ETYKIETY LOGISTYCZNE.

Prezentacja na temat: "ETYKIETY LOGISTYCZNE."— Zapis prezentacji:

1 ETYKIETY LOGISTYCZNE

2 Zakres celowy prezentacji:
Zapoznanie z istotą etykiety logistycznej Wyjaśnienie podstawowych funkcji i celów etykiety logistycznej Przybliżenie znajomości podstawowych pojęć związanych z oznaczaniem jednostek logistycznych Przedstawienie przykładów etykiet logistycznych

3 Spis treści, czyli zagadnienie poruszane w niniejszej prezentacji:
Wstęp, czyli czym jest tak naprawdę etykieta logistyczna? SSCC czyli Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej Zawartość danych w etykietach logistycznych wg standardów EAN Informacje tekstowe umieszczane na etykietach logistycznych Kody kreskowe stosowane na etykietach logistycznych EAN Struktura etykiety logistycznej Przykłady etykiety logistycznej

4 Wstępnie o etykiecie logistycznej…
W trakcie przemieszczania jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw zachodzą różne wydarzenia, które determinują rodzaj i treść informacji związanych z tymi jednostkami. W całym łańcuchu dostaw procesu produkcji, dystrybucji wyrobów gotowych, transportu oraz wprowadzania na rynek, dodawane są kolejne informacje dotyczące kolejnych jednostek logistycznych. Np. fizyczna zawartość jednostki jest zwykle określana w trakcie pakowania wyrobów gotowych. W tym momencie możliwa jest identyfikacja jednostki logistycznej jako całości. Inne elementy informacji, takie jak miejsce przeznaczenia, skład dostawy, złożonej z wielu jednostek, są zazwyczaj znane dopiero w dalszych etapach łańcucha dostaw. W wymianie towarowej elementy informacji są generowane i nanoszone przez dostawcę, przewoźnika i odbiorcę. Optymalny sposobem przesyłania informacji w obrocie towarowym jest: Elektroniczna Wymiana Danych (EDI).

5 …ciąg dalszy… W praktyce jednak nie zawsze możliwa jest całkowicie zautomatyzowana komunikacja pozwalająca uzyskiwać informacje dotyczące przepływu dóbr wyłącznie na drodze elektronicznej. Istnieje zatem potrzeba umieszczania odpowiednich informacji na samych produktach, w uzupełnieniu ich identyfikacji. Różne pola informacyjne muszą być standardowo uporządkowane, dla ułatwienia ich interpretacji i przetwarzania przez zainteresowanych odbiorców. Zapewnia to standardowa etykieta logistyczna EAN, wcześniej zwana też etykietą transportową EAN. Odpowiada ona postanowieniom normy CEN (Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego), EN 1573: „ Międzynarodowa etykieta transportowa”.

6 …ciąg dalszy (2)… W naszym kraju norma ta została wdrożona jako Norma Polska w 1999 roku. Norma ta w krajach Unii Europejskiej jest obowiązująca dla wszystkich firm uczestniczących w realizacji kontraktów w ramach zamówień publicznych o wartości przewyższającej 150 000 ECU. Informacje na etykietach logistycznych przedstawia się w 2 podstawowych formach. Informacje w postaci czytelnej wzrokowo są przeznaczone dla ludzi i składają się z tekstu oraz grafiki. Informacje czytelne maszynowo przeznaczone są do automatycznego wprowadzania do systemu komputerowego i ich przetwarzania. Służą temu kody kreskowe, stanowiące bezpieczną i efektywną metodą, przedstawiania danych o określonej strukturze, natomiast informacje tekstowe umożliwiają powszechny dostęp do podstawowych informacji w dowolnym punkcie łańcucha dostaw.

7 …ciąg dalszy (3)… Kodem kreskowym stosowanym na standardowych etykietach logistycznych EAN jest kod EAN-128. Jest to standard obejmujący zarówno symbolikę kodu kreskowego, jak i format danych. Symbolika ta jest alfanumeryczna, kodująca dane z dużą gęstością i dobrze zabezpieczona. Format danych natomiast, jest to system Identyfikatorów Zastosowania (IZ). Każdy IZ jest dwu, trzy, lub czterocyfrowym prefiksem, który definiuje znaczenie następujących po nim danych. IZ umożliwiają przedstawianie danych w kodzie kreskowych w postaci, w której są one jednoznacznie i bezbłędnie interpretowane w trakcie skanowania.

8 Podsumowując wstęp: celem stosowania etykiety jest przekazywanie jednoznacznych i bezbłędnych informacji na temat jednostki, na której się znajduje, w postaci czytelnej maszynowo i wzrokowo umożliwia ona identyfikację każdej jednostki wysyłkowej w różnych punktach i w różnym czasie, w całym łańcuchu dostaw

9 … podsumowując wstęp: stosuje się ją do wszystkich rodzajów jednostek wysyłkowych w aplikacjach logistycznych i transportowych, gdzie konieczna jest kontrola poszczególnych jednostek i ich grup, stanowiących część tego samego transportu standard etykiety opracowany został przez EAN International przy współpracy przedstawicieli producentów, detalistów, przewoźników oraz organizacji krajowych EAN

10 Numer Seryjny Jednostki Wysyłkowej (SSCC)
Jedynym obowiązującym polem na etykietach logistycznych jest Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (Serial Shipping Container Code – SSCC). Jest to numer identyfikacyjny, niepowtarzalny dla każdej jednostki logistycznej.

11 Ogólna struktura SSCC w Polsce:
IZ Cyfra Uzup. Prefiks EAN Numer Jednostki Kod. Numer seryjny Kontr. 00 P 590 J1 J2 J3 J4 J1 J2 J3 J4 J5 J1 J2 J3 J4 J5 J6 J1 J2 J3 J4 J5 J6 J7 S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S8 S9 S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S8 S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S1 S2 S3 S4 S5 S6 K Gdzie: IZ = Identyfikator zastosowania dla SSCC zawsze wynosi 00 i definiuje strukturę danych P = cyfra uzupełniająca może przyjmować wartość dowolną od 0 do 9 590 = prefiks EAN dla Polski wynosi zawsze 590 J..J = numer jednostki kodującej ma zmienną długość od 4 do 7 cyfr S..S = numer seryjny nadawany przez jednostkę kodującą o długości od 6 do 9 cyfr, w zależności od długości numeru jednostki kodującej K = cyfra kontrolna danych, obliczana wg standardowego algorytmu określonego przez EAN International. Oblicza się ją z 17 cyfr, z pominięciem IZ

12 SSCC zawsze przedstawia się w postaci symbolu kodu kreskowego EAN-128
SSCC nadawany jest tylko raz, w momencie formowania danej jednostki logistycznej i identyfikuje ją przez cały czas jej trwania. Od tej chwili może być wykorzystywany prze wszystkich partnerów uczestniczących w łańcuchu dostaw.

13 SSCC jako Identyfikator Jednostki Logistycznej

14 …ciąg dalszy na temat SSCC…
SSCC jest w zasadzie wystarczający dla wszystkich aplikacji logistycznych tam, gdzie do przekazywania szczegółowych informacji na temat jednostek logistycznych wykorzystywana jest Elektroniczna Wymiana Danych (EDI). Dostawca, po otrzymaniu zamówienia od swojego odbiorcy kompletuje zamówiony towar, tworząc jednostkę logistyczną i oznacza ją etykietą zawierającą SSCC. Zanim nastąpi fizyczna dostawa towaru, dostawca wysyła do odbiorcy komunikat EDI „Awizo wysyłki”. Zawiera on, oprócz SSCC również informacje o zawartości przesyłki, czyli numery identyfikacyjne EAN, ilość towaru w każdej jednostce logistycznej, ostateczne miejsce dostawy towaru, itp. Awizo jest u odbiorcy porównywane ze złożonym zamówieniem i przekazywane do bazy danych. Dzięki temu, że komunikat EDI znacznie wyprzedza nadejście dostawy, odbiorca może odpowiednio zareagować, jeżeli występują rozbieżności pomiędzy towarem zamawianym a otrzymanym. Może również rozpocząć jego wcześniejszą sprzedaż. Kiedy dostawa nadejdzie, odczytywane są numery SSCC, oprogramowanie uruchamia procedurę płatności i uaktualnia stany magazynowe

15 … Jeżeli jednak nie w każdym punkcie łańcucha dostaw jest stosowanie EDI lub istnieje potrzeba powielenia informacji, niezbędne jest podanie pewnych dodatkowych danych. Są one również przedstawiane przy pomocy IZ.

