Zaburzenia miesiączkowania i niepłodność czynnościowa

Prezentacja na temat: "Zaburzenia miesiączkowania i niepłodność czynnościowa"— Zapis prezentacji:

1 Zaburzenia miesiączkowania i niepłodność czynnościowa
KZMiD

2 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowania wg WHO
Niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa Zaburzenia czynności osi podwzgórze-przysadka Pierwotna niewydolność jajników Wady lub nabyte uszkodzenia macicy Guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej wytwarzające prolaktynę Zaburzenia czynności podwzgórzowo-przysadkowej połączone z hyperprolaktynemią Guzy pourazowe lub pozapalne, uszkodzenie okolicy podwzgórzowo-przysadkowej

3 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowania na podstawie stężeń gonadotropin
Hypogonadotropowy hypogonadyzm Eugonadotropowy hypogonadyzm Hypergonadotropowy hypogonadyzm

4 Przyczyny pierwotnego braku miesiączki
Dysgenezja gonad Hypoplazja jajników Niewydolność podwzgórza Zespół Rokitansky-Mayer-Kuster Interseksualizm Wrodzony przerost nadnerczy Zespół braku wrażliwości na androgeny Zarośnięcie błony dziewiczej Guzy przysadki 19% 15% 14% 9% 8% 7% 6% 4%

5 Zaburzenia miesiączkowania
Brak miesiączki albo zmiana w przebiegu lub rytmie jej występowania - najczęściej spowodowana zaburzeniami układu podwzgórze – przysadka – jajnik Mogą one być również spowodowane: zaburzeniami czynności innych gruczołów wydzielania wewnętrznego (tarczyca, nadnercza) chorób metabolicznych niedoborów żywieniowych i witaminowych jatrogenne

6 Zaburzenia miesiączkowania
Terminologia zaburzeń miesiączkowania: Eumenorrhoea – prawidłowe miesiączkowanie – cykliczne, regularne krwawienie z macicy o prawidłowym nasileniu i czasie trwania występujące co dni trwające 3-5 dni związane z utratą ml krwi

7 Zaburzenia miesiączkowania
Terminologia zaburzeń miesiączkowania: Amenorrhoea – brak miesiączki – primaria – pierwotny – u dziewcząt po 16 roku życia secundaria –wtórny – u kobiet dotychczas miesiączkujących, trwający ponad 180 dni.

8 Zaburzenia miesiączkowania
Terminologia zaburzeń miesiączkowania Oligomenorrhoea – rzadkie miesiączkowanie – cykl miesiączkowy dłuższy niż 32 dni Polimenorrhoea – częste miesiaczkowanie – cykl miesiaczkowy krótszy niż 21 – 24 dni Hypomenorrhoea – skąpe miesiączkowanie – krótkie, 1-2 dniowe, mało obfite miesiączki <20 ml

9 Zaburzenia miesiączkowania
Terminologia zaburzeń miesiączkowania: Hypermenorrhoea – obfite miesiączkowanie – obfite krwawienie ze zwiększoną utratą krwi >80 ml, trwające 5-7 dni Metrorrhagia – obfite krwawienia z macicy juvenilis – u młodocianych, bez charakteru cyklicznego, trwające >10 dni post menopausam – po okresie przekwitania

10 Zaburzenia miesiączkowania
Terminologia zaburzeń miesiączkowania: Menometrorrhagia – bardzo obfite, przedłużone krwawienie występujące w okresie miesiączki Algomenorrhoea – bolesne miesiączkowanie Dysmenorrhoea – bolesne miesiaczkowanie + objawy neurowegetatywne (bóle głowy, mdłości, wymioty, zasłabnięcia)

11

12 Zaburzenia miesiączkowania
Niewydolność podwzgórzowo - przysadkowa (grupa I wg WHO) brak owulacji, brak miesiączki. ujemna próba progesteronowa (próba P) dodatnia próba estrogenowo-progesteronowa (próba E-P) stężenia FSH, LH, E2, P bardzo niskie. test z cytrynianem clomifenu - ujemny.

