Wykład 3. wiedza teoretyczna doświadczenie i umiejętności praktyczne specyficzne cechy ułatwiające czy też warunkujące wykonywanie danej pracy – właściwości.

Prezentacja na temat: "Wykład 3. wiedza teoretyczna doświadczenie i umiejętności praktyczne specyficzne cechy ułatwiające czy też warunkujące wykonywanie danej pracy – właściwości."— Zapis prezentacji:

1 Wykład 3

2

3 wiedza teoretyczna doświadczenie i umiejętności praktyczne specyficzne cechy ułatwiające czy też warunkujące wykonywanie danej pracy – właściwości organizmu, cechy intelektu, psychiki, predyspozycje moralne

4 Terminu kompetencja można używać do oznaczenia zintegrowanego wykorzystania zdolności, cech osobowości, nabytej wiedzy i umiejętności, a także typowych zachowań i standardowych procedur w celu doprowadzenia do pomyślnego wykonania założonej misji w ramach przedsiębiorstwa, które obarczyło nią pracownika w duchu swoich strategii i swojej kultury.

5 ogół trwałych właściwości człowieka, tworzących związek przyczynowo-skutkowy z osiąganymi przez niego wysokimi efektami pracy, które mają swój mierzalny wymiar wiedza, umiejętności, motywacja, postawy i zachowania pracownika w procesie pracy zachowania wynikające z posiadanej wiedzy i umiejętności, pozwalające odróżnić pracowników lepszych i bardziej skutecznych od pozostałych to umiejętność stosowania wiedzy, a nie sama wiedza

6 potencjał przyczyniający się do osiągnięcia określonych wyników na danym stanowisku pracy oraz zdolności do wykorzystania wiedzy w nowych sytuacjach zawodowych

7 Twarde - wiedza i umiejętności, standardy zawodowe, które pracownik powinien spełniać i efekty, jakie pracownik osiąga Miękkie - zachowania i cechy osobowościowe, trudne do pomiaru, czyli tło ułatwiające osiąganie sukcesu

8 Stopień wykorzystania wiedzy MałyDuży Konkurencyjność zasobów wiedzy DużaKompetencje niewykorzystane - zidentyfikowanie - wykorzystanie Kompetencje wyjątkowe - chronienie - szersze wykorzystywanie MałaKompetencje nieistotne - outsourcing Kompetencje podstawowe - zachowanie - rozwijanie

9 oznacza ogół celowych i systematycznych działań, skierowanych do pracowników wszystkich szczebli hierarchicznych organizacji działania te przyjmują postać określonych form szkolenia i doskonalenia zawodowego, planowania i realizacji karier zawodowych oraz strukturyzacji pracy mają charakter doraźny i/lub antycypacyjny i zmierzają do wzbogacenia potencjału pracy zatrudnionych pracowników o określone cechy i właściwości niezbędne dla prawidłowego wykonywania pracy na obecnie zajmowanych stanowiskach, jak i dla sprostania przyszłym wymaganiom w tym zakresie

10 ustawiczne doskonalenie poszczególnych elementów potencjału pracy każdego pracownika lub zespołów pracowniczych, aby dostosować owe elementy do zachodzących i przewidywanych zmian w organizacji i jej otoczeniu.

11 dostosowywanie kwalifikacji pracowników do aktualnych wymogów stanowiska pracy rozszerzanie kwalifikacji w kontekście przewidywanych zmian technicznych i organizacyjnych zwiększanie elastyczności i dyspozycyjności pracowników rozwijanie w nich umiejętności samokontroli i samooceny rozwijanie zdolności kreatywnego myślenia rozwijanie umiejętności pracy w grupie lub innych formach organizacyjnych umacnianie integracji pracowników z przedsiębiorstwem kształtowanie właściwych postaw wobec pracy, firmy, klientów i współpracowników kształtowanie zachowań pracowników zgodnie z celami organizacji

12

13 zakłada podejmowanie określonych działań dopiero wtedy, gdy wystąpią problemy z zapewnieniem niezbędnego potencjału pracy zazwyczaj są to działania przypadkowe, podejmowane doraźnie w celu rozwiązania problemu stanowiącego barierę w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa pracowników o niezbędnym profilu potencjału pracy pozyskuje się spośród własnego personelu lub przyjmując nowych pracowników

14 polityka skierowana na tworzenie w przedsiębiorstwie niezbędnego zasobu potencjału pracy, przy założeniu, że stanowi on ważny czynnik strategiczny rozwoju całej organizacji strategia działania sprowadza się w tym przypadku do przyjmowania do pracy młodych pracowników o dużych możliwościach rozwoju, a następnie polega na prowadzeniu w stosunku do nich celowej polityki rozwijania ich potencjału pracy

