Rachunkowość podatkowa wykład 6

Rachunkowość podatkowa wykład 6
Dr Krzysztof Jonas Rachunkowość podatkowa wykład 6

Odroczony podatek dochodowy.

Do wejścia w życie UoR odroczony podatek dochodowy nie istniał w Polsce. Nie rozróżniano 2 wymiarów podatku: fiskalnego i odroczonego. Głównym celem wprowadzenia odroczonego podatku było nadanie prawu bilansowemu autonomicznego charakteru względem przepisów podatkowych. Rachunkowość ma realizować własne cele i funkcje, które wymagają stosowania obiektywnych zasad aby rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową jednostki.

Kierowanie się przepisami prawa podatkowego w rachunkowości prowadzi do zniekształcenia obrazu ekonomicznego jednostki. Z 1 strony konieczne jest ustalanie bieżącego zobowiązania podatkowego. Z 2 strony należy ustalić rzeczywiste obciążenie wyniku finansowego podatkiem dochodowym wg zasad rachunkowości. Służy do tego wprowadzona na świecie kilkadziesiąt lat temu a w Polsce od 1994 roku instytucja odroczonego podatku dochodowego.

Stan rzeczywisty Przychody księgowe - Koszty księgowe = Wynik finansowy brutto Podatek dochodowy (fiskalny) = Wynik finansowy netto

Stan idealny Przychody księgowe - Koszty księgowe = Wynik finansowy brutto - Podatek dochodowy (księgowy) = Wynik finansowy netto

Podatek fiskalny – podatek podlegający zapłacie Podatek księgowy – kategoria bilansowa – określa ile wynosiłby podatek dochodowy obliczony od wyniku finansowego brutto zgodnie z nadrzędnymi zasadami rachunkowości. Podatek księgowy - Podatek fiskalny = Odroczony podatek dochodowy Podatek odroczony to podatek niedopłacony lub nadpłacony w danym okresie ale tylko w sensie bilansowym. Podatek odroczony to przyszłe skutki podatkowe.

Przyszłe skutki podatkowe wyrażające się poprzez podatek dochodowy wynikają z: A) przyszłej realizacji (rozliczenia) wartości bilansowej składników aktywów i pasywów ujętych w bilansie jednostki B) transakcji i innych zdarzeń bieżącego okresu ujętych w sprawozdaniu finansowym jednostki W myśl art. 37 ust. 10 UoR jeśli jednostka nie podlega badaniu może odstąpić od ustalania odroczonego podatku dochodowego.

Metody ustalania odroczonego podatku dochodowego. Metoda płatności podatkowych. Zysk brutto ustalony na podstawie ksiąg rachunkowych był obciążany kwotą podatku dochodowego w wymiarze fiskalnym. Zysk brutto – podatek fiskalny = Zysk netto Ten sposób jest sprzeczny z zasadą „true and fair view” Zysk brutto pełni rolę wyłącznie dochodu – nie ma charakteru ekonomicznego.

2) Metoda odraczania. Obciążenie podatkowe za dany okres obejmowało: Zobowiązanie podatkowe Efekty podatkowe różnic okresowych Metoda ta nie obejmowała korekt z tytułu zmiany stopy podatkowej lub nałożenia nowych podatków. Wymagała jednak stosowania dla każdej różnicy stawki podatku z okresu, w którym powstała.

3) Metoda zobowiązań wynikowych. Została wprowadzona ustawą o rachunkowości od 1995 r. Koncentruje się na różnicach okresowych pomiędzy wynikiem rachunkowym i podatkowym. Różnice te są spowodowane odmiennością momentu uznania przychodu za osiągnięty a kosztu za poniesiony w myśl UoR i uopdoop. Różnice określa się jako okresowe bo powstają i zanikają (odwracają się) w następnych okresach.

