2. Czynniki immunologiczne Deregulacja mediatorów prozapalnych i przeciwzapalnych Wyzwalanie oraz zaostrzanie przez: stres, leki, zakażenie, uraz Limfocyty T CD4+ występują głównie w skórze właściwej Limfocyty T CD8+ występują głównie w naskórku Post Dermatol Alergol 2008; 25:20-33; Ann Rheum Dis 2005; 64:ii30-36.

12 Typy komórek i mediatorów biorących udział w patogenezie łuszczycy
Cytokiny IL-2, IL-6, IL-15, IL-17, IL-18, IL-20, IL-21, IL-22, IL-23, IFN-α, IFN-γ, Oncostatin M, TNF-α, TGF-β, VEGF Chemokiny Fractalkine, GRO-α, IP-10, IL-8, MCP-1, MIG Adipokiny Resistin, Leptin, PAI-1 Adhezyny CD80,CD28, CD40/CD40L, ICAM/LFA-1, OX40X3X40L, CD134/CD134L, VCAM-1/VLA4 Leukocyty Th1/TTh17 upregulation, Treg misregulation, CD4, CD8, CLA+T cell, CD103+T cell, NK cell, NK T cell, Myeloid dendritic cell, plasmacytoid dendritic cell, Monocytes/macrophages, Mas cell, Neutrophils Inne komórki Keratinocytes, Endothelial cells Inne mediatory LL-37, CRP, Endothelin-1, iNOS, HSP60, HSP65, HSP70, MMP-2, MMP-9, S100A7, S100A8/A9, TLR2, TLR4, TLR9, EDA-Fibronectin Golden JB: IL-17 in psoriasis: Implications for therapy and cardiovascular co-morbidities. Cytokine. 2013; 

13 Typy komórek układu immunologicznego i zależności pomiędzy nimi w rozwoju reakcji zapalnej w łuszczycy Zielony punkt oznacza cytokiny profilu Th1: IFNγ i TNFα. Niebieski oznacza cytokin produkowanych podczas regulacji IL-17 w tym IL17A, IL17F i IL22. Czerwony oznacza inne mediatory zapalne, takie jak IL-2 i IL-6 Actas Dermosifiliogr. 2009; 100: 2–13.

14 Limfoidalne komórki dendrytyczne (pDC) produkują TNFa, który reagując z keratynocytami i mieloidalnymi komórkami dendrytycznymi stymuluje procesy prozapalne. Aktywowane komórki dendrytyczne (DDC) produkują mediatory prozapalne IL-23 i IL-12 N Eng J Med. 2009; 361: ; Actas Dermosifiliogr. 2009; 100: 2–13;

15 Rola komórek CD4 w łuszczycy
W łuszczycy dominują cytokiny profilu Th1 i cytokiny związane z aktywacją IL-17. Wpływają one na proliferację i wywołują tzw. "błędne koło" stanu zapalnego. IL-23 wytwarzana przez łuszczycowe keratynocyty i komórki, takie jak komórki dendrytyczne i makrofagi, ma kluczowe znaczenie w regulacji ekspresji IL-17. Niski poziom przeciwzapalnych cytokin uwalnianych przez komórki Th2 i Treg nie może zrównoważyć skutków aktywacji Th1/Th17-zależnych cytokin.  Actas Dermosifiliogr. 2009; 100: 2–13.

16 Rola Th1 w patogenezie łuszczycy
IL-12, IL-18, IFN-γ, TNF-α Th1 TNF a IFN-γ IL-2 Vasodilation Neutrophil influx T cell influx Neovascularization Keratinocyte and endothelial cell activation N Eng J Med. 2005; 352: ; Lowes MA, et al. Dermatol Clin. 2004; 22:349-69, vii; .

17 Rola Th17 w patogenezie łuszczycy
IL-23, IL-6, IL-1, TGF-β Th17 IL-17A IL-17F IL-22 TNF a Monocyte and neutrophil recruitment Neovascularization Vasodilatation T cell influx Keratinocyte hyperplasia Aggarwal S, Gurney AL. J Leukoc Biol. 2002; 71(1):1-8.

