Dr Jarosław Woroń DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE I NIEKORZYTSNE INTERAKCJE LEKÓW W ANTYBIOTYKOTERAPII ZAKAŻEŃ Zakład Farmakologii Klinicznej UJ CM Kraków.

Prezentacja na temat: "Dr Jarosław Woroń DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE I NIEKORZYTSNE INTERAKCJE LEKÓW W ANTYBIOTYKOTERAPII ZAKAŻEŃ Zakład Farmakologii Klinicznej UJ CM Kraków."— Zapis prezentacji:

1 Dr Jarosław Woroń DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE I NIEKORZYTSNE INTERAKCJE LEKÓW W ANTYBIOTYKOTERAPII ZAKAŻEŃ Zakład Farmakologii Klinicznej UJ CM Kraków Uniwersytecki Ośrodek Monitorowania i Badania Niepożądanych Działań Leków w Krakowie Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia

2 PRZYCZYNY WYSTĄPIENIA NIEPOŻĄDANYCH DZIAŁAŃ LEKÓW
Ordynacja i wydawanie leków – 58,4% Błąd pacjenta, brak stosowania się do zaleceń lekarza – 21,1% Gurwitz, JAMA, 2003, 289,1107

3 NIEPOŻĄDANE DZIAŁANIA LEKÓW
30 – 40% niepożądanych działań leków można uniknąć. Gurwitz, JAMA, 2003, 289,1107

4 PRZYCZYNY POWIKŁAŃ W ANTYBIOTYKOTERAPII
- przypadkowy wybór antybiotyku - brak wiedzy na temat ADR - polifarmakoterapia - lekceważenie ograniczeń i przeciwwskazań do podawania antybiotyków - brak indywidualizacji farmakoterapii

5 POPULACJE PACJENTÓW O NAJWIĘKSZYM NARAŻENIU NA ADR
- niemowlęta i dzieci - kobiety ciężarne - kobiety karmiące - pacjenci w podeszłym wieku

6 BIEGUNKI POANTYBIOTYKOWE-CZYNNIKI RYZYKA
- podeszły wiek - powtarzająca się antybiotykoterapia - mocznica - zabiegi operacyjne w jamie brzusznej - pacjentki po cięciu cesarskim - niedokrwienie jelit

7 BIEGUNKI POANTYBIOTYKOWE- PRZYCZYNY
- drażniące działanie antybiotyków na przewód pokarmowy - zaburzenia ekosystemu jelit - zaburzenia metabolizmu węglowodanów i kwasów żółciowych - alergizujące działanie antybiotyków na błonę śluzową jelit - efekt motylinopodobny - makrolidy

8 BIEGUNKI POANTYBIOTYKOWE
- częstotliwość biegunek po leczeniu antybiotykami – 5 – 39%(Dzierżanowska 2005) - biegunka występuje u 10-25% pacjentów leczonych amoksycyliną z klawulanianem oraz u 2-5% pacjentów przyjmujących cefalosporyny, makrolidy, azalidy, fluorochinolony oraz ko-trimoksazol - u 10% pacjentów z biegunką poantybiotykową dochodzi do rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które rozwija się w okresie 1-2 tygodni od rozpoczęcia leczenia, ale może się także pojawić w pierwszym dniu stosowania antybiotyków

9 BIEGUNKI POANTYBIOTYKOWE- PREWENCJA I LECZENIE
- probiotyki i prebiotyki – najwięcej badań dla S.boulardi oraz dla L. rhamnosus GG - leki przeciwdrobnoustrojowe i przeciwgrzybicze np. metronidazol, wankomycyna, ryfaksymina, nystatyna, azolowe leki przeciwgrzybicze

10 ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE
- najniebezpieczniejsze ADR- reakcje nadwrażliwości- 3 typy- natychmiastowa , przyspieszona, późna (wstrząs, hipotonia, obrzęk głośni , skurcz oskrzeli, wysypka) - brak testów, które jednoznacznie wykluczają uczulenie na penicyliny - za reakcje nadwrażliwości może być odpowiedzialna zarówno determinanta główna jak i drugorzędowa