Wg tej metody różnice określane są jako dodatnie i ujemne wg relacji do wyniku finansowego. Wynik finansowy > wyniku podatkowego = różnica + Wynik finansowy < wyniku podatkowego = różnica - Wystąpienie różnicy dodatniej powoduje konieczność utworzenia rezerwy na odroczony podatek dochodowy. Wystąpienie różnicy ujemnej powoduje rozpatrzenie zasadności utworzenia aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Dodatnią różnicę zalicza się do obowiązkowych obciążeń wyniku finansowego jako rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Ujemną różnicę zalicza się do długoterminowych rozliczeń międzyokresowych kosztów jeżeli istnieje pewność jej rozliczenia w ciągu następnego roku obrotowego lub lat następnych. Kwotę rezerwy lub aktywu z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się mnożąc kwotę różnicy przez stawkę podatkową.

Zapis ustawowy z 1994 roku był dość nieprecyzyjny – rezerwę na odroczony podatek dochodowy należało tworzyć obligatoryjnie, podczas gdy Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego fakultatywnie. Nierozstrzygnięty był problem kompensowania różnic i szacowania prawdopodobieństwa odwrócenia się różnic w przyszłości. Wszystko to – obok weryfikacji MSR 12 wpłynęło na zmianę metody ustalania odroczonego podatku dochodowego.

4) Metoda zobowiązań bilansowych. Została wprowadzona wraz z nowelizacją ustawy o rachunkowości od stycznia 2002 r. Na zmianę metody wpłynęła głównie weryfikacja MSR 12 „Podatek dochodowy”. Służy temu samemu celowi co poprzednia, czyli prawidłowemu, zgodnemu z nadrzędnymi zasadami rachunkowości ustalaniu obciążeń wyniku finansowego za dany okres sprawozdawczy.

Posługuje się takimi samymi oznaczeniami różnic: dodatnimi i ujemnymi oraz Ustalanym na ich podstawie odroczonym podatkiem dochodowym w postaci aktywów lub rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Metoda ta koncentruje się na ustalaniu odroczonego podatku dochodowego na podstawie różnic przejściowych między wartościami bilansowymi i podatkowymi aktywów i pasywów.

Różnica przejściowa rozumiana jest jako różnica między wartością bilansową i podatkową aktywów i pasywów. Wartość podatkowa to kwota przyporządkowana danemu składnikowi aktywów lub pasywów dla celów podatkowych. Różnice przejściowe mają szerszy zakres niż okresowe. Wszystkie różnice okresowe są różnicami przejściowymi ale nie na odwrót.

Odroczony podatek dochodowy
Różnice przejściowe powstają również w przypadku: Nastąpiło połączenie jednostek i wyceniono aktywa i pasywa wg wartości godziwych ale nie wprowadzono równoważnych korekt podatkowych Przeszacowano aktywa ale nie dokonano równoważnych korekt dla celów podatkowych Na skutek konsolidacji powstaje dodatnia lub ujemna wartość firmy Jeśli w momencie ujęcia danego składnika w księgach wartość bilansowa i podatkowa różnią się Wartość bilansowa inwestycji w jednostkach zależnych, oddziałach itp. różni się od wartości podatkowej

Różnice przejściowe powstają w wyniku: Transakcji wpływających na rachunek zysków i strat Transakcji wpływających na bilans Korekt i przeszacowań do wartości godziwej Połączeń jednostek gospodarczych i konsolidacji hiperinflacji

Wartość bilansowa aktywów i pasywów. Aktywa i pasywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy (art. 28 UoR) w sposób następujący: Środki trwałe i WNiP – wg cen nabycia lub kosztów wytworzenia lub wartości przeszacowanej pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne oraz z tytułu trwałej utraty wartości Nieruchomości oraz WNiP zaliczane do inwestycji – wg zasad jw. Lub wg cen rynkowych lub inaczej określonej wartości godziwej

3) Środki trwałe w budowie – w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem pomniejszonym o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości 4) Udziały w innych jednostkach oraz inne niż w punkcie 2 inwestycje długoterminowe – wg ceny nabycia lub skorygowanej ceny nabycia lub wartości godziwej pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości 5) Udziały w jednostkach podporządkowanych zaliczone do aktywów trwałych – jw. Lub metodą praw własności