18 Miejsce leków biologicznych w immunopatologii łuszczycy

19 Leki biologiczne Nowa strategia leczenia, powstała w odpowiedzi na ograniczenia ogólnego leczenia łuszczycy. Białka będące wynikiem rekombinacji DNA. Podawane za pomocą iniekcji podskórnych lub wlewów dożylnych. Pod względem budowy i pochodzenia, leki te mogą być: -przeciwciałami chimerycznymi („-ximab”): infliksimab, -przeciwciałami humanizowanymi („-zumab”) lub ludzkimi („- umab”): adalimumab, ustekinumab, -białkami fuzyjnymi („-cept”): alefacept, etanercept.

20 Leki biologiczne 3 główne strategie działania:
eliminacja nieprawidłowych limfocytów T (alefacept), blokowanie przechodzenia limfocytów do skóry będącej w stanie zapalnym np. przez inhibicję kluczowych cząsteczek adhezyjnych takich jak selektyny czy pewne integryny, blokowanie cytokin efektorowych, a zwłaszcza ludzkiego czynnika martwicy nowotworów (TNF) będącego celem wielu leków immunomodulujących jak np. przeciwciał monoklonalnych (adalimumab, infliksimab) czy białek fuzyjnych (etanercept, onercept). Leki biologiczne osłabiają odpowiedź immunologiczną : nie należy ich stosować w przebiegu poważnych infekcji (np. gruźlica, sepsa) oraz jednocześnie z żywymi szczepionkami.

21 Figure 1. Essential cells and molecules in the pathogenesis of psoriasis lesions. The interleukin (IL)-23–IL-17 axis is well understood in psoriasis. Inflammatory and resident myeloid dendritic cells (DCs) become activated to produce IL-23. This drives production of IL-17 ligands (IL-17A and IL-17F) from ab and gd T cells (T17), and IL-22 by subsets of CD4+ (Th22) and CD8+ (Tc22) cells, whereas IL-12 drives production of interferon (IFN)g. These T cell derived cytokines can then activate the epidermis to produce further inflammatory chemokines and cytokines. Some will recruit cells into the skin: IL-8, chemokine CXC ligand (CXCL)1, 2 and 3 are all neutrophil chemotaxins; chemokine CC ligand (CCL)20 attracts chemokine CC receptor (CCR)6+ DCs and T17 cells; and vascular endothelial growth factor (VEGF) is important in inducing the vascular hyperplasia seen in psoriasis. Others such as IL-19, IL-20, and IL-22 induce epidermal hyperplasia, whereas IL-17C is a keratinocyte-produced IL-17 ligand. There is synergy (green S) between IL-17 and tumor necrosis factor (TNF)a, as well as between IL-17 and IL-22. Chemokines for inflammatory DCs (immune triggers) such as CCL20 may help initiate lesions. There are abundant IL-36 cytokines in psoriasis, which are also involved in neutrophil chemotaxis, and IL-36 receptor antagonist (IL-36Ra) is the natural antagonist for this effect. Mutations in the IL-36Ra gene lead to the runaway inflammation seen in familial pustular psoriasis. Mutations in epidermal CARD14 (mCARD14) in familial psoriasis may increase endogenous activation in response to a trigger, inducing abundant cytokine and chemokine production (such as IL-8, CCL20, and IL-36). Wild type CARD14 may also play a role in initiating and amplifying the psoriatic process. LL37 complexed with nucleic acids can activate DCs. When established, >4000 transcripts are dysregulated in psoriasis, undoubtedly with other interactive circuits that are not diagramed here. Abbreviation: *, T cells bearing gd TCR may be less inhibited by IFNg Figure 1. Essential cells and molecules in the pathogenesis of psoriasis lesions. The interleukin (IL)-23–IL-17 axis is well understood in psoriasis. Inflammatory myeloid dendritic cells (DCs) become activated to produce IL-23. This drives production of IL-17A and IL-17F from αβγβ T cells (T17) and IL-22 by subsets of CD4+ (Th22) and CD8+ (Tc22) cells, whereas IL-12 drives production of IFNγ. There is synergy (S) between IL-17 and tumor necrosis factor (TNF)a, as well as between IL-17 and IL-22. Trends in Immunology April 2013, Vol. 34, No. 4 ; Nat. Immunol. 10, 427–436.

