Pierwszy Prezydent II Rzeczpospolitej Polski.  Urodził się 17 marca 1865r. w Telszach na Żmudzi w polskiej rodzinie szlacheckiej o tradycjach powstańczych.

Prezentacja na temat: "Pierwszy Prezydent II Rzeczpospolitej Polski.  Urodził się 17 marca 1865r. w Telszach na Żmudzi w polskiej rodzinie szlacheckiej o tradycjach powstańczych."— Zapis prezentacji:

1 Pierwszy Prezydent II Rzeczpospolitej Polski

2

3  Urodził się 17 marca 1865r. w Telszach na Żmudzi w polskiej rodzinie szlacheckiej o tradycjach powstańczych (Jego ojciec walczył w Powstaniu Styczniowym) i w tym duchu był wychowywany. Telsze obecnie

4  Dzieciństwo spędził w rodzinnej wsi Brewiki.  Wobec braku polskich szkół w rusyfikowanym kraju, ukończył gimnazjum niemieckie w Lipawie na Łotwie.

5  Podjął studia na wydziale fizyczno-matematycznym uniwersytetu w Petersburgu. Niestety podczas studiów zachorował na gruźlicę. Wiosną 1886 roku wyjechał na kurację do Szwajcarii.  Powróciwszy do zdrowia od 1887 roku kontynuował studia na wydziale inżynieryjno- budowlanym na politechnice w Zurychu. Politechnika w Zurychu

6  W roku 1891 uzyskał dyplom inżyniera  Mając zamknięty powrót go kraju przez władzę rosyjskie za styczność z kołami emigrancko- rewolucyjnemi pozostał w Szwajcarii. Zajmował się projektowaniem linii kolejowych.A później budownictwem wodnym (elektrownie). W roku 1919 wykładał jako profesor Naruti (był też dziekanem wydziału inżynierii).

7  Stał się jednym z pionierów elektryfikacji Szwajcarii przez wykorzystanie siły wodnej

8  Jego główne dzieło, elektrownia wodna Muehleberg na rzece Aar w pobliżu Berna, to - jak pisał jeden ze szwajcarskich ekspertów - "trwały pomnik, który każe żyć wiecznie w naszych kołach wdzięcznemu wspomnieniu o nim, jako znakomitym inżynierze i organizatorze".  Jego prace naukowe oraz realizacje spowodowały, że został uznany za jednego z najwybitniejszych europejskich twórców elektrowni wodnych i świetnego znawcę zagadnień geologicznych. W 1915 roku został przewodniczącym międzynarodowej komisji regulacji Renu.

9 W czasie I wojny światowej Narutowicz zajmował się działalnością na rzecz Polaków:  Utworzył Polski Komitet Pomocy Ofiarom Wojennym  Był też prezesem Polskiego Komitetu Społecznemu w Zurychu  Zajmował się pracą naukową m.in. redagował polską encyklopedię.

10  Gabriel Narutowicz powrócił do kraju w 1920r.  Został ministrem robót publicznych  Przyczynił się do odbudowy szkół, poprawy i rozbudowy dróg i mostów

11  Kierował budową zbiornika powodziowego i elektrowni wodnej na Sole i siłowni wodnej w Gródku Pomorskim. Zapora w Porąbce - z roku 1936, współautorem projektu był Gabriel Narutowicz

12  W 1922r. był delegatem Polski na konferencji w Genui, a od czerwca objął tekę ministra spraw zagranicznych

13 Urzędował po Józefie Piłsudzkim od 11 grudnia do 16 grudnia 1922. Czyli bardzo krótko bo zaledwie 5 dni. A swoje obowiązki tak naprawdę pełnił tylko 30 godzin.

14  Ostatecznie został zaprzysiężony11 grudnia 1922 roku  Gabriel Narutowicz po złożeniu przysięgi na urząd Prezydenta

15

16 Plan zajęć prezydenta Narutowicza:  11:30 – wizyta u kardynała Aleksandra Kakowskiego;  12:00 – otwarcie salonu sztuki w Zachęcie ;  12:30 – wysłuchanie relacji Tadeusza Gustawa Jackowskiego, bliskiego współpracownika Narutowicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych, ze spotkania z Leonem Plucińskim – Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku w sprawie propozycji misji tworzenia rządu.  13:30 – spotkanie z Kapitułą Orderu Orła Białego.  W godzinach wieczornych rozmowy prezydenta z kandydatami na ministrów w nowym rządzie

17  W momencie, gdy prezydent Gabriel Narutowicz zatrzymał się przed obrazem Teodora Ziomka Szron rozległy się trzy szybko po sobie następujące wystrzały z rewolweru Nastąpiło ogromne zamieszanie wśród zgromadzonej publiczności.

18  Eligiusz Niewiadomski został pochwycony przez wiceprezesa Zachęty, malarza Edwarda Okunia i jednego z adiutantów prezydenta  Bez oporu dał się rozbroić dał się w spokoju rozbroić powiedział: Nie będę więcej strzelać!

19

20 Julian Tuwim Pogrzeb prezydenta Narutowicza, 1922. Zimny, sztywny, zakryty chorągwią i kirem, Jedzie Prezydent Martwy a wielki stokrotnie. Nie odwracając oczu! Stać i patrzeć, zbiry! Tak! Za karki was trzeba trzymać przy tym oknie! Przez serce swe na wylot pogrzebem przeszyta, Jak Jego pierś kulami, niech widzi stolica Twarze wasze, zbrodniarze – i niech was przywita Strasznym krzykiem milczenia żałobna ulica.

21  Gabriel Narutowicz pochowany został w podziemiach Bazyliki archikatedralnej św. Jana Chrzciciela Warszawskiej. Po obu stronach sarkofagu znajdują się tablice ku czci pozostałych prezydentów okresu międzywojennego.

22  Po śmierci powołany został Komitet Uczczenia Pamięci Pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej śp. Gabriela Narutowicza Szkatułka zawierająca książkę z życiorysem Gabriela Narutowicza oraz dokument Komitetu Uczczenia Pamięci

23  Imieniem Narutowicza nazwano w Polsce wiele ulic i placów, a także niektórych obiektów publicznych (m.in. Szkoła Podstawowa nr 1 w Grójcu, Liceum Ogólnokształcące w Łodzi, Szpital Miejski w Krakowie) oraz jedno z audytoriów na Politechnice Warszawskiej

24  Odsłonięto też kilka jego popiersi i tablic pamiątkowych (m.in. w Sejmie i w domu akademickim przy pl. Narutowicza w Warszawie, w Bielsku oraz na politechnice w Zurychu

25  wydano również okolicznościowe znaczki pocztowe i monety

26  Zabójstwo Narutowicza zostało przedstawione w polskim filmie fabularnym Śmierć prezydenta z 1977 w reżyserii Jerzego Kawalerowicza oraz w Marszałku Piłsudskim, który reżyserował Andrzej Trzos-Rastawiecki.  Julian Tuwim napisał wiersz pt. Pogrzeb prezydenta Narutowicza.

27  W 80. rocznicę śmierci Narutowicza, w 2002 roku. ustanowiono także Medal im. Narutowicza dla zasłużonych dla techniki. Wykonała go Mennica Polska SA wg projektu Antoniego Kwiatkowskiego. Medal ma średnicę 60 mm i jest wykonany ze srebrzonego i oksydowanego tombaku.

28 „Padł, zanim przystąpił do realizowania zamierzeń. To, co miało być programem jego działalności stało się jego testamentem...” Marszałek Maciej Rataj 21.12.1922

29  Wykonano  Piotr Żywolewski IIa