6) Inwestycje krótkoterminowe – wg ceny rynkowej albo ceny nabycia lub ceny rynkowej zależnie która niższa albo skorygowanej ceny nabycia albo inaczej określonej wartości godziwej 7) Rzeczowe składniki aktywów obrotowych – wg cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen sprzedaży netto na dzień bilansowy 8) Należności i pożyczki zaliczone do aktywów finansowych – wg skorygowanej ceny nabycia lub wartości rynkowej lub inaczej określonej wartości godziwej

9) Zobowiązania – w kwocie wymaganej zapłaty 10) Zobowiązania finansowe – wg skorygowanej ceny nabycia lub wartości rynkowej lub inaczej określonej wartości godziwej 11) Rezerwy – w uzasadnionej wiarygodnie oszacowanej wartości 12) Udziały (akcje) własne – wg cen nabycia 13) Kapitały własne z wyjątkiem punktu 12 oraz pozostałe aktywa i pasywa – w wartości nominalnej

Wartość podatkowa aktywów. Definicja aktywów. Wg UoR aktywa to „kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości powstałe w wyniku zdarzeń przeszłych, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.”

Korzyści ekonomiczne są rozumiane jako realizacja aktywu, która następuje w różny sposób, np.: Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne – korzyści wynikają z ich wykorzystania w procesach związanych z działalnością jednostki – korzyści są generowane pośrednio Produkty i towary – korzyści wynikają z otrzymania za nie środków pieniężnych lub prawa do ich otrzymania w momencie zbycia – korzyści są generowane bezpośrednio Należności – otrzymanie korzyści jest związane z otrzymaniem środków pieniężnych w momencie spłaty.

Wartość podatkowa aktywów określona jest w UoR. Wg MSR 12 „wartość podatkowa danego składnika aktywów lub pasywów to kwota przyporządkowana mu dla celów podatkowych.” Art. 37 UoR definiuje wartość podatkową aktywów jako kwotę wpływającą na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich w sposób pośredni lub bezpośredni korzyści ekonomicznych.

W uproszczeniu wartość podatkową określa się jako koszt uzyskania przychodu w momencie realizacji aktywu. Przyszłym kosztem uzyskania przychodu będą: Wartość w cenie nabycia (zakupu) zapasów przeznaczonych do zużycia lub sprzedaży materiałów i towarów Koszty wytworzenia przeznaczonych do sprzedaży wyrobów gotowych Niezamortyzowana podatkowo część wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych służących prowadzeniu działalności.

Wartość podatkowa aktywów = przyszłe koszty uzyskania przychodów

Jeżeli wartość bilansowa aktywu jest większa niż wartość podatkowa to mamy do czynienia z różnicą przejściową dodatnią, która spowoduje zwiększenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przyszłości. Dlatego to tworzy się rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego w kwocie iloczynu różnicy dodatniej i obowiązującej stawki.

Jeżeli wartość bilansowa aktywu jest mniejsza niż wartość podatkowa to mamy do czynienia z różnica przejściową ujemną, która spowoduje zmniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przyszłości. Dlatego wykazuje się aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego w kwocie iloczynu różnicy ujemnej i obowiązującej stawki podatkowej.

Przykład 1. Sprzedano towary o cenie nabycia za kwotę Wartość bilansowa towaru Wartość podatkowa towaru – bo taki jest koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży. Różnica przejściowa nie występuje.

Przykład 2. Jednostka posiada zapas towarów w cenie nabycia W okresie dokonano odpisu aktualizacyjnego wartości zapasów Wartość bilansowa wynosi więc W momencie sprzedaży kosztem uzyskania przychodów jest pełna wartość Wartość podatkowa wynosi więc Powstaje różnica przejściowa ujemna Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynoszą więc: x 19% = 190

Przykład 3. Przeterminowane należności z tytułu dostaw i usług wynoszą Na dzień bilansowy naliczono dla nich odsetki w kwocie 800. Wartość bilansowa aktywu Wartość podatkowa tego aktywu (odsetki uznane będą kasowo) Różnica przejściowa dodatnia wynosi więc 800. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynosi więc: 800 x 19% = 152

Wartość podatkowa pasywów. Wartość podatkowa kapitału własnego jest zawsze równa wartości bilansowej. Wg UoR zobowiązania to „wynikający ze zdarzeń przeszłych obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki”. Wg UoR rezerwy to „zobowiązania , których termin wymagalności lub kwota nie są pewne”.