22 Terapia biologiczna w łuszczycy
Antagoniści TNFa : Inflixymab (Remicade®) Etanercept (Enbrel®) Adalimumab (Humira®) Antagonista IL-12/IL-23: Ustekinumab (Stelara®) Antagoniści IL-17: Ixekizumab Secukinumab Brodalumab

23 TNF-α Produkowany przez: Aktywowane komórki dendrytyczne Makrofagi
Keratynocyty Pobudzone limfocyty T Komórki tuczne Znaczne zwiększenie stężenia w całym naskórku zmian łuszczycowych oraz surowicy chorych (Clin Exp Immunol 1993;94: ) W skórze zdrowej ekspresja jest minimalna i ograniczona do warstwy podstawnej i nabłonka gruczołów potowych i łojowych (Clin Exp Immunol 1994;96: ) Wolska, Langner: Łuszczyca. Czelej, Lublin 2006:

24 TNFa wpływa na komórki docelowe przez odpowiednie receptory transbłonowe
TYP 1 (TNF-RI) / (p55) Ekspresja w błonie komórkowej keratynocytów, komórek dendrytycznych, komórkach parakeratotycznej warstwy rogowej TYP 2 (TNF-RII) / (p75) Ekspresja w komórkach nacieku zapalnego okołonaczyniowego i komórkach śródbłonka

25 Antagoniści TNF-α LEK Budowa biochemiczna Działanie INFLIXYMAB
Monoklonalne, chimeryczne (mysio 25%-ludzkie 75%) przeciwciało klasy IgG Wiąże się z TNFa (rozpuszczonym w osoczu i związanym z receptorami komórkowymi)1 ADALIMUMAB Ludzkie monoklonalne przeciwciało klasy IgG Wiąże się z TNFa2 ETANERCEPT Ludzkie białko fuzyjne, złożone z domeny receptora II ludzkiego TNFa przyłączonej do zewnątrzkomórkowego fragmentu Fc ludzkiej IgG1 Uniemożliwienie połączenia się TNFa z jego powierzchownym receptorem; Apoptoza komórek dendrytycznych naskórka3 Dermatol Ther 2004; Infliximab;17: Drugs 2006; adalimumab in psoriatic arthritis;66: Drugs 2006;66: ; J Am Acad Dermatol 2006;55:

26 Antagoniści TNF-α Tumor necrosis factor alpha signaling.
Infliximab is a mouse/human chimeric monoclonal anti-TNFantibody of IgG1 isotype. Adalimumab is fully human IgG1 monoclonal anti-TNF antibodies. Etanercept is a fusion protein of TNFR2 (p75) and the Fc region of human IgG1. Neuro Toxicol 2009;

27 Antagoniści TNF-α Trends in Immunology April 2013, Vol. 34, No. 4 ; Nat. Immunol. 10, 427–436.

28 Antagonista IL-12/IL-23 LEK Budowa biochemiczna Działanie USTEKINUMAB
Ludzkie przeciwciało monoklonalne klasy IgG1 Hamuje aktywność ludzkich IL-12 i IL-23 praz wiązanie z podjednostką białkową p40 obu cytokin N Eng J Med. 2007; 356:

29 IL-12 / IL-23 IL – 12 IL – 23 Wytwarzanie Komórki dendrytyczne
Makrofagi Keratynocyty Komórki tuczne Aktywowane komórki Lengerhansa Działanie Indukuje powstawanie limfocytów Th1 Różnicowanie limfocytów cytotoksycznych CD8+ Aktywacja komórek NK Indukuje powstawanie limfocytów Th17 Pobudza limfocyty T do produkcji IL-17 Z.Adamski, J.Kursa-Orłowska, M.Orłowski; Leczenie biologiczne w dermatologii, gastroenterologii i reumatologii. Termedia 2010.

