Przyzwyczajanie koni do obsługi Trening, który nie wywołuje zniechęcenia Pozytywne wzmacnianie Trening ukierunkowany Klikier- osoba nadzorująca Do.

Prezentacja na temat: "Przyzwyczajanie koni do obsługi Trening, który nie wywołuje zniechęcenia Pozytywne wzmacnianie Trening ukierunkowany Klikier- osoba nadzorująca Do."— Zapis prezentacji:

1

2

3 Przyzwyczajanie koni do obsługi
Trening, który nie wywołuje zniechęcenia Pozytywne wzmacnianie Trening ukierunkowany Klikier- osoba nadzorująca Do skutku- aż koń sam wejdzie do pojazdu

4 Odwodnienie Długotrwały transport koni powoduje odwodnienie (Stull and Rodiek, 2000) Nieskuteczna termoregulacja w wysokich temperaturach (przegrzanie, zapaść), może osiągnąć tak ostry stopień odwodnienia, że odruch picia nie jest już aktywny, (Marlin, 2008)

5 Wskutek stresu konie pocą się, a także tracą wodę z moczem, kałem i wydychanym powietrzu, co grozi odwodnieniem i może powodować: Choroby układu oddechowego Schorzenia żołądkowo- jelitowe Przegrzanie i zapaść Infekcje Częste podawanie jedzenia i wody zapobiega zaparciom

6

7 Przestrzeń W pozycji stojącej po podniesieniu się konia, długość od nosa do ogona może wynosić do 150% długości zajmowanej w pozycji mostkowej (Clutton 2008) Środek ciężkości oraz budowa ciała sprawia, że są niestabilne Głowa i szyja wymagają balansowania, szczególnie gdy nie ma możliwości swobodnego poruszania się W czasie kładzenia się koń nie ma możliwości podłożenia kończyn tylnych pod siebie

8 Równowaga konia Koniowate stosują technikę rozstawiania poprzez szerokie ustawienie przednich i tylnych nóg tak, by stały one szerzej niż przy zwykłym staniu Przestrzeń między przegrodami musi być wystarczająco szeroka, by mogły naturalne oprzeć się o przegrody, dochodzące do samej podłogi Receptory mięśni i ścięgien+ ucho wewnętrzne + wzrok (zmiany w ruchu, kierunku i prędkości)

9 Orientacja konia podczas transpotu
Nigdy pod kątem 90*- zaburza równowagę konia Może być „w jodełkę”, pod kątem 45* Zwrócenie ku tyłowi redukuje oddziaływanie wnętrza pojazdu, utratę równowagi, wokalizację i poruszanie się (Clark et al, 1993; Gibbs and Friend, 1999; Waran et al, 1996) Należy umożliwić dobrą ruchomość głowy i szyi (Rackleyft e coll, 1990)

10

11 * * * * * * * * *

12

13 Unikanie typowych błędów przy obchodzeniu się ze zwierzętami
Nie mieszać nie znajomych sobie grup Udostępnić przestrzeń na odejście od opiekuna Nie pośpieszać, nie popychać ani nie zmuszać zwierząt Nie atakować=> wywołuje to reakcje obronne

14

15

16 Aby dobrze obchodzić się ze zwierzętami, zbędne jest:
Agresywne podejście Wykorzystywanie psów Krzyki Uderzenia i popychanie Bodźce elektryczne

17 Obchodzenie się z końmi i powszechne czynniki odciągające uwagę
Problemy z oświetleniem Lepsze przejście z ciemnego do jasnego Światło nie może błyskać Musi być przymocowane i nie bujać się wraz z ruchem zwierzęcia Nie może oślepiać Widoczne odbijanie światła na metalowych powierzchniach Problemy w związku ze światłem słonecznym

18 Widzenie poruszających się ludzi i obiektów
Unikanie gwałtownych ruchów Ściany przegród muszą być solidne Przy silnych bodźcach przemieszczanie zwierzęcia musi być spokojne Wykorzystanie naturalnego behawioru w celu uniknięcia działania bodźców

19 Kontrasty Wzmożona ruchliwość przy kontraście światło- ciemność Nie malować różnymi kolorami, podłoga rampy powinna być brązowa lub zielona Problemy z drenażem pojazdu Problemy z podłożem

20 Hałasy Niski poziom hałasu poprawia kontaktowanie się zwierząt Gorsze są przenikliwe hałasy od głębokich Nie krzyczeć, nie gwizdać ani nie wydawać wysokich dźwięków, by zmusić zwierzę do przemieszczenia się Świst powietrza jest jednym z głównych czynników rozpraszających Redukować wokalizację zwierząt

21 Do zapamiętania Legislacja ma wpływ na to jak traktowane są zwierzęta, jednak szybka poprawa dobrostanu zwierząt zależy przede wszystkim od postaw ludzi i ich zachowań Potrzeba więcej badań, aby wypełnić lukę między wiedzą naukową a doświadczeniem praktycznym

22 Dziękuję