Art. 37 UoR definiuje wartość podatkową pasywów jako wartość księgową pomniejszoną o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Wg MSR dodatkowo: Wartość podatkową określa się jako wartość księgową minus przychody nie podlegające opodatkowaniu w przyszłości.

Wartość podatkowa pasywów = wartość księgowa – przyszłe koszty uzyskania przychodów Wartość podatkowa pasywów = wartość księgowa – przychody nie podlegające opodatkowaniu w przyszłości

Jeżeli wartość bilansowa pasywu jest większa niż wartość podatkowa to mamy do czynienia z różnicą przejściową ujemną, która spowoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przyszłości. Dlatego tworzy się aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego w kwocie iloczynu różnicy ujemnej i obowiązującej stawki podatkowej.

Jeżeli wartość bilansowa pasywu jest mniejsza niż wartość podatkowa to mamy do czynienia z różnicą przejściową dodatnią, która spowoduje zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przyszłości. Dlatego tworzy się rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego w kwocie iloczynu różnicy dodatniej i obowiązującej stawki podatkowej.

Przykład 1. Podmiot wykazuje zobowiązanie z tytułu dostaw i usług w kwocie Spłata tego zobowiązania nie stanowi kosztu podatkowego i nie podlega rozliczeniu. Wartość bilansowa tego pasywu Wartość podatkowa tego pasywu – 0 = Różnica przejściowa wynosi 0.

Przykład 2. Przeterminowane zobowiązanie z tytułu dostaw i usług wynosi Na dzień bilansowy doliczono do niego odsetki w kwocie 200. Koszt odsetek będzie uznany kasowo. Wartość bilansowa tego pasywu 1200. Wartość podatkowa tego pasywu 1200 – 200 = 1000. Powstaje różnica przejściowa ujemna 200. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynoszą więc: 200 x 19% = 38

Przykład 3. Na dzień bilansowy naliczono dodatnie różnice kursowe od zobowiązań z tytułu dostaw i usług wyrażonych w walucie obcej w kwocie 800. Wartość zobowiązania wynosiła Wartość bilansowa Wartość podatkowa – (-800) = Wystąpi różnica przejściowa dodatnia 800. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynosi więc: 800 x 19% = 152

Przykład 4. Jednostka otrzymała tytułem najmu czynsz „z góry” za cały rok w kwocie W księgach rachunkowych kwota ta stanowi „rozliczenie międzyokresowe przychodów”. Wg prawa podatkowego kwota jest uznana kasowo. Wartość bilansowa Wartość podatkowa – = 0 Różnica przejściowa ujemna = Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynoszą więc x 19% = 2.280

Wartość aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego może ulec zmianie z powodu: Zmiany wartości różnic przejściowych Zmiany stawek podatkowych lub przepisów podatkowych Korekty możliwości realizacji aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego Zmiany przewidywanego sposobu realizacji wartości składników aktywów trwałych.

W celu poprawnego ustalenia wysokości rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego należy przestrzegać następujących zasad i procedur: 1. Zakres odroczonego podatku dochodowego zależy od różnic między prawem podatkowym, które określa podstawę obliczenia podatku i prawem bilansowym, które reguluje zasady ustalania wyniku finansowego.

Ustalenie rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku następuje na dzień bilansowy / koniec okresu sprawozdawczego. Nie księguje się różnic na bieżąco ponieważ podatek odroczony ustala się na podstawie różnicy salda z początku i końca okresu sprawozdawczego. Wyjątkiem są różnice wpływające na kapitał własny, które ujmowane są na bieżąco.