30 Antagoniści IL-12 / IL-23 Cytokine 61 (2013);

31 Antagoniści IL-17 LEK Budowa biochemiczna Działanie IXEKIZUMAB
Ludzkie przeciwciało monoklonalne klasy IgG4 Hamuje IL-17A1 SECUKINUMAB Ludzkie przeciwciało monoklonalne klasy IgG1 Hamuje ludzką IL-17A2 BRODALUMAB Ludzkie przeciwciało monoklonalne klasy IgG2 Wiąże się z ludzkim receptorem IL-17A; Blokuje aktywność IL-17A, IL-17F, IL-17E3 N Eng J Med. 2012; 366:1190-9 Br J Dermatol 2012 [Efficacy and safety od secukinumab in the treatment of moderate to severe plaque psoriasis] J Invest Dermatol 2012; 132:2466-9

32 Antagoniści IL-17 Cytokine 61 (2013);

33 Skuteczność leków biologicznych
Adalimumab –(REVEAL chorych, CHAMPION chorych) W 16 tygodniu PASI 75 w badaniu REVAL osiągnęło 70,9% leczonych adalimumabem i 6,5% przyjmujących placebo. PASI 100 odpowiednio 20% i 0,8%. PASI 75 w 16 tygodniu leczenia w badaniu CHAMPION stwierdzono u 18,9% przyjmujących placebo, 35,5% przyjmujących metotreksat i 79,6% adalimumab a wykazane różnice były istotne statystycznie (p<0,001). Natomiast PASI 100 odpowiednio u 1,9%, 7,3% i 16,7% (p<0,01, p<0,05).

34 Skuteczność leków biologicznych
Imflixymab (SPIRIT – 249 chorych i EXPRESS 378 chorych) PASI 75 w 10 tygodniu leczenia w badaniu SPIRIT osiągnęło 71,7% chorych w grupie otrzymującej 3 mg/kg mc., 87,9% w grupie otrzymującej 5 mg/kg mc. i 5,9% w grupie otrzymującej placebo (p < 0,001). PASI 75 po 10 tygodniach w badaniu EXPRESS osiągnęło 80% pacjentów a PASI 90 57% natomiast w grupie otrzymującej placebo wartości te wynosiły odpowiednio 3% i 1% (p <0,0001). 

35 Skuteczność leków biologicznych
Etanercept (583 chorych, 591 chorych) Po 12 tygodniach leczenia PASI 75 osiągnięto u 34% chorych przyjmujących 25mg etanerceptu dwa razy w tygodniu i 47%- 49% przyjmujących dawkę 50 mg dwa razy w tygodniu. W grupie przyjmującej placebo odsetek ten wynosił odpowiednio 3% - 4% (Br J Dermatol. 2005;152:1304–1312, Lancet. 2006;367:29–35). W badaniach przeprowadzonych u dzieci i młodzieży (w wieku lat),którym podawano 0,8 mg/kg (maksymalnie do 50 mg tygodniowo) etanerceptu odsetek pacjentów który uzyskał PASI 75 był statystycznie istotnie wyższy w porównaniu do grupy otrzymującej placebo (57% vs. 11%)(p<0,001) (Arch Dermatol. 2007;143:719–726). 

36 Skuteczność leków biologicznych
Ustekinumab (PHOENIX chorych i PHOENIX chorych). PHOENIX 1 -PASI 75 w 12 tygodniu w grupie otrzymującej ustekinumab (45 mg i 90 mg) był statystycznie istotnie wyższy i wynosił odpowiednio: 67,1% i 66,4% w porównaniu 3,1% dla placebo ( p<0,0001). PHOENIX 2 - PASI 75 stwierdzono u 66,7% do 75,7 % leczonych ustekinumabem w dawce 45 mg i 90 mg w porównaniu z 3,7% w grupie otrzymującej placebo ( p <0,0001). 

37 Przypadek 1 mężczyzna lat 26
pierwsze zmiany łuszczcowe z tendencją do erytrodermii w 18 roku życia od 20 roku życia roku leczony preparatami miejscowymi, fototerapią, fotochemoterapi, Neotigasonem (25mg-75mg/dobę) oraz Metotreksat 12,5mg/tydzień do 25 mg/tydzień-bez poprawy badanie dodatkowe: morfologia z rozmazem, biochemia, lipidogram i badanie ogólne moczu - bez odchyleń od stanu prawidłowego OB – 22mm/h, CRP - 5,25mg/dl badania obrazowe: Rtg klp oraz Usg jamy brzusznej bez odchyleń od stanu prawidłowego HBsAg oraz przeciwciała antyHCV – wynik ujemny Quantiferon test – wynik negatywny

38

39

40 Leczenie: Adalimumab wg następujących zaleceń: początkowo 80mg podskórnie, 40 mg po upływie jednego tygodnia a następnie 40 mg co dwa tygodnie. Miejscowo: Emolienty Skuteczność leczenia oceniono (przed leczeniem oraz po 8 tygodniach) BSA (Body Surface Area) PASI (Psoriasis Area and Severity Index) Polska wersja kwestionariusza DLQI (Dermatology Life Quality Index)

