Budowa i organizacja zapisu danych na dysku twardym

Prezentacja na temat: "Budowa i organizacja zapisu danych na dysku twardym"— Zapis prezentacji:

1 Budowa i organizacja zapisu danych na dysku twardym

2 Dysk twardy

3 Elementy budowy: zespół talerzy (1, 2 lub 3) – Jest on wykonany z materiału lekkiego i sztywnego na który po obu stronach naniesiony jest warstwa magnetyczna. Zapis prowadzony jest przez głowice po dwóch stronach talerza – na jedne talerz przypadają dwie głowice. kontroler sterujący dyskiem (zapisem i odczytem)

4 Dysk twardy podzielony jest na ścieżki które z kolei podzielone są na sektory
Sektor – najmniejszy fizyczny obszar na dysku, w którym system operacyjny może zapisać 512B danych. Sektory przeznaczone są na przechowywanie danych i są tworzone podczas preformatowania (formatowania niskiego poziomu) zazwyczaj jeszcze w fabryce. Bad Sektor – sektor fizycznie uszkodzony, nie można zapisywać i odczytywać. Można je „pominąć” z pomocą programu np. Norton Disk Doctor

5 Pierwszy sektor na dysku jest jednak zarezerwowany przez MBR (Master Boot Record) tzn. rekord ładujący dysku. Zawiera on szereg informacji niezbędnych do uruchomienia systemu operacyjnego na komputerze. Znajduje się w nim zapisany podział dysku na partycje oraz maleńki program ładujący system z aktywnej partycji. Istnieją wirusy które „zamazują” MBR.

6 Partycja – wydzielony obszar dysku twardego
Partycja – wydzielony obszar dysku twardego. Każdy dysk można podzielić na maksymalnie 4 partycje. Mogą być partycje podstawowe oraz rozszerzone. Na partycji podstawowej może być tylko jeden dysk logiczny, a na rozszerzonej wiele dysków logicznych. Po co dzielić dysk na partycje i co to jest dysk logiczny? Na podstawie informacji z MBR, BIOS odczytuje sektor startowy partycji tzw. Boot Sector Boot Sector znajduje się przed każda partycja na dysku i zawiera informacje o partycji oraz malutki programik który ładuje system operacyjny.

7 Gdy mam już podzielony dysk na partycje należy sformatować te partycje czyli stworzyć odpowiedni system plików czyli sposób organizacji danych na dysku, np. FAT, NTFS (Windows), EXT (Linux) (Przykład z parkingiem samochodowym) Na system plików składają się klastry Klaster – nazywany także jednostka alokacji pliku lub blok jest to najmniejszy obszar logiczny dysku, który składa się z określonej liczby sektorów. Wielkość klastra zależy od zastosowanego systemu plików np. FAT12 – klaster od 0,5 do 4 KB FAT16 – klaster od 2 do 32 KB FAT32 – klaster od 4 do 32 KB

8 Zalety i wady krótkich i długich klastrów:
krótkie: zaletą jest oszczędność miejsca na dyski, a wadą wolniejszy odczyt zapis długie: zaletą szybki odczyt i zapis, a wadą strata miejsca na dysku. (właściwości pliku: rozmiar rzeczywisty pliku, a rozmiar na dysku) Fragmentacja danych na dysku – proces „tasowana” danych na dysku np. początek pliku może znajdować się na końcu dysku, a koniec w środku dysku. Należy od czasu do czasu defragmentować dysk!