Informatyka I - Wykład ANSI C

Prezentacja na temat: "Informatyka I - Wykład ANSI C"— Zapis prezentacji:

1 Informatyka I - Wykład ANSI C
dr inż. Jerzy Kotowski Instytut Informatyki Automatyki i Robotyki I-6 Wydział Elektroniki W-4 Politechnika Wrocławska pok. 219 C-3 tel Przekonywanie do swoich pomysłów to stawianie wyzwań. Najpierw musisz doprowadzić do tego, aby Twoi słuchacze zgodzili się z Tobą w kwestiach zasadniczych. Potem musisz nakłonić ich do działania. Trzymając się wzoru postępowania zawartego w dokumencie Dale Carnegie Training®: Dowód – Działanie – Korzyść, przeprowadź motywującą, przedstawiającą możliwe działania prezentację. Informatyka I

2 Egzamin: 01 luty 2006 godz. 0915-1100 s. 201-205 C-1
Literatura Brian W. Kernigham, Dennis M. Ritchie, Język C, WNT, Warszawa 1988 Brian W. Kernigham, Dennis M. Ritchie, Język ANSI C, WNT 1994 Claude Delennoy; Ćwiczenia z języka C, WNT 1993 Reguły zaliczenia przedmiotu Rozpocznij prezentację od wydarzenia, który przykuje uwagę słuchaczy. Wybierz wydarzenie, które w jakiś sposób odnosi się do nich. Ma ono być dowodem na poparcie proponowanego działania oraz płynących z niego korzyści. Rozpoczynając od motywującego przykładu, przygotujesz słuchaczy do następnej fazy, którą jest opisanie samego działania. 21100E Semestr I ECTS: 6 Egzamin: 01 luty 2006 godz s C-1 09 luty 2006 godz s. 201 C-1 Informatyka I

3 Dlaczego C? Kryteria jakości języka programowania
1972, Dennis M. Ritchie, Bell Laboratories, New Jersey Pierwsze opracowanie dla systemu UNIX na minikomputer DEC PDP-11 Kryteria jakości języka programowania - wysoki poziom łatwość projektowania - niski poziom optymalność - łatwość przenoszenia oprogramowania uniezależnienie się od typu maszyny oraz środowiska (DOS, UNIX) Problem wielokryterialny - najbliższy utopii (ideału) jest język C W C pisze się systemy operacyjne, kompilatory innych języków (również języka C) Następnie przedstaw środki zaradcze. Przedstaw je konkretnie, jasno i krótko. Upewnij się, że potrafisz wyobrazić sobie swoich słuchaczy podejmujących proponowane przez Ciebie działania. Jeśli Ty nie potrafisz, oni też nie będą potrafili. Musisz wierzyć w swoje propozycje, w ten sposób łatwiej uda Ci się nakłonić słuchaczy do działania. Informatyka I

4 Podstawowe cechy języka C
- język ogólnego stosowania - prostota wyrażeń - nowoczesne sterowanie - nowoczesne struktury danych - bogaty zestaw operatorów Zgodnie z zasadą dokumentu Dale Carnegie Training®: Dowód – Działanie – Korzyść po przedstawieniu proponowanych działań przejdź do wyliczenia korzyści dla słuchaczy. Weź pod uwagę ich interesy, potrzeby oraz preferencje. Argumentację uzasadniaj, przedstawiając np. dane statystyczne, wykazy, świadectwa, analogiczne przypadki, dokumenty. Uzyskasz wtedy większe zaufanie słuchaczy. Informatyka I

5 Szczególne cechy języka C:
- wskaźniki - przekazywanie argumentów funkcjom przez kopiowanie - przekazywanie argumentów funkcjom przez referencję - rekurencja (funkcja może wywołać samą siebie) - słabo określone typy danych ( np. liczby typu char, brak boolean itp.) - brak kontroli indeksów tablic w czasie pracy programu samochód wyścigowy bez hamulców Na zakończenie przedstaw ponownie proponowane działania oraz płynące z nich korzyści. Mów z przekonaniem i pewnością siebie, wtedy uda Ci się przekonać innych do swoich pomysłów. Informatyka I

6 Wady (zdaniem twórcy):
- źle określone priorytety operatorów - istnienie różnych wersji języka American National Standard Institute => ANSI Microsoft => Quick C, Microsoft C Borland => Turbo C, Borland C Sposób postępowania - Napisać program źródłowy - Skompilować (uzyskać kod maszynowy) - Uruchomić program maszynowy Informatyka I

7 #include <stdio. h> void main(void) {. printf("\nAla ma kota
#include <stdio.h> void main(void) { printf("\nAla ma kota.\n"); } Każdy program napiany w języku C składa się z segmentów noszących nazwę funkcji, opisujących żądane operacje procesu obliczeniowego ( w przykładzie jest to funkcja main) Nazwy funkcji są praktycznie dowolne (za wyjątkiem słów zastrzeżonych) Program rozpoczyna działanie od początku funkcji main Początek i koniec segmentu {..} (odpowiednik begin i end w Pascalu) Wywołanie każdej funkcji musi zawierać nawiasy (..). Nawiasy muszą być nawet wtedy, gdy funkcja nie posiada argumentów Słowo kluczowe void. Obsługa stosu. "...." - stała tekstowa \n - stała znakowa Informatyka I

8 Przykład Analiza funkcji main int power(int x, int n)
1. /* ... */ - komentarz 2. int i=0; - deklaracja typu zmiennej z równoczesnym przypisaniem wartości początkowej 3. Pętla while 4. Wydruk wartości poprzez funkcję printf 5. "%d %d" - format wydruku 6. i++; - operator inkrementacji 7. Każda instrukcja kończy się średnikiem Analiza funkcji power 1. Funkcja zwraca wartość typu int 2. Funkcja ma dwa argumenty typu int 3. Funkcja ma dwie zmienne lokalne i,p - zmienne i w funkcji main i w funkcji power nie mają z sobą nic wspólnego! 4. Pętla for Można napisać return(p); int power(int x, int n) /* podnies x do potegi n */ { int i,p=1; for(i=1;i<=n;i++) p*=x; return p; } void main(void) /* testowanie funkcji power */ int i=0; while(i<10) printf("%d %d",i,power(2,i)); i++; Informatyka I