41 przed leczeniem BSA 61 po 8 tygodniach BSA 4
przed leczeniem PASI 21 po 8 tygodniach PASI 2

42

43 DLQI (Dermatology Life Quality Index)
przed leczeniem – 19pkt stan skóry największy wpływ miał na: pracę, sport, współżycie seksualne stan skóry najmniejszy wpływ miał na: życie towarzyskie, kontakt z rodziną i przyjaciółmi oraz zakłopotanie, ubiór 8 tydzień leczenia – 6pkt największy pozytywny wpływ leczenie miało na: sport (pacjent zaczął grać w piłkę nożną), pracę (dorywczo jako kierowca) oraz współżycie seksualne największą niedogodnością stała się konieczność częstych kontroli (czas potrzebny na leczenie)

44 Przypadek 2 kobieta lat 39 pierwsze zmiany łuszczycowe – 13 rok życia
leczona poczatkowo preparatami miejscowymi i fototerapia z poprawą a od 20 roku życia roku preparatami miejscowymi, fototerapią i fotochemioterapią, Cyklosporyną A , Neotigasonem - bez poprawy badanie dodatkowe: morfologia z rozmazem, biochemia, lipidogram i badanie ogólne moczu - bez odchyleń od stanu prawidłowego OB – 30mm/h, CRP - 3,45mg/dl badania obrazowe: Rtg klp oraz Usg jamy brzusznej bez odchyleń od stanu prawidłowego HBsAg oraz przeciwciała antyHCV – wynik ujemny Quantiferon test – wynik negatywny betaHCG – wynik negatywny

45 Leczenie: Ustekinumab podskórnie w dawce 45 mg w tygodniach 0, 4 a następnie co 12 tygodni. Skuteczna antykoncepcja Miejscowo: Emolienty Skuteczność leczenia oceniono (przed leczeniem oraz po 8 tygodniach) BSA (Body Surface Area) PASI (Psoriasis Area and Severity Index) Polska wersja kwestionariusza DLQI (Dermatology Life Quality Index)

46 przed leczeniem BSA 39 po 8 tygodniach BSA 9
przed leczeniem PASI 25 po 8 tygodniach PASI 2,4

47 DLQI (Dermatology Life Quality Index)
przed leczeniem – 20pkt stan skóry największy wpływ miał na: uczucie zakłopotania, życie towarzyskie, współżycie seksualne oraz ubiór stan skóry najmniejszy wpływ miał na: kontakt z rodziną i przyjaciółmi 8 tydzień leczenia – 8pkt największy pozytywny wpływ leczenia na: ubiór oraz życie towarzyskie

48 Finansowanie leczenia biologicznego w Polsce
Okres VII 2010 – III 2011: finansowanie odbywało się poprzez grupę J40 – Ciężka łuszczyca. Zarządzenie Nr 51/2010/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia r Okres IV 2011 – do chwili obecnej: finansowanie terapii odbywa się poprzez świadczenie z kat 1b – Hospitalizacja związana z terapią biologiczną ciężkiej łuszczycy, które służy do rozliczania podania leku oraz – ( Nr 72/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia r.) Program lekowy „Leczenie ciężkiej postaci łuszczycy plackowatej” (Zarządzenie Nr 19/2013/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 lutego 2013)

49 Finansowanie leczenia biologicznego w Polsce
W terapii łuszczycy pospolitej dostępne są w Polsce następujące leki biologiczne: ustekinumab, adalimumab, etanercept, infliksymab Finansowanie ze środków publicznych w Polsce: ustekinumab Program lekowy „Leczenie ciężkiej postaci łuszczycy plackowatej” (Zarządzenie Nr 19/2013/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 lutego 2013) Pacjenci z PASI > 18 oraz DLQI i BSA > 10 oraz brak poprawy/wystąpienie powikłań po leczeniu z zastosowaniem co najmniej dwóch metod terapii ogólnej lub występowanie przeciwwskazań do takiego leczenia adalimumab etanercept Infliksymab Katalog świadczeń do sumowania NFZ jako lek lub wyrób medyczny nie zawarty w kosztach świadczenia (kod produktu – ) Wyłącznie w warunkach szpitalnych. Każdorazowo wymagana hospitalizacja pacjenta rozliczana w ramach Katalogu świadczeń odrębnych (kod produktu: ) Pacjenci z PASI, DLQI i BSA > 10

