Szacunek dla siebie i innych

Prezentacja na temat: "Szacunek dla siebie i innych"— Zapis prezentacji:

1 Szacunek dla siebie i innych
Scenariusz zajęć profilaktycznych dla młodzieży.

2 Cele: Rozwój samodzielności,
Budowanie umiejętności dokonywania prawidłowych wyborów, Zmiana stereotypów, Wzmocnienie szacunku do własnego ciała.

3 Materiały dydaktyczne:
Kolorowe czasopisma Nożyczki, klej Duże arkusze szarego papieru Długa żywa róża Załączniki

4 Czas trwania: 2 jednostki dydaktyczne

5 Idealny mężczyzna, idealna kobieta?
Przebieg zajęć: Na wstępie prowadzący przedstawia młodzieży temat spotkania i krótko opowiada, jak będzie ono przebiegać. Idealny mężczyzna, idealna kobieta? Prowadzący prosi uczestników, aby przejrzeli kolorowe czasopisma i wybrali z nich ilustracje pokazujące, jak powinien wyglądać i żyć „idealny mężczyzna”, a jak „idealna kobieta”. Prosi o wycięcie takich obrazków. Z całości wykonywany jest grupowy collage. Następnie prowadzący zachęca młodzież do dyskusji na temat wizerunków kobiety i mężczyzny, zawartych w wykonanych collage’ach. Uczestnicy odpowiadają na pytanie, czy są one realistyczne i możliwe do osiągnięcia przez „normalnych”, zwykłych ludzi? W tym miejscu należy uczestnikom wyjaśnić słowo „stereotyp”, a następnie wspólnie poszukać stereotypów związanych z pełnieniem ról męskich i kobiecych, ukrytych w wizerunkach lansowanych przez czasopisma i inne środki masowego przekazu. Następnie prowadzący proponuje, by każdy wskazał jakiegoś dorosłego, którego lubi i szanuje oraz by sprawdził, na ile wizerunek tej osoby pasuje, a czym różni się on od lansowanego „ideału”. Warto także, by każdy uczestnik spotkania wskazał kilka rzeczy, które lubi i robi, pomimo, że na ogół uważa się je za przypisane przeciwnej płci.

6 Zabawa w „Zabójcę” Uczestnicy staja w kręgu. Jedna z osób wychodzi za drzwi – po powrocie będzie pełnić rolę detektywa. Kiedy jej nie ma, prowadzący spośród pozostałych członków grupy wybiera jedna osobę, która będzie tzw. „zabójcą”. Zabójca ma za zadanie wyeliminowanie z gry wszystkich jej uczestników poprzez np. mrugnięcie okiem. Wówczas wyeliminowany zawodnik kuca i mówi głośno „jestem zabity”. Detektyw, który wraca, ma za zadanie wykryć cichego „zabójcę”. Można wtedy zamienić role.

7 Dlaczego ludzie nie szanują swego ciała?
„Burza mózgów” na temat przyczyn prostytuowania się przez młodzież. Grupa wspólnie tworzy listę powodów, które mogą sprawić, że nieletni wchodzą w proceder prostytucji. Następnie prowadzący omawia problem i wybiera do kolejnego ćwiczenia ochotnika – chłopca. Prowadzący pokazuje uczestnikom zajęć żywy kwiat róży i wszyscy głośno oceniają jego piękno. Następnie prowadzący wręcza kwiat ochotnikowi i prosi go, aby rozebrał kwiat z płatków. Chłopiec odrywa po kolei płatki róży, po czym cała grupa ocenia walory róży bez płatków. Prowadzący prosi ochotnika, aby teraz ubrał różę w płatki. Podsumowując ćwiczenie prowadzący podejmuje z młodzieżą dyskusję o prawdziwym pięknie człowieka, o wartościach wewnętrznych, o tym, że nie należy wszystkiego od razu odkrywać. Róża straciła swoje piękno bezpowrotnie i człowiek też musi chronić swoje.

8 „Wierzba” – zabawa wzmacniająca zaufanie w grupie
Wszyscy uczestnicy stoją w kręgu zacieśniając go jak najbardziej. Do środka wchodzi jedna z osób, która krzyżuje ręce na klatce piersiowej, zamyka oczy i opierając się jedynie na stopach o podłogę poddaje się działaniom grupy. Uczestnicy przekazują sobie z rąk do rąk nieważkiego kolegę/ koleżankę dbając, żeby nie stała mu/ jej się żadna krzywda. W efekcie osoba ta faluje jak wierzba na wietrze.

9 Odgrywanie scenek Prowadzący dzieli grupę na trzy zespoły /np. przez odliczanie lub ciągnięcie losów/, po czym wręcza każdej grupie kartkę z opisem scenki do przygotowania – załącznik nr 3. Po około 10 minutach każdy zespół odgrywa przygotowaną przez siebie scenkę, której czas trwania nie powinien być dłuższy niż 5 minut. w podsumowaniu zadania młodzież uczestniczy w dyskusji, odpowiadając na następujące pytania: Czy trudno było wcielić się w odgrywane postacie? Czy postacie te były na kimś wzorowane? Dlaczego ich zachowanie było takie, a nie inne? Czy takie sytuacje maja miejsce w życiu codziennym?

10 Podsumowanie zajęć Każdy z uczestników otrzymuje kartę podsumowującą zajęcia i wypełnia ja kończąc zdania – załącznik nr 2 (treść załączników znajduje się w scenariuszu zajęć)

11 Opracowała: Elżbieta Róg