VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna

VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna
dr Karolina KREMENS, LL.M. Postępowanie Karne, SNP II stopnia Wydział Prawa, Administracji, Ekonomii, UWr

1. UWAGI OGÓLNE postępowanie przed sądem I instancji – etap, w którym rozstrzygana jest odpowiedzialność karna oskarżonego za zarzucony mu czyn rola postępowania przygotowawczego – przygotowanie sprawy do rozpoznania przed sądem rola postępowania odwoławczego/kasacyjnego – rozstrzygnięcie odpowiedzialności na podstawie ustaleń dokonanych przed sądem I instancji rozdzielenie ról procesowych w postępowaniu karnym – zwłaszcza oskarżania i rozstrzygania w przedmiocie odpowiedzialności Zasady : jawność i kontradyktoryjność

2. KONTROLA FORMALNA oskarżyciel publiczny kończąc postępowanie karne i uznając, iż materiał dowodowy zezwala na taki krok może: skierować akt oskarżenia (art k.p.k.) skierować akt oskarżenia z wnioskiem o skazanie bez przeprowadzania rozprawy (art. 335 § 2 k.p.k.) skierować samoistny wniosek o skazanie bez przeprowadzania rozprawy (art. 335 § 1 k.p.k.) skierować wniosek o warunkowe umorzenie postępowania (art. 336 k.p.k.) skierować wniosek o umorzenie postępowania i zastosowanie środka zabezpieczającego (art. 324 k.p.k.)

2. KONTROLA FORMALNA – akt oskarżenia
kontrola formalna aktu oskarżenia kontrola na podstawie art. 337 § 1 i 1a k.p.k. wymogi formalne AO: art. 119 k.p.k., art. 332, 333 k.p.k., art. 335 k.p.k. art. 334 k.p.k. konieczność wykonania czynności związanych z zapoznaniem stron z materiałami postępowania (art. 321 k.p.k.):

procedura zwrotu na podst. art. 337 § 1 i 1a k.p.k. niezwłocznie zarządzenie prezesa sądu/przewodniczącego wydziału/upoważnionego sędziego wskazanie braków formalnych, sposobu ich usunięcia jeżeli nie odpowiada warunkom formalnym LUB jeżeli nie dokonano czynności z art. 321 k.p.k. zwrot nie przerywa stanu zawisłości sprawy przed sądem (równocześnie uniemożliwia to umorzenie postępowania przez organ postępowania przygotowawczego)

dwie możliwości odniesienia się do zwrotu aktu oskarżenia: 1. uzupełnienie braków formalnych w terminie 7 dni lub dokonanie czynności z art. 321 k.p.k. na podst. art. 337 § 1, 3 i 4 k.p.k. 2. zażalenie na zarządzenie w kwestii zwrotu aktu oskarżenia na podst. art. 337 § 2 k.p.k.

1. uzupełnienie braków w terminie 7 dni na podst. art. 337 § 1 k.p.k. obowiązek uzupełnienia braków formalnych przez oskarżyciela publicznego (art. 337 § 3 k.p.k.) nieuzupełnienie braków formalnych (nie ma możliwości uznania pisma za bezskuteczne): nadanie sprawie biegu i skierowanie sprawy na posiedzenie celem umorzenia postępowania z powodu braku skargi uprawnionego oskarżyciela (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.) – umorzenie TYLKO gdy braki rzeczywiście uniemożliwiają przeprowadzenie postępowania sądowego brak w postaci nieuzupełnienia braków wniosku składanego w trybie 335 k.p.k. skutkuje skierowaniem na posiedzenie celem nieuwzględnienia wniosku w trybie 343 § 7 k.p.k

1. uzupełnienie braków w terminie 7 dni na podst. art. 337 § 1oraz 3 i 4 k.p.k. nowa regulacja dotycząca niewykonania czynności z art. 321 k.p.k. ogromne znaczenie czynności w trybie art. 321 k.p.k. dzięki czynnościom możliwość realizacji prawa do obrony oskarżonego i podjęcia czynności przez pokrzywdzonego w postępowaniu dwie możliwości wniesienie uzupełnionego aktu oskarżenia o wzmiankę o dokonaniu czynności z art. 321 k.p.k. wystąpienie o przedłużenie terminu