50 Utrata wydajności pracy
W badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii wykazano, że 59,3% ocenianych chorych na łuszczycę straciło średnio z powodu choroby 26 dni pracy w poprzedzającym ocenę roku. Ze 180 nie pracujących pacjentów aż 33,9% nie podjęło pracy ze względu na łuszczycę (Br J Dermatol. 1995;132:236–244). W prowadzonym w Niemczech badaniu wykazano, że średnie koszty pośrednie związane z utratą wydajności zostały ocenione na 1310€ rocznie, co stanowi 19,5% wszystkich kosztów leczenia łuszczycy (J Dtsch Dermatol Ges. 2007;5:209–218). 

51 Wydajność pracy u pacjentów z łuszczycą
Badania Kimball 2012 oraz Kimball 2011: ocena wydajności pracy u osób rozpoczynających terapię adalimumabem na podstawie danych pacjentów z randomizowanego badania klinicznego REVEAL, pacjenci z ciężką łuszczycą: PASI > 12, BSA > 10, co najmniej umiarkowane nasilenie choroby mierzone wartością wskaźnika PGA. Kwestionariusz WPAI (ang. Work Productivity and Activity Impairment Questionnaire): obecny status zatrudnienia, odsetek czasu, w którym pracownik nie był w stanie podjąć pracy z powodu choroby(tzw. absenteizm), spadek produktywności w miejscu pracy (tzw. prezenteizm), zaburzenia w wykonywaniu codziennych czynności poza miejscem pracy (ang. total activity impairment, TAI), całkowita utrata produktywności pracy (ang. total work productivity impairment, TWPI).

52 Wydajność pracy u pacjentów z łuszczycą
Istotna statystyczne (p < 0,01) poprawa wydajności pracy w grupie pacjentów zatrudnionych w każdej z 4 domen kwestionariusza WPAI, Istotne statystycznie różnice na korzyść adalimumabu względem placebo w 3 z 5 ocenianych aspektów. źródło: Kimball 2012

53 Wydajność pracy u pacjentów z łuszczycą
Poprawa wydajności pracy (TWPI) dotyczy także pacjentów z łuszczycą oraz dodatkowymi chorobami towarzyszącymi źródło: Kimball 2011

54 Wydajność pracy u pacjentów z łuszczycą
Na podstawie wyników (Kimball 2012) dla TWPI zmianę w całkowitej utracie produktywności pracy po 16 tygodniach terapii adalimumabem można rozumieć jako: około 60% wzrost całkowitej produktywności związany z poprawą stanu zdrowia pacjentów. Przeprowadzone oszacowania (Kimball 2012) wskazują, że zatrudniony w pełnym wymiarze czasu (40-godzinny tydzień pracy): praca w pełni efektywna o 4,4 godziny dłużej po rozpoczęciu terapii, roczne oszczędności związane z poprawą stanu zdrowia: $4515. u pacjentów z dodatkowymi chorobami towarzyszącymi (Kimball 2011) roczne oszczędności związane ze wzrostem produktywności na skutek rozpoczęcia leczenia adalimumabem: $5908

55 Utrata wydajności pracy- literatura
OWPL – overall work productivity loss

56 Utrata wydajności pracy
OWPL – overall work productivity loss

57 Wprowadzenie ustekinumabu w Grecji spowodało zmniejszenie kosztów administracyjnych i hospitalizacji z powodu braku poprawy na jednego pacjenta o 443 € i 900€ odpowiednio w 1 i 5 roku leczenia BMC Dermatol Jul 25;12:10. doi: /

58 Skuteczności wahała się od 31,19% (etanercept w dawce 25 mg dwa razy na tydzień przez 12 tygodni) do 78,35% (infliksymab w dawce 5 mg / kg do 24 tygodni). Efektywność pod względem oceny kosztów i skuteczności (PASI 75), wahała się od 8013€ (adalimumab) do 17981€ (ustekinumab w dawce 90 mg).

59 Dziękuję za uwagę