DR KRZYSZTOF JONAS Rachunkowość. Podstawowe problemy wyceny aktywów i pasywów. 2.

Prezentacja na temat: "DR KRZYSZTOF JONAS Rachunkowość. Podstawowe problemy wyceny aktywów i pasywów. 2."— Zapis prezentacji:

1 DR KRZYSZTOF JONAS Rachunkowość

2 Podstawowe problemy wyceny aktywów i pasywów. 2

3 Wycena. Jest to proces zmierzający do ustalenia kwot pieniężnych w jakich składniki sprawozdania mają zostać ujęte i wykazane. Stosuje się: - cena nabycia - koszt wytworzenia - wartość godziwa 3

4 Wycena. Cena nabycia to: Cena zakupu pomniejszona o wszelkie zmniejszenia (opusty, rabaty, bonifikaty) a powiększona o cło i inne bezzwrotne podatki oraz Koszty bezpośrednio związane z zakupem, (transport, ubezpieczenie, załadunek, rozładunek, a w stosunku do środków trwałych jeszcze - instalacja, montaż, rozruch itp..) 4

5 Wycena. Koszt wytworzenia to: Wartość w cenie nabycia składników majątku zużytych do wytworzenia danego składnika aktywów (wyrobu gotowego, środka trwałego) i wykorzystanych usług obcych oraz kosztów wynagrodzeń i innych kosztów związanych z tym procesem. 5

6 Wycena. Wartość godziwa. Kwota za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony a zobowiązanie uregulowane Na warunkach transakcji rynkowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi Niepowiązanymi ze sobą stronami. 6

7 Środki trwałe. Środki trwałe to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne i zdatne do użytku i przeznaczone do użytku jednostki lub oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu lub podobnej. Wycena środków trwałych. Początkowa: - cena nabycia - koszt wytworzenia - wartość godziwa 7

8 Środki trwałe. Klasyfikacja: 1. Grunty 2. Budynki 3. Budowle 4. Maszyny, aparaty i urządzenia 5. Środki transportu 6. Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie 7. Inwentarz żywy 8

9 Środki trwałe. W trakcie działalności środki trwałe zmieniają wartość na skutek: - wystąpienia trwałej utraty wartości - wystąpienia zużycia (amortyzacja) + ulepszenia środka trwałego + aktualizacji wartości 9

10 Środki trwałe. Trwała utrata wartości. Oznacza zmniejszenie (utratę) oczekiwanych korzyści związanych z dalszym wykorzystywaniem tego środka trwałego. Występuje w razie: - przeznaczenia obiektu do likwidacji - wycofania z użytkowania na skutek nieprzydatności - wystąpienia niekorzystnych zmian w zakresie wykorzystania obiektu 10

11 Środki trwałe. Amortyzacja. Wynika z faktu eksploatacji środka trwałego w trakcie działalności. Stanowi kosztowy wyraz zużycia środka trwałego. Wyraża utratę wartości na skutek eksploatacji. Amortyzację rozpoczyna się od momentu przyjęcia środka trwałego do używania. Amortyzację kończy się nie później niż z chwilą zrównania odpisów amortyzacyjnych z wartością środka trwałego. 11

12 Środki trwałe. Metody amortyzacji. - metody czasowe: liniowa, degresywno liniowa, degresywna - metody naturalne - metody specjalne: jednorazowa, grupowa, sezonowa 12

13 Środki trwałe. Metody, okres i stawki amortyzacji tworzą tzw. plan amortyzacji dla każdego środka trwałego. Ewidencja środków trwałych obejmuje: - Karty środków trwałych – zawierają informacje szczegółowe o każdym środku trwałym - Księgę inwentarzową – lista użytkowanych środków trwałych wraz miejscem użytkowania i osobą odpowiedzialną za stan środka trwałego - Tabela amortyzacyjna – naliczenie amortyzacji z podziałem na poszczególne miesiące i lata użytkowania 13

14 Środki trwałe. Ulepszenie środka trwałego. Oznacza przebudowę, rozbudowę, modernizację środka trwałego poprawiające jego użyteczność. Poniesione koszty ulepszenia własnego środka trwałego powiększają wartość środka trwałego. Wyjątek. Ulepszenie dokonywane w obcym środku trwałym stanowi odrębny obiekt inwentarzowy. 14

15 Środki trwałe. Aktualizacja wartości. Środki trwałe mogą również być wyceniane wg wartości przeszacowanej pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne. Częstotliwość dokonywania przeszacowań zależy od intensywności zmian wartości godziwej środka trwałego. Jeżeli wystąpią istotne zmiany między wartością godziwą a wartością bilansową należy dokonać przeszacowania. 15

16 Zapasy. Do rzeczowych aktywów obrotowych zalicza się: - materiały – przedmioty pracy nabyte w celu zużycia na potrzeby własne - półprodukty i produkty w toku – produkty pracy będące w trakcie procesu produkcyjnego - produkty gotowe – wytworzone lub przetworzone produkty pracy zdatne do sprzedaży - towary – rzeczowe składniki majątku nabyte w celu odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym 16

17 Zapasy. Wycena i ewidencja „ruchu” zapasów odbywa się: - w rzeczywistych cenach ewidencyjnych - w stałych (planowanych) cenach ewidencyjnych W przypadku cen rzeczywistych wartość rozchodu (wydania) zapasów ustala się wg metod: - FIFO - LIFO - WA - SI 17

18 Zapasy. Podstawą ewidencji zapasów są dowody księgowe FaVat, Wz, Pz, Pw, Zw, Mm. Przypadkami szczególnymi w ewidencji są: - dostawy niefakturowane - zapasy w drodze 18

19 Środki pieniężne Do aktywów pieniężnych zalicza się: - krajowe środki pieniężne: waluta krajowa, weksle, czeki, akredytywa, polecenie wypłaty - zagraniczne środki pieniężne: waluty obce, weksle, czeki, akredytywa, polecenie wypłaty - odsetki naliczone lecz nieotrzymane od aktywów finansowych utrzymywanych w celach handlowych 19

20 Środki pieniężne. Dla potrzeb ewidencyjnych i sprawozdawczych wyróżnia się: - środki pieniężne w kasie - środki pieniężne na rachunkach bankowych o okresie zapadalności do 12 miesięcy - inne środki pieniężne (czeki i weksle obce) - inne aktywa pieniężne (odsetki naliczone) Wycena aktywów pieniężnych prowadzona jest w wartościach nominalnych. 20

21 Środki pieniężne Szczególnym rodzajem są środki pieniężne w drodze. Istnienie tej kategorii jest związane z określoną procedurą bankową obrotu środkami pieniężnymi. Inaczej określając są to środki pieniężne o ograniczonym dostępie (ograniczonej możliwości dysponowania). Środki pieniężne znajdują się (dokumentacyjnie): - między kasą a rachunkiem bankowym - między rachunkami bankowymi tego samego podmiotu 21

22 Środki pieniężne. Posiadanie walut obcych wiąże się z obowiązkiem ich wyceny: - w ciągu roku – średni kurs NBP z dnia operacji - rozchód waluty – FIFO, LIFO, WA Aktualizacja wartości walut obcych wiąże się z ewidencją różnic kursowych: - Dodatnich – wzrost wartości walut - Ujemnych – spadek wartości walut 22