2. zażalenie na zarządzenie w kwestii zwrotu aktu oskarżenia na podst. art. 337 § 2 k.p.k. uprawniony: oskarżyciel do sądu właściwego do rozpoznania sprawy w zwykłym trybie bez konieczności uzupełniania aktu oskarżenia, jeżeli miałoby się okazać, że sąd odwoławczy uwzględnia zażalenie

czynności po spełnieniu wymogów formalnych (art. 338k.p.k.) prezes sądu lub referendarz sądowy zarządza doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu cel: równoważenie pozycji stron poprzez zezwolenie oskarżonemu na prezentację swojego stanowiska i podjęcie czynności umożliwiających aktywną obronę wniosek w trybie art. 335 § 1 k.p.k. lub akt oskarżenia z wnioskiem w trybie 335 § 2 k.p.k. doręcza się również pokrzywdzonemu (art. 338 § 1b k.p.k.) – cel: możliwość realizacji uprawnienia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku o skazanie bez przeprowadzania rozprawy

czynności po spełnieniu wymogów formalnych (art. 338k.p.k.) wezwanie oskarżonego do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia (nie złożenie wniosków w żaden sposób nie wpływa na możliwość późniejszego składania wniosków) pouczenie o prawie do złożenia wniosku o zobowiązanie prokuratora do uzupełnienia materiałów postępowania przygotowawczego dołączonych do aktu oskarżenia o określone dokumenty zawarte w aktach tego postępowania, gdy ma to znaczenie dla obrony interesu oskarżonego pouczenie o treści przepisów: art. 80a, 291 § 3, 338a, 341 § 1, 349 § 8, 374, 376, 377, 422 pouczenie oskarżonego o możliwości wniesienia w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia pisemnej odpowiedzi na akt oskarżenia

3. SKIEROWANIE SPRAWY NA POSIEDZENIE
gdy skarga oskarżyciela odpowiada wymogom formalnym i dopełniono wszystkim obowiązkom sprawa może zostać rozpoznana merytorycznie rozprawa – gwarancja praw oskarżonego, realizacja wszystkich zasad postępowania, ale i czasochłonność kwestie rozważane na posiedzeniu: rozpoznanie kwestii o charakterze incydentalnym; umorzenie postępowania; rozpoznanie sprawy na posiedzeniu co do meritum;

zarządzenie prezesa sądu (przewodniczącego wydziału, upoważnionego sędziego) (termin: 30 dni – art. 339 § 4a k.p.k.) na posiedzeniu orzeka ZAWSZE sąd prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie (art. 339 § 1 k.p.k.) prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia (art. 339 § 3 k.p.k.) – katalog otwarty udział stron w posiedzeniu (zob. art. 339 § 5 k.p.k. oraz art. 96 k.p.k.) UWAGA! obecność prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie środka zabezpieczającego z art. 93 § 1 pkt 4 k.k. jest OBOWIĄZKOWA

Art. 347 k.p.k. W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną przyjętą za podstawę postanowień i zarządzeń wydanych na posiedzeniu.

ORZEKANIE NA POSIEDZENIU (art. 339 k.p.k.) 1) wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających, 2) rozważenie warunkowego umorzenia postępowania, 3) akt oskarżenia z wnioskiem w trybie art. 335 § 2 k.p.k. 4) wniosek w trybie art. 335 § 1 k.p.k. 5) oskarżony złożył wniosek w trybie art. 338a k.p.k. 6) rozważenie umorzenia postępowania w trybie art. 59a k.k. 7) umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11 8) umorzenie z oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia 9) niewłaściwość sądu lub trybu postępowania 10) postanowienie o zawieszeniu postępowania 11) postanowienie w przedmiocie TA lub innego środka przymusu 12) wydanie wyroku nakazowego 13) rozważenie możliwości przekazania sprawy do mediacji