3. Tworząc i aktualizując wartość rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego należy: Porównać wartości bilansowe i podatkowe poszczególnych składników aktywów i pasywów, Ustalić charakter różnic przejściowych, wyodrębnić różnice trwałe i wykluczyć je z obliczeń, Pomnożyć wartość różnicy przejściowej z odpowiednią stawką podatkową dla okresu sprawozdawczego, w którym przewiduje się rozliczenie różnic,

Obliczyć różnice sald z początku i końca okresu sprawozdawczego stanu rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku Dokonać odpowiednich zapisów księgowych 4. Jeżeli podmiot jest do tego uprawniony należy dokonać kompensaty wspomnianych rezerw i aktywów w bilansie. Dotyczy to różnic, których przewidywany okres rozliczenia jest taki sam.

5. Aktywa z tytułu odroczonego podatku wykazuje się w bilansie pod warunkiem zgodności z definicją – tzn. jeśli spowodują wpływ korzyści ekonomicznych czyli jeśli jednostka osiągnie taki dochód podatkowy w przyszłości, który umożliwi potrącenie ujemnej różnicy przejściowej. W przeciwnym razie nie wykazuje się ich w księgach rachunkowych i bilansie lub wykazuje się w niższej ale realnej wartości.

Pozycja bilansu Wartość bilansowa Wartość podatkowa Różnica przejściowa Odroczony podatek dodatnia ujemna rezerwa aktyw

Dla wykazania w r. z. i s. odroczonego podatku dochodowego sporządza się zestawienie różnic stanów na początek i koniec okresu. Pozycja Stan na początek okresu Stan na koniec okresu Zmiana stanu Wpływ na obciążenie WF Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Obciążenie wyniku finansowego podatkiem dochodowym Podatek bieżący Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego Zmniejszenie stanu Zwiększenie stanu Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Prezentacja w sprawozdaniach finansowych. Bilans AKTYWA (fragment) A. Aktywa trwałe V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe 1. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego. PASYWA (fragment) B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania I. Rezerwy na zobowiązania 1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Rachunek zysków i strat. Tworzenie i rozwiązywanie rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest ujmowane per saldo z podatkiem bieżącym w pozycji „Podatek dochodowy”. Jedynie w postaci analitycznej dokonuje się szczegółowej prezentacji np.: (fragment) O. (L.) Podatek dochodowy - podatek bieżący - podatek odroczony

Rachunek przepływów pieniężnych. - tylko w metodzie pośredniej (fragment) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej II. Korekty razem 5. Zmiana stanu rezerw 9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych

Zestawienie zmian w kapitale własnym. Tworzenie i rozwiązywanie rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest wykazywane w ramach zmian pozycji: „Kapitał z aktualizacji wyceny” „Wynik z lat ubiegłych”

Informacja dodatkowa. We wprowadzeniu do sprawozdania finansowego w ramach pozycji 7 powinna być przedstawiona m.in. zakładowa polityka rachunkowości dotycząca rozliczeń w czasie podatku dochodowego. W dodatkowych informacjach i objaśnieniach rozliczenie podatku odroczonego występuje w ramach punktu 1.8 „Dane o stanie rezerw wg celu ich wykorzystania, rozwiązaniu i stanie końcowym” oraz punktu 1.11 „Wykaz istotnych, czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych”

Ewidencja odroczonego podatku dochodowego. 1. Naliczenie bieżącego podatku dochodowego Dt – Podatek dochodowy Ct – Zobowiązanie publiczno prawne 2. Przeksięgowanie Dt – obowiązkowe obciążenie WF podatkiem doch. Ct – podatek dochodowy

3. Rozwiązanie rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego Dt – rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego Ct – obowiązkowe obciążenie WF podatkiem doch. 4. Rozwiązanie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego Dt – obowiązkowe obciążenie WF podatkiem doch. Ct – aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego

5. Naliczenie rezerwy na odroczony podatek dochodowy Dt – obowiązkowe obciążenie WF podatkiem doch. Ct – rezerwa z tytułu odroczonego podatku doch. 6. Naliczenie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego Dt – Aktywa z tytułu odroczonego podatku doch. Ct – obowiązkowe obciążenie WF podatkiem doch.

