Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
Drgania i fale
2
Ruch drgający Drgania – zjawiska powtarzające się okresowo
Drgania harmoniczne – wielkość drgająca zmienia się sinusoidalnie lub cosinusoidalnie w czasie Przykłady drgań: wahadło zegara drgania mostu, wywołane przejeżdżającymi pojazdami drgania skrzydeł samolotu drgania atomów (molekuł) w węzłach sieci krystalicznej obwód drgający LC
3
Wielkości opisujące ruch harmoniczny
Okres ruchu harmonicznego (T) – czas trwania jednego pełnego drgania, czas powtarzania się każdego pełnego przemieszczenia lub cyklu Częstotliwość drgań () – liczba drgań (cykli) w jednostce czasu Położenie równowagi – położenie, w którym na punkt materialny nie działa żadna siła Przemieszczenie – odległość drgającego punktu od położenia równowagi w dowolnej chwili
4
-A +A
5
Na oscylator działa siła harmoniczna
Z II zasady dynamiki Newtona Jest to równanie różniczkowe drgań harmonicznych
6
Wahadło wykonuje ruch harmoniczny
Wahadło wykonuje ruch harmoniczny. Papier rejestratora przesuwa się ze stałą prędkością v – pozostawiony ślad – wychylenie wahadła z położenia równowagi - można opisać funkcją okresową x(t) v
7
-A x0 +A Jeśli, np.
8
Przemieszczenie, prędkość i przyspieszenie zmieniają się w ruchu harmonicznym okresowo.
częstość drgań własnych częstość drgań własnych zależy od współczynnika sprężystości i masy ciała
9
Energia kinetyczna drgań
Energia potencjalna drgań Energia całkowita
10
Ruch falowy równanie różniczkowe fali Rozwiązanie: okres drgań
liczba falowa częstość drgań długość fali
11
prędkość fazowa fali
12
Rodzaje fal Fala płaska
13
Fala kulista
14
Fala poprzeczna – cząsteczki ośrodka drgają prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali (np. w strunie) Fala podłużna – cząsteczki ośrodka drgają równolegle do kierunku rozchodzenia się fali (np. dźwięk)
15
Zasada superpozycji Interferencja fal
Kilka fal może przebiegać ten sam obszar przestrzeni niezależnie od siebie. Przemieszczenie dowolnej cząstki w ustalonej chwili t jest sumą przemieszczeń wywołanych przez poszczególne fale. Zasada superpozycji obowiązuje gdy równania rządzące ruchem falowym są liniowe, tzn. w granicach stosowalności prawa Hooke’a Interferencja fal Dwa ciągi falowe interferują ze sobą jedynie wtedy, gdy drgania źródeł wytwarzających oba ciągi fal różnią się w fazie o stałą wielkość przynajmniej przez czas odpowiadający dużej liczbie okresów. Fale spełniające ten warunek – fale koherentne lub spójne
16
Interferencja dwóch ciągów falowych różniących się fazą
w ustalonej chwili t wywołują drgania przesunięte wzdłuż osi x o w ustalonym punkcie x wywołują drgania przesunięte w czasie o
17
Fale przesunięte o 180o wygaszają się!!!
Zasada superpozycji pozwala zapisać amplituda powstałej fali Fale przesunięte o 180o wygaszają się!!!
19
Fale zgodne w fazie wzmacniają się!!!
21
Dla innej różnicy faz np.
