GŁÓWNE KIERUNKI DZIAŁAŃ MINISTERSTWA SPORTU I TURYSTYKI

Prezentacja na temat: "GŁÓWNE KIERUNKI DZIAŁAŃ MINISTERSTWA SPORTU I TURYSTYKI"— Zapis prezentacji:

1 GŁÓWNE KIERUNKI DZIAŁAŃ MINISTERSTWA SPORTU I TURYSTYKI
NA RZECZ ROZWOJU SPORTU

2 TEMATYKA WYSTĄPIENIA SPORT POWSZECHNY SPORT MŁODZIEŻOWY
SPORT WYCZYNOWY INWESTYCJE SPORTOWE

3 Sport Powszechny Sport Powszechny 16 Kongresów Sportu Powszechnego
blisko 5 tysięcy uczestników samorządowcy, dyrektorzy szkół, nauczyciele wf, trenerzy, przedstawiciele związków sportowych kilkugodzinne debaty podczas każdego spotkania Tematy poruszane podczas kongresów niewystarczająca diagnoza sytuacji w samorządach i brak spójnej strategii samorządu i MSiT problemy z wykorzystaniem infrastruktury sportowej, brak programów miękkich brak współpracy między szkołami, klubami, związkami sportowymi wolontariat i sponsoring w sporcie problemy sportu szkolnego Korzyści z kongresów początek debaty społecznej  głęboka diagnoza problemów i ograniczeń rozpowszechnienie najlepszych programów i dobrych praktyk (w przygotowaniu)

4 Sport Powszechny SPORT POWSZECHNY
RAPORT DOTYCZĄCY SPORTU SZKOLNEGO Zakres: - zajęcia wf w klasach forma prowadzenia zajęć w klasach starszych - nadzór pedagogiczny nad zajęciami wf - zwolnienia z wf Raport: - konkretne propozycje zmian - opracowany przez zewnętrznych ekspertów - baza do rozmów z Ministerstwem Edukacji Narodowej Raport ma charakter dokumentu wewnętrznego  FREKWENCJA NA ZAJĘCIACH WF Wyniki badania ankietowego przeprowadzonego przez NIK wśród uczniów i nauczycieli w roku 2010 potwierdzają zmniejszające się na kolejnych etapach edukacji zainteresowanie młodzieży aktywnością ruchową i potrzebą uprawiania sportu. Uczniowie krytycznie odnieśli się do sposobu i warunków prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. 67% stwierdziło, iż nie uczestniczy w zajęciach pozalekcyjnych z wychowania fizycznego organizowanych przez szkołę. 33% uczniów szkół ponadgimnazjalnych i jedna piąta uczniów szkół podstawowych i gimnazjów stwierdziła, że zajęcia wychowania fizycznego nie są interesujące. W latach szkolnych 2007/2008 i 2008/2009 liczba uczniów nieuczestniczących aktywnie w zajęciach wychowania fizycznego wynosiła odpowiednio: w szkołach podstawowych (klas IV-VI) – 16,8%, w gimnazjach – 21,1%, w szkołach ponadgimnazjalnych – 30,7%. Brak aktywnego uczestnictwa uczniów w zajęciach uzasadniano najczęściej: -brakiem odpowiedniego stroju sportowego, -zwolnieniami z zajęć wychowania fizycznego udzielonymi przez dyrektora szkoły lub przez rodziców, -zwolnieniami lekarskimi.

5 ORGANIZACJA ZAJĘĆ WF W POLSCE
OBLIGATORYJNE ZAJĘCIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO ETAP KSZTAŁCENIA KLASOWO – LEKCYJNE ZAJĘCIA WF FAKULTATYWNE ZAJĘCIA WF UWAGI I (klasy 1-3 szkoły podstawowej) 290 godz. * przy równomiernym rozłożeniu godzin – 3 godz./tydzień zajęcia prowadzi nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej lub nauczyciel wf II (klasy 4-6 szkoły podstawowej) nie mniej niż 2 godz. odpowiednio do 2 godz. suma godzin – 4, co najmniej 2 godziny w systemie klasowo-lekcyjnym III ( gimnazjum) suma godzin – 4, co najmniej 2 godziny w systemie klasowo-lekcyjnym; IV (szkoła ponadgimnazjalna) nie mniej niż 1 godz. suma godzin – 3, co najmniej 1 godzina w systemie klasowo-lekcyjnym; *Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych;