16 Zawartość danych Segment dostawcy Segment odbiorcy Segment przewoźnika

17 Segment dostawcy Segment ten zawiera informacje, które są znane w chwili pakowania towaru przez dostawcę. Są to przede wszystkim: identyfikator jednostki logistycznej oraz identyfikator produktu. Można tu również umieścić informacje dodatkowe, które interesują zwłaszcza dostawcę, ale mogą się też okazać użyteczne dla odbiorców i przewoźników. Są to informacje dotyczące produktu, takie jak: wariant produkt, daty, np. produkcji, pakowania, przydatności oraz numery serii produkcyjnej i numery seryjne.

18 Identyfikacja jednostki
Jednoznaczną identyfikacje jednostki zapewnia Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC). Każda jednostka logistyczna musi mieć przydzielony własny numer SSCC. Jest to pole obowiązkowe. SSCC umożliwia wszystkim uczestnikom łańcucha dostaw uzyskiwanie wg potrzeb informacji związanych z przemieszczaniem i zawartością jednostek logistycznych. Zazwyczaj jest on stosowany jako odnośnik do wysłanego wcześniej za pośrednictwem EDI komunikatu „Awizo wysyłki”.

19 Identyfikacja towaru Identyfikacje towaru zapewnia standardowy numer towaru EAN jednostki wysyłkowej. Dla jednostek o zmiennej wadze, identyfikacja powinna być obowiązkowo uzupełniona ilością. Jeżeli numer towaru EAN jest już wydrukowany na jednostce w postaci symbolu EAN lub ITF, to nie ma potrzeby nanoszenia go na etykietę. Standardowe numery towaru EAN nie zawsze są dostępne w każdym etapie pakowania jednostek logistycznych. W tej sytuacji identyfikator jednostek zawartych w jednostce logistycznej może być przedstawiony przy pomocy Identyfikatora Zastosowań 02, który oznacza numer identyfikacyjny EAN towarów zawartych w innej jednostce, jednostce po nim następuje rzeczywista liczba zawartych jednostek (IZ 37). Możliwość ta jest jednak ograniczona tylko jednorodnych jednostek wysyłkowych, tj. zawierających jednostki identyczne. Przykład; 48 kartonów zawierających słoiki miodu w celu ich przetransportowania zapakowano w jeden kontener. Każdy karton ma numer EAN-14 2  Oznaczenie kontenera będzie zatem następujące: (02) 2  (37) 48.

20 Dodatkowe informacje dostawcy
Na etykiecie logistycznej można umieścić tyle dodatkowych informacji dostawcy, ile jest konieczne. Obejmują one następujące elementy danych: wariant produktu, data pakowania, produkcji, maksymalna data trwałości, minimalna data trwałości, numer serii produkcyjnej, numer seryjny i miary logistyczne. Dodatkowe informacje producenta są zazwyczaj połączone z numerem towaru przy pomocy IZ 01 lub IZ 02, ale mogą być połączone bez pośrednio z SSCC (IZ 00).

21 Podsumowując zawartość danych:
Elementy danych IZ (**) Format (***) IDENTYFIKACJA JEDNOSTKI (OBOWIĄZKOWA) Seryjny numer jednostki wysyłkowej 00 n18 IDENTYFIKACJA TOWARU (DOWOLNA) Numer towaru EAN (Obowiązkowy, jeżeli jednostka wysyłkowa jest jednostką handlową, a numer towaru nie został wcześniej nadrukowany w postaci symboli EAN lub ITF) Wariant produktu Zmienna ilość Miary handlowe (obowiązkowe dla jednostek wysyłkowych o zmiennej ilości) Numer identyfikacyjny EAN towarów zawartych w danej jednostce transportowej (tylko dla jednostek logistycznych o jednorodnej zawartości), jeżeli IZ 02 jest stosowany, to musi być uzupełniony o: Ilość 01 20 30 31(*) 02 37 n14 n2 n..8 n6 DODATKOWE INFORMACJE PRODUCENTA (DOWOLNE) (tylko dla jednostek o jednolitej zawartości) Data produkcji Data pakowania Minimalna data trwałości Maksymalna data trwałości Numer serii produkcyjnej Numer seryjny Miary logistyczne 11 13 15 17 10 21 31 (*) do 36 (*) an..20

22 Uwagi do tabeli: (*) - plus dwie cyfry dla rodzaju miary i zaznaczenia miejsca dziesiętnego (**) – IZ jak w standardowych identyfikatorach Zastosowania EAN (***) – Format danych bez Identyfikatora Zastosowania

23 Segment dostawcy połączony z danymi:

24 Segment odbiorcy Segment ten zawiera informacje, które są znane w momencie złożenia zamówienia i przetwarzania przez dostawcę. Są to informacje, których naniesienia na jednostce logistycznej wymaga odbiorca, dotyczące niego samego oraz zamówienia, takie jak numer zlecenia zakupu, numer lokalizacyjny „ Dostarczyć do” oraz informacje dotyczące sposobu manipulowania (np. przeładunku) i trasy przemieszczania danej jednostki logistycznej, określane przez odbiorcę. Są to informacje dowolne i mogą być nanoszone, jeżeli jednostki logistyczne są tworzone na zamówienie klienta.

25 Segment odbiorcy - podsumowanie
Elementy danych IZ (***) Format (***) INFORMACJE O ODBIORCY (DOWOLNE) Numer zlecenia zakupu Numer lokalizacyjny „Wysłać do – Dostarczyć do” z użyciem numeru lokalizacyjnego EAN Kod trasy 400 410 403 an..30 n13 Uwagi: (**) – IZ jak w standardowych Identyfikatorach Zastosowania EAN (***) – format danych bez Identyfikatora Zastosowania

26 Segment przewoźnika Jednoznaczną identyfikację jednostki logistycznej zapewnia SSCC, który powinien być nadawany w chwili wyprodukowania wyrobu, jeżeli jednak jest to niemożliwe lub praktycznie nieuzasadnione, to można go umieścić w segmencie przewoźnika. Oznacza to, że przewoźnik nadaje numer SSCC. Segment ten zawiera informacje, które są znane w momencie wysyłki i odnosi się zwykle do transportu. Są to zazwyczaj informacje takie, jak kod pocztowy „Dostarczyć do”, numery przesyłki oraz informacje dotyczące sposobu manipulacji i trasy przemieszczania danej jednostki logistycznej, określane przez przewoźnika. Informacje o transporcie ułatwiają opracowanie harmonogramu wysyłek i operacji transportowych w całym łańcuchu dostaw. Aplikacje w procesach transportowych zostaną usprawnione, jeżeli SSCC czyli numer identyfikujący daną jednostkę logistyczną, połączy się z przesyłaniem wszystkich potrzebnych informacji handlowych prze EDI.

27 Informacje o transporcie obejmują następujące dane nieobowiązkowe:
Numer przesyłki Informacje o kierunku Informacje adresowe tylko w postaci tekstowej

28 Numer przesyłki: Przesyłka (logiczna całość) obejmuje grupę towarów do celów transportowych. Numer przesyłki jest nadawany przez przewoźnika do identyfikacji logicznego zgrupowania towarów, które zostaną przekazane temu przewoźnikowi. Numer przesyłki może być zaznaczony na różnych jej składnikach, tworząc wspólny odnośnik i może być automatycznie połączony z odnośnikiem stosowanym w komunikacie EDI „Awizo przesyłki”.

29 Informacje o kierunku:
Informacje o kierunku, przedstawione w postaci kodu są przydatne dla uzyskania informacji związanych z przeznaczeniem przesyłki. Przedstawienie ich w postaci kodu kreskowego jest niezwykle ważne w aplikacjach automatycznego sortowania. Kody kierunku obejmują kod lokalizacyjny „Wysłać do” i kod pocztowy „Wysłać do” w transakcjach międzynarodowych poprzedzony kodem kraju wg ISO.

30 Informacje adresowe tylko w postaci tekstowej:
Informacje te nie są przedstawione w postaci kodu kreskowego. Często bywa użyteczne umieszczenie na etykiecie nazwy etykiecie adresu nadawcy („Wysłane od”) i odbiorcy („Wysłać do”). Zaleca się, aby adres „Wysłać do” był umieszczony po prawej stronie lub pod adresem „Wysłane od”. Niezależnie od miejsca, w którym jest umieszczony adres „Wysłane od” powinien być drukowany wyraźnie, czcionkę mniejszą niż „Wysłać do”. Pozostałe dowolne informacje tekstowe obejmują datę dostawy, nazwę przewoźnika, względną liczbę jednostek (np. 1 z 4, 2 z 4, itd.) oraz łączną liczbę jednostek w przesyłce.

31 Segment przewoźnika - podsumowanie
Elementy danych IZ (**) Format (***) IDENTYFIKACJA JEDNOSTKI (OBOWIĄZKOWA) Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (nie powiela się go, jeżeli był już wcześniej naniesiony) 00 n18 IDENTYFIKACJA PRZESYŁKI LUB WYSYŁKI (DOWOLNA) Numer przesyłki Numer wysyłki 401 402 an..30 n17 INFORMACJE O KIERUNKU (DOWOLNE) Numer lokalizacyjny „Wysłać do – Dostarczyć do” z użyciem numeru lokalizacyjnego EAN „Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy w zasięgu tych samych władz pocztowych „Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy z trzycyfrowym prefiksem kraju ISO 410 420 421 n13 an..20 n3+an..9 INFORMACJE W POSTACI TEKSTOWEJ (DOWOLNE) Nazwa i adres nadawcy Nazwa i adres odbiorcy Data dostawy Nazwa przewoźnika Względna liczba jednostek (*) Liczba jednostek w przesyłce Uwagi: (*) – 1 z 4, 2 z 4, itd. (**) – IZ jak w standardowych Identyfikatorach Zastosowania EAN (***) – format danych bez Identyfikatora Zastosowania

32 Przykład etykiety z segmentami dostawcy, odbiorcy i przewoźnika:

33 Informacje tekstowe Informacje w formie znaków czytelnych wzrokowo ( w postaci tekstu lub cyfr) ułatwiają przeprowadzenie operacji , w których nie skanuje się znaków kreskowych. Na etykiecie logistycznej EAN mogą pojawić się trzy rodzaje informacji w postaci tekstowej: - informacje w formacie dowolnym - interpretacja danych - interpretacja kodu kreskowego

34 Informacje w formacie dowolnym
Często istnieje potrzeba umieszczenia na etykiecie informacji , które nie mają odzwierciedlenia w kodzie kreskowym. Przykładem może byc nazwa i adres nadawcy i odbiorcy.W wielu sytuacjach dostawcy chcą umieścić dodatkowy tekst na etykiecie , np. znak firmowy.Wszystkie informacje tekstowe muszą być przedstawione czytelnie , a wysokość czcionki nie powinna być mniejsza niz 3 mm.

35 Interpretacja danych Interpretacja danych jest to cyfrowe lub literowe przedstawienie elementów danych odwzorowanych w postaci kodu kreskowego.Składa się z samych danych i ich oznaczeń , przy czym identyfikatory Zastosowań nie są przedstawione w tym miejscu. Czcionka powinna mieć wysokość przynajmniej 7 mm.

36 Oznaczenia danych Oznaczenia danych sa standardowo skróconym opisem pól danych przedstawionych w formie kodów kreskowych. Ułatwia ono ręczne wprowadzanie danych. Oznaczenia danych powinny być pisane w języku angielskim , co znajduje zastosowanie głównie w handlu międzynarodowym.Jeżeli towar jest przeznaczony na rynek wenętrzny , to można dodać również drugi jezyk. Oznaczenia te powinny mieć przynajmniej 7 mm wysokości.

37 Informacje tekstowe - rysunek

38 Wymiary etykiety logistycznej

39 Kody kreskowe - symbolika
Na etykietach logistycznych EAN należy stosować czytników powinni zostać poinstruowani, aby skanowali cały symbol przedstawiony na jednostce. Informacje istotne są wy­bierane przez oprogramowanie aplikacyjne, na podstawie identyfikatorów symboliki, oznaczających rodzaj odczytywanej symboliki, a dla EAN­128 - na podstawie Identyfikatorów Zastosowania. Liczbę i długość symboli EAN-128 moż­na zminimalizować, korzystając z możliwości ich łączenia. Kolejność elementów danych, przed­stawionych w kodzie kreskowym nie jest istotna dla ich interpretacji. Oznacza to, że oprogramowanie wybierze te IZ, które są w danym momencie istotne, ignorując pozostałe i decyduje o ich kolejności. Łączenie to nie dotyczy SSCC, który zawsze musi być wydrukowany oddzielnie. Jeżeli Identyfikator Zastosowania jest stosowany więcej niż jeden raz (np. kiedy naklejone są dwie etykiety), to muszą po nim następować te same informacje. Umieszczanie różnych danych po Identyfikatorze Zastosowania, który pojawia się na jednostce dwa razy, prowadzi do niejednoznacznej interpretacji danych.

40 Wielkość kodu kreskowego – współczynnik powiększenia
Zalecane jest stosowanie współczynnika powiększenia w zakresie od 50 % do 84 %. 50 % jest mi­nimalnym współczynnikiem powiększenia zalecanym dla SSCC, a 84 % jest dla niego współczynnikiem maksymalnym, stosowanym na etykiecie o maksymalnej szerokości (148 mm). Prawdopodobieństwo poprawnego skanowania zawsze rośnie, jeżeli wydrukuje się kod większy, niż wynika to z podanego zakresu współczynników powiększenia. Jeżeli jednak in­formacje, które mają znależć się na etykiecie nie zmieszczą się w przeznaczonym do tego miej­scu, to można zastosować mniejszy współczynnik powiększenia. Nigdy jednak nie powinien być on mniejszy niż 25%. Jakość drukowanego symbolu powinna być dokładnie sprawdzana, zwłaszcza przy mniejszych współczynnikach powiększenia. Przy współczynniku poniżej 50% symbol kodu trzeba skanować z mniejszej odległości. Jeżeli drukuje się więcej niż jeden symbol, to wszystkie muszą być przedstawione z tym samym współczynnikiem powiększenia. Jeżeli nanoszona jest druga etykieta, zaleca się wybranie współczynnika powiększenia zbliżonego do zastosowanego na pierwszej etykiecie.

41 Wysokość kodu kreskowego
Zalecana wysokość kodu kreskowego wynosi przynajmniej 27 mm, a dla SSCC co najmniej 32 mm. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca Może nie być możliwe umieszczenie kodu w zalecanej wysokości, ale w żadnym wypadku nie powinien być on niższy niż 13 mm.

42 Orientacja kodu kreskowego
Kody kreskowe na paletach powinny być zorientowane pionowo. Kreski jasne i ciemne powinny być prostopadłe do podstawy, na której stoi jednostka wysyłkowa. W każdym przypadku symbol SSCC powinien znajdować się w najniższej części etykiety.

43 Interpretacja kodu kreskowego
Interpretacja kodu kreskowego jest to przedstawienie w postaci znaków czytelnych wzrokowo, informacji odwzorowanych w kodzie kreskowym. Obejmuje ona Identyfikatory Zastosowania i zawartość danych, ale bez znaków specjalnych symbolu i cyfr kontrolnych symbolu (ale z cyframi kontrolnymi danych).Służy ona do celów kontrolnych lub jako pomoc w sytuacji, kiedy niemożliwy jest odczyt kodu kreskowego.Dla ułatwienia ręcznego wprowadzania danych i łatwego rozpoznawania IZ, wydziela się je, umieszczając je w nawiasach. Interpretacja kodów kreskowych musi być umieszczona bezpośrednio pod symbolem kodu i być łatwa do odczytu. Wysokość musi być możliwie zbliżona do 3 mm.

44 Format i lokalizacja etykiety
Struktura etykiety Wielkość etykiety Wskazówki dotyczące lokalizacji etykiety

45 Struktura etykiety Etykiety logistyczne EAN podzielone są na trzy części. Część górna etykiety zawiera informacje w formacie dowolnym. W części środkowej mieszczą się informacje tekstowe i interpretacja kodów kreskowych w postaci znaków czytelnych wzrokowo. Najniższa część zawiera kody kreskowe i ic interpretacje. Wielkość poszczególnych części nie jest określona standardem. Pozostaje ona w gestii strony nanoszącej etykietę i zależy od ilości informacji, które mają być umieszczone w każdej części.Zaleca sie oddzielić każdą część etykiety ciągłą poziomą linią. Jeżeli jednak jest to uzasadnione oszczędnością miejsca na etykiecie, dopuszcza się również inny układ, pod warunkiem zachowania na niej przejrzystości danych. Ramka została przedstawiona dla zapewnienia czytelnikowi rysunku i nie jest obowiązkowa.

46 Wielkość etykiety Całkowitą fizyczną wielkość etykiety określa strona opracowująca tę etykietę, uwzględniając wytyczne EAN oraz dane wymagane we wszystkich segmentach. Czynniki wpływające na wielkość etykiety to: liczba danych, które mają być na niej umieszczone, zawartość i powiększenie kodów kreskowych oraz wielkość jednostki logistycznej, na której się ma znaleźć etykieta. Dla większości zastosowań powinien wystarczyć standardowy wymiar A6 (105 mm x 148 mm). Odchylenia od tej wielkości zazwyczaj wynikają z ilości przedstawionych danych lub rozmiarów samej jednostki logistycznej. Pomocna dla użytkowników może być wskazówka, aby szerokość etykiety była stała i wynosiła 105 mm, natomiast wysokość uzależniona jest od ilości danych.

47 Wskazówki dotyczące lokalizacji etykiety
W sytuacji idealnej etykieta powinna być umieszczona na wszystkich czterech pionowych bokach palety. Jeżeli jest to niemożliwe lub niecelowe należy je umieścić na dwóch bokach sąsiednich; jedna na krótszym boku druga na przyległym dłuższym.

48 Wskazówki dotyczące lokalizacji etykiety - zobrazowanie

49 Jednostki logistyczne o wysokości mniejszej niż 1 metr
Jeżeli etykiety logistyczne EAN nanoszone sa na kartony lub inne jednostki niższe niz 1 metr , to dolna krawędź symbolu SSCC powinna znajdować się na wysokości 32 mm od dolnej krawędzi jednostki i w odległości 19 mm od krawędzi pionowej. Jeżeli jednostka jest oznaczona symbolem EAN-13 , ITF lub EAN , kodującym numer identyfikacyjny towaru , to etykieta logistyczna EAN powinna być umieszczona tak , aby nie zasłaniać istniejącego już symbolu kodu. Preferowane jest naniesienie jej z boku istniejącego symbolu , aby zachować ich poziome rozmieszczenie.

50 Jednostki logistyczne o wysokości większej niż 1 metr
Na paletach lub innych jednostkach wyższych niż 1 metr , etykieta powinna być umieszczona na wysokości od 400 mm do 800 mm od powierzchni na której stoi paleta i nie bliżej niż 50 mm od boku pionowego.

51 Przykładowa etykieta logistyczna:

52 Koniec Dziękujemy za uwagę. Mamy nadzieję, że przybliżyliśmy znaczenie i istotę etykiety logistycznej. Autorzy prezentacji: Krzysztof Radziemski (logistyka grupa 15 nr indeksu 60808), Adam Ossowski (logistyka grupa 14 nr indeksu 70116), Artur Michocki (logistyka grupa 14 nr indeksu 60712).