13 Test progesteronowy Podaje się doustnie medroxyprogesterone acetate (Provera) 10 mg dziennie przez 7-10 dni. Krwawienie, które pojawia się w ciągu tygodnia od ostatniej pigułki nazywane jest krwawieniem z odstawienia. Oznacza też, że wystarczająca ilość estrogenów jest obecna (zwykle powyżej 40 pg/ml), aby śluzówka macicy rozrosła się, a brak menstruacji spowodowany jest brakiem owulacji  i progesteronu

14 Próba E-P (estrogenowo-progesteronowa)
Wystąpienie krwawienia w 5-8 dni po kombinacji estrogeny-progesteron oznacza, że patologia leży najprawdopodobniej na linii podwzgórze - przysadka. Brak (wynik ujemny próby) natomiast wskazuje na utrudnienie wypływu krwi, co oznacza, że przyczyną zaburzeń jest macica - nieprawidłowości jej śluzówki, zrosty, wady wrodzone lub nabyte. 

15 Zaburzenia miesiączkowania
Zaburzenia czynności podwzgórzowo - przysadkowej (II grupa wg. WHO) eumenorrhoe lub oligomenorrhoe. brak owulacji lub oligoowulacja. niewydolność ciałka żółtego - obniżone stężenie P (jednofazowe lub z niewydolnością II fazy cyklu wykresy podstawowej ciepłoty ciała). FSH, LH, E2 w normie lub nieznacznie obniżone. dodatnia próba progesteronowa.

16 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Zespół policystycznych jajników (PCOS) połączenie hiperandrogenizmu z przewlekłym brakiem jajeczkowania lub oligoowulacji i zaburzeniami metabolicznymi podwyższone wydzielanie LH i stosunku LH/FSH (w fazie folikularnej) obraz histopatologiczny lub ultrasonograficzny jajników umiarkowanie podwyższone stężenia A, T, DHA-S Obniżona synteza SHBG FOH - functional ovarian hyperandrogenism (gonadotropinozależne – częściej) FAH – functional adrenal hyperandrogenism (ACTH zależne – występuje rzadziej)

17 Stężenia hormonów w zespole PCO
 LH  FSH  wolny testosteron  SHBG (Globulina wiążąca hormony płciowe)  Estron  17-hydroksyprogesteron  DHEA-S  PRL

18 PCOS różnorodność objawów klinicznych
nieregularne miesiączki oligomenorrhoea, amenorrhoea secundaria, eumenorrhoea brak owulacji - niepłodność cykle owulacyjne hirsutyzm różny stopień nasilenia, 5% brak hirsutyzmu otyłość 30% chorych brak otyłości, nadwaga lub otyłość

19 PCOS zaburzenia hormonalne
LH LH/FSH 2/1-3/1 o 30% FSH testosteronu wolnego testosteronu (FTI) androstendionu wolnego E2 i E1 insuliny SHBG

20 PCOS różnorodność obrazu klinicznego

21 Etiologia PCOS kontrowersje
Miejsce inicjacji zaburzeń: podwzgórze nadnercza jajnik Patogeneza błędnego koła zaburzeń

22 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowania
Pierwotna niewydolność jajników (grupa III wg. WHO) Zespół Turnera Czysta dysgenezja gonad Niedorozwój jajników Przedwczesne wygasanie czynności jajników Zespół niewrazliwości na gonadotropiny?

23 Zaburzenia miesiączkowania
pierwotny brak miesiączki - dysgenezje gonad wtórny brak miesiączki – przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników (POF) ujemna próba P. dodatnia próba E - P. stężenia FSH, LH bardzo wysokie stężenia E2, P niskie

24 Pierwotna niewydolność jajników
 FSH  LH  E2 Kariotyp 45 XO 45 XO/46 XX 46 XX/46 XY mozaicyzm Leczenie substytucja estrogenowo-progesteronowa

25 Zaburzenia miesiączkowania
Wady lub nabyte uszkodzenia macicy (grupa IV wg. WHO) pierwotny lub wtórny brak miesiączki. ujemna próba P. ujemna próba E -P. stężenia FSH, LH, E2, P w granicach normy.

26 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Diagnostyka zaburzeń miesiaczkowania i niepłodności czynnościowej: 1. oznaczyć stężenie PRL. 2. oznaczyć stężenia FSH, LH, E2 pomiędzy 3 a 8 dniem cyklu. 3. oznaczyć stężenie P pomiędzy 20 a 24 dc. 4. jeżeli zachodzi konieczność oznaczyć DHA-S, T, TSH, Androstendion, SHBG, 17-KS, 5. pomiar podstawowej ciepłoty ciała ( PCC).