11 ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE
- osutki polekowe- głównie po aminopenicylinach - obrzęk naczynioruchowy - możliwość występowania reakcji krzyżowych u osób z nadwrażliwością na penicyliny z cefalosporynami, karbapenemami, najrzadziej z aztreonamem

12 ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE
- Zespół Hoignea - Zespół Nicolau- omyłkowe wstrzyknięcie penicyliny do tętnicy pośladkowej górnej- nagły ból kończyny, zmiana zabarwienia skóry, obrzęk - zaburzenia hematologiczne- neutropenia (cefotaksym , latamoksef) - karbenicylina i tikarcylina hamują agregację płytek krwi- wzrost ryzyka krwawień

13 ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE
- grupa metylotiotetrazolowa- utrudnia aktywację czynników krzepnięcia VII, IX, X- wzrost ryzyka krwawień ( cefotaksym, cefetamet, cefpodoksym, cefiksym)

14 KWAS KLAWULANOWY - reakcje hepatotoksyczne- głównie cholestatyczne
- biegunki, nudności- około 10% leczonych - reakcje alergiczne- około 3% leczonych

15 CZYNNIKI RYZYKA HEPATOTOKSYCZNOŚCI PO KWASIE KLAWULANOWYM
- płeć męska - wiek powyżej 60 roku życia - okres leczenia ponad 10 dni - wcześniejsza terapia antybiotykiem z kwasem klawulanowym - czynniki genetyczne

16 MAKROLIDY- działania niepożądane
- bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki - hepatotoksyczność o mechanizmie cholestatycznym- zwykle po około 2 tygodniach od rozpoczęcia terapii – nudności, wymioty, ciemne zabarwienie moczu , wysypka (najmniejsze ryzyko klarytromycyna i azytromycyna) - przy stosowaniu erytromycyny i klarytromycyny- ryzyko wydłużenia QT

17 MAKROLIDY- działania niepożądane
- wysypki skórne - bóle i zawroty głowy - zespół Stevensa-Johnsona - owrzodzenia jamy ustnej, ból języka, przerost dziąseł- erytromycyna - obrzęk twarzy- azytromycyna

18 TETRACYKLINY- działania niepożądane
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe- działanie drażniące na przewód pokarmowy - uszkodzenie przełyku- doksycyklina - działanie hepatotoksyczne- zahamowanie transportu lipidów - u chorych z niewydolnością nerek- nasilenie azotemii - uszkodzenie zawiązków zębów - reakcje alergiczne

19 LINKOSAMIDY- działania niepożądane
- biegunki % leczonych- clindamycin colitis - wysypki skórne - żółtaczka - idiosynkrazja- neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia

20 GLIKOPEPTYDY- działania niepożądane
- reakcje alergiczne- wysypki skórne- antybiotyki te, a w szczególności wankomycyna mają zdolność do uwalniania histaminy - zespół czerwonego karku- wankomycyna- związany z uwalnianiem histaminy - przy stosowaniu ponad 14 dni wzrost ryzyka nefro- i ototoksyczności oraz wystąpienia neutropenii, teikoplanina rzadziej wywołuje działania niepożądane

21 AMINOGLIKOZYDY- działania niepożądane
- ototoksyczność (ślimak, błędnik)- w perylimfie okres półtrwania aminoglikozydów 5 krotnie dłuższy niż w osoczu - neomycyna i amikacyna są częstszą przyczyną głuchoty - streptomycyna i gentamicyna częściej wywołują zaburzenia równowagi

22 AMINOGLIKOZYDY – działania niepożądane
CZYNNIKI ZWIĘKSZAJĄCE RYZYKO WYSTĄPIENIA OTOTOKSYCZNOŚCI PODCZAS STOSOWANIA AMINOGLIKOZYDÓW - podeszły wiek - choroby nerek - długotrwały okres leczenia - wysoka gorączka - choroby wątroby

