Diagnostyka ortodontyczna metody radiologiczne telerentgenodiagnostyka analizy cefalometryczne Wrocław

Prezentacja na temat: "Diagnostyka ortodontyczna metody radiologiczne telerentgenodiagnostyka analizy cefalometryczne Wrocław"— Zapis prezentacji:

1 Diagnostyka ortodontyczna metody radiologiczne telerentgenodiagnostyka analizy cefalometryczne Wrocław 2018 https://www.diagdent.pl/wp-content/uploads/2018/04/diagdent-zdjecie-cefalometryczne-cena-2.jpg

2 Badanie radiologiczne – do czego nam to potrzebne? 1.Ustalenie obecności lub braku zawiązków zębowych, ich stadium rozwojowego i położenia 2.Wykrycie zębów nadliczbowych lub braków zawiązków oraz zaburzeń rozwojowych koron lub korzeni zębów 3.Stwierdzenie miejsca wyrznięcia zęba stałego 4.Określenie skutków przedwczesnej utraty zębów mlecznych 5.Obecność zębów zatrzymanych, próchnicy na powierzchniach stycznych zębów i w obrębie korzeni, ciał obcych, zmian patologicznych przy korzeniach zębów 6.Prześledzenie przebiegu leczenia szczękowo-ortopedycznego 7.Określenie linii symetrii szczęki i żuchwy 8.Ustalenie stanu przyzębia

3 Zdjęcia radiologiczne Zdjęcia zewnątrzustne Zdjęcia wewnątrzustne pantomograficzne cefalometryczne warstwowe (tomograficzne) stawu skroniowo- żuchwowego Zdjęcie czaszki w projekcji PA przylegające (zębowe) techniką kąta prostego techniką izometrii Cieszyńskiego zgryzowe skrzydłowo-zgryzowe

4 Film rentgenowski: 15x30 cm Dawka promieniowania = 3-5 zdjęć zewnątrzustnych 3x większy obszar, niż uzyskany za pomocą 14 zdjęć zewnątrzustnych (status zębowy) Możliwość odcinkowego obrazowania Obecnie możliwy zapis cyfrowy CCD i PSP (zmniejsza dawkę napromieniowania o 70%) Zdjęcia pantomograficzne – podstawowe informacje https://pl.wikipedia.org/wiki/Pantomogram#/media/File:Panoramic_Xray.jpg

5 Optyczne powiększenie struktur Wydłużenie trzonu żuchwy i szczęki Skrócenie gałęzi żuchwy Nie odzwierciedla rzeczywistej wielkości struktur http://www.radiodent.pl/galeria.html Zdjęcia pantomograficzne – cechy

6 Całościowa, wstępna ocena układu stomatognatycznego Ocena położenia zawiązków zębowych, zębów nadliczbowych i zatrzymanych ząb jest większy od zęba jednoimiennego – podniebienne położenie, jeśli mniejszy przedsionkowe położenie Pozwala na porównanie budowy obu głów żuchwy Podczas leczenia ortodontycznego: angulacja zębów, ew. resorpcje, ocena szczeliny rozszczepu (na zdjęciu większa, niż w rzeczywistości) Zdjęcia pantomograficzne – zastosowanie

7 Zdjęcie czynnościowe Schullera Zdjęcie czynnościowe pantomograficzne TK (najdokładniejsze obrazowanie, gł. kostnych struktur) RM (ocena krążka stawowego i tk. miękkich ssż) Zdjęcia stawu skroniowo-żuchwowego podstawowe informacje Zdjęcie wg Schullera Ssż z boku Zdjęcie w zwarciu i rozwarciu Ocena wielkości szpary stawowej Ocenia ustawienia głowy żuchwy Ocena kształtu głowy żuchwy, dołka i guzka stawowego http://www.siluk-chirurgia.pl/seminary.html

8 Technika kąta prostego Kasetka z filmem umieszczona w uchwycie Film ustawia się równolegle do długiej osi zęba Lampa umieszczona pod kątem prostym do zęba i filmu Zdjęcia powtarzalne Brak obcięć obrazu Obraz tylko nieznacznie powiększony Dobrze widoczne tkanki okw Zdjęcie przylegające – podstawowe informacje Technika izometrii Cieszyńskiego Lampa umieszczona tak, aby promień centralny biegł prostopadle do dwusiecznej kąta utworzonego przez długą oś zęba i filmu Trudność w idealnym doborze ww. kątów, przez co obraz zazwyczaj ma więcej wad od techniki kąta prostego, która jest zalecana

9 Mogą być badaniem uzupełniającym zdjęcia pantomgoraficznego 1 zdjęcie małoobrazkowe = 1,6 do 9mSv Zdjęcie przylegające – podstawowe informacje Zasada MiHi Jeśli ruch przemieszczonego zęba, jest zgodny z ruchem lampy rentgenowskiej, tzn. że umieszczony jest podniebiennie

10 zdjęcie zębów i bezzębnych okolic wyrostka zębodołowego uwidocznienie poszczególnych zębów, pozostawionych korzeni, zmian okołowierzchołkowych, zębów nadliczbowych, zębów zatrzymanych, torbieli, zmian nowotworowych, stanu przyzębia zębów Zdjęcie przylegające – zastosowanie http://stomatologianews.pl/zdjecia-wewnatrzustne/ryc-8-3/

11 Filmy rentgenowskie 5,7x7,5cm dorośli, 3,0x4,0cm dzieci Film umieszczany w płaszczyźnie zgryzu Zdjęcie szczęki: płaszczyzna zgryzu równoległa do poziomu: promień przez czubek nosa 45stopni do filmu promień przez nasadę nosa pod kątem 65stopni promień poniżej zewnętrznego kąta szpary powiek pod kątem 60stopni – lepiej uwidacznia grzbiet wyrostka zębodołowego szczęki, guz szczęki i okolicę Zdjęcie żuchwy: płaszczyzna zgryzu 45stopni do poziomu promień na czubek brody: przednia część żuchwy promień prostopadle na film: zdjęcie półosiowe Zdjęcia zgryzowe – informacje podstawowe

12 Określenie topografii zębów zatrzymanych Rutynowo podczas rozszerzania szwu podniebiennego Przy leczeniu rozszczepów Ocena rzeczywistego środka żuchwy (ocena jej symetrii) Zdjęcia zgryzowe – zastosowanie http://www.czytelniamedyczna.pl/4646,aspekty-radiologiczne-w-leczeniu-endodontycznym.html

13 Film o wymiarach 3,0x4,0 cm Uwidocznienie koron zębów górnych i dolnych bez wierzchołków Oś długa filmu ułożona poziomo – ocena próchnicy Oś długa filmu ułożona pionowo – choroby przyzębia Promień centralny ułożony prostopadle do długiej osi zębów dolnych trzonowych Zdjęcia skrzydłowo – zgryzowe podstawowe informacje Zdjęcia skrzydłowo – zgryzowe podstawowe informacje

14 Wykrycie ubytków próchnicowych, szczególnie stycznych Ocena wypełnień Ocena stanu przyzębia Zdjęcia skrzydłowo – zgryzowe zastosowanie Zdjęcia skrzydłowo – zgryzowe zastosowanie http://dentalpark.bialystok.pl/oferta/stomatologia/DIAGNOSTYKA.html

15 Zdjęcie cefalometryczne – informacje podstawowe Błona rentgenowska o wymiarach 18x24 lub 24x30 cm Lampa rentgenowska ustawiona jest w odległości od 1,5 do 4 m od głowy pacjenta, co pozwala na uzyskanie projekcji prawie izometrycznej oraz eliminuje zniekształcenia naświetlanych struktur Przy odległości 2,0m powiększenie ok. 7% Zdjęcie wykonywane jest w zwarciu nawykowym dla diagnozowania zaburzeń przednio-tylnych Zdjęcie wykonywane w zwarciu nienawykowym, otrzymanym po zastosowaniu stabilizatora z wosku lub masy silikonowej, w przypadku dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych Zdjęcia powtarzalne (trwałe połączenie kraniostatu z aparatem) Płaszczyzna strzałkowa głowy pacjenta musi być ustawiona równolegle do kasety, a pozioma równolegle do podłogi

16 Zawiera istotne diagnostycznie informacje o następujących strukturach: 1. Szkieletowa konfiguracja twarzoczaszki Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie

17 2. Podstawy kostne – układ wzajemny, nieprawidłowości szkieletu kostnego Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie

18 3. Zęby sieczne – ich nachylenie osiowe Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie

19 4.Tkanki miękkie – morfologia, nieprawidłowości Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie

20 5. Stadia dojrzałości kręgów szyjnych Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie

21 STADIA DOJRZAŁOŚCI SZKIELETOWEJ Na podstawie zdjęcia telerentgenowskiego można ocenić wielkość i kształt kręgów szyjnych Cechy te korelują z szkieletową dojrzałością żuchwy, co ma znaczenie przy planowaniu leczenia ortodontycznego Zdjęcie cefalometryczne – zastosowanie http://cyfroteka.pl/ebooki/Zarys_wspolczesnej_ortodoncji-ebook/p121568i216526

22  analiza metodą Segnera i Hasunda (najczęściej używana w ośrodku wrocławskim)  analiza Schwarza  analiza metodą Steinera, w modyfikacji Kaminka  analiza metodą Bj ӧ rka w modyfikacji Wiliamsa  analiza Jarabaka Wiarygodność powyższych analiz zależna jest od zaznaczonych na zdjęciu punktów odniesienia - tylko ich dokładne zdefiniowanie i precyzyjna lokalizacja, umożliwia prawidłowe dokonanie niezbędnych w analizie pomiarów Zdjęcie cefalometryczne – metody Zdjęcie cefalometryczne – metody

23 Muszą spełniać następujące wymagania: I.Powinny być możliwe do odnalezienia przez różnych lekarzy posługujących się tą definicją II.Powinny być odpowiednie do wytyczenia określonych linii referencyjnych, wykonania pomiarów kątowych i liniowych III.Powinny wykazywać jak najmniejsze prawdopodobieństwo błędu przy wyszukiwaniu Zdjęcie cefalometryczne – punkty referencyjne Zdjęcie cefalometryczne – punkty referencyjne

24 Indywidualna cefalometria Pomiary nie są porównywane ze średnimi wartościami, lecz z indywidualnymi zmiennymi charakterystycznymi dla danego typu twarzy Jedyna dynamiczna analiza prognostyczna Cele analizy: ✔ Klasyfikacja typu twarzy ✔ Określenie zależności międzyszczękowych ✔ Przewidywanie wzrostu ✔ Ocena profilu tkanek miękkich ✔ Ocena pozycji zębów siecznych w stosunku do podstaw kostnych i tkanek miękkich Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda

25 1. Sella (S)- centrum kostnego zagłębienia sella turcica S Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

26 2.Nasion (N) Najbardziej do przodu położony punkt szwu czołowo-nosowego. W okresie dojrzewania może być niestabilny. N Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

27 3.Basion(Ba) Najdalej do tyłu i dołu położony punkt stoku(clivus) na płaszczyźnie pośrodkowo-sagitalnej i przez to najbardziej doprzedni punkt foramen magnum Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

28 3.Spina nasalis anterior (Sp) Najdalej do przodu położony punkt kolca nosowego przedniego Leży w płaszczyźnie pośrodkowo- sagitalnej Sp Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

29 6. Punkt A (A) Najgłębiej leżący punkt na przednim zarysie wyrostka zębodołowego szczęki; leży w płaszczyźnie pośrodkowo-sagitalnej A Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

30 Pm UWAGA! U pacjentów rozszczepem całkowitym trudny do odnalezienia UWAGA! U pacjentów rozszczepem całkowitym trudny do odnalezienia 7. Pterygomaxillare (Pm) Punkt przecięcia tylnego konturu trzonu szczęki z konturem twardego lub miękkiego podniebienia. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

31 8. Incision superius (Iss) Najdalej położony incisialnie punkt na najbardziej doprzednio stojącym górnym przyśrodkowym siekaczu Iss Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

32 9. Apex siekacza szczęki (Isa) Wierzchołek korzenia najbardziej doprzednio stojącego przyśrodkowego siekacza szczęki. Isa Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

33 10.Pogonion ( Pg) Najbardziej doprzednio położony punkt kostnej bródki; leży w płaszczyźnie pośrodkowo-sagitalnej Pg Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

34 11. Punkt B (B) Najgłębszy punkt przedniego konturu części zębodołowej żuchwy, leżący w płaszczyźnie pośrodkowo- sagitalnej Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

35 12.Gnathion (Gn) Najdalej ku dołowi i przodowi położony punkt spojenia żuchwy; leży w płaszczyźnie pośrodkowo- sagitalnej. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne UWAGA! W amerykańskim słownictwie określany jako menton UWAGA! W amerykańskim słownictwie określany jako menton

36 13. Incision inferius ( Iis) Najdalej incisialnie położony punkt na najbardziej doprzednio stojącym dolnym przyśrodkowym siekaczu. Iis Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

37 14. Apex siekacza żuchwy (Iia) Wierzchołek korzenia najbardziej doprzednio stojącego przyśrodkowego siekacza żuchwy Iia Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

38 15. Articulare (Ar) Punkt przecięcia dolnego brzegu podstawy czaszki z grzbietowym konturem szyjki żuchwy Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

39 16. Gonion – punkt styczny (tgo) Punkt przecięcia linii żuchwowej z linią styczną do gałęzi żuchwy. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

40 17. Skórny punkt pogonion (WPg) Punkt profilu tkanek miękkich leżący najbardziej doprzednio na krzywiźnie bródki; leży w płaszczyźnie pośrodkowo- sagitalnej Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

41 18. Punkt wargi górnej (UL) Najbardziej doprzednio położony punkt na wardze górnej w płaszczyźnie pośrodkowo- sagitalnej Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

42 19. Subnasale (Sn) Punkt najmniejszej krzywizny przy przejściu przegrody nosa w wargę górną. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

43 20. Punkt styczny columella (ctg) Punkt w miejscu przejścia prostego, dolnego odcinka profilu nosa w wypukłość czubka nosa Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - punkty referencyjne

44 LINIE REFERENCYJNE 1.Linie poziome- służą do opisu kości części twarzowej czaszki w kierunku wertykalnym 2.Linie pionowe –służą do opisu relacji przednio- tylnej Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne

45 1.linia nasion- sella (NSL) – głowna linia referencyjna, wyznacza podstawę przedniego dołu czaszki 2.linia nosowa (NL) - podstawy szczęki łączy punkty spina nasalis anterior i pterygomaxillare. 3. linia żuchwowa (ML) - podstawy żuchwy łączy punkty gnathion i punkt styczny gonion. Używana jako linia referencyjna dla trzonu żuchwy Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne POZIOME Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne POZIOME

46 1.linia nasion – A (NA)- przednio-tylne położenie szczęki stosowana w celu opisania strzałkowej pozycji szczęki oraz jako linia odniesienia do opisu nachylenia osi zębów przednich górnych 2.linia nasion – B (NB)- przednio-tylne położenie żuchwy. stosowana do opisu sagitalnej pozycji żuchwy oraz jako linia odniesienia do pomiaru nachylenia osi zębów przednich żuchwy Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne PIONOWE Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne PIONOWE

47 1.LINIA GAŁĘZI ŻUCHWY- łączy punkt articulare z punktem stycznym gonion 2.LINIA STOKU- łączy punkty sella i clivus 3.OSIE DŁUGIE SIEKACZY SZCZĘKI 4.OSIE DŁUGIE SIEKACZY ŻUCHWY 5.LINIA NASION - GNATHION- stosowana w celu obliczania indeksu Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne POMOCNICZE Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne POMOCNICZE

48 1.LINIA H (LINIA HOLDAWAY)- łączy skórny pogonion i punkt wargi górnej. Stosowana przede wszystkim w celu opisania profilu warg i profilu twarzowego 1.STYCZNA COLLUMELLA –połączenie punktu subnasale i columella. W połączeniu ze styczną wargi górnej opisuje relację między wargą górną a nosem 1.STYCZNE WARGI GÓRNEJ- połączenie punktu skórnego subnasale i punktu wargi górnej; stosowana do opisu nachylenia wargi górnej. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne tkanek miękkich Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Linie referencyjne tkanek miękkich

49 Kąt SNA – przednio-tylna pozycja pkt. A w stosunku do przedniego dołu czaszki – opisuje położenie sagitalne (stopień prognacji szczeki). Wartość średnia 82stopnie Kąt SNB – przednio-tylna pozycja żuchwy w stosunku do przedniego dołu czaszki. Wartość średnia 80stopni Kąt ANB – położenie żuchwy w relacji do szczęki granice -2 do 2stopni Kąt SNPg – sagitalna pozycja żuchwy. Porównanie SNB i SNPg określa nasilenie wypukłości bródki Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki

50 Kąt ML-NSL – stopień nachylenia żuchwy w relacji do przedniego dołu czaszki. Wartość średnia 28stopni Kąt NL-NSL – nachylenie szczęki w relacji do przedniego dołu czaszki Kąt ML-NL – kąt międzyszczękowy, wyraża stopień nachylenia żuchwy do szczęki. Średnia wartość 20stopni wraz z indeksem charakteryzuje relację wertykalną Kąt Gn-tgo-Ar – kąt żuchwy. Średnia wartość 122stopnie Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki

51 Kąt NSBa – kąt podstawy czaszki Kąt 1 – NA i odległość 1-NAmm – przednio-tylne ustawienie zębów górnych siecznych do podstawy szczęki Kąt 1 – NB i odległość 1-NBmm – przednio-tylne ustawienie zębów dolnych siecznych do podstawy żuchwy Kąt międzysieczny. Idealna wartość 120-140 stopni Odległość PgNBmm – określa guzowatość bródki. Średnia wartość 2,3mm Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki

52 Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda - Kąty i odcinki INDEKS Procentowy wskaźnik określający zależność między środkową, a dolną przednią wysokością twarzy. Mały indeks: duża przednia dolna wysokość twarzy. Wartość >65% - leczenie ortodontyczne zgryzów otwartych Wartość <65% - leczenie chirurgiczne INDEKS Procentowy wskaźnik określający zależność między środkową, a dolną przednią wysokością twarzy. Mały indeks: duża przednia dolna wysokość twarzy. Wartość >65% - leczenie ortodontyczne zgryzów otwartych Wartość <65% - leczenie chirurgiczne

53 „Harmonii- boks”- Jeżeli wartości zmiennych szkieletowych SNA, NL-NSL, NSBa, SNB leżą na jednym poziomie – wartości harmonijne, jeżeli na różnych- wartości dysharmonijne. Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda

54 Zależnie od typu twarzy otrzymuje się następujące możliwości sagitalnych relacji podstaw szczęk (SNA) 1.TYP TWARZY ORTOGNATYCZNY 79° - 85 ° 2. TYP TWARZY PROGNATYCZNY >85 ° 3. TYP TWARZY RETROGNATYCZNY < 79 ° Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda– Klasyfikacja typu twarzy Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda– Klasyfikacja typu twarzy

55 1.WYSOKOKĄTOWA Duży kąt ML- NSL 2.POŚREDNIA Zrównoważona w wymiarze wertykalnym relacja podstaw szczęk 3. NISKOKĄTOWA Zbyt mały kąt ML-NSL Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda Klasyfikacja rozbieżności podstaw szczęk Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda Klasyfikacja rozbieżności podstaw szczęk

56 Relację podstaw określa się na postawie wartości kąta ANB. 1. Relacja neutralna 2. Relacja mezjalna 3 Relacja dystalna Ocena zależności sagitalnej koreluje z typem twarzy pacjenta Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda Ocena harmonii sagitalnej Analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda Ocena harmonii sagitalnej Typ twarzy ortognatyczny Mezjalna ANB<0 Neutralna 0<=ANB<=4 Dystalna ANB>4 Typ twarzy prognatyczny Mezjalna ANB<2 Neutralna 2<=ANB<=6 Dystalna ANB>6 Typ twarzy retrognatyczny Mezjalna ANB<- 2 Neutralna - 2<=ANB<=2 Dystalna ANB>2

57 Metoda ta w odróżnieniu od innych ocen telerentgenogramu bocznego czaszki, uwzględnia pomiary kranio- i gnatometryczne Charakterystyczne dla tej metody są również pomiary odległościowe oraz to, że analiza jest wykonywana NA LEWYM PROFILU zdjęcia rtg Analiza cefalometryczna wg Schwarza Informacje ogólne Analiza cefalometryczna wg Schwarza Informacje ogólne

58 Większość (ale nie wszystkie!) punktów referencyjnych pokrywa się z punktami opisanymi w innych analizach… z wyjątkiem: Płaszczyzny i kąty stosowane w pomiarach kraniometrycznych wg. Schwarza Analiza cefalometryczna wg Schwarza Analiza cefalometryczna wg Schwarza Punkt Se – punkt wyznaczony na środku linii łączącej przedni guzek siodła tureckiego z górną krawędzią grzbietu

59 Pozwalają ustalić wrodzony typ twarzy i profil, niezależnie od istniejącego zaburzenia zgryzu W celu pełnego zobrazowania wady zgryzu i praktycznego zastosowania analizy telerentgenogramu, pomiary kraniometryczne muszą zostać uzupełnione pomiarami gnatometrycznymi 4 płaszczyzny i 3 kąty Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary kraniometryczne Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary kraniometryczne

60 ż Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary kraniometryczne płaszczyzny i kąty Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary kraniometryczne płaszczyzny i kąty I.F – kąt twarzowy, ocena położenia twarzowej części czaszki do mózgowej II.I – kąt inklinacji, określa nachylenie szczęki i żuchwy do czaszki wokół środka obrotu „i” III.H – kąt położenia ssż, utworzony przez płaszczyznę H i pionową Pn 1.NSe – płaszczyzna podstawy przedniego dołu czaszki 2.H – płaszczyzna horyzontalna oczno-uszna, odpowiadająca płaszczyźnie frankfurckiej 3.SpP – płaszczyzna podstawy szczęki 4.NA – płaszczyzna czołowo – szczękowa DOWNSA 1.NSe – płaszczyzna podstawy przedniego dołu czaszki 2.H – płaszczyzna horyzontalna oczno-uszna, odpowiadająca płaszczyźnie frankfurckiej 3.SpP – płaszczyzna podstawy szczęki 4.NA – płaszczyzna czołowo – szczękowa DOWNSA

61 Celem ich jest ustalenie odchyleń od normy w obrębie szczęki i żuchwy, niezależnie od wrodzonego typu budowy twarzowej części czaszki Wyznacza się je pomiędzy SpP a płaszczyzną podstawy żuchwy MP za pomocą płaszczyzn, linii i kątów Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary gnatometryczne Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary gnatometryczne

62 Pomiary liniowe Pomiary kątowe Pomiary grubości tkanek miękkich Analizę rtg rozpoczyna się od pomiarów liniowych w celu ustalenia prawidłowości rozwoju w zakresie szczęki i żuchwy. Następnie wykonuje się pomiary kątowe, a na końcu pomiary grubości tkanek miękkich profilu twarzy. Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary gnatometryczne Analiza cefalometryczna wg Schwarza Pomiary gnatometryczne

63 Analiza cefalometryczna wg Schwarza Profile twarzy Analiza cefalometryczna wg Schwarza Profile twarzy 9 Profilów twarzy według A. M. Schwarza w zależności od kąta inklinacji (I) oraz kąta twarzowego (F)

64 Analiza cefalometryczna przedstawiona w 1953 roku przez Cecila Steinera, uważana jest za jedną z pierwszych analiz całościowych, w której parametry mierzone porównywane są z wartościami standardowymi grupy kontrolnej Wartości parametrów są odpowiednie dla populacji polskiej Niektóre punkty i linie są wyznaczane inaczej niż np. w analizie Schwarza Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne

65 1.Sella (S) 2.Nasion (N) 3.A 4.B 5.Gnathion ( Gn) 6.Pogonion (Po) 7.E- rzut tylnej krawędzi głowy żuchwy na linię SN 8.L-rzut punktu pogonion na linię SN 9.D- punkt środkowy obrysu spojenia żuchwy 10.Gonion ( Go)- punkt przecięcia się linii stycznej do dolnego brzegu trzonu żuchwy i stycznej do tylnego brzegu gałęzi żuchwy Analiza cefalometryczna wg Steinera punkty Analiza cefalometryczna wg Steinera punkty

66 SN- podstawy przedniego dołu czaszki Occl- wyznaczana przez połowę nagryzu zębów siecznych i punkt leżący w połowie wysokości przyśrodkowego guzka pierwszego zęba trzonowego szczęki Go-Gn- linia trzonu żuchwy NA NB ND Analiza cefalometryczna wg Steinera Linie referencyjne Analiza cefalometryczna wg Steinera Linie referencyjne

67 SNA – wartość jego zależy od przednio-tylnego położenia szczęki SNB- wartość jego zależy od przednio-tylnego położenia żuchwy SND- wartość jego zależy od przednio-tylnego położenia żuchwy ANB- jego wielkość zależy od wzajemnego położenia szczęk, zmniejsza się lub przyjmuje wartości ujemne dla żuchwy wysuniętej, zwiększa się dla żuchwy cofniętej Analiza cefalometryczna wg Steinera Kąty Analiza cefalometryczna wg Steinera Kąty

68 Kąt ANB określa klasę szkieletową I klasa szkieletowa ANB =2 ° (+/- 3) II klasa szkieletowa ANB > 5 º III klasa szkieletowa ANB < - 1 ° Analiza cefalometryczna wg Steinera Kąty: SNA, SNB, SND i ANB Analiza cefalometryczna wg Steinera Kąty: SNA, SNB, SND i ANB

69 W swojej analizie Steiner określił idealne wzajemne położenie zębów siecznych po leczeniu i retencji, które jest uzależnione od osiągniętej w wyniku leczenia( i utrwalonej w okresie retencji ) wartości kąta ANB. Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne

70 W oryginalnej analizie nie występuje pomiar WITS, który niektórzy autorzy wprowadzili, ponieważ uważali, że duże doprzednie lub dotylne rotacje szczęk będą miały niekorzystny wpływ na wartość pomiaru kąta ANB. Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne Analiza cefalometryczna wg Steinera Informacje ogólne ANB =2 (+/- 3) I klasa szkieletowa ANB >5 II klasa szkieletowa ANB <-1 III klasa szkieletowa

71 Wg. Kaminka wartość pomiaru WITS ma duże znaczenie dla prognozowania leczenia operacyjnego wad doprzednich; Analiza cefalometryczna wg Steinera Modyfikacja Kaminka Analiza cefalometryczna wg Steinera Modyfikacja Kaminka WITS=0 (+/- 2) I klasa szkieletowa WITS>2mm II klasa szkieletowa WITS<-2mm III klasa szkieletowa Wartość wits -12º, -13º jest Typowa dla przypadków Operacyjnych Wartość wits -12º, -13º jest Typowa dla przypadków Operacyjnych

72 Analiza cefalometryczna wg Steinera Analiza cefalometryczna wg Steinera

73 Analiza teleradiogramu metodą Björka postrzega zgryz jako końcowy efekt ukształtowania podstaw szczęki i żuchwy - struktur determinowanych genetycznie oraz zębów wraz z wyrostkami zębodołowymi, których pozycję kształtuje otaczające je środowisko Analiza powyższa pozwala zarówno na ustalenie stopnia udziału poszczególnych struktur układu stomatognatycznego w zdiagnozowanej wadzie zgryzu oraz na stwierdzenie, w których płaszczyznach powstało zaburzenie. Analiza cefalometryczna wg BJÖRKA Analiza cefalometryczna wg BJÖRKA

74 ✔ Zaburzenia w płaszczyźnie strzałkowej: nieprawidłowości położenia punktów: A i B Downsa oraz nieprawidłowości nachylenia wyrostków zębodołowych. ✔ Zaburzenia pionowe: zmiany nachylenia płaszczyzny zgryzu szczęki i żuchwy, a kierunek wzrostu żuchwy określany jest na podstawie kąta beta Analiza cefalometryczna wg BJÖRKA Analiza cefalometryczna wg BJÖRKA

75 Analiza uwzględnia wzorzec wzrostu części twarzowej czaszki Określa stosunki baz apikalnych Pozwala na określenie stopnia zniekształcenia części twarzowej czaszki, porównując je dla danego kostnego wzorca wzrostu Analiza szkieletowa: w pierwszej części określa stosunek podstaw wierzchołkowych szczęki i żuchwy do przedniego dołu czaszki, natomiast w drugiej cześci autor określa typ i kierunek wzrostu twarzowej cześci czaszki Analiza zębowa: opisuje stosunki zębowo- wyrostkowe względem siebie i w stosunku do części twarzowej czaszki Analiza cefalometryczna wg Jarabaka Analiza cefalometryczna wg Jarabaka

76 Zdjęcie czaszki w projekcji PA Informacje ogólne Pozycja: leżąca na brzuchu (dłonie oparte o blat stołu w okolicy barków) lub siedząca przodem do stojaka. Kaseta: 24x30cm podłużnie. Promień centralny: pada w linii pośrodkowej tylnej nieco powyżej guzowatości potylicznej zewnętrznej. Ułożenie: pacjent dotyka nosem do blatu stołu lub stojaka. Płaszczyzna strzałkowa i poprzeczna prostopadłe do kasety. Ocena zdjęcia: zdjęcie powinno być symetryczne!!!

77 Zdjęcie czaszki w projekcji PA zastosowanie Zdjęcie czaszki w projekcji PA zastosowanie ukazuje sklepienie czaszki, głównie kość czołową oraz szczękę i żuchwę. Pomaga w ocenie SYMETRII ukazuje sklepienie czaszki, głównie kość czołową oraz szczękę i żuchwę. Pomaga w ocenie SYMETRII file:///C:/Users/Majk/Desktop/leczenie_ortodontyczno-chirurgiczne_konspekt.pdf

78 Tomografia komputerowa służy do uwidaczniania warstw ciała ludzkiego. Aparaturę do wykonywania TK wprowadzono do szpitali w roku 1973 Dzięki tomografii komputerowej możemy otrzymywać poprzeczne obrazy ciała ludzkiego charakteryzujące się wysoką rozdzielczością liniową i kontrastową. Tomografia Komputerowa (TK) Informacje podstawowe

79 Badanie TK polega na prześwietleniu danej okolicy ciała wiązką promieni rentgenowskich i pomiarze ich pochłaniania przez tkanki o różnej gęstości. W badaniu TK ciało pacjenta zostaje podzielone na kwadraty (zwane też pixelami z ang. picture elements). Obraz w tym badaniu powstaje dzięki pochłanianiu promieniowania rentgenowskiego. Inaczej wyglądają tkanki zawierające powietrze (płuca, jamy oboczne nosa, gaz w przewodzie pokarmowym), a inaczej narządy miąższowe (wątroba). Najsilniej promieniowanie pochłaniają kości, zwapnienia i zęby. Tomografia Komputerowa (TK) Informacje podstawowe

80 Z uwagi na koszty i dawki promieniowania TK nie może być badaniem rutynowo stosowanym w ortodoncji Tomografia Komputerowa (TK) Informacje podstawowe

81 ❑ Diagnostyka pourazowa: w celu rozpoznania zniekształceń czaszki ❑ Asymetria w budowie kości ❑ Zespoły I i II łuku skrzelowego ❑ Trójwymiarowa analiza cefalometryczna w bardzo trudnych przypadkach ortopedyczno-chirurgicznych ❑ Symulacja efektów leczenia i rekonstrukcji ❑ Ocena warunków implantacji ❑ Ocena położenia zębów zatrzymanych ❑ Uwidocznienie resorpcji kostnych i zmian okw niewidocznych w badaniu pantomograficznym Tomografia Komputerowa (TK) Zastosowanie

82 NALEŻY PAMIĘTAĆ ŻE:  Wypełnienia amalgamatowe  Piny  Ankery metalowe  Niektóre uzupełnienia protetyczne  Retainery Wpływają niekorzystnie- powstają artefakty w postaci smug Tomografia Komputerowa (TK) https://podyplomie.pl/kardiologia/08842,przemieszczenie-systemu-icd-poza-swiatlo-komory-opis-przypadku

83 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