„Oni zmienili świat”.

Prezentacja na temat: "„Oni zmienili świat”."— Zapis prezentacji:

1 „Oni zmienili świat”

2 Epoka Wynalazek Okres prehistoryczny starożytność średniowiecze
XVI-XVIII wiek XIX wiek XX wiek

3 Alexander Graham Bell W 1870 Bell wyjechał do Kanady na rehabilitację po zapaleniu płuc. W trakcie tego pobytu zaproponowano mu pozycję profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie w Bostonie. Ojciec Mabel był bardzo zamożnym człowiekiem i gdy dowiedział się o pomyśle Bella na skonstruowanie elektrycznego wzmacniacza dźwięku dla niedosłyszących (Bell był nauczycielem głuchoniemych), postanowił finansować te badania. W ramach tych badań opatentował głośnik i mikrofon. Były one jednak zbyt duże i wymagały zbyt dużych źródeł zasilania, aby można je było użyć do budowy urządzenia, które niedosłyszący mogliby nosić przy sobie. Połączył jednak jedno z drugim i uzyskał urządzenie przekazujące dźwięk na odległość. Dwa takie urządzenia połączone razem w ten sposób, że na każdym końcu znajduje się jeden mikrofon i jeden głośnik dały w rezultacie urządzenie - telefon.

4 Karl Benz Karl Friedrich Benz (Carl Friedrich Benz) (ur. 25 listopada 1844, zm. 4 kwietnia 1929), niemiecki inżynier, pionier motoryzacji. Urodził się 25 listopada 1844 w Mühlburgu (obecnie dzielnica Karlsruhe) w Niemczech. Używane są dwie formy imienia Benza: w akcie urodzenia otrzymał wpisane imię Karl, pod takim imieniem otrzymał też patent w 1880 roku. W późniejszym okresie jednak, zgodnie z francuską modą pisowni w języku niemieckim, zaczął używać imienia w formie Carl; pod takim imieniem został mu wydany patent w 1882 roku, a swoją firmę nazwał Carl Benz Söhne KG (Carl Benz i synowie). W wieku prawie 16 lat, po ukończeniu liceum ukierunkowanego na nauki przyrodnicze, podjął w roku 1860 studia w Polytechnische Hochschule (później Technische Hochschule) w Karlsruhe. Po 4-letnich studiach uzyskał 9 lipca 1864 dyplom inżyniera mechanika. 20 lipca 1872 zawarł małżeństwo z Berthą Ringer. W 1878 Benz opracował konstrukcję dwusuwowego silnika spalinowego, a następnie lekkiego silnika czterosuwowego. Skonstruował mechanizm różnicowy, oraz inne zespoły pojazdu mechanicznego, jak świeca zapłonowa, sprzęgło, gaźnik, chłodnica wodna oraz skrzynia biegów. W 1885 zbudował pierwszy "automobil", trzykołowy pojazd z silnikiem spalinowym i elektrycznym zapłonem, który to automobil zaprezentowano po raz pierwszy w roku 1886 w Mannheim. Na ten pojazd Carl Benz uzyskał patent niemiecki nr 37435, a pojazd nazwany został Benz Patent-Motorwagen Nummer 1 Jednak opinia publiczna wynalazku nie zaakceptowała, spotkały go drwiny i szyderstwo, gawiedź, przyzwyczajona do furmanek 4-kołowych z obrotowym przodkiem, nie zrozumiała zalet pojazdu 3-kołowego. Benz pomimo tego kontynuował prace nad nowymi modelami swego samochodu. 1883 założył spółkę „Benz & Cie. Rheinische Gasmotorenfabrik Mannheim“ wytwarzającą stacjonarne silniki spalinowe na gaz miejski. Ta firma po połączeniu w roku 1926 ze spółką Daimler-Motoren-Gesellschaft przekształciła się w spółkę akcyjną Daimler-Benz AG. Carl Benz zmarł w wieku 84 lat, 4 kwietnia 1929 w Ladenburgu.