23
Fala stojąca
24
Minimalna amplituda węzły fali stojącej
25
Maksymalna amplituda Strzałki fali stojącej
26
t (0, 200 s)
27
Elementy akustyki Dźwięk – mechaniczna fala podłużna rozchodząca się w cieczach, ciałach stałych i gazach zakres słyszalny Hz – Hz do 20 Hz – infradźwięki, powyżej 20 kHz - ultradźwięki
28
W przypadku oscylacji harmonicznych
liczba falowa częstość drgań Zmiana ciśnienia płynu spowodowana rozchodzeniem się fali akustycznej B – moduł sprężystości objętościowej lub moduł ściśliwości
29
W granicy Ciśnienie zmienia się harmonicznie. Prędkość fali gęstość płynu na zewnątrz strefy zgęszczenia
30
amplituda ciśnienia Falę dźwiękową można traktować jako falę przemieszczeń albo jako falę ciśnieniową
32
Prawo Webera-Fechnera - relacja pomiędzy fizyczną miarą bodźca a reakcją układu biologicznego. Dotyczy ono reakcji na bodźce takich zmysłów jak wzrok, słuch czy poczucie temperatury. Jest to prawo fenomenologiczne będące wynikiem wielu obserwacji praktycznych i znajdująca wiele zastosowań technicznych. Prawo to można wyrazić wzorem gdzie: w - reakcja układu biologicznego (wrażenie zmysłowe), B - natężenie danego bodźca, B0 - wartość progowa natężenia danego bodźca (najniższą wartość bodźca rejestrowanego przez ludzkie zmysły), (I0 = W/m2) Tak więc ocena głośności dźwięku zależy od logarytmu ciśnienia akustycznego na membranie bębenka, Inną konsekwencją prawa Webera-Fechnera jest fakt, że aby uzyskać liniową skalę, np. w pokrętle głośności radia (dwa razy dalsza pozycja daje dwa razy głośniejszy dźwięk), należy stosować potencjometr logarytmiczny.
33
Natężenie fali emitowanej przez punktowe źródło dżwięku o mocy P i rozchodzącej się w ośrodku izotropowym P1 R1 P2 R2
34
Tablica oceny warunków akustycznych środowiska (wg PZH)
O p i s w a r u n k ó w Średni (tzw. równoważny) poziom dźwięku A w decybelach dla pory dziennej nocnej Pełny komfort akustyczny < 50 < 40 Przeciętne warunki akustyczne Zalecany przez WHO (Światową Organizację Zdrowia) poziom hałasu w środowisku (55 dB – pora dzienna) Przeciętne zagrożenie hałasem Wysokie zagrożenie (tzw. black spot) > 70 > 60
35
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych, wyrażone wskaźnikami LDWN i LN, mającymi zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony środowiska przed hałasem Lp. Przeznaczenie terenu Dopuszczalny poziom hałasu w [dB] Drogi lub linie kolejowe1) Instalacje i pozostałe obiekty i grupy źródeł hałasu LDWN przedział czasu odniesienia równy wszystkim dobom w roku LN przedział czasu odniesienia równy wszystkim porom nocy przedział czasu odniesienia równy odniesienia równy 1 a) Obszary A ochrony uzdrowiskowej b) Tereny szpitali poza miastem 50 45 40 2 a) Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej b) Tereny zabudowy związanej ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży2) c) Tereny domów opieki d) Tereny szpitali w miastach 55 3 a) Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego b) Tereny zabudowy zagrodowej c) Tereny rekreacyjno – wypoczynkowe d) Tereny mieszkaniowo – usługowe 60 4 Tereny w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców3) 65 Objaśnienia:
36
Przykład: poziom głośności wzrasta o 5 dB
Przykład: poziom głośności wzrasta o 5 dB. Ile razy wzrasta natężenie dźwięku?
37
Zjawisko Dopplera
38
Gdyby obserwator nie poruszał się to w czasie t rejestrowałby
fal.
39
Jeśli detektor porusza się w kierunku źródła to zarejestruje
więcej fal. Częstotliwość słyszana przez obserwatora jest równa liczbie fal odbieranych w jednostce czasu Gdy detektor oddala się od źródła
40
W przypadku ruchu źródła w kierunku nieruchomego obserwatora obserwujemy skrócenie długości fali. W ciągu okresu T źródło przesuwa się o odległość i o tyle zostaje skrócona każda fala Częstotliwość dźwięku rejestrowanego przez obserwatora wynosi
41
Gdy źródło oddala się od obserwatora, każda fala jest dłuższa o
Częstotliwość dźwięku rejestrowanego przez obserwatora wynosi Ogólnie: znaki górne – źródło i obserwator zbliżają się, dolne – oddalają.
42
Źródło dźwięku porusza się z prędkością dźwięku
Źródło dźwięku porusza się z prędkością większą od prędkości dźwięku szybciej od czoła fali. Czoła fali skupiają się na powierzchni stożkowej zwanej stożkiem Macha tworząc falę uderzeniową liczba Macha
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.