27 Zaburzenia miesiączkowania
Guzy przysadki wytwarzające prolaktynę (gr V) Zaburzenia czynności podwzgórzowo-przysadkowej połączone z hiperprolaktynemią (gr VI wg WHO) amenorrhoea sec.lub oligomenorrhoe brak owulacji lub oligoowulacja (również LUF) prawidłowe lub obniżone stężenia E2, FSH, LH najczęściej obniżone stężenia P

28 Przyczyny zwiększonego wydzielania PRL
Fizjologiczne: ciąża laktacja sen drażnienie brodawek sutkowych stosunek płciowy

29 Przyczyny zwiększonego wydzielania PRL
Patologiczne: zmiany organiczne (nowotworowe, zwyrodnieniowe, zapalne, itp.) gruczolaki przysadki ektopowe wydzielanie PRL schorzenia innych gruczołów dokrewnych (niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga, choroba Addisona) niewydolność nerek choroba Parkinsona leki

30 Podwyższone stężenie PRL
Zaburza prawidłowy pulsacyjny rytm wydzielania LH zmniejsza częstotliwość i amplitudę pików LH rozkojarza stosunek LH/FSH zaburza dojrzewanie pęcherzyków Graafa - zmniejsza ilość receptorów dla FSH i LH powoduje przedwczesną regresję ciałka żółtego

31 Podwyższone stężenie PRL
 laktogenezy  wydzielania A - DHEA-S  nasilenia zmian zanikowych  steroidogenezy Sutek Nadnercza Macica Jajnik

32 Zaburzenia miesiączkowania
Jeżeli: PRL > 20 ng/ml lub rezerwa przysadkowa prolaktyny >500% to hiperprolaktynemia czynnościowa (grupa VI zaburzeń miesiączkowania i niepłodności wg. WHO) przy PRL > ng/ml podejrzenie guza przysadki (grupa V zaburzeń miesiączkowania i niepłodności wg. WHO) Rozpoznanie guza przysadki: ostrość wzroku, pole widzenia TK lub NMR czaszki, (RTG siodełka tureckiego - mało przydatne)

33 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Prolaktyna Glikoproteina złożona ze 198 aminokwasów jest prawdopodobnie najstarszym filogenetycznie hormonem. Produkowana jest w komórkach laktotropowych przysadki. Głównym narządem docelowym dla prolaktyny jest sutek. Receptory dla prolaktyny znajdują się również w komórkach ziarnistych, w ciałku żółtym, w endometrium, w korze nadnerczy

34 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Prolaktyna Fizjologiczna hiperprolaktynemia: Działanie estrogenów Drażnienie brodawki sutkowej Stymulacja szyjki macicy Stres Sen Hipoglikemia Wysiłek fizyczny

35 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Prolaktyna Substancje zwiększające wydzielanie prolaktyny: Neuroleptyki i leki p/depresyjne (chloropromazyna) Leki przeciwwymiotne (metoklopramid) Leki obniżające ciśnienie krwi (rezerpina, metylodopa) Leki przeciwhistaminowe (cymetydyna, meklozyna) Estrogeny Opiaty (morfina)

36 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Prolaktyna Nadmiar prolaktyny (hiperprolaktynemia) powoduje: niewydolność ciałka żółtego (wpływ na aktywność receptorów LH) zmniejszenie uwalniania gonadoliberyny (podwyższenie stężenia dopaminy w podwzgórzu) – a przez to zaburzenia owulacji. zwiększoną syntezę androgenów w nadnerczach co prowadzi do zwiększonej pozagruczołowej konwersji A do E1  zahamowanie wydzielania FSH przedwczesną luteinizację komórek ziarnistych (pojawienie się receptorów dla LH)

37 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
Leczenie hiperprolaktynemii: pochodne bromoergokryptyny ( Bromergon, Bromocorn, Ergolaktyna, Parlodel). dawka: od 1,75 do 7,5 mg/dobę stopniowo zwiększając dawkę i kontrolując po miesiącu stężenie PRL czas terapii: minimum trzy miesiące, najlepiej do momentu uzyskania ciąży

38 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
test progesteronowy dodatni ujemny II grupa wg WHO FSH, LH, E2 - w normie P - obniżony (LPD) test estro-progesteronowy

39 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnym
test estro-progesteronowy dodatni ujemny oznaczyć stężenia : FSH, LH, E2, P I grupa wg WHO FSH, LH, E2, P niskie III grupa wg WHO FSH, LH - wysokie E2, P - niskie IV wg WHO FSH, LH, E2, P w normie