5 Rudolf Diesel Rudolf Diesel (ur. 18 marca zm. 29 września 1913) - niemiecki konstruktor, twórca silnika wysokoprężnego, nazywanego od jego nazwiska silnikiem Diesla. Urodził się w Paryżu. Od młodości pragnąc zostać inżynierem, ukończył studia na politechnice w Monachium w 1880 z najlepszym wynikiem w dotychczasowej historii uczelni. Swój projekt nowego rodzaju silnika ogłosił w lutym 1892 i opatentował 23 lutego 1893, natomiast pierwszy w pełni udany silnik wysokoprężny zbudował w roku 1897, pracując w zakładach MAN AG w Augsburgu. W kwietniu 1900 roku przedstawił na wystawie światowej w Paryżu silnik swojej konstrukcji napędzany olejem arachidowym z orzeszków ziemnych. Diesel był przekonany o wielkiej przyszłości silnika swojego pomysłu dla przemysłu i komunikacji, dzięki jego pracy na łatwiej dostępnym i tańszym do uzyskania paliwie, niż silnik benzynowy. Niestety, zmarł zanim wprowadził napędzany olejami roślinnymi silnik do produkcji. Należy zauważyć, że przerwanie prac nad projektem spowodowane śmiercią Diesla było na rękę producentom ropy, która wtedy była jedynym paliwem do silników spalinowych, co z pewnością opóźniło wdrażanie jego rozwiązań. Pierwsze statki motorowe, napędzane silnikiem Diesla, zbudowano w W 1908 powstał pierwszy silnik o niewielkich rozmiarach, nadający się do stosowania w ciężarówkach i lokomotywach. W 1936, już po śmierci Diesla, wprowadzono do produkcji pierwszy samochód osobowy z silnikiem wysokoprężnym (Mercedes Benz 260D). W dzisiejszych czasach silniki diesla są coraz bardziej ulepszane. Powszechnie kiedyś uważane za mało dynamiczne i nieoszczędne, dziś są równoprawnym konkurentem silników benzynowych.

6 Thomas Alva Edison Thomas Alva Edison (ur. 11 lutego 1847, zm. 18 października 1939) – jeden z najbardziej znanych i twórczych wynalazców na świecie, przedsiębiorca. Dorobek założonych i administrowanych przez niego laboratoriów to około 5000 patentów, z których wystawionych jest na jego nazwisko. Założyciel prestiżowego czasopisma naukowego Science (1880). Samouk, od 1927 członek Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie. Zorganizował w Menlo Park pierwszy na świecie instytut badań naukowo- technicznych, w 1881–82 zbudował w Nowym Jorku pierwszą na świecie elektrownię publicznego użytku, był właścicielem wielu przedsiębiorstw w Ameryce Północnej i Europie.

7 Menlo Park W wieku 21 lat Thomas ostatecznie się usamodzielnił przeprowadzając się do Bostonu, gdzie został zatrudniony w Towarzystwie Telegraficznym Western Union. W Bostonie mieli swoje przedsiębiorstwa i pracownie najlepsi inżynierowie amerykańscy. Dzięki wielu sklepom można było nabyć wszystkie potrzebne składniki i narzędzia do przeprowadzania eksperymentów. W jednym z nich Thomas kupił dzieła Michaela Faradaya. W sklepie elektrycznym Charlesa Williamsa na Court Street wynalazcy tacy jak on założyli nieoficjalny klub. Poznał w nim Williamsa i przeniósł swoje laboratorium do jego fabryki. Zaproponował miejscowej giełdzie i gazecie "Boston Daily Telegraph" skonstruowanie na bazie telegrafu urządzenia automatycznie drukującego aktualne kursy akcji. Urządzenie to okazało się pełnym sukcesem, a Thomas sprzedał swój wynalazek giełdom i gazetom w Bostonie i Nowym Jorku, zarabiając na tym astronomiczną sumę dolarów. Za te pieniądze otworzył laboratorium - pierwszą na świecie "fabrykę wynalazków" w Menlo Park w stanie New Jersey (obecnie nazwane jego imieniem), której zadaniem było "tworzenie jednego przełomowego wynalazku co pół roku i jednego mniej istotnego co każde 10 dni". Oprócz własnych pomysłów realizował tam też zlecenia "wynalazków na żądanie" tzn. rozwiązywania konkretnych problemów technicznych, z którymi nikt wcześniej nie mógł sobie poradzić. Interes rozwijał się świetnie i po dwóch latach laboratorium zatrudniało sześćdziesięciu pracowników. Edison Electric Light Company W 1886 roku, po wynalezieniu żarówki Edison przekonał znanego finansistę J.P. Morgana i bardzo zamożną rodzinę Vanderbiltów do założenia przedsiębiorstwa o nazwie Edison Electric Light Company, która w 1911 roku została połączona z kilkunastoma innym firmami działającymi w branży elektrycznej tworząc największą obecnie na świecie spółkę kapitałową General Electric. Edison Electric Light Company była przedsiębiorstwem które zbudowało pierwszą na świecie elektrownię oraz pierwszy elektryczny miejski system oświetleniowy. West Orange Lab W 1887 roku Edison otworzył dodatkowe laboratorium w West Orange w stanie New Jersey, gdzie rozrosło się ono do potężnego centrum laboratoryjnego składającego się z kilku budynków. Obecnie mieści się tam muzeum.

8 Wynalazki Edisona W laboratoriach w Menlo Park i West Orange powstały następujące ważniejsze wynalazki: · fonograf · silnik prądu stałego · prądnica prądu stałego · oscyloskop · płyta gramofonowa · perforowana taśma filmowa · kamera filmowa z jednoczesną rejestracją dźwięku na taśmie filmowej · projektor filmowy do filmów dźwiękowych · betoniarka · lodówka · suche baterie alkaiczne · dyktafon · pióro elektryczne · pierwsza na świecie guma syntetyczna tzw. buna. · krzeslo elektryczne · wyrzynarka do wewnętrznego wyrzynania · żarówka

9 Henry Ford Henry Ford (ur. 30 lipca 1863 w Dearborn, Michigan, USA, zm. 7 kwietnia 1947 w Detroit) – przemysłowiec amerykański, który założył w Detroit w roku 1903 spółkę Ford Motor Company. Był wegetarianinem, należał do wolnomularstwa. Był synem farmera. Zafascynowany techniką odbywał praktyki w różnych warsztatach mechanicznych, m.in. zegarmistrzowskich. Analizował wówczas możliwości uruchomienia masowej produkcji tanich zegarków. W 1896 roku zbudował pierwszy prototyp własnego samochodu. W 1899 roku był jednym ze współzałożycieli firmy Detroit Automobile Company, później przekształconej w Cadillac Motor Company. Wkrótce po założeniu firmy poróżnił się ze współudziałowcami co do strategii jej rozwoju, dlatego sprzedał swe udziały. Henry Ford był zwolennikiem produkcji dużej liczby tanich samochodów. Ford wkroczył w gorączkowy okres rozwoju motoryzacji, na którym działało już wiele nowo powstałych firm. Zrewolucjonizował system produkcji aut, wprowadzając ruchomą taśmę produkcyjną i trzyzmianowy dzień pracy. Szybko pokonał konkurencję, wprowadzając w 1907 Model T i ograniczając produkcję wyłącznie do jednego modelu i koloru. Dzięki temu był w stanie zredukować cenę i uczynić auto dostępne dla robotników amerykańskich. Do zakończenia produkcji w 1927 r. wyprodukowano w sumie ponad 15 milionów Modeli T. Początkowo sprawdzał osobiście każdy wyprodukowany samochód (potwierdzając to własnoręcznym podpisem Ford) nie zważając czasami na wywołane tym opóźnienia w wysyłce zamówionych wozów. Mimo braku formalnego wykształcenia technicznego miał duże doświadczenie praktyczne i intuicję techniczną, dlatego często ingerował w pracę fabrycznych konstruktorów lub wręcz pracowali oni pod jego bezpośrednim kierownictwem. Powszechna dostępność aut Forda zrewolucjonizowała układy społeczne w USA, umożliwiając zasiedlanie przedmieść wielkich miast jak Nowy Jork czy Detroit, jak też zasiedlanie zapomnianych terenów jak Floryda (patrz: huragan w Miami Beach w 1926). Ford wpłynął też na układy ekonomiczne USA (kredyty na auta). Ford założył fabrykę ciężarówek w Kolonii, która jako jedyna fabryka posiadana przez kapitał zagraniczny nie została przejęta przez państwo podczas II wojny światowej. Po wojnie Ford złożył roszczenie wobec rządu USA o odszkodowanie za zbombardowanie fabryki w Kolonii w czasie wojny i otrzymał 10 milionów dolarów rekompensaty.

10 George Graham George Graham (ur r. – zm r.) – angielski wynalazca, konstruktor zegarów, członek Towarzystwa Królewskiego. Graham był wynalazcą mechanicznego modelu Układu Słonecznego i wielu udoskonaleń w konstrukcji zegarów, z których najważniejszym jest wychwyt spoczynkowy stosowany w zegarach wahadłowych wyższej jakości. W roku 1728 wspomógł finansowo Johna Harrisona, twórcę pierwszego chronometru okrętowego.

