Bazy w technologii maszyn Dr inż. Jan BERKAN - pok. ST 319

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
T46 Układy sił w połączeniach gwintowanych. Samohamowność gwintu
Advertisements

Wykład Opis ruchu planet
PROP 2 ( 7 wykład) Tok projektowania proces technologicznego
PPTOK Tok projektowania procesu technologicznego
PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem
Instytut Technik Wytwarzania pok. ST 319
Dr inż. Jan BERKAN pok. ST PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Koszty własne wytwarzania Dr.
Teoria maszyn i części maszyn
PROJEKTOWANIE PROCESÓW TECHNOLOGICZNYCH
PROJEKTOWANIE PROCESÓW TECHNOLOGICZNYCH
PROJEKTOWANIE PROCESÓW TECHNOLOGICZNYCH
Dr inż. Jan BERKAN pok. ST PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Błędy obróbki Dr inż. Jan BERKAN.
Analiza tolerancji w technologii maszyn
Dr inż. Jan BERKAN pok. ST PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Dokładność obróbki – błędy.
Dr inż. Jan Berkan, pok. ST PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Uchwyty obróbkowe Dr inż.
PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Oznaczenia elementów ustalających, oporowych i mocujących według: PN – 83 /
PPTOK ( 4 wykład) Bazowanie w technologii maszyn
Półfabrykaty, naddatki na obróbkę
PROP 2 ( 6 wykład ) Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego Oznaczenia elementów ustalających, oporowych i mocujących według:
Wybór baz obróbkowych Przykłady bazowania Typowe sposoby ustalenia
PROP 2 (6 wykład) Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego Zasady wyboru baz obróbkowych Przykłady bazowania Typowe sposoby ustalenia.
Dane wyjściowe do projektowania
PROP 2 Technologia części typu tuleja
Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego – PROP 2
Połączenia kołkowe i sworzniowe
Obróbka Skrawaniem.
Frezarka CNC Łukasz Kuśmierczyk Emil Duro.
Podstawowe pojęcia i definicje.
KINEMATYKA MANIPULATORÓW I ROBOTÓW
T43 Montaż – sposoby, dokumentacja technologiczna i organizacja
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
Inżynieria Produkcji Wprowadzenie do CNC Opracował dr inż. Tomasz Dyl
„Moment Siły Względem Punktu”
BUDOWA ZADANIA EGZAMINACYJNEGO EGZAMINU POTWIERDZAJĄCEGO KWALIFIKACJE ZAWODOWE W ZAWODZIE TECHNIK MECHANIK.
Proces produkcyjny CKP Zamość.
Konfiguracja sond i trzpieni pomiarowych
TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA ROBÓT BUDOWLANYCH
PODSTAWOWE WŁASNOŚCI PRZESTRZENI
Opracowała: Iwona Kowalik
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
PROJEKTOWANIE PROCESÓW TECHNOLOGICZNYCH
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Układy sił.
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Projektowanie Inżynierskie
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Dynamika ruchu płaskiego
Strategia pomiaru.
Algorytm znajdowania Największego Wspólnego Dzielnika.
Długość cyklu produkcyjnego
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Dynamika ruchu obrotowego
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych
OBRÓBKA SKRAWANIEM Opracował dr inż. Tomasz Dyl
OBRÓBKA SKRAWANIEM Opracował dr inż. Tomasz Dyl
Obróbka Ścierna Opracował dr inż. Tomasz Dyl
OBRÓBKA SKRAWANIEM Opracował dr inż. Tomasz Dyl
Gładkościowa obróbka ścierna Opracował dr inż. Tomasz Dyl
OBRÓBKA SKRAWANIEM Opracował dr inż. Tomasz Dyl
Dynamika bryły sztywnej
Proces produkcyjny i technologiczny
Tokarki, frezarki, wycinarki
Wówczas równanie to jest słuszne w granicy, gdy - toru krzywoliniowego nie można dokładnie rozłożyć na skończoną liczbę odcinków prostoliniowych. Praca.
Zarządzanie produkcją - ćwiczenia
Opis procesu technologicznego dla części FAN COVER
SZLIFOWANIE POWIERZCHNI ŚRUBOWYCH
Toczenie i tokarki. Tokarką nazywa się obrabiarkę do wykonywania (toczenia) powierzchni obrotowych. Poza toczeniem na tokarce można wykonywać następujące.
Dr inż. Jan Berkan, pok. ST PPTOK Projektowanie Procesów Technologicznych Obróbki Skrawaniem Uchwyty obróbkowe Dr inż.
Geometryczna specyfikacja wyrobów (GPS) – wybrane zagadnienia
TECHNOLOGIA ROBÓT BUDOWLANYCH
Zapis prezentacji:

