Jan Paweł II

Dzieciństwo i Młodość Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Ród Wojtyłów wywodzi się z Czańca koło Kęt i Lipnika (obecnie dzielnica Bielska-Białej. Ród Kaczorowskich pochodzi z Michałowa k. Szczebrzeszyna. Karol Wojtyła ochrzczony został dnia 20 czerwca 1920 roku. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach.

Biskup Karol Wojtyła W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskupi Franciszek Jop i Bolesław Kominek. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych. 30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 został nominowany na kardynałem. 29 czerwca 1967 roku otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie. Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 18:44.

Jan Paweł II - wybór na Papieża 16 października 1978 roku, pierwszy raz od 1523 roku, głową Kościoła katolickiego i biskupem Rzymu został ktoś spoza Włoch. Kardynał Karol Wojtyła, nie był, wbrew temu co się powszechnie przyjmuje, postacią znikąd. Podczas poprzedniego, sierpniowego konklawe - gdy Papieżem został Jan Paweł I - otrzymał dziewięć głosów.

Pielgrzymki do Polski 1. Pierwsza pielgrzymka - 02.06.1979 - 10.06.1979 2. Druga pielgrzymka - 16.06.1983 - 22.06.1983 3. Trzecia pielgrzymka - 08.06.1987 - 14.06.1987 4. Czwarta pielgrzymka - podzielona etapami 5. Piąta pielgrzymka - 22.05.1995 (jednodniowa) 6. Szósta pielgrzymka - 31.05.1997 - 10.06.1997 7. Siódma pielgrzymka - 05.06.1999 - 17.06.1999 8. Ósma pielgrzymka - 16.08.2002 - 19.08.2002

Pielgrzymki do Świata Oto Kraje które odwiedzał Jan Paweł II : Albania Angola Argentyna Australia Austria Chile Chorwacja Curacao Czad Czechosłowacja Czechy Dania Dominikana Egipt Ekwador Estonia Fidżi Filipiny Finlandia Francja Gabon Gambia Ghana Grecja Gwatemala Gwinea - Bissan Gwinea Równikowa Haiti Hiszpania Holandia Honduras Indie Indonezja Irlandia Islandia Izrael Jamajka Japonia Kamerun Kenia Kolumbia Kanada Kongo Korea Południowa Kostaryka Lesotho Liban Lichtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Madagaskar Malawi Mali Malta Maroko Mauritius Meksyk Nigeria Nikaragua Norwegia Nowa Zelandia Pakistan Palestyna Panama Papua - Nowa Gwinea Paragwaj Peru POLSKA Portugalia Puerto Rico Republika Dominikańska Republika Południowej Afryki Republika Środkowo Afrykańska Reunion RFN Rumunia Rwanda Saint Lucia Salwador San marino Senegal Seszele Singapur Słowacja Słowenia Sri Lanka Suazi Sudan Szwajcaria Szwecja Tajlandia Tanzania Togo Trynidad i Tabago Tunezja Turcja Uganda Urugwaj USA USA - Alaska USA – ONZ Wenezuela Węgry Wielka Brytania Włochy Wybrzeże Kości Słoniowej Wyspa Książęca Wyspy Bahama Wyspy Salomona Wyspy św. Łucji Wyspy św. Tomasza Wyspy Zielonego Przylądka Zair Zambia Ziemia Święta Zimbabwe.

Papież Młodych Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 roku, który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego zlotu, organizowanego w różnych miejscach na świecie (w Polsce w Częstochowie w 1991 roku).

Zamach Dnia 13 maja 1981 roku o piątej po południu na placu św. Piotra Papież jak zwykle jechał swoim białym jeepem i ściskał wyciągnięte do niego ze wszystkich stron dłonie. Właśnie oddał rodzicom dziewczynkę, którą podali mu do samochodu. Była prawie dokładnie ta pora dnia, co wtedy, gdy Karol Wojtyła został wybrany papieżem. Nagle usłyszano dwa strzały, gołębie wzbiły się w powietrze i zapadła przerażająca cisza. Tłumy zobaczyły jak samochód zawraca, a ks. Stanisław Dziwisz podtrzymuje bezwładnego Papieża. Twarz Ojca Świętego była kredowobiała, spokojna, na ustach wykwitł nikły uśmiech. Dopiero po chwili na placu rozległy się krzyki i szloch.

Choroba Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. Jego długoletnie zmagania z chorobą i starością osobistym przykładem głoszonych na ten temat poglądów, w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia i odnosił je do męki Chrystusa. 13 maja 1992 papież ustanowił nawet światowy dzień chorego.

„Powrócił do domu Ojca…”         2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7.30 rano papież, zaczął tracić przytomność, a późnym porankiem przyjął jeszcze watykańskiego sekretarza stanu kardynała Angelo Sodano. Później tego samego dnia doszło do gwałtownego wzrostu temperatury. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". O godzinie 19 wszedł w stan śpiączki, a monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. Osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II o godzinie 21.37, ale elektrokardiogram wyłączono dopiero po 20 minutach od tej chwili. 7 kwietnia 2005 został opublikowany testament Jana Pawła II.

Pogrzeb Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przez kolegium kardynalskie i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger .Uczestniczyło w niej na placu św. Piotra ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem santo subito ("święty natychmiast"), przy pomocy których postulowali uznanie Jana Pawła II świętym "z woli ludu" i niezwłocznie. W całym Rzymie przed ekranami rozstawionymi w wielu miejscach miasta zgromadziło się 5 mln ludzi, w tym ok. 1,5 mln Polaków.

Testament Testament Jana Pawła II - dokument napisany przez papieża Jana Pawła II i zapieczętowany papieską pieczęcią, który odpowiada ostatniej woli ludzi świeckich. Testament ten wzorowany był na testamencie papieża Pawła VI. Pierwszy wpis w testamencie jest datowany na 6 marca 1979, a ostatni na 18 marca 2000 roku. Poszczególne wpisy powstawały w czasie papieskich rekolekcji. Dokument jest napisany po polsku i zawiera między innymi polecenia dotyczące jego pochówku oraz prywatnych zapisków. Wykonawcą ostatniej woli Jana Pawła II ma być jego wieloletni osobisty sekretarz, abp Stanisław Dziwisz. Testament odczytali kolegium kardynałów po śmierci Jana Pawła II kamerling Eduardo Martínez Somalo i kardynał Joseph Ratzinger (późniejszy papież). Został opublikowany po polsku i po włosku 7 kwietnia 2005. W pierwotnym tłumaczeniu włoskim zabrakło jednozdaniowej informacji o pochówku papieża, prawdopodobnie było to niedopatrzenie ze strony tłumacza.