11 Ignacy Łukasiewicz Ignacy Łukasiewicz herbu Łada[1] (ur. 8 marca 1822 w Zadusznikach, zm. 7 stycznia 1882 w Chorkówce) – polski aptekarz i przedsiębiorca ormiańskiego pochodzenia, wynalazca lampy naftowej, twórca przemysłu naftowego; rewolucjonista i działacz niepodległościowy. Jako pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową bogactwo korzyści jakie daje ropa naftowa. Bardzo sprawny organizator, z czasem dorobił się na ropie naftowej dużego majątku. Był również wielkim społecznikiem. Propagował zakładanie sadów, budowę dróg i mostów, szkół, szpitali itd., finansując wiele inicjatyw z własnej kieszeni, walczył z biedą i alkoholizmem w regionie, tworzył kasy zapomogowe i fundusze emerytalne. Całe życie związany z Podkarpaciem, zrobił wiele dla tego regionu, uznawany za jednego z jego największych dobroczyńców. Mawiano o nim, że wszystkie drogi w Zachodniej Małopolsce brukowane były guldenami Łukasiewicza. Szeregowi pracownicy nazywali go ojcem Ignacym. Dążył do rozwoju rodzącego się tam przemysłu naftowego nie skupiając go całkowicie w swoich rękach, lecz namawiając i pomagając w tworzeniu również innych firm.

12 Guglielmo Marconi Guglielmo Maroni (ur. 25 kwietnia 1874 w Bolonii, Włochy, zm. 20 lipca 1937 w Rzymie, Włochy) – włoski fizyk i konstruktor, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1909 za wkład w rozwój telegrafii bezprzewodowej. W latach pracował nad skonstruowaniem radia. Wraz z takimi sławami jak Ørsted, Faraday, Hertz, Tesla, Popow, Edison jest uznawany za ojca radia. W lipcu 1897 jako pierwszy na świecie uzyskał patent na "Transmisję sygnałów elektrycznych" (U.S. Patent 0,586,193 "Transmitting electrical signals"), ubiegając o kilka dni Nikola Teslę. Dnia 12 grudnia 1901 jako pierwszy na świecie przeprowadził transmisje radiową przez Atlantyk. Jest również konstruktorem anteny. Jesienią 1895 r. udało mu się przesłać po raz pierwszy sygnał (literę S w alfabecie Morse) poza dom. Teraz cały wysiłek zwrócił na zwiększenie zasięgu przesyłania. Stwierdził, że lepsze warunki odbioru można uzyskać z anteny pionowej zakończonej cylindrem z blachy, przy zakopaniu drugiego końca z taką blachą w ziemi. Niedługo zasięg ten zwiększył do 2,4 km. Wtedy zwrócił się do rządu o subsydiowanie jego prac. Jednak odmówiono mu pomocy uznając, że jego wynalazek nieznacznie tylko ulepsza istniejący telegraf przewodowy. Aby uniknąć powołania w 1897 r. do służby wojskowej we Włoszech, po interwencji ministra Marynarki został symbolicznie kadetem marynarki stacjonującym w Londynie jako attaché wojskowy w ambasadzie włoskiej w Londynie, bez obowiązków służbowych. W tym roku zorganizował pokaz dla rządu włoskiego, przesyłając sygnał z portu w La Spezia na oddalony o 19 km okręt. W roku 1909 otrzymał wraz z Karlem Braunem nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za rozwój telegrafii bez drutu. W okresie otrzymał liczne najwyższe ordery i medale: angielskie, amerykańskie, rosyjskie, włoskie i inne, otrzymał godność honorowego obywatela Rzymu (1903), został senatorem (1914) i markizem (1929). Został doktorem honoris causa wielu uniwersytetów i członkiem honorowym wielu towarzystw naukowych, m.in. SRP (1922) i SEP (1931). Z małżeństwa (1905) z Beatrice O'Brien, córką barona Inchiquin, Irlandką, było troje dzieci: Degna, Giulio i Gioia. Po unieważnieniu tego związku w 1927 r. ożenił się z księżną Marią Krystyną Bezzi-Scali de Roma, z którą miał córkę Marię Elettra. Zmarł 20 lipca 1937 r. na udar serca. W roku 1943 Sąd Najwyższy w USA przyznał, że patent Marconiego na radio był w rzeczywistości plagiatem pomysłu Tesli.