15 zatrudnianie wstępnie przygotowanych pracowników, dysponujących już pewnym doświadczeniem zawodowym i następnie sprawdzaniem ich przydatności na różnych stanowiskach pracy stwierdzona wówczas luka potencjału pracy decyduje o zakresie podejmowanych działań, ukierunkowanych na rozwój pracowników selektywnie określone działania są skierowane na rozwój pewnych brakujących elementów ich potencjału pracy

16 nie przewiduje podejmowania własnych działań w sferze zarządzania zasobami ludzkimi zakłada kupowanie niezbędnego potencjału pracy przez poszukiwanie pracowników z zewnątrz jeśli nie spełniają oni oczekiwań firmy, to rezygnuje się z dalszej współpracy i poszukuje na ich miejsce nowych

17

18 rozwój poprzez wzbogacanie istniejącego potencjału pracy ogół celowych i systematycznych procesów uczenia, występujących w danej organizacji, skierowanych na pogłębianie i poszerzanie określonych elementów potencjału pracy – głównie wiedzy zawodowej, umiejętności praktycznych i motywacji – i na wyposażenie go w nowe elementy, niezbędne z punktu widzenia obecnych i przyszłych potrzeb organizacji

19 rozwój poprzez harmonizację istniejącego potencjału pracy i warunków jego wykorzystania stanowią sposób harmonizacji podaży i popytu na wewnętrznym rynku pracy, służą ograniczaniu luki potencjału pracy lepsze dopasowanie istniejących i wymaganych profili potencjału pracy, uzyskiwane poprzez celowe przesuwanie pracowników na inne stanowiska pracy lub powierzanie im innych zadań, pozwalających efektywniej wykorzystywać posiadany przez nich potencjał pracy

20 Przemieszenia pracownicze odbywające się wewnątrz przedsiębiorstwa są również sposobem realizacji karier zawodowych zatrudnionych pracowników, czyli ich rozwoju w okresie aktywności zawodowej.

21 rozwój poprzez kształtowanie warunków wykorzystania potencjału pracy obejmuje celowe kształtowanie treści i warunków pracy na poziomie określonego stanowiska pracy lub grup stanowisk proces tworzenia nowych i modyfikowania istniejących struktur pracy tworzenie struktur odznaczających się kompleksowością, urozmaiceniem czynności, możliwościami komunikowania się, możliwościami eksperymentowania oraz szerokim zakresem kompetencji w odniesieniu do wykonywanych zadań

22 Wykład 4

23

24 w polityce zatrudnienia firmy odwołują się głównie do wewnętrznego rynku pracy, dając mu wyraźny prymat nad rynkiem zewnętrznym wszystkie firmy traktują priorytetowo szkolenia pracownicze, uznając je za ważny obszar ZZL; występuje przy tym duża rozmaitość i intensywność szkoleń zdecydowana większość firm wykorzystuje w swojej praktyce sformalizowane systemy pracowniczych ocen okresowych

25 założonym osiągnięciom firm w zakresie ZZL często towarzyszą różnego rodzaju reorganizacje firmy preferują kandydatów wewnętrznych na wakujące stanowiska kierownicze, co oznacza, że pracownicy mają stworzone możliwości rozwoju kariery poprzez awanse pionowe

26

27 błędy nie są oceniane jako straty, lecz postrzegane jako szansa uczenia się i zmiany oraz nie wiążą się z karą; jest to szczególnie istotne w warunkach dynamicznego otoczenia, gdzie przed podjęciem działań trudno jest ocenić ich sens

28 wynalazcy, wizjonerzy, geniusze powinni być uznani za zawodowe subkultury i wciągnięci w funkcjonowanie przedsiębiorstwa, aby można było spojrzeć na problemy z innej perspektywy i znaleźć dzięki temu lepsze rozwiązanie

29 formy komunikowania się mają charakter swobodny, otwarty i bezpośredni dla każdego członka organizacji, różnice w statusie bądź w hierarchii nie mogą hamować przepływu informacji

30 elastyczność i brak tradycyjnych mechanizmów sterowania oraz kontroli wiążą się z nową rolą przełożonego, którego działanie ogranicza się do dawania impulsów zakłócających niewłaściwie funkcjonujące procesy samoorganizacji

31 kierownictwo nie ma monopolu na określanie jednego systemu wartości obowiązujących w przedsiębiorstwie, lecz sprzyja ich wielości, własne postępowanie i założenia kierownictwo poddaje dyskusji w celu znalezienia rozsądnego kierunku działań przez wymianę i weryfikację argumentów

32