6 SPORT POWSZECHNY CERTYFIKOWANIE SZKÓŁ OFERUJĄCYCH ATRAKCYJNY WF, CZYLI PROGRAM MOBILIZUJĄCY SZKOŁY DO PODNOSZENIA JAKOŚCI PROWADZONYCH LEKCJI WF 1. etap - wyłonienie w drodze konkursu partnera zewnętrznego, który przygotuje tę akcję zgodnie z założeniami MSiT - wyłonienie szkół z atrakcyjnymi zajęciami w-f przez ten podmiot - nadanie certyfikatu szkoły z atrakcyjnymi lekcjami w-f - pomoc merytoryczna dla szkół, które znajdą się w programie 2. etap - nawiązywanie współpracy między szkołami z pierwszego etapu i innymi placówkami w celu przekazywania doświadczeń i wiedzy

7 SPORT POWSZECHNY PROMOCJA AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ W ŚRODKACH MASOWEGO PRZEKAZU Gotowy jest projekt spotów telewizyjnych, promujących aktywność fizyczną: pierwsze dwa, dotyczące udziału dzieci w zajęciach wf, będą emitowane we wrześniu br. pozostałe spoty - o ile pozwolą na to środki finansowe - będą produkowane i emitowane w kolejnych terminach

8 SPORT POWSZECHNY PROGRAMY AKTYWIZACYJNE DLA DZIECI Dzieci z klas partner strategiczny: Ministerstwo Edukacji Narodowej - uczestnicy projektu: nauczyciele nauczania zintegrowanego wiek dzieci z klas 1-3 przez specjalistów z zakresu ontogenezy nazywany jest złotym wiekiem. To właśnie w tym okresie w największym stopniu istotne są zajęcia fizyczne. Straty sprawności fizycznej z tego okresu często nie można już nadrobić. Opis obecnej sytuacji: - zajęcia wf w ponad 90% prowadzone przez nauczycieli nauczania zintegrowanego - jako nauczyciele bez odpowiedniego przygotowania w zakresie prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego - nauczyciele nie zostali wyposażeni w profesjonalne programy zajęć dla maluchów  - programy studiów, przygotowujące nauczycieli nauczania zintegrowanego w niewielkim zakresie poświęcone są zajęciom wf. 

9 Sport Powszechny PROGRAMY AKTYWIZACYJNE DLA DZIECI Dzieci z klas partner strategiczny: Ministerstwo Edukacji Narodowej - uczestnicy projektu: nauczyciele nauczania zintegrowanego Proponowane działania w tym obszarze wzorowane na programie  Sprawny Dolnoślązaczek zakładają: - warsztaty dla nauczycieli nauczania zintegrowanego, którzy zgłoszą się do programu, - zaoferowanie nauczycielom precyzyjnie opracowanego programu zajęć dla dzieci, - program jest ciekawy, dzieci chętnie w nim uczestniczą, - maluchy poznają różne sporty i zdobywają „sprawności”, co dodatkowo motywuje je do udziału w zajęciach. Ponadto MSiT planuje realizację całego programu nauki pływania w klasach trzecich, który będzie prowadzony w oparciu o jednolity i opracowany przez profesjonalistów program. SPRAWNY DOLNOŚLĄZACZEK Cele zbadanie stanu zdrowia i sprawności fizycznej uczniów klas I – III dolnośląskich szkół podstawowych zaproponowanie nowych rozwiązań zajęć kultury fizycznej zgodnych z nową podstawą programową uatrakcyjnienie zajęć wychowania fizycznego zachęcenie do podejmowania przez uczniów nowych form aktywności określenie preferencji w wyborze aktywności fizycznej młodych Dolnoślązaków Przygotowanie do badań w klasie IV wg programu Młodzieżowego Centrum Sportu i AWF Opis projektu Organizatorzy zaproponowali, poprzez nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, dzieciom z klas I - III szkół podstawowych cykl zabaw i sprawdzianów, które: - uatrakcyjnią zajęcia wychowania fizycznego i będą dopingowały dzieci, poprzez zachętę do podejmowania nowych aktywności, do podnoszenia swojej sprawności fizycznej, - posłużą do określenia stanu sprawności fizycznej uczniów dolnośląskich szkół, - po zakończeniu programu w klasach IV posłużą do określenia metodami przyjętymi w programie prowadzonym przez MCS i AWF Wrocław możliwości uprawiania przez dziecko konkretnych sportów