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE 3.2. UMORZENIE 3.3. MERYTORYCZNE ROZPOZNANIE SPRAWY

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE ORZEKANIE NA POSIEDZENIU (art. 339 k.p.k.)
1) wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających, 2) rozważenie warunkowego umorzenia postępowania, 3) akt oskarżenia z wnioskiem w trybie art. 335 § 2 k.p.k. 4) wniosek w trybie art. 335 § 1 k.p.k. 5) oskarżony złożył wniosek w trybie art. 338a k.p.k. 6) rozważenie umorzenia postępowania w trybie art. 59a k.k. 7) umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11 8) umorzenie z oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia 9) niewłaściwość sądu lub trybu postępowania 10) postanowienie o zawieszeniu postępowania 11) postanowienie w przedmiocie TA lub innego środka przymusu 12) wydanie wyroku nakazowego 13) rozważenie możliwości przekazania sprawy do mediacji

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE 1) wydanie postanowienia o niewłaściwości sądu lub o zmianie wskzanego w akcie oskarżenia trybu postępowania (art. 339 § 3 pkt 3 k.p.k.) zob. art. 35 § 1 k.p.k. - sąd bada swoją właściwość z urzędu, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi zmiana trybu (np. z uproszczonego na zwyczajny) postanowienie na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie (art. 35 § 3 k.p.k.)

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE 2) wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania (art. 339 § 3 pkt 5 k.p.k.) art. 22 k.p.k. zawieszenie postępowania następuje jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, a w szczególności : nie można ująć oskarżonego nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby w czasie zawieszenie postępowania należy jednak dokonać odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przed ich utratą lub zniekształceniem postanowienie o zawieszeniu zaskarżalne (art. 22 § 2 k.p.k.)

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE 3) wydanie postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu (art. 339 § 3 pkt 7 k.p.k.) art. 344 k.p.k. sąd obligatoryjnie i z urzedu rozstrzyga o tymczasowym aresztowaniu (utrzymanie, zmiana, uchylenie), jeżeli oskarżony jest już tymczasowo aresztowany orzeczenie w przedmiocie tymczasowego aresztowania jest niezależne od tego czy okres stosowania środka jeszcze nie upłynął kontrola wykonywania izolacyjnego środka zapobiegawczego orzeczenie fakultatywne (w razie potrzeby) także w przedmiocie innych środków zapobiegawczych

3.1. KWESTIE INCYDENTALNE 5) potrzeba rozważenia możliwości przekazania sprawy do postępowania mediacyjnego (art. 339 § 4 k.p.k.) zob. art. 23a k.p.k. sąd może z inicjatywy lub za zgodą pokrzywdzonego i oskarżonego skierować sprawę do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między pokrzywdzonym i oskarżonym termin: miesiąc sprawozdanie z przebiegu postępowania mediacyjnego

3.2. UMORZENIE NA POSIEDZENIU

UWAGI OGÓLNE forma: postanowienie sądu wydane na posiedzeniu elementy postanowienia (art. 340 w zw. z art. 322 i 323 § 1 i 2 k.p.k.) art. 94 k.p.k. dokładne określenie czynu i jego kwalifikacji prawnej wskazanie przyczyn umorzenia imię i nazwisko podejrzanego rozstrzyga kwestie dotyczące dowodów rzeczowych podstawa: umorzenie postępowania na podstawie art. 59a k.k. (art. 339 § 1 pkt 5 k.p.k.) umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11 (art. 339 § 3 pkt 1 k.p.k.) umorzenie postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia (art. 339 § 3 pkt 2 k.p.k.)

1) umorzenie postępowania na podstawie art. 59a k.k. (art. 339 § 1 pkt 5 k.p.k.) nowa instytucja – tzw. umorzenie restytucyjne konsensualna forma zakończenia postępowania karnego polegająca na umorzeniu postępowania na wniosek pokrzywdzonego wobec sprawcy, który pojednał się z pokrzywdzonym i naprawił wyrządzoną szkodę lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie regulowana w kodeksie karnym (!) charakter obligatoryjny (po spełnieniu warunków) wyłączna inicjatywa pokrzywdzonego

1) umorzenie postępowania na podstawie art. 59a k.k. (art. 339 § 1 pkt 5 k.p.k.) przesłanki: złożenie wniosku przez pokrzywdzonego (do otwarcia przewodu sądowego) sprawa dotyczy występku zagrożonego karą nieprzekraczającą 3 lat pozbawienia wolności, przeciwko mieniu zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, lub określonego w art. 157 § 1 k.k., sprawca nie był uprzednio skazany za przestępstwo umyślne z użyciem przemocy, sprawca pojednał się ze wszystkimi pokrzywdzonymi, w szczególności w wyniku mediacji i naprawił szkodę lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie, nie zachodzi szczególna okoliczność uzasadniająca, że umorzenie byłoby sprzeczne z potrzebą realizacji celów kary (art. 59a § 3 k.k.).

2) umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11 (art. 339 § 3 pkt 1 k.p.k.) badanie dopuszczalności procesu jako obowiązek organów ścigania i sądu na każdym etapie postępowania aby przyspieszyć postępowanie, w sytuacji gdy kwestie podniesione na podstawie tych przesłanek są oczywiste i nie ma potrzeby rozpoznania sprawy na rozprawie brak możliwości umorzenia postępowania na podstawie przepisu art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. (czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia)

3) umorzenie postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia (art. 339 § 3 pkt 2 k.p.k.) sądowa kontrola faktycznej zasadności oskarżenia – zbadanie jeszcze przed rozprawą czy dowody zebrane i przedstawione przez oskarżyciela pozwalają na przeprowadzenie rozprawy głównej oczywisty brak podstaw faktycznych przed nowelizacją istniała także możliwość zwrotu aktu oskarżenia prokuratorowi przez sąd celem uzupełnienia materiału dowodowego wskazując kierunek uzupełnienia, a nawet odpowiednie czynności (art. 345 k.p.k.) – sprzeczne z zasadą kontradyktoryjności (to nie jest rolą sądu!)

3.3. ROZSTRZYGANIE MERYTORYCZNE

UWAGI OGÓLNE cel: przyspieszenie i uproszczenie postępowania niebudzące wątpliwości okoliczności popełnienia przestępstwa o charakterze faktycznym i prawnym - możliwość rozstrzygnięcia sprawy z naruszeniem zasad bezpośredniości i kontradyktoryjności co raz więcej rozstrzygnięć zapada na posiedzeniu (tendencja rosnąca) po nowelizacji ustawodawca jeszcze rozbudowuje możliwości merytorycznego orzekania na posiedzeniu: wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzania rozprawy (art. 338a k.p.k.) dwie odrębne instytucje skazania bez przeprowadzania rozprawy w trybie art. 335 k.p.k.

1) wniosek o umorzenie śledztwa i zastosowanie środków zabezpieczających (art. 324 k.p.k.) jeżeli zostanie ustalone, że podejrzany dopuścił się czynu w stanie niepoczytalności a istnieją podstawy do zastosowania środków zabezpieczających, prokurator po zamknięciu śledztwa kieruje sprawę do sądu z wnioskiem umieszczenie w zakładzie zamkniętym lub skierowanie na leczenie ambulatoryjne podstawa zastosowania – art. 93 k.k. gdy jest to niezbędne, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną, zaburzeniami preferencji seksualnych, upośledzeniem umysłowym lub uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego

1) wniosek o umorzenie śledztwa i zastosowanie środków zabezpieczających (art. 324 k.p.k.) przed wydaniem orzeczenia – wysłuchanie lekarzy psychiatrów oraz psychologa (także seksuologa) – art. 93 k.k. odpowiednie stosowanie przepisów (zob. art. 354 k.p.k.) orzekanie na posiedzeniu lub rozprawie uwzględnienie wniosku – postanowieniem nie uwzględnienie wniosku – postanowieniem i przekazanie prokuratorowi sprawy do dalszego prowadzenia zaskarżalność postanowienia sądu

2) WARUNKOWE UMORZENIE POSTĘPOWANIA przesłanki warunkowego umorzenia postępowania (art. 66 k.k.) wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości sprawca nie był karany za przestępstwo umyślne postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa przestępstwa zagrożone karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności

2) WARUNKOWE UMORZENIE POSTĘPOWANIA skierowanie wniosku o warunkowe umorzenie postępowania do sądu (art. 336 k.p.k.) alternatywa dla aktu oskarżenia („zamiast”) spełnione przesłanki z art. 66 k.k. fakultatywnie wyłącznie prokurator (nie Policja) zbliżona konstrukcja wniosku do aktu oskarżenia (odpowiednio stosuje się art. 332 § 1 pkt 1, 2, 4-6 k.p.k.); uzasadnienie ograniczone możliwość wskazania okresu próby, obowiązków, wniosków co do dozoru

2) WARUNKOWE UMORZENIE POSTĘPOWANIA okres próby, dozór i obowiązki (art. 67 k.k.) okres próby – 1 rok lub 2 lata fakultatywny dozór kuratora, osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji, organizacji społecznej obligatoryjne zobowiązanie do naprawienia szkodu fakultatywne obowiązki z art. 72 § 1 pkt 1-3, 5-6a,7a lub 7b inne fakultatywne elementy orzeczenia: świadczenie pieniężne nawiązka zakaz prowadzenia pojazdów

2) WARUNKOWE UMORZENIE POSTĘPOWANIA rozpoznanie wniosku na posiedzeniu (art k.p.k.) zawsze gdy wniosek jest skierowany do sądu także gdy skierowano akt oskarżenia a zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania (zob. art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k.) udział w posiedzeniu fakultatywny dla prokuratora, oskarżonego (jego obrońcy) oraz pokrzywdzonego obligatoryjny, gdy tak zostanie zarządzone brak możliwości orzeczenia przy sprzeciwie oskarżonego lub stwierdzonej niecelowości orzeczenia – skierowanie sprawy na rozprawę przy czym wniosek zastępuje akt oskarżenia (uzupełnienie w 7 dni)

2) WARUNKOWE UMORZENIE POSTĘPOWANIA wyrok warunkowo umarzający postępowanie (art. 342 k.p.k.) WYROK wydawany na posiedzeniu elementy: dokładne określenie czynu wskazanie przepisów ustawy karnej, pod które czyn podpada oznaczenie okresu próby obowiązki, termin, sposób ich wykonania dozór – gdy jest to uznane za celowe rozstrzygnięcie w przedmiocie dowodów rzeczowych doręczenie wyroku pokrzywdzonemu (apelacja – art. 444) możliwość podjęcia umorzonego postępowania (66 k.p.k.)

3) AKT OSKARŻENIA Z WNOSKIEM O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 335 § 2 k.p.k.) ok. 45 % postępowań kończy się w tym trybie!!! art. 335 k.p.k. – podstawy stosowania instytucji art. 343 k.p.k. – tryb orzekania porozumienie procesowe - tryb konsensualny zakończenia postępowania karnego cel instytucji taniej i szybciej umożliwienie zawarcia porozumienia między podejrzanym (jego obrońcą) a organami ścigania lub prokuratorem odnośnie do orzekanej za popełnione przestępstwo kary lub środków karnych

3) AKT OSKARŻENIA Z WNOSKIEM O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 335 § 2 k.p.k.) przesłanki stosowania (art. 335 k.p.k.) występki jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości jeżeli postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte w świetle zebranych dowodów oświadczenia dowodowe podejrzanego nie budzą wątpliwości schemat stosowania porozumienie pomiędzy prokuratorem a podejrzanym wyłącznie w zakresie wymiaru kary (i kosztów) prokuratorski wniosek dołączony do aktu oskarżenia

3) AKT OSKARŻENIA Z WNOSKIEM O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 335 § 2 k.p.k.) w postępowaniu przygotowawczym (art. 335 k.p.k.) akt oskarżenia wniosek elementem aktu oskarżenia w przypadku nie uwzględnienia można normalnie prowadzić postępowanie dzięki temu uzasadnienie dalece ograniczone wskazanie dowodów świadczących o tym, że okoliczności popełnienia czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzania rozprawy nie trzeba formułować listy dowodów do przeprowadzenia na rozprawie (333 § 1 i 2 k.p.k. się nie stosuje)

3) AKT OSKARŻENIA Z WNOSKIEM O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 335 § 2 k.p.k.) w postępowaniu sądowym (art. 343 k.p.k.) sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku, o którym mowa w art. 335 k.p.k. od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia za doznaną krzywdę sąd może uwzględnić wniosek albo nie – nie jest w żaden sposób również związany uzgodnieniami pomiędzy prokuratorem a obroną sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od zaproponowanej przez siebie zmiany lub w ogóle nie uwzględnić! brak sprzeciwu pokrzywdzonego (powiadomiony) – BARDZO WAŻNA ZMIANA sąd skazuje WYROKIEM:

