Ochrona przyrody Celem ochrony przyrody w Polsce jest zachowanie różnorodności biologicznej, zachowanie dziedzictwa geologicznego, zapewnienie ciągłości.

Prezentacja na temat: "Ochrona przyrody Celem ochrony przyrody w Polsce jest zachowanie różnorodności biologicznej, zachowanie dziedzictwa geologicznego, zapewnienie ciągłości."— Zapis prezentacji:

1

2 Ochrona przyrody Celem ochrony przyrody w Polsce jest zachowanie różnorodności biologicznej, zachowanie dziedzictwa geologicznego, zapewnienie ciągłości istnienia gatunków i stabilności ekosystemów, kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody, a także przywracanie do stanu właściwego zasobów i składników przyrody. Ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 roku cele ochrony przyrody definiuje jako zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników przyrody, w szczególności dziko występujących roślin i zwierząt oraz kompleksów przyrodniczych i ekosystemów. Do najważniejszych powodów, dla których stosuje się ochronę przyrody, należą: natury estetycznej (rekreacyjne) - aby podziwiać i móc odpocząć, gospodarcze - aby pozyskiwać surowce i rozwijać gospodarkę, przyrodniczo-naukowe - aby badać gatunki dla młodszych pokoleń; aby tworzyć leki, społeczne - aby odpoczywać, historyczno-naukowe - dla pokoleń.

3

4

5 JEST!!!!! Dlatego musimy dbać o to, aby nadal pozostało takie, jakim było i jest nadal!!! Jednym ze sposobów, na to aby utrzymać naturę w niezmienionej postaci, jest recykling opon.

6 Sposoby recyklingu opon
Co to jest recykling materiałowy? Recykling materiałowy polega na wykorzystaniu zużytych opon po uprzednim poddaniu ich odpowiedniemu przygotowaniu, czyli regeneracji, sprasowaniu, rozdrobnieniu, rozpuszczeniu itp. Recykling materiałowy polega również na przerobie gumy mającym na celu odzysk surowców użytych do jej produkcji. Proces ten składa się z dwóch faz - rozdrobnienia oraz obróbki termicznej. Jednakże w wyniku takiego procesu guma nie podlega dewulkanizacji, czyli nie następuje usunięcie zawartej w niej siarki. Z tego też powodu uzyskany materiał ma jedynie ograniczone zastosowanie. Zapotrzebowanie na ten materiał obecnie zaspokajane jest dzięki przetwarzaniu ścieru gumowego będącego produktem ubocznym bieżnikowania opon. Należy nadmienić, że prowadzono próby użycia odzyskanego w wyżej opisanym procesie surowca jako dodatku do mieszanki gumowej wykorzystywanej do produkcji nowych opon. Dowiodły one jednak, że tak uzyskana opona ma mniejszą żywotność (1% domieszki surowca wtórnego powoduje skrócenie żywotności opony również o 1%) oraz wykazuje zwiększone opory toczenia przez co podwyższa zużycie paliwa.

7 Rozdrobnienie Proces rozdrabniania ma na celu redukcję rozmiarów opony i jest punktem wyjścia do dalszego użycia odpadów gumowych. W zależności od wielkości cząsteczek gumy uzyskuje się pył gumowy, miał gumowy, granulat bądź grys. Oprócz gumy w wyniku tego procesu uzyskuje się również stal oraz odpady tekstylne. Proces polega na pocięciu opon na kawałki, a następnie na ich roztarciu oraz oddzieleniu metalu i tkaniny od frakcji gumowej. Z reguły firmy zajmujące się rozdrabnianiem stosują instalacje o wydajności od 10 do 20 tysięcy ton rocznie. Należy podkreślić energochłonność procesu rozdrabniania (125 kWh / 1 tonę opon) oraz dużą emisję hałasu. Na świecie stosuje się również technologie rozdrabniania opon przy użyciu ciekłego azotu (metoda kriogeniczna). Właściwości fizyczne gumy poddanej działaniu niskiej temperatury przypominają właściwości szkła, przez co ich rozdrobnienie jest łatwiejsze.

8 A oto, co pozostało po oponie w procesie rozdrabniania.

9 Ocena wykorzystania rozdrobnionych odpadów gumowych uzyskiwanych jako produkt uboczny bieżnikowania oraz w wyniku rozdrabniania zużytych opon Możliwość zastosowania rozdrobnionych odpadów gumowych zależy od wielkości cząsteczek gumy. Grys i granulat po dodaniu odpowiednich lepiszczy stosuje się najczęściej jako nawierzchnie placów zabaw, boisk sportowych a także wykładziny dźwiękochłonne i amortyzujące uderzenia. Natomiast pył gumowy dodaje się najczęściej do mieszanek gumowych, z których wyrabia się takie produkty jak dywaniki samochodowe, maty gumowe itp. Należy stwierdzić, że są to zastosowania ograniczone. Według ocen Instytutu Badawczego Dróg i Mostów, obecnie w Polsce do wyżej wymienionych zastosowań wystarcza materiał uzyskiwany jako produkt uboczny procesu bieżnikowania - ścier gumowy, powstający w trakcie usuwania starego bieżnika. W opracowaniu IBDiM pod tytułem "Wykorzystanie zużytych opon w budownictwie drogowym" (Warszawa, 2002) wskazane jest zastosowanie, które może pochłonąć duże ilości miału gumowego, a tym samym stworzyć realne zapotrzebowanie na ten produkt. Zastosowaniem tym jest domieszka miału gumowego do mieszanek asfaltowych wykorzystywanych do budowy dróg. Jednak autorzy opracowania zwracają uwagę, że najpoważniejszą przeszkodą w upowszechnieniu modyfikacji mieszanek asfaltowych rozdrobnionymi odpadami gumowymi są koszty. Według szacunków amerykańskich koszty te mogą być wyższe od 50 do 100% w porównaniu z tradycyjnymi technologiami budowy dróg. Ten przyrost kosztów z kolei przekłada się w wysokości 3 dolarów na jedną oponę poddaną recyklingowi materiałowemu poprzez rozdrobnienie i wykorzystanie do budowy drogi. Wyższe koszty wynikają z kosztu samego miału gumowego - najlepsze właściwości mieszanki gumowo-asfaltowej uzyskiwane są przy zastosowaniu najdrobniejszego granulatu, który z kolei jest najdroższy. Drugim powodem podrażania budowy drogi z użyciem tego rodzaju mieszanek jest konieczność zastosowania specjalnych instalacji do modyfikowania asfaltu.

10 Zużyte opony zamieniły się w piękne boiska.

11 Bieżnikowanie Proces ten zalicza się do najbardziej przyjaznych dla środowiska ze względu na unikanie powstawania odpadów i oszczędność surowca. Co ważne - jakość opon bieżnikowanych porównywalna jest z oponami fabrycznie nowymi, a powstające odpady (tzw. ścier gumowy) są łatwe do zagospodarowania. Jednak do bieżnikowania nadają się tylko opony spełniające pewne warunki, np. określony stopień zużycia, brak uszkodzeń mechanicznych lub technologia wykonania.

12 SPALENIE Z ODZYSKIEM ENERGII
Odzysk energetyczny polega na spalaniu odpadów gumowych w cementowniach lub innych dużych instalacjach energetycznych. W trakcie spalania uzyskuje się ciepło, które jest wykorzystywane w takich procesach technologicznych jak np. wypalanie klinkieru w piecach cementowych. Wartość opałowa gumy jest porównywalna do wartości opałowej węgla. W piecach cementowych opony mogą stanowić nawet kilkadziesiąt procent wymaganej masy paliwa. Współcześnie budowane instalacje wykorzystujące potencjał energetyczny opon i odpadów gumowych już w fazie projektowania zostały przystosowane do zastosowania takiego paliwa zastępczego w stosunku do węgla. Instalacje te spełniają lub przewyższają wymogi stawiane spalarniom odpadów, m.in. w zakresie temperatury spalania czy czasu przebywania w komorze spalania. Prowadzony jest stały monitoring poprawności przebiegu procesów i emisji do atmosfery związków chemicznych takich jak dwutlenek siarki, dwutlenek węgla, tlenki azotu i inne. Zastosowanie opon jako paliwa w produkcji cementu ma dodatkowy atut w postaci bezodpadowej metody zagospodarowania dużych ilości odpadów. Opona w piecu cementowym ulega całkowitemu spaleniu, nie pozostaje z niej popiół ani żużel. Zawarte w oponie metale, w efekcie procesów zachodzących w piecu są trwale związane z uzyskanym klinkierem, polepszając jego właściwości. Wykorzystanie opon jako paliwa alternatywnego w stosunku do węgla w cementowniach jest metodą najmniej "wybredną" pod względem wymagań stawianych oponom. Możliwe jest wykorzystywanie zarówno opon całych jak i rozdrobnionych (uszkodzonych przez rozerwanie). Istotnym aspektem pogodzenia rachunku ekonomicznego i myślenia ekologicznego jest możliwość wykorzystania do transportu opon tzw. kursów powrotnych samochodów dostarczających cement Zapotrzebowanie polskiego przemysłu cementowego na paliwa alternatywne w stosunku do węgla jest bardzo duże i wciąż pozostaje niepokryte.

13 Paliwa alternatywne Zastosowanie tzw. paliw alternatywnych w tym i zużytych opon powoduje wielorakie korzyści, zwłaszcza zaś: oszczędności zasobów nieodnawialnych paliw kopalnych, oszczędności energii koniecznej do wydobycia, rozdrobnienia i transportu węgla, zmniejszenie ilości odpadów deponowanych na składowiskach.

14 Jeżeli nie będziemy dbać o środowisko wyrządzimy krzywdę nie tylko przyrodzie ale i sobie. Może to spowodować nieodwracalne zmiany w ekosystemie. Zalegające stosy opon są plagą, która powoli degraduje i zatruwa środowisko naturalne. Postaw sobie pytanie : Czy chcesz żyć w gumowym świecie??? Galeria

15 Świat dzisiaj:

16 Potem:

17 Który widok wolisz??? Wybór należy do Ciebie. Sam zdecyduj, który z krajobrazów chciałbyś oglądać wstając rano z łóżka…

18 Kolejnym sposobem na ochronę środowiska jest odpowiednie gospodarowanie odpadami, oraz zapobieganie powstawaniu „dzikich wysypisk”. Sprawa dbania o środowisko jest określona prawnie, przez co producenci jak i konsumenci mają obowiązek dbania o środowisko.

19 PRAWA I OBOWIĄZKI GMIN:
Obowiązkiem Gminy jest utrzymanie czystości w gminach. Gmina ma obowiązek udostępnić mieszkańcom informację o zbierających zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny pochodzący z gospodarstw domowych, działających na terenie gminy. Informacja taka powinna być zamieszczona na stronie internetowej gminy oraz w siedzibie gminy np. w gablotach ogłoszeniowych i powinna zawierać następujące dane: firma, oznaczenie siedziby i adres albo imię i nazwisko i adres zbierającego zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, w tym także punkty sprzedaży takiego sprzętu. Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy uchwala Rada Gminy. W regulaminie określone są zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości. Wymagania te obejmują m. in. prowadzenie we wskazanym zakresie selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych, w tym powstających w gospodarstwach domowych odpadów niebezpiecznych, odpadów wielkogabarytowych i odpadów z remontów. Rada Gminy ma obowiązek dostosować taki regulamin do gminnego planu gospodarki odpadami w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od daty jego uchwalenia. Gmina ma obowiązek zorganizować odbiór odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, którzy nie zawarli umów na takie usługi z zakładami będącymi gminnymi jednostkami organizacyjnymi lub przedsiębiorcami posiadającymi zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych. Władze Gminy mają prawo ukarać właściciela nieruchomości, który nie przestrzega regulaminu karą grzywny.

20 Obowiązki Producentów i Importerów:
Informowanie użytkowników wprowadzanego przez siebie sprzętu o obowiązku selektywnego zbierania zużytego sprzętu. Informowanie użytkowników wprowadzanego przez siebie sprzętu o systemie zbierania zużytego sprzętu. Oznakowanie wprowadzanego sprzętu symbolem przekreślonego kosza, co oznaczać ma zakaz wyrzucania danego sprzętu do zwykłego kosza. Przedstawianie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska raz na kwartał sprawozdania o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingowi oraz unieszkodliwianiu, a także rocznego sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do opracowania, przeznaczonej dla prowadzących zakłady przetwarzania, informacji dotyczącej ponownego użycia i przetwarzania zużytego sprzętu, w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia nowego typu sprzętu. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany zorganizować i sfinansować odbiór ZSEE od prowadzących punkty zbierania zużytego sprzętu, przetwarzanie, odzysk (w tym recyklingu) i unieszkodliwienie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych. Od 1 stycznia 2008 r. Wprowadzający są zobowiązani do osiągnięcia określonych w ustawie poziomów odzysku i recyklingu wyliczanych jako procent masy zużytego sprzętu zebranego i przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania wpisanego do rejestru. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany zapewnić sieć zakładów przetwarzania obejmującą terytorium kraju, o zdolnościach przetwórczych umożliwiających przetworzenie zebranego zużytego sprzętu.

21 PRAWA I OBOWIĄZKI UŻYTKOWNIKA SPRZĘTU:
Użytkownik sprzętu elektrycznego i elektronicznego przeznaczonego dla gospodarstw domowych ma obowiązek oddawania zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny do przeznaczonych do tego punktów zbiórki ZSEE. Zużytego sprzętu nie wolno umieszczać łącznie z innymi odpadami. Za pozostawienie sprzętu w miejscu do tego nieprzeznaczonym grozi kara grzywny do zł W przypadku zakupu nowego sprzętu, konsument ma prawo oddać bezpłatnie zużyty sprzęt tego samego rodzaju (1:1), ale sprzedawca nie ma obowiązku zapewnić transportu tego sprzętu z mieszkania użytkownika do sklepu. Konsument może nieodpłatnie pozostawić sprzęt oddany do naprawy w punkcie serwisowym w przypadku, gdy jego naprawa jest niemożliwa lub nieopłacalna. Zarówno sprzedawca jak i prowadzący punkt serwisowy mają prawo odmówić przyjęcia zużytego sprzętu w przypadku, gdy stwarza on zagrożenie dla zdrowia lub życia przyjmujących. Informacje o punktach zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych użytkownik może uzyskać: na stronie internetowej urzędu gminy, w siedzibie urzędu gminy - np. w gablotach informacyjnych, w punktach serwisowych oraz w punktach sprzedaży sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych.

22 W naszym mieście i okolicach mimo obowiązującego prawa powstają coraz to nowe dzikie wysypiska śmieci. Pomimo, że polskie prawo reguluje takie przypadki na podstawie Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 1996, nr 132, poz. 621 i 622) oraz Ustawy o odpadach (Dz.U. 2001, nr 62, poz. 628), które to nakładają na posiadaczy i zarządców terenu obowiązek dbania o jego czystość, proceder ten kwitnie w najlepsze. Wyrzuca się tam praktycznie wszystko i jak łatwo się domyśleć nie pozostaje to bez zgubnego wpływu na środowisko.

23 "Dzikie" wysypiska powodują poważne skażenie środowiska glebowego i wodnego. Deszcz padający na nie wymywa z odpadów różnego rodzaju toksyny substancje trujące, przenosi je do gleby, oraz do wód gruntowych i powierzchniowych, co może zaowocować skażeniem wody pitnej, nawet w bardzo oddalonych miejscach od wysypiska. Wysypiska są potencjalnym źródłem zagrożenia epidemiologicznego, ze względu na możliwość występowania w odpadach wielu chorobotwórczych szczepów bakterii oraz grzybów. Mało tego, na "dzikie" wysypiska trafiają nierzadko odpady niebezpieczne takie jak zużyte baterie i akumulatory, resztki farb, lakierów, elektrolitów a nawet różnego rodzaju przeterminowane leki. Wszystko to stanowi poważne zagrożenie ponieważ zanieczyszczają glebę metalami ciężkimi, przez co w pobliżu takich wysypisk notuje się podwyższone  koncentracje cynku, miedzi, chromu, ołowiu, a w niektórych przypadkach nawet rtęci. Gnijące substancje organiczne powodują, prócz nieprzyjemnych zapachów też zanieczyszczenie powietrza siarkowodorem i metanem.

24 Ponadto, takie wysypiska śmieci są zagrożeniem dla dzikiej przyrody, szczególnie niebezpieczne są sznurki z tworzyw sztucznych, w które łatwo zaplątują się zwierzęta. Sznurki wpijają się w skórę, ranią ją i blokują dopływ krwi do kończyn co kończy się poważnymi okaleczeniami a nawet śmiercią. Szacuje się, że co rok z powodu połykania woreczków foliowych ginie na świecie około 2 mln zwierząt. Dodatkowo należy podkreślić, iż pozostawiane na obrzeżach dróg odpady szpecą nasz krajobraz, odstraszając turystów i wystawiając nam mieszkańcom Tomaszowa, niechlubne świadectwo. Pamiętajmy, że rzucona w lesie plastikowa butelka rozłoży się dopiero po 500 latach, a aluminiowa puszka będzie istniała jeszcze przez kilka tysięcy lat. Walka z takimi wysypiskami nie jest łatwa. Postarajmy się zlikwidować choć jedno takie miejsce w naszym najbliższym sąsiedztwie a na pewno poprawi to nam samopoczucie i przede wszystkim przestanie oddziaływać niekorzystnie na środowisko naturalne. Za likwidację "dzikich" wysypisk odpowiadają samorządy, kwestie dotyczące tego pozostają w kompetencji gmin. To ich zadaniem jest utrzymanie porządku i czystości w gminach. Zgłaszajmy więc "dzikie" wysypiska do Urzędu Miasta, wówczas zostaną podjęte stosowne działania zmierzające do ich usunięcia. Galeria

25 Galeria

26

27

28

29

30 Galeria

31

32

33

34

35

36 Netografia: http://www.utylizacjaopon.pl/utylizacja_opon_1.php

37