23 AMINOGLIKOZYDY –działania niepożądane
- nefrotoksyczność- nawet u 10-25% leczonych aminoglikozydami ( aktywność fosfatazy alkalicznej, stężenie kreatyniny) - czynniki ryzyka- choroby nerek, zaawansowany wiek pacjenta, czas leczenia ponad 10 dni, choroby wątroby, hipoproteinemia, hiperkaliemia, stosowanie innych leków nefrotoksycznych

24 AMINOGLIKOZYDY- działania niepożądane
- porażenie mięśni ( hamowanie uwalniania acetylocholiny w płytce nerwowo-mięśniowej) - zaburzenia wodno-elektrolitowe – potas , wapń - rzadko reakcje alergiczne

25 FLUOROCHINOLONY- działania niepożądane
- nudności, wymioty, bóle brzucha - rzadko biegunka- dobre wchłanianie z p. pokarmowego, niewielki wpływ na florę beztlenową - objawy ze strony OUN (1-2% leczonych)- bóle zawroty głowy, zaburzenia widzenia, bezsenność lub nadmierna senność, drgawki ( interakcje z NLPZ i teofiliną)

26 FLUOROCHINOLONY- działania niepożądane
- wzrost aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej – 2-4% leczonych - niewydolność nerek, zapalenie nerek, krwiomocz- głównie u pacjentów powyżej 65 roku życia - bóle i obrzęki stawów, szczególnie tych o dużym obciążeniu- największa częstotliwość u pacjentów do 30 roku życia, opisywano też przypadki pęknięcia ścięgna Achillesa

27 FLUOROCHINOLONY- działania niepożądane
- wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG- szczególnie w przypadku interakcji z innymi lekami - spadki ciśnienia krwi i omdlenia - piorunujące zapalenie wątroby i pęcherzowe reakcje skórne (SJS, TEN)- MOKSIFLOKSACYNA !

28 INTERAKCJE MAKROLIDÓW
- wykazują powinowactwo do izoenzymów cytochromu P450, a w szczególności do izoenzymu 3A4 - wyższą aktywność metaboliczną CYP3A4 wykazują dzieci w porównaniu z dorosłymi oraz kobiety w porównaniu z mężczyznami - nie wszystkie makrolidy charakteryzują się identyczną zdolnością do hamowania izoenzymu CYP3A4

29 INTERAKCJE MAKROLIDÓW
1. ryzyko interakcji największe – erytromycyna 2. pośrednie ryzyko interakcji- klarytromycyna, roksytromycyna 3. ryzyko interakcji najmniejsze- spiramycyna i azytromycyna

30 INTERAKCJE MAKROLIDÓW
- ergotamina- klarytromycyna i erytromycyna- skurcz naczyń obwodowych - digoksyna- wzrost biodostępności , nasilenie działania digoksyny

31 STOSOWANIE LEKÓW WYDŁUŻAJĄCYCH ODSTĘP QT W ZAPISIE EKG – CZYNNIK RYZYKA NAGŁEJ ŚMIERCI SERCOWEJ
Standardy Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z roku 2002 przestrzegają przed łącznym stosowaniem leków mających zdolność do wydłużania odstępu QT w zapisie EKG.

32 LEKI WYDŁUŻAJĄCE ODSTĘP QT
IZOENZYM METABOLIZUJĄCY LEK amitryptylina, haloperidol, imipramina, klozapina 1A2 amitryptylina, tamoksyfen 2C9 amitryptylina, dezipramina, imipramina, haloperidol, tiorydazyna, tamoksyfen 2D6 cisapryd, dizopiramid, tamoksyfen, erytromycyna, klarytromycyna 3A4 wg Liv B. et al., NEJM, 351, 1053

33 STOSOWANIE ERYTROMYCYNY Z INHIBITORAMI CYP 3A4 5-KROTNIE ZWIĘKSZA RYZYKO NAGŁEJ ŚMIERCI Z POWODU ZABURZEŃ RYTMU SERCA Wayne A. R. et al., NEJM, 2004,11, 351

34 INTERAKCJE ANTYBIOTYKÓW Z DOUSTNĄ HORMONALNĄ ANTYKONCEPCJĄ
penicyliny makrolidy cefalosporyny tetracykliny metronidazol Podczas łącznego stosowania doustnej hormonalnej antykoncepcji i antybiotykoterapii należy w tym okresie i 7 dni po zakończeniu stosowania antybiotyków stosować dodatkową metodę antykoncepcji Dickinson i wsp., Obsterics and Gynecology, 2001, 98,

35 W roku 2002 Brytyjski Ośrodek Farmakoepidemiologii otrzymał 30 zgłoszeń o zaistnieniu niepożądanych ciąż u pacjentek stosujących doustną hormonalną antykoncepcję i antybiotyki. Ocenia się, że 23% niepowodzeń doustnej hormonalnej antykoncepcji wynika z równoczesnego stosowania pigułek antykoncepcyjnych i antybiotyków.

36 INTERAKCJE TETRACYKLIN
- antacida, sole żelaza- zmniejszenie wchłaniania tertracyklin z przewodu pokarmowego - tetracykliny hamują produkcję protrombiny- nasilenie działania leków przeciwzakrzepowych - izotretynoina- wzrost ciśnienia śródczaszkowego

37 INTERAKCJE LINKOZAMIDÓW
- makrolidy- antagonizm - klindamycyna może hamować przekaznictwo nerwowo-mięśniowe i może nasilać działanie środków zwiotczających

38 INTERAKCJE GLIKOPEPTYDÓW
- aminoglikozydy- nasilenie działania nefrotoksycznego - pochodne kumaryny- nasilenie działania przeciwzakrzepowego

39 INTERAKCJE AMINOGLIKOZYDÓW
- diuretyki pętlowe, karboplatyna, wankomycyna- nasilenie działania nefrotoksycznego - leki zakwaszające mocz mogą zmniejszać efekt działania aminoglikozydów - aminoglikozydy hamują florę bakteryjną wytwarzającą witaminę K, należy ostrożnie stosować z lekami przeciwzakrzepowymi

40 INTERAKCJE FLUOROCHINOLONÓW
Fluorochinolony wpływają na aktywność izoenzymów cytochromu P450 - CIPROFLOKSACYNA, NORFLOKSACYNA, SPARFLOKSACYNA- hamują aktywność izoenzymów 1A2, 3A4

41 LEKI METABOLIZOWANE PRZEZ CYP1A2
- amitryptylina, klomipramina, mirtazapina - klozapina, olanzapina, haloperidol - teofilina - flutamid - R- warfaryna - zolpidem - zolmitryptan

42 INTERAKCJE FLUOROCHINOLONÓW
- fluorochinolony mogą wpływać antagonistycznie na receptor GABA A i w przypadku łącznego podania z NLPZ mogą zwiększać ryzyko neurotoksyczności (drgawki)

43 AMINOGLIKOZYDY, CEFALOSPORYNY III GENERACJI
diuretyki pętlowe NLPZ ACEI WZROST RYZYKA NEFROTOKSYCZNOŚCI

44 METRONIDAZOL HAMUJE METABOLIZM:
KARBAMAZEPINY DOUSTNYCH LEKÓW PRZECIWZAKRZEPOWYCH WZROST RYZYKA DZIAŁAŃ NIEPOŻĄDANYCH

45 ograniczenie absorpcji cefuroksymu z przewodu pokarmowego
CEFUROKSYM + H2 BLOKERY ograniczenie absorpcji cefuroksymu z przewodu pokarmowego