Strata podatkowa jako element ustalania odroczonego podatku dochodowego. Art. 37 ust. 1 stwierdza, że w związku z przejściowymi różnicami między wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości jednostka tworzy rezerwę i ustala aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Dla ustalenia odroczonego podatku dochodowego w przypadku straty należy posłużyć się zasadami odliczania straty podatkowej zawartymi w uopdoop i związanymi z tymi odliczeniami korzyściami podatkowymi. W związku z możliwością odliczenia straty dokonuje się uwzględniając odpowiednią stawkę podatkową ustalenia aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ujmuje się w bilansie w wysokości co do której jest prawdopodobne, iż w następnych latach osiągnie dochód od którego możliwe będzie odliczenie straty.

Oceniając prawdopodobieństwo uzyskania wystarczającego dochodu jednostka uwzględnia: A) czy posiada wystarczające różnice dodatnie różnice przejściowe dotyczące podatku, które spowodują powstanie kwot do opodatkowania, od których będzie można odliczyć nierozliczone straty podatkowe B) czy jest prawdopodobne, że osiągnie dochód podatkowy zanim wygaśnie prawo do odliczenia

C) czy nierozliczone straty podatkowe wynikają z rozpoznanych przyczyn, których zaistnienie ponowne jest mało prawdopodobne D) czy ma ona możliwości planowania płatności podatków co doprowadzi do stworzenia dochodu podatkowego w okresie, w którym nierozliczone straty podatkowe mogą zostać odpisane. Jeżeli jednostka stwierdzi że tworzenie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest zasadne dokonuje jego rozliczenia.

Przykład. Jednostka poniosła stratę w roku 1 w kwocie Wynik finansowy brutto to strata Z uwagi na planowane zyski w latach następnych podjęto decyzję odliczeniu w roku 2 kwoty i w roku 3 kwoty oraz o aktywowaniu straty. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego: x 19% = 5.700

Dekretacja: Dt – aktywa z tytułu odroczonego podatku doch. Ct – Obciążenie WF podatkiem dochodowym Przeksięgowanie : Dt – Obciążenie WF podatkiem dochodowym Ct – Wynik finansowy Przeksięgowanie utworzonych aktywów zmniejszyło stratę księgową z do

W roku 2. Podatek fiskalny to a wynik finansowy brutto Odliczenie straty Rozliczenie aktywów x19% = 2.850 Ct – rozliczenie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego Dt – obciążenie WF podatkiem dochodowym Przeksięgowanie: Dt – Wynik finansowy Ct – Obciążenie WF podatkiem dochodowym (łączne)

W roku 3. Księgowania są analogiczne. Jeśli w ciągu 5 letniego okresu jednostka nie będzie możliwe odliczenie straty w ostatnim roku tego okresu należy wyksięgować utworzone z tego tytułu aktywa i zwiększyć obciążenie WF podatkiem dochodowym.

Podsumowując: 1) Rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się i ujmuje w księgach na koniec roku obrotowego w celu poprawnego sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego. 2) Jeżeli jednostka jest zainteresowana precyzyjnym wynikiem netto na koniec każdego lub niektórych okresów sprawozdawczych może określić większą częstotliwość ustalania odroczonego podatku 3) z taką samą częstotliwością musi być ustalany podatek bieżący nawet jeśli przepisy tego nie wymagają

4) istnieje obligatoryjny wymóg tworzenia nie tylko rezerwy ale i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego (z zachowaniem zasady ostrożności) 5) aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się z tytułu straty podatkowej możliwej do odliczenia (z zachowaniem zasady ostrożności) 6) rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się „w ślad” za ujęciem operacji gospodarczej – jeśli operacja wywołuje skutki w WF to odpowiednio się zwiększa lub zmniejsza obciążenie WF podatkiem dochodowym lub jeśli operacja wywołuje skutki w kapitałach to odpowiednio się zwiększa lub zmniejsza kapitał własny.

Już ? I to by było na tyle.

Rachunkowość podatkowa wykład 6

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Rachunkowość podatkowa wykład 6"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Rachunkowość podatkowa wykład 6

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Rachunkowość podatkowa wykład 6"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres