Zderzenia Ciężkich Jonów’ 2002/2003 Podstawowe sygnały przejścia fazowego cząstki z kwarkami powabnymi, leptony, rezonanse... Tomasz Liwiński, Jan Pluta 1 .04. 2003

(Zderzenia relatywistycznych ciężkich jonów) = (wycieczka do stanu plazmy kwarkowo-gluonowej) Powrót do domu i pamiątki z wycieczki: Nie ma jednoznacznych dowodów przejścia fazowego

Space-time Evolution of System at RHIC K e g m Space (z) Time Au r, w, f etc.. jet Hadronization (Freeze-out) + Expansion Mixed phase QGP phase Thermalization Pre-equilibrium Hadrons reflect the bulk property of created system and its evolution!

Sygnały (pamiątki ) leptonowe Leptony produkowane w oddziaływaniach kwark-antykwark nie oddziaływają silnie i łatwo opuszczają materię jądrową; ich droga swobodna jest duża i nie doznają oddziaływań wtórnych. Ich krotności i pędy zależą od rozkładów kwarków i antykwarków w plazmie, które z kolei określone są przez termodynamiczny stan plazmy w momencie produkcji tych leptonów. Formacja plazmy nie jest jedynym źródłem par leptonów. Występują także inne procesy, które trzeba umieć oddzielić. Drell-Yan - mechanizm: szczególnie ważny dla dużych mas inwariantnych.

„Anatomia” rozkładu inwariantnych mas di-leptonów

Tu – prezentacja Tomasza Liwińskiego Część pierwsza

Produkcja powabu – Eksperyment NA38 Grupa NA 38 używała istniejących spektrometrów miuonowych w CERN-ie do pomiarów produkcji cząstek J/ dla trygerów o różnych wartościach przepływu energii poprzecznej ET. Rysunek przedstawia dane otrzymane dla 200 A GeV/c 16O + 238U. ZCJ 1-04-2003

Produkcja powabu – Eksperyment NA38 Przedstawione zostały wydajności J/ znormalizowane do kontinuum –tj. rozkładu tła pochodzącego od innych efektów. Dla dwóch różnych wartości ET: ET0<28 GeV (lewo) i ET0 >50 GeV (prawo). Stosunki J/ powyżej kontinuum, zdefiniowane przez N/NC mają następujące wartości: N/NC = 9,3 ± 0,6 dla peryferyjnego i 5,9 ± 0,4 dla centralnego Widoczna jest więc 40% redukcja wydajności J/ (względem kontinuum) dla zderzeń centralnych w stosunku do zderzeń peryferyjnych. ZCJ 1-04-2003

Produkcja powabu – Eksperyment NA38 Poniższy rysunek pokazuje zmienność pędu poprzecznego pT w produkcji J/ Tłumienie jest większe w regionie niskiego pT - w przybliżeniu około 2 razy między wysokim a niskim regionem pT. ZCJ 1-04-2003

Produkcja powabu – Eksperyment NA38 Matsui i Satz przewidywali , zanim eksperyment wystartował iż tłumienie J/ powinno być szczególnym sygnałem dla tworzenia się plazmy kwarkowo-gluonowej. Zaprezentowany rysunek przedstawia ich koncepcję: Oddziaływania pomiędzy kwarkami i c w wolnej przestrzeni rosną tak jak rośnie ich wzajemny dystans. W plazmie kwarkowo-gluonowej natomiast V(c ) jest prawie równy temu w w wolnej przestrzeni jedynie w regionie r<r0, gdzie r0 jest przeciętną odległościom między sąsiednimi kwarkami a r jest odległością pomiędzy c i . Jeżeli r>r0, wtedy kwark ,dla przykładu, zaczyna oddziaływać raczej z sąsiednimi kwarkami u i d niż z odległym c, tworząc mezon (u , ...) ZCJ 1-04-2003

Innymi słowy, oddziaływania pomiędzy c i są tłumione Innymi słowy, oddziaływania pomiędzy c i są tłumione. – analogia QCD do ekranowania Debye’a. Jeżeli J/ jest zdefiniowany jako stan związany w wolnej przestrzeni to produkcja J/ w QGP powinna być tłumiona w wysokiej gęstości kwarków. W szczególności silne tłumienie (czy też zanikanie) J/ będzie występować gdy r0<r(J/). Ponieważ QGP będzie łatwiej tworzona w zderzeniach centralnych, obserwowane tłumienie J/ w tych zderzeniach jest zgodne z tym scenariuszem. W dodatku obserwowana zależność pT jest modelowa, ponieważ pary c o niskim pT mogą pozostać wewnątrz QGP. ZCJ 1-04-2003

Produkcja powabu – Eksperyment NA38 Powinniśmy być jednak ostrożni w związku z tym scenariuszem. W gazie hadronowym J/ oddziaływują z innymi mezonami i nukleonami. Absorpcja J/ przez mezony wektorowe może nie być niemożliwą. Ten efekt oddziaływania w stanie końcowym jest bardziej ważny dla zderzeń centralnych niż dla peryferyjnych, więc wydajność J/ może być dla nich bardziej tłumiona. Poza tym efekt ten powinien być bardziej zdecydowany w rejonie niskich pT J/. ZCJ 1-04-2003

Wnioski Interesującym faktem zaobserwowanym w eksperymencie NA38 jest ponad 50% tłumienie J/. Jest ono duże dla wysokich wartości ET a także duże dla J/ z małymi wartościami pT. Obserwacje te wskazały jedną z dróg którymi można podążać kierując się ku tworzeniu plazmy kwarkowo-gluonowej, czy też oddziaływaniom w stanie końcowym w gazie hadronowym. ZCJ 1-04-2003

Ekranowanie Debye’a w QGP Matsui i Satz W QGP, następuje ekranowanie ładunku kolorowego wskutek obecności swobodnych kwarków, antykwarków i gluonow. Oddziaływanie kwarków c i anty-c jest osłabione i uformowanie stanu związanego jakim jest J/psi jest utrudnione - cząstki te ulegają dysocjacji. Mechanizm: Potencjał oddziaływania kwarków na odległości r: Hamiltonian układu Stąd wynika cała spektroskopia układu

W plazmie: Zmienia się współczynnik naprężenia struny => zanika Zmieniają się gęstości kwarków i gluonów wokół c i anty-c. Potencjał kulombowski zmienia się w potencjał Yukawy Długość ekranowania jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury. W wysokich temperaturach następuje dysocjacja układów c-any-c i bardziej prawdopodobna staje się produkcja np. mezonów D. Dla wyznaczenia temperatury (krytycznej) zapisuje się hamiltonian i określa warunki na istnienie (i nieistnienie) stanów związanych. Kluczowa jest zależność długości ekranowania od temperatury. (tym mniejsza im wyższa temperatura.) Temperatura krytyczna jest rzędu 100-200MeV.

Inne źródła produkcji dileptonów. Proces Drell’a-Yan’a. (Drell-Yan Process) Przykład: Ogólnie: Mechanizm: 1. Kwark z jednego protonu anihiluje z antykwarkiem z drugiego 2. W rezultacie produkowany jest wirtualny foton 3. Foton konwertuje na parę lepton - antylepton

Proces Drell’a-Yan’a. (Drell-Yan Process) Prawdopodobieństwo w zderzeniach jądro-jądro:

QM’2002, NA50

Efekty prowadzące do tłumienia Wtórne oddziaływania z hadronami: (Zależność wtórnych oddziaływań od drogi w materii jądrowej)

Jak więc wydzielić mechanizm odpowiedzialny za tłumienie Rozkłady pędu poprzecznego w funkcji gęstości energii Fig 15.5

Tu – prezentacja Tomasza Liwińskiego Część druga

Ostatnie wyniki dotyczące J/ z eksperymentu NA50 ZCJ 1-04-2003

Produkcja cząstek J/ w oddziaływaniach Pb-Pb przy wiązce 158 GeV/c jest badana w funkcji centralności jako oszacowanie z energii poprzecznej lub z bardzo wczesnej energii hadronowej zderzenia. Wydajność J/ wykazuje podobny schemat z pierwszym spadkiem dla „mid-peripheral” zderzeń i silny spadek dla najbardziej centralnych reakcji. Konwencjonalne modele hadronowe nie są w stanie odtworzyć tego trendu, który odnajduje naturalne wyjaśnienie w scenariuszu uwolnienia fazy kwarkowo-gluonowej. ZCJ 1-04-2003

Przejście fazowe ze zwykłej materii hadronowej do nowego stanu uwolnionych kwarków i hadronów jest przewidziane przez nie-perturbacyjną Chromodynamikę Kwantową [1] przy szczególnych warunkach, które mogą być osiągnięte w reakcjach indukowanych przez ultrarelatywistyczne wiązki ciężkich jonów jak dostępny w CERN-ie SPS. W tym kontekście eksperyment NA50 jest głównie przywiązany do badania specyficznej sygnatury przejścia do fazy kwarkowo-gluonowej – przewidywanego tłumienia stanów charmonium [2]. Faktycznie więc, ostatnie obserwacje NA50 anomalnego tłumienia J/ [3], efektu odcięcia [4] i dwu schodkowego schematu tłumienia są silnym wskaźnikiem dla uwolnieniowego przejścia. ZCJ 1-04-2003

Warunki eksperymentalne i warunki analizy Aparatura eksperymentu NA50 głównie składa się ze spektrometru muonowego, zsegmentowanej aktywnej tarczy i trzech niezależnych detektorów centralności: elektromagnetycznego kalorymetru, który mierzy neutralną energię poprzeczną (ET) produkowaną w oddziaływaniu, zero degree calorimeter mierzący bardzo początkową energię hadronową (EZDC) nukleonów-widzów i silicon strip multiplicity detector. ZCJ 1-04-2003

Pary miuonów analizowane były w następujących warunkach: Wstępne rezultaty reakcji p-A przytoczone dalej oparte są na nowych danych zebranych z wiązek protonów uderzających w różne cele (Be, Al, Cu, Ag, W i Pb). Dwie próbki zdarzeń wzięte z różnymi natężeniami wiązek, z krótkim LI (małe natężenie) i HI (wysokie natężenie), są tu rozpatrywane. Zostały one otrzymane z protonami o 450 GeV/c (odpowiednio 400 GeV/c) przy natężeniu ~ 5·108 (odpowiednio ~ 4·109) protons/burst. Pary miuonów analizowane były w następujących warunkach: 2,92  ylab  3,92 (0  ycms  1, dla Pb-Pb przy 158 GeV/n) i cosCS 0,5 co odpowiada interesującemu obszarowi masy i zgodności rzędu 15% [6]. ZCJ 1-04-2003

Produkcja J/ Stosunek J/ do przekroju czynnego Drell-Yana jako funkcja ET Systematyczne badania zachowania się przekroju czynnego D-Y w obszarze systemów od p-p i p-A do S-U i Pb-Pb zobrazowane są na rysunku, przedstawia on stosunek zmierzonego do obliczonego przekroju czynnego, określanego mianem współczynnika K, jako funkcję produktów pocisku i liczby masowej tarczy A·B. Ta stała wartość dowodzi, że przekrój czynny DY zachowuje się normalnie i jest proporcjonalny do liczby elementarnych kolizji nukleon-nukleon. Może więc być używany jako punkt odniesienia. ZCJ 1-04-2003

Produkcja J/ Przekrój czynny J/ na zderzenie nukleon-nukleon może więc być badany ze stosunku J/ do przekroju czynnego DY. Ten stosunek jest prawie wolny od błędów systematycznych, które są identyczne w obydwu próbkach i dlatego znoszą się (tylko 1,5%). ZCJ 1-04-2003

Produkcja J/ Rysunek przedstawia stosunek przekrojów czynnych dla dużej liczby oddziałujących systemów (od p-p i p-A do S-U i Pb-Pb) w funkcji L, długości ścieżki wzdłