Realizacja obowiązku szkolnego i obowiązku nauki poza szkołą.

Prezentacja na temat: "Realizacja obowiązku szkolnego i obowiązku nauki poza szkołą."— Zapis prezentacji:

1 Realizacja obowiązku szkolnego i obowiązku nauki poza szkołą.
Dokumentowanie Opracowanie: Leokadia Każmierczak

2 Realizacja obowiązku szkolnego i obowiązku nauki zgodnie z art
Realizacja obowiązku szkolnego i obowiązku nauki zgodnie z art. 15 ustawy o systemie oświaty może odbywać się poza szkołą. Z takiej formy realizacji korzystają przede wszystkim dzieci i młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym, z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim z autyzmem, z niepełnosprawnością sprzężoną, które realizują obowiązek szkolny w ramach szkół poszczególnych typów i zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

3 Kształcenie dzieci z upośledzeniem umysłowym bądź z niepełnosprawnościami sprzężonymi, może być prowadzone także w szkołach lub placówkach niepublicznych w tym ośrodkach rehabilitacyjno wychowawczych, założonych zgodnie z wymogami zawartymi w art. 82 ustawy o systemie oświaty. Na wniosek rodziców, dyrektor publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w obwodzie, którego dziecko mieszka, może zezwolić na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą (art. 16 ust. 7a i 8). Dziecko spełniające obowiązek szkolny lub obowiązek nauki w tej formie, powinno otrzymać świadectwo ukończenia poszczególnych klasy danej szkoły lub ukończenia tej szkoły.

4 Wyrażając zgodę na taką formę spełniania obowiązku szkolnego lub nauki, dyrektor szkoły macierzystej określa warunki kierując się przepisami ustawy o systemie oświaty (Dz. U. z 1996r. Nr 69 poz. 69 ze zm.) oraz rozporządzeniami wykonawczymi wydanymi przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. W celu zapewnienia gwarancji odpowiedniego poziomu kształcenia, wychowania i rewalidacji dzieci spełniających obowiązek szkolny lub obowiązek nauki w niepublicznej placówce warunki te powinny być określone na piśmie.

5 Dyrektor placówki niepublicznej, w której dziecko będzie spełniać obowiązek szkolny jest zobowiązany do spełniania warunków określonych prawem. Są nimi: realizacja odpowiedniej podstawy programowej kształcenia ogólnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz ramowego planu nauczania, opracowanie indywidualnego programu edukacyjno-rewalidacyjno-wychowawczego (na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną i wyżej wymienionej podstawy programowej), zatrudnianie nauczycieli posiadających odpowiednie kwalifikacje do kształcenia dzieci niepełnosprawnych, prowadzenie odpowiedniej dokumentacji nauczania i wychowania, informowanie szkoły macierzystej o osiągnięciach dziecka oraz umożliwienie dyrektorowi szkoły rejonowej hospitowania zajęć prowadzonych w ośrodku, współpraca z organem nadzoru pedagogicznego.

6 Dzieci i młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarowym lub znacznym nie podlegają obowiązkowi składania egzaminów, sprawdzianów. Świadectwa promocyjne i ukończenia szkoły powinny być wydawane na podstawie oceny umiejętności i osiągnięć ucznia opracowanych i realizowanych zgodnie z wyżej wymienioną podstawą programową w indywidualnych programach kształcenia, rewalidacji i wychowania.

7 Sprawdziany lub egzaminy mogą być organizowane przez szkołę macierzystą dla dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim i z niepełnosprawnością sprzężoną, które w wyjątkowych wypadkach mogą spełniać obowiązek szkolny lub obowiązek nauki w niepublicznej placówce. Nauczyciele zatrudnieni w placówce niepublicznej zobowiązani są do realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz powinni posiadać kwalifikacje zgodne z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli […] (Dz. U. Nr 155, poz. 1288).

8 Kształcenie dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie jest prowadzone nie dłużej niż do ukończenia przez ucznia: 18 roku życia – w przypadku szkoły podstawowej; 21 roku życia – w przypadku gimnazjum; 24 roku życia – w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej lub dotychczasowej szkoły podstawowej.

9 Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka niepełnosprawnego posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, za zgodą rodziców – zapewnia odpowiednią formę kształcenia, również w placówce niepublicznej. Starosta ten ma obowiązek zapewnić odpowiednią formę kształcenia dziecka na wniosek rodziców (prawnych opiekunów); nie jest to równoznaczne z prawem wydawania przez starostę skierowania do placówki niepublicznej. Kierowanie przez starostę do placówki niepublicznej może nastąpić na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy starostą, a organem prowadzącym niepubliczny ośrodek.

10 Za spełnianie obowiązku szkolnego uznaje się także udział dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, w wieku od 3 do 25 lat, w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych zespołowych lub indywidualnych realizowanych zgodnie z zapisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 30 stycznia 1997r. (Dz. U. Nr 14, poz. 76). Zajęcia organizuje się w szczególności w szkołach i placówkach, w tym specjalnych, publicznych i niepublicznych, położonych najbliżej miejsca zamieszkania lub pobytu dziecka – w tym w domach rodzinnych dla osób zakwalifikowanych do udziału w indywidualnych zajęciach. W związku z tym, że dzieci i młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim nie uczestniczą w zajęciach dydaktycznych nie organizuje się dla nich szkół specjalnych i nie ma tu zastosowania art. 71b ust. 5 ustawy o systemie oświaty. Organem właściwym dla organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, w szczególności indywidualnych jest gmina.

11 Dziękuję za uwagę