3) AKT OSKARŻENIA Z WNOSKIEM O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 335 § 2 k.p.k.) w postępowaniu sądowym - posiedzenie (art. 343 k.p.k.) sprawa rozpatrywana jest na posiedzeniu (zob. art. 339 § 1 pkt 3 k.p.k.) obecność: uprawnienie stron nie obowiązek (chyba że prezes sądu lub sąd zarządzi inaczej wobec prokuratora,oskarżonego i pokrzywdzonego) postępowania dowodowego nie prowadzi się możliwe orzeczenia: uwzględnienie wniosku – wyrok nie uwzględnienie wniosku – postanowienie sprawa zostanie rozpoznana na zasadach ogólnych (w ciągu 7 dni prokurator uzupełnia akt oskarżenia)

5) WNOSEK OSKARŻONEGO O SKAZANIE BEZ PRZEPROWADZANIA ROZPRAWY (art. 338a k.p.k.) zupełnie nowa instytucja wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego na wniosek oskarżonego (termin złożenia: przed doręczeniem zawiadomienia o terminie rozprawy) procedura – 343a k.p.k. i 343 odpowiednio tylko wobec występku na posiedzeniu przy braku sprzeciwu prokuratora te same przesłanki co przy art. 335 k.p.k.

6) TRYB NAKAZOWY uregulowany w rozdziale 53 k.p.k. w sprawach nieuregulowanych w tym rozdziale odpowiednio stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym - art § 2 k.p.k. tryb zredukowany – wyrok wydany na posiedzeniu bez udziału stron orzeczenie wydawane na podstawie materiałów zgromadzonych przez oskarżyciela bez konieczności przeprowadzenia dowodów przed sądem zabezpieczenia praw oskarżonego: rodzaj spraw podlegających rozpoznaniu w tym trybie możliwość zaskarżenia wyroku sprzeciwem

6) TRYB NAKAZOWY przesłanki orzekania w trybie nakazowym (art. 500 k.p.k.) sprawy w których prowadzono dochodzenie na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości nie zachodzi konieczność przeprowadzenia rozprawy w wypadkach pozwalających na orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny do 100 stawek dziennych albo do zł (art. 502 § 1 k.p.k.) – nie wolno orzekać kary pozbawienia wolności (zob. art. 502 § 2 i 3 k.p.k. co do możliwości orzekazania środków karnych)

6) TRYB NAKAZOWY niemożność orzekania w trybie nakazowym (art. 501 k.p.k.) w sprawach z oskarżenia prywatnego jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 79 § 1 k.p.k. (przesłanki obrony obligatoryjnej ze względów podmiotowych)

6) TRYB NAKAZOWY wyrok nakazowy (art. 504 k.p.k.) oznaczenie sądu i sędziego który wydał wyrok data wydania wyroku imię i nazwisko oraz inne dane określające rożsamość oskarżonego dokładne określenie czynu przypisanego przez sąd oskarżonemu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów ustawy karnej wymiar kary i inne niezbędne rozstrzygnięcia (np. dotyczące powództwa cywilnego) może nie zawierać uzasadnienia tryb doręczania wyroku (art. 505 k.p.k.)

sprzeciw od wyroku nakazowego (art. 506 k.p.k.) możliwość zaskarżenia wyroku sprzeciwem sprzeciw charakter kasatoryjny w przypadku skutecznego wniesienia wyrok nakazowy traci moc a sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych (na rozprawie w postępowaniu zwyczajnym) prawo wniesienia sprzeciwu: oskarżony i oskarżyciel przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał wyrok nakazowy (termin zawity 7 dni od doręczenia wyroku) sąd rozpoznający sprawę po wniesieniu sprzeciwu nie jest związany treścią wyroku nakazowego, który utracił moc

VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "VIII. POSTĘPOWANIE SĄDOWE cz. I Kontrola międzyinstancyjna"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres