Abstrakcja czy konkret?

Prezentacja na temat: "Abstrakcja czy konkret?"— Zapis prezentacji:

1 Abstrakcja czy konkret?

2 Złudzenie Ebbinghausa
Oto złudzenie typu kontrastowego opisane przez Ebbinghausa w 1902 roku. Koło otoczone mniejszymi kołami wydaje się sporo większe niż identyczne koło otoczone kołami większymi od siebie. Podobny efekt można zaobserwować w przypadku kwadratów.

3 Złudzenie Ficka W 1851 roku Fick zauważył, że linie pionowe wydają się nam dłuższe od linii poziomych o tej samej (obiektywnie) długości. Okazuje się, że w niektórych przypadkach różnica w postrzeganej długości dwóch identycznych odcinków może dochodzić nawet do 30 procent! Zaobserwowano, że intensywność zjawiska nieco maleje, jeśli patrzymy tylko jednym okiem. Linia pionowa i pozioma mają tę sama długość, chociaż nie wydają się równe. Linie wydają się równe, choć pionowa jest o jedną trzecią krótsza niż pozioma.

4 Złudzenie Jastrowa Spójrzcie na dwa poniższe kontury. Wydaje się niemożliwe, aby były identyczne! Przecież dolny jest najwyraźniej większy?! Jeśli jednak odrysujecie jeden z nich i położycie na drugi, to zobaczycie, że pasują do siebie idealnie! To niezwykle silne złudzenie odkrył Jastrow, około 1890 roku. Jeśli to też przykład złudzenia opartego na kontraście: krótsza linia górnego konturu kontrastuje z dłuższą linią dolnego.

5 Złudzenie Zöllnera Trochę nietypowe przedstawienie złudzenia Zöllnera. Linie pomiędzy okręgami mogą wydać się pofalowane. Linie równoległe wydają się lekko pochylone nawzajem siebie. Takie wrażenie wywołują różnie pochylone kreski na tych odcinkach.

6 Złudzenie Wundta Linie równoległe zdają się wybrzuszać na środku górnego i rozchodzić na bokach dolnego rysunku. Na tej ilustracji ulegamy złudzeniu wygięcia boków kwadratu do wewnątrz poprzez umieszczenie w tle kilku okręgów.

7 Złudzenie Ponza Zwane jest także czasem złudzeniem torów kolejowych, a opublikował je włoski psycholog Mario Ponzo w 1913 roku. Górny odcinek, bliżej wierzchołka, wydaje nam się dłuższy. I w tym przypadku nie mam jednego, całkowicie przekonującego wyjaśnienia iluzji. Niewątpliwie rozwiązanie zagadki powinno mieć coś wspólnego z odczuciem perspektywy.

8 Złudzenie Müllera - Lyera
Który odcinek jest dłuższy? Trudno uwierzyć, że są identyczne! Iluzję tę opublikował Franz Müller – Lyer w 1889 roku. Szybko zaproponowano kilka (niestety nieprzekonujących) „wyjaśnień” efektu.                                    

9 Nie istniejące obiekty
Czy można zobaczyć coś co nie istnieje? Jasne! I to nie tylko zobaczyć – można to również narysować. Najsłynniejszym przykładem jest niemożliwy trójkąt Rogera Penrose’a. W zależności od spojrzenia na ilustrację (góra lub dół) dostrzeżemy, że raz drzwi otwarte są na zewnątrz, a raz do środka Jedna z niesamowitych brył autorstwa Oscara Reuterswarda

10 Popatrz na początek i koniec przedstawionych strzałek i oceń ile ich jest.

11 Nie istniejące kontury
Powyżej: przykład wyraźnych czarnych konturów widocznych na czarnym tle! Złudzenie to wymyślił włoski psycholog Gaetano Kanizsa.

12 Schody Schrödera

13 Dwa w jednym Oto obiekty nie jedno znaczne. Możemy wprawdzie z łatwością „przestawiać się” miedzy dwiema wersjami obrazka, ale nie możemy zobaczyć obu naraz.

14

15

16

17 Dziwne napisy Napis stworzony przez amerykańskiego artystę. Po obróceniu o 180 stopni przedstawia on to samo, co przed obrotem. True/False - praca jest przykładem na to, jak artysta zręcznie umieszczał w jednym słowie drugie o przeciwnym znaczeniu.

18

19 Ruszające się obrazki

20

21

22 Inne: Grafika autorstwa Sandro del Prete pt. „Columns”. Patrząc na górę ilustracji widzimy dwie kwadratowe kolumny, patrząc na dół, trzy okrągłe. Czy uwierzysz, że odcinek |AB| jest równy, co do długości odcinkowi |BC|?

23 Ile tu jest kolorów. Są tylko trzy: biały, różowy i zielony
Ile tu jest kolorów? Są tylko trzy: biały, różowy i zielony. Dlaczego więc widać więcej? To efekt kontrastu: ciemniejsze kolory zestawione razem wydają się intensywniejsze. Czy uwierzysz, że szary poziomy pasek jest w rzeczywistości jednolicie szary, a efekt zmiany jego barwy powoduje kontrast z tłem. Na ilustracji widzimy tzw. „Siatkę Hermana”. Na przecięciu szarych linii można dostrzec szare - czarne plamy, których w rzeczywistości nie ma.

24 Powrót

25 Powrót

26 Powrót

27 Powrót

28 Powrót

29 Powrót

30 Powrót

31 Powrót

32 Powrót

33 Powrót

34 Powrót

35 Powrót

36 Powrót

37 Powrót

38 Powrót

39 Powrót

40 Powrót

41 Powrót

42 Powrót

43 Powrót

44 Powrót

45 Powrót

46 Powrót

47 Powrót