10 Sport Powszechny Sport Powszechny
PROGRAM „MULTISPORT” REALIZOWANY W FORMIE ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH Sytuacja obecna: - niska aktywność sportowa dzieci i młodzieży (potwierdzona analizami i badaniami) - katastrofalne wyniki badań zdrowotnych (badania AWF i badania populacji w warszawskiej dzielnicy Ursynów)* - duża oferta zajęć komercyjnych, źle zorganizowane kluby sportowe – słaba oferta dla dzieci i młodzieży Idea i cel programu: - przeznaczony dla dzieci z klas opracowywany przez naukowców z warszawskiej AWF - zakładający zwiększenie poziomu aktywności - wzrost poziomu cech motorycznych (usprawnienie dzieci) - pierwszy etap procesu identyfikacji talentów - aktywizacja lokalnych klubów sportowych - mobilizacja samorządu (model ) - program skierowany do wszystkich dzieci, również tych mniej sprawnych W MSiT została przygotowana oferta sponsorska tak, aby część kosztów tych programów sfinansować ze środków zewnętrznych. * Potwierdzona przez raport Design to move by NIKE. w publikacji Głównego Urzędu Statystycznego Uczestnictwo Polaków w sporcie i rekreacji ruchowej w 2008 r. znajduje się poniżej średniej uzyskanej dla piętnastu „starych” państw Unii Europejskiej. Wyraźne są trendy dotyczące braku aktywności sportowej i rekreacyjnej: wskazuje się, że 49,4% obywateli Polski charakteryzuje się bardzo małą (lub żadną) aktywnością. jedynie 12,2% Polaków zadeklarowało, że byli bardzo aktywni podczas zajęć rekreacyjno-sportowych. Jest to obszar aktywności, w którym Polacy zadeklarowali niższy stopień intensywności podejmowanego wysiłku, niż obywatele piętnastu państw UE. Wyniki badania w poszczególnych krajach wskazują, że największa aktywność rekreacyjno-sportowa cechuje mieszkańców Holandii - 24,2%, Luksemburga - 22,2%, Irlandii - 19,8% oraz Austrii - 19,3%. 42,2% badanych z Polski źle oceniło możliwości do bycia aktywnym fizycznie we własnej okolicy – w Europie odsetek ten wynosił 23,4%. Negatywnie ofertę lokalnych klubów oceniło 33,5% mieszkańców Polski i 21,7% obywateli piętnastu państw UE. Tylko 31,5% Polaków pozytywnie oceniło dbałość władz lokalnych o aktywność fizyczną mieszkańców. W przypadku próby europejskiej odsetek pozytywnych opinii wynosił 55,7%. Ponad połowa Polaków (54,3%) negatywnie ocenia dążenia władz lokalnych do poprawy aktywności fizycznej obywateli. Według badań UE (Eurobarometr 2009), aż 49% Polaków odpowiedziało, że nigdy nie ćwiczy ani nie uprawia sportu, przy średniej dla ogółu krajów członkowskich wynoszącej 39%. Z pewną regularnością (od 1 do 4 razy w tygodniu) aktywność fizyczną wykazywało 19% Polaków, podczas gdy średnia dla całej Unii wynosiła 31%.

11

12 Sport Powszechny Sport Powszechny
SYSTEMOWA ZMIANA MODELU FINANSOWANIA ZADAŃ Z ZAKRESU SPORTU POWSZECHNEGO Dotychczasowy model: - sztywno określone podmioty korzystające z finansowania - bardzo luźno określone zakresy finansowanych działań Wady dotychczasowego modelu: - setki drobnych umów nie realizujących spójnej polityki państwa  - finansowanie przedsięwzięć akcyjnych zamiast systematycznych - utrudniona kontrola - brak partnera po stronie samorządu wojewódzkiego  Nowy model: - elastyczny w zakresie określenia podmiotów korzystających z finansowania - dookreślony zakres finansowanych działań (programy MSiT) - przewaga programów zajęć systematycznych  - współpraca z samorządem wojewódzkim 

13

14

15

16 Sport Powszechny NOWA ROLA FUNDACJI ROZWOJU KULTURY FIZYCZNEJ
W ramach sprawowanego przeze MSiT obowiązku nadzoru nad Fundacją Rozwoju Kultury Fizycznej wyznaczono jej zadania z zakresu wspierania rozwoju sportu w społecznościach lokalnych. Główne zadania, których realizacja rozpoczyna się w roku 2013 dotyczą: - rozwoju kapitału ludzkiego w sporcie powszechnym, - zwiększenie efektywnej współpracy pomiędzy podmiotami sportowymi a samorządami lokalnymi, - rozwoju lokalnego wolontariatu sportowego. Fundacja także angażuje się w nowoczesne metody wspierające „dobre rządzenie” (good governance) w sporcie powszechnym – poprzez prowadzenie konsultacji społecznych (projekt konsultacji społecznych dotyczących wykorzystania przestrzeni wokół Stadionu Narodowego – „Wspólny Narodowy”); animowanie dialogu interesariuszy sportu i wspieranie najlepszych praktyk (w ramach współtworzonego pierwszego polskiego Think Tank’u Sportowego) oraz upowszechniania sportu w rożnych grupach społecznych (projekt „Aktywna jesień życia” oraz współorganizacja z partnerami w Polsce Międzynarodowego Tygodnia Ruchu).

17 Sport Powszechny Proponowane projekty Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej wynikające z bieżących potrzeb : modernizacja i wzrost potencjału organizacji sportowych podniesienie kompetencji liderów sportu w działaniu centrum wsparcia organizacji sportowych Wspólny Narodowy – konsultacje społeczne dotyczące sportowego zagospodarowania otoczenia Stadionu Narodowego Systematyczne zbieranie danych profile i potrzeby obywateli w zakresie sportu i rekreacji system grantowy na prowadzenie badań Programy dostosowane do poszczególnych grup Muuvit – program kształtujący aktywność sportową wśród dzieci, nauczycieli i rodziców poprzez uczestnictwo we wspólnej sportowej grze edukacyjnej* Move Week – Europejski Tydzień Ruchu ( ) – ogólnopolska kampania promująca ruch i aktywność fizyczną* Aktywna Jesień Życia – program zachęcający do umiarkowanej, regularnej aktywności fizycznej seniorów Sportowa zielona szkoła z gwiazdą – oferty dla szkół – zielona szkoła i trening z gwiazdą sportu Szkolenia dla liderów społeczności lokalnych *w partnerstwie z fundacją V4Sport

18 Sport MŁODZIEŻOWY SZKOŁY I ODDZIAŁY SPORTOWE, SZKOŁY MISTRZOSTWA SPORTOWEGO MSiT zaproponuje Ministerstwu Edukacji Narodowej zmiany w zakresie funkcjonowania szkół i oddziałów sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego: - zwiększenie liczby godzin obowiązkowych zajęć sportowych - zmiany finansowania - oparcie szkolenia sportowego w szkołach mistrzostwa sportowego o polskie związki sportowe Zwiększenie liczby godzin szkolenia w SMS –ach (do 20 tygodniowo) , szkołach i oddziałach sportowych (do 12 tygodniowo) , we współpracy z MEN

19 Sport MŁODZIEŻOWY PRZEKAZANIE POLSKIM ZWIĄZKOM SPORTOWYM ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA SZKOLENIE MŁODZIEŻOWE Obecnie: - Rozbicie odpowiedzialności za zawodnika na dwa rożne podmioty (wojewódzkie federacje na etapie sportu młodzieżowego i związek sportowy na etapie sportu seniorskiego),  - Brak spójności procesu szkolenia, - Słabe wyniki w rywalizacji międzynarodowej seniorów. W 2013 roku w pilotażowym programie wzięło udział 5 związków sportowych. Program polegał na objęciu przez związki sportowe odpowiedzialności za szkolenie młodzieżowe. W 2014 roku program zostanie rozszerzony o sporty ze złotej (kajakarstwo, kolarstwo, lekkoatletyka, narciarstwo, pływanie, podnoszenie ciężarów, wioślarstwo, zapasy, żeglarstwo) i srebrnej grupy (biathlon, judo, łyżwiarstwo szybkie, strzelectwo sportowe, szermierka, tenis).

20 Sport MŁODZIEŻOWY SZKOLENIE W SPORCIE MŁODZIEŻOWYM
Obecnie:  - kilka sztywnych programów ministerialnych  - nieefektywne formy finansowania Po przejęciu przez związki odpowiedzialności za szkolenie grup młodzieżowych: - przygotowanie indywidualnych programów szkoleniowych dla najzdolniejszych zawodników wraz z opracowaniem ścieżki rozwoju dla każdego z nich - monitorowanie treningu i osiąganych wyników - w kolejnych miesiącach: wprowadzenie tzw. paszportu zawodnika dla wszystkich zawodników objętych szkoleniem.

21 Sport WYCZYNOWY SZKOLENIE CENTRALNE
Obecnie:  - realizowane najczęściej w Centralnym Ośrodku Sportu lub na zgrupowaniach zagranicznych - zawodnicy spędzają nawet 300 dni w roku oderwani od swojego miejsca zamieszkania, edukacji lub pracy, rodziny MSiT zaproponuje związkom sportowym przekierowanie części szkolenia centralnego do dużych aglomeracji  - każdy związek sportowy wskaże kilka lokalizacji dla szkolenia centralnego - szkołom wyższym z tych miast MSiT zaproponuje podpisanie umowy zakładającej prowadzenie m.in. szkolenia centralnego, zakwaterowania zawodników w ich ośrodkach - w ten sposób powstanie dodatkowa sieć ośrodków szkolenia centralnego.  Najważniejsza korzyść z przyjęcia tego rozwiązania to umożliwienie zawodnikowi równoległego prowadzenia szkolenia sportowego i edukacji lub pracy.

22 Sport wyczynowy Sport WYCZYNOWY
KARIERA DWUTOROWA - polega na łączeniu przez zawodnika szkolenia sportowego i edukacji lub pracy - kluczowi partnerzy: szkoły mistrzostwa sportowego, uczelnie wyższe w szczególności AWF-y, wojsko, policja Brak systemowych rozwiązań dla kariery dwutorowej powoduje: - wycofywanie się zawodników z kariery sportowej po etapie juniora - odkładanie momentu zakończenia kariery sportowej nawet wtedy, kiedy wyniki sportowe są już wyraźnie słabsze - brak przygotowania zawodnika do kariery zawodowej po zakończeniu kariery sportowej MSiT jest w trakcie przygotowania systemowych rozwiązań w tym zakresie. Działania w obszarze kariery dwutorowej sportowców są novum w większości Państw Członkowskich Unii Europejskiej. W krajach, gdzie takie programy powstały i zostały implementowane zidentyfikować można dwa główne problemy: brak trwałych umów pomiędzy sektorem sportu i edukacji lub rynkiem pracy oraz brak odpowiednich ram prawnych lub trwałej polityki rządu w tym obszarze. Przygotowane na poziomie unijnym wytyczne w obszarze kariery dwutorowej identyfikują następujące wyzwania: dbanie o edukację ogólną młodych sportowców, równowaga szkolenia sportowego i edukacji, a na późniejszym etapie życia, równowaga między szkoleniem sportowym a zatrudnieniem, etap końca kariery sportowej włączając w to tych, którzy opuszczają sport wcześniej niż planowali (np. z uwagi na kontuzje).

23 Sport WYCZYNOWY POZOSTAŁE DZIAŁANIA W SPORCIE WYCZYNOWYM:
Podział środków finansowych w systemie sportu musi opierać się na bardziej profesjonalnych zasadach niż to ma miejsce obecnie. Musi zawierać w sobie procedury monitorowania i ewaluacji prowadzonego szkolenia oraz zawierać czytelne zasady reakcji. MSiT dokonuje obecnie przeglądu rozwiązań funkcjonujących na świecie i zaproponuje model spójny z pozostałymi częściami polskiego systemu. Wzmocnienie Instytutu Sportu i rozbudowanie niektórych z jego funkcjonalności. Zakres tych działań będzie zależał od ostatecznych rozstrzygnięć opisanych w punkcie wyżej. Dokonywana jest ewaluacja programu Klub-Polska aby zaproponować ulepszenia. W tym roku zostanie zmieniony kalendarz związany z finansowaniem związków. Konkursy zostaną ogłoszone w październiku, składanie ofert i rozstrzygnięcie zostanie zaplanowane tak, aby można było przelać środki finansowe na początku stycznia.

24 INWESTYCJE SPORTOWE -program inwestycji strategicznych dla sportu zostanie zmieniony tak, aby przede wszystkim finansować inwestycje w miejscach, gdzie prowadzone będzie szkolenie centralne - program inwestycji wojewódzkich realizowany wraz z marszałkami województw został wyraźnie zmieniony przez dookreślenie inwestycji priorytetowych (pierwsza sala gimnastyczna lub pierwszy Orlik w gminie, pierwszy basen w powiecie, infrastruktura służąca sportowi powszechnemu: boisko, ścieżka nartorolkowa, itp.) - otwarty został pilotażowy program remontowy skierowany do małych klubów - otwarty został również program inwestycji przyszkolnych

25 pozostałe działania Nowelizacja ustawy o sporcie
Podpisanie porozumień z Urzędami Marszałkowskimi Powołanie Rady ds. Sportu Młodzieżowego Kontynuacja „Programu pilotażowego” Zmiana systemu wynagradzania trenerów (system motywacyjny) Zmiana systemu szkolenia sportowego młodzieży uzdolnionej sportowo Zmiana w systemie współzawodnictwa sportowego , dotycząca w szczególności zawodów Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży Wprowadzenie modelowego rozwiązania szkolenia „SMS z klasą” DODATEK: Ministerstwo pracuje nad projektem zmian do ustawy o sporcie, w którym znajdą się m.in. poniższe propozycje zmian wynikających z obserwacji dotychczasowego, ponad dwuletniego, okresu obowiązywania ustawy o sporcie. Doprecyzowanie art. 9 ust. 3 pkt 2 ustawy o sporcie dotyczącego zakazu pełnienia funkcji członka zarządu PZS przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą związaną bezpośrednio z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych. Chodzi o rozciągnięcie przedmiotowego zakazu również na sytuacje, gdy dana osoba posiada udziały lub akcje w spółce, która prowadzi taką działalność. Zmiana art. 9 ust. 4 ustawy o sporcie dotycząca określenia roli organu władnego wybierać i zatwierdzać sprawozdanie finansowe. W obecnym brzmieniu przepisu jest wyłącznie mowa o rozpatrywaniu sprawozdania finansowego, co może budzić wątpliwości interpretacyjne. Skreślenie art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy o sporcie, który zobowiązuje do dołączenia do wniosku o wyrażenie zgody na utworzenie PZS aktualnego na dzień składania wniosku odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego wnioskodawcy. Przepis zbyteczny w kontekście art. 4 ust. 4 aa ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym w brzmieniu: „ Pobrane samodzielnie wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do Rejestru mają moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez Centralną Informację, o których mowa w ust. 3, jeżeli posiadają cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w Rejestrze.”. Wprowadzenie możliwości wydania przez organ sprawujący nadzór decyzji o utracie statusu polskiego związku sportowego w przypadku utraty przez polski związek sportowy przynależności do międzynarodowej organizacji sportowej właściwej dla danej dyscypliny sportu. Potrzeba tej zmiany wynika ze specyfiki i istoty instytucji PZS. Istnienie PZS w danym sporcie powoduje, że w zakresie określonym w art. 13 ustawy, sfera wolności uprawiania sportu jest ograniczona wyłącznymi uprawnieniami takiego PZS. Z istoty wyłącznych uprawnień wynika, że istnienie PZS w danym sporcie uniemożliwia realizacje tych uprawnień przez inny podmiot. W sytuacji utraty członkostwa w międzynarodowej organizacji, powstaje formalny i praktyczny impas do czasu rozwiązania takiego PZS. Dodanie w art. 29 ustawy o sporcie dodatkowego ustępu, który odnosiłby się wprost do możliwości dofinansowania dotacją celową przez ministra właściwego ds. kultury fizycznej Centralnego Ośrodka Sportu w Warszawie. Obecnie przepisy w tym zakresie są dość nieprecyzyjne. Dokonania poprawek w całym Rozdziale 9 – Zwalczanie dopingu w sporcie, z uwagi na zmiany standardów międzynarodowych w tym zakresie. Zmiana art. 46 ust. 1 ustawy o sporcie przez objęcie dyspozycją tego przepisu zachowań polegających na przyjmowaniu korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub żądaniu takiej korzyści lub jej obietnicy w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik „lub przebieg” tych zawodów. Rozwiązanie kwestii niedostosowania do ustawy przez PZS, które na gruncie ustawy o sporcie kwalifikowanym były stowarzyszeniami, które posiadały status PZS (Aeroklub Polski, LOK, Polski Związek Wędkarski). Wskazane powyżej organizacje nie dostosowując się do ustawy o sporcie nie tyle ryzykują utratę statusu polskiego związku sportowego, lecz jako PZS mogą zostać rozwiązane, a więc utracić byt prawny. Nie można wykluczyć bowiem, że brak dostosowania do ustawy o sporcie, pomimo upływu dwuletniego okresu dostosowawczego zostanie uznany za rażące i uporczywe naruszanie prawa, a podnoszone przez te podmioty argumenty o niemożności dostosowania swojej struktury do art. 8 ust. 1 ustawy o sporcie uznane za brak warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem. W ocenie Ministerstwa podmiotom tym powinna zostać przywrócona forma prawna stowarzyszeń.

26 - Pierre de Coubertin Sport jest częścią dziedzictwa każdego
człowieka i nic nigdy go nie zastąpi - Pierre de Coubertin