Bazy w technologii maszyn Dr inż. Jan BERKAN - pok. ST 319 PROP 2 (wykład 4) Bazy w technologii maszyn W każdej operacji i zabiegu przedmiot pracy powinien zajmować ściśle określone i jednoznaczne położenie. Zagadnieniami tymi zajmuje się w technologii teoria bazowania. Dr inż. Jan BERKAN - pok. ST 319 www.cim.pw.edu.pl/jberkan

Definicje podstawowe wg PN – 83/M- 01250 Baza – powierzchnia, linia lub punkt przedmiotu pracy, względem których położenie rozpatrywanego innego punktu, linii lub powierzchni jest określone w sposób bezpośredni Bazowanie – nadanie przedmiotowi pracy określonego położenia wymaganego dla wykonania operacji technologicznej poprzez odebranie koniecznej liczby stopni swobody Zamocowanie – przyłożenie sił i momentów sił do przedmiotu pracy dla zapewnienia stałości (niezmienności) jego położenia podczas wykonywania danej operacji technologicznej

Definicje podstawowe wg PN – 83/M- 01250 Ustalenie – bazowanie polegające na zetknięciu baz stykowych przedmiotu pracy z odpowiednimi elementami uchwytu lub obrabiarki (elementami ustalającymi) Ustawienie – odebranie przedmiotowi pracy wszystkich stopni swobody. Ustawienie obejmuje ustalenie przedmiotu pracy oraz zetknięcie go z elementami oporowymi uchwytu

6 stopni swobody bryły sztywnej (3 obroty, 3 przesuwy) Z C B A Y X

Ile stopni swobody należy odebrać ? Powierzchnia obrabiana H – T H 3 s s

Ile stopni swobody należy odebrać ? Powierzchnie obrabiane a – T a H – T H 5 s s

Ile stopni swobody należy odebrać ? Obrabiany otwór b – T b a - Ta 6 s s

Ile stopni swobody należy odebrać ? Obróbka rowka frezem palcowym

KOŁEK USTALAJĄCY PŁASZCZYZNA USTALAJĄCA KOŁEK ŚCIĘTY USTALA- JĄCY KĄTOWO

FREZ PAL-COWY ZAMOCOWANIE ŁAPAMI DOCISKOWYMI

Podział baz wg PN-83/M-01250 Bazy Konstrukcyjne Produkcyjne Właściwe Zastępcze Technologiczne Kontrolne Montażowe Obróbkowe Stykowe Nastawcze Sprzężone główne pomocnicze

BAZY WŁAŚCIWE I ZASTĘPCZE Baza właściwa – baza produkcyjna pokrywająca się z bazą konstrukcyjną Baza zastępcza – baza produkcyjna nie pokrywająca się z bazą konstrukcyjną

Istnieją trzy rodzaje baz obróbkowych: BAZY OBRÓBKOWE Baza obróbkowa - baza technologiczna przyjęta w procesie obróbki przedmiotu pracy w celu określenia w tym przedmiocie położenia obrabianej powierzchni lub określenia położenia jakiegoś punktu lub linii przy wykonywaniu powierzchni, która sama lub wspólnie z innymi powierzchniami tego przedmiotu wyznacza ten punkt albo linię. Istnieją trzy rodzaje baz obróbkowych: stykowe sprzężone nastawcze

BAZY STYKOWE Baza stykowa – baza obróbkowa, która styka się z odpowiednimi elementami obrabiarki, uchwytu lub narzędzia Baza stykowa główna – baza stykowa, która przy ustalaniu kolejnych przedmiotów pracy nie zmienia swego położenia w kierunku ważnym dla wyniku obróbki Baza stykowa pomocnicza – baza stykowa, która przy ustalaniu kolejnych przedmiotów pracy zmienia swoje położenie w kierunku ważnym dla wyniku obróbki

USTALENIE I ZAMOCOWANIE - BAZA OBRÓBKOWA STYKOWA Powierzchnia obrabiana „A” Element oporowy (podpora) 2,5 Zamo- cowanie Przedmiot obrabiany H - T H Powierzchnia oporowa 3 Baza obróbkowa główna stykowa dla pow. „A” Trzy podpory stałe ( płaszczyzna )

Baza obróbkowa główna i pomocnicza ε = 2 (H - A) tg α a max Błąd ustalenia ε Nastawienie narzędzia - const od elementów ustalających Pow. A a min 2 Pow. B ε = 2 (H - A) tg α 2α H A a – T a Błąd ustalenia ε ma wpływ na wymiar a – Ta . Błąd ustalenia dla wymiaru h – T h jest równy 0, bo wymiar jest wystawiony od bazy głównej h - T h 3 Baza pomocnicza dla pow. A Baza obróbkowa główna dla pow. A i B

BAZA OBRÓBKOWA SPRZĘŻONA Baza sprzężona – baza obróbkowa, gdy przy tym samym położeniu przedmiotu obrabianego względem odpowiednich elementów obrabiarki lub uchwytu wykonuje się zarówno tę bazę, jak i rozpatrywaną powierzchnię tak, żeby ich wzajemne położenie zależne było jedynie od położenia wykonujących je narzędzi

BAZA OBRÓBKOWA SPRZĘŻONA Gdzie jeszcze wystąpi baza sprzężona ? dla pow. B a – T a b + T b A C Baza stykowa dla pow. C B h - T h 2 H – T H Zespół powierzchni obrabianych (zespołem frezów) 2,5 3 Baza stykowa dla powierzchni A Gdzie jeszcze wystąpi baza sprzężona ?

OBRÓBKA ROWKA Z ZASTOSOWANIEM BAZ STYKOWYCH W DWÓCH OPERACJACH a – T a Op. 10 Op. 20 b + T b H – T H B h + T h 2 3 X x 2X 1 Baza obróbkowa stykowa dla pow. B 3 h + T h = H – T H - X x 2x 1 zazwyczaj T H jest większa od T h , więc T x wypada ujemna. Co zrobić ? Trzeba zawęzić T H tak, aby spełniona była zależność: T h = T H + T x , czyli T H musi być mniejsza od T h ! Trzeba więc wykonać wymiar H z dużo większą dokładnością niż uprzednio założono !

INNY PRZYKŁAD BAZY SPRZĘŻONEJ jednoczesna obróbka zespołu otworów Baza stykowa dla otworu 1 Baza sprzężona dla otworu 2 A B Zamocowanie 1 2 C Baza stykowa dla otworów 1 i 2

BAZA OBRÓBKOWA NASTAWCZA Baza obróbkowa nastawcza – baza, której położenie nastawia się (ustawia się) względem odpowiednich elementów obrabiarki, uchwytu lub narzędzia, aby uzyskać prawidłowe położenie przedmiotu do obróbki.

BAZA OBRÓBKOWA NASTAWCZA Czujnik zegarowy Baza obróbkowa nastawcza q - naddatek H – T H 2 Podpora regulowana Dwie podpory stałe

INNY PRZYKŁAD BAZY NASTAWCZEJ obróbka otworów w produkcji jednostkowej Baza obróbkowa nastawcza A B C Podpora regulowana

Bazy produkcyjne kontrolne Wymiar sprawdzany – trudny do zmierzenia A a1a2 Wymiar mierzony X x1x2 B b1b2 B b1b2= A a1a2 - X x1x2 A a1a2 - wymiar stały Trzpień kontrolny Schemat sprawdzania wymiaru w sposób pośredni

Błędy ustalenia wałka na płaszczyźnie Pow. obrabiana a2 – Ta2 D – T D a 3 – T a3 a 1 - Ta1 ε a 1 = 0 ε a 2 = T D ε a 3 = TD / 2 Przy danym sposobie ustalenia w zależności od wymiaru obróbkowego wartość błędu ustalenia jest różna. Należy dążyć do ustalenia, przy którym błąd ustalenia jest zerowy

Błąd ustalenia wałka na pryzmie D max D min ε = 0 O  - błąd ustalenia O 1 Położenie osi wałka zmienia się w zależności od jego średnicy D wykonanej w ramach tolerancji T D PRYZMA ε = T D / 2 sin α / 2 α – kąt rozwarcia pryzmy

Błąd ustalenia tulei na trzpieniu tokarskim D A D A D B D B q b q b A min A max Tuleja Nóż O1 O1 O O L max Nóż L max Trzpień Const Const ε b = A max - A min = L max