Wagarowanie młodzieży

Prezentacja na temat: "Wagarowanie młodzieży"— Zapis prezentacji:

1 Wagarowanie młodzieży
SPOSOBY ZAPOBIEGANIA Wagarowanie jest rodzajem buntu, sprzeciwu wobec zasad panujących w szkole.

2 Czym są wagary dla uczniów?
Wyrazem protestu przeciwko trudnościom, których sami nie umieją pokonać, wobec których czują się bezradni. W następstwie tego w sposób żywiołowy tworzą nowe wzory zachowań wg nich jedynie słuszne.

3 Powody wagarowania chęć zwrócenia na siebie uwagi rodziców i nauczycieli; opóźnienia w nauce spowodowane brakiem systematyczności; zwiększenie wymagań w wyższych klasach; ucieczka przed trudnościami w szkole; chęć czerpania z życia tylko przyjemności; unikanie nużących obowiązków; wiek dojrzewania i dorastania.

4 Zagrożenia, które czyhają:
palenie tytoniu, używanie alkoholu, środków psychoaktywnych, wczesna inicjacja seksualna, a także skłonności przestępcze i agresywne. Można do tej listy niepokojących zachowań dołączyć porzucenie nauki szkolnej, ucieczki z domu, kradzieże i rozboje. Te zachowania ryzykowne są według nich metodą na załatwianie bardzo ważnych spraw życiowych

5 Uwarunkowanie wagarów
wagary są uwarunkowane przeważnie niepomyślną sytuacją ucznia w szkole, niechęcią do nauczycieli, obowiązkiem uczenia się brakiem integracji ucznia z klasą, ze szkołą, lękiem przed nauczycielami i niepomyślną sytuacją w zespole klasowym. mają one ścisły związek z brakiem współpracy domu rodzinnego ze szkołą, brakiem kontroli nad uczniem ze strony rodziców.

6 Co skłania młodych ludzi do podejmowania ryzykownych zachowań
ciekawość świata, przekora, manifestacja dorosłości, niezależności, ale też sposób na nudę, samotność, zagubienie, chęć zaimponowania rówieśnikom.

7 Czym jest szkoła dla wagarowicza?
szkoła jest zła, wagary dobre w obecnym czasie, bo nie myślą, czym to zaowocuje w przyszłości, jaki będzie finał tej złudnej, fałszywie pojętej wolności. szkoła kojarzy się wagarowiczom z nudą, zmarnowanym czasem, głupim obowiązkiem, brakiem szacunku ze strony nauczycieli „którzy się wszystkiego czepiają”. w ich wyobraźniach szkoła jest złem koniecznym, miejscem zniewalania ich, a oni chcieliby być wolni, żyć na luzie.

8 Przejawy wagarowania ucieczki okazjonalne, np. dzień wagarowicza, podejmowane w ostatniej chwili pod wpływem jednorazowej decyzji ucznia, bądź klasy; wagary konfliktowe wynikające z wadliwych stosunków pomiędzy uczniami a nauczycielami poszczególnych przedmiotów; ucieczki ze szkoły na tle zaburzeń charakterologicznych, ściśle związane ze stanem moralnym, emocjonalnym ucznia; wagary koleżeńskie wynikające z układów z rówieśnikami, dobrymi kolegami, którzy myślą o odprężeniu, rozrywce, imprezach sportowych, wycieczkach; ucieczki mające być rekompensatą, odwetem za niedobre warunki rodzinne; wagary przestępcze podyktowane chęcią zrealizowania swoich potrzeb, zdobycia pieniędzy, używek, skłonnościami negatywnymi moralnie.

9 Co możemy zrobić? ustalić korzystniejszy system poprawy prac klasowych dla uczniów obecnych na lekcjach, aby uświadomić, że ucieczka z lekcji się nie opłaca; zwracać uwagę na godzinach wychowawczych na zagrożenia występujące w czasie wagarów; wyrabiać nawyki rezygnacji z wagarów, które niosą więcej zła niż wymyślonego dobra; angażować uczniów w sprawy szkoły poprzez ich czynny udział we wszystkich przedsięwzięciach szkolnych, rozwijać więź ze szkołą; organizować częste spotkania z rodzicami, a także z rodzicami i uczniami jednocześnie, aby uświadomić potrzebę przeciwdziałania wagarom.

10 Wagary- nie!!! Tylko współpraca wszystkich ludzi, organizacji i instytucji odpowiedzialnych za wychowanie młodzieży może doprowadzić do zagospodarowania ich wolnego czasu i uświadomienia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Ci uczniowie, podatni na wpływy grup rówieśniczych zdemoralizowanych, muszą wiedzieć, że mówiąc wagarom –„nie” staną się wartościowszymi ludźmi w przyszłości i będą mieć wśród dorosłych pełne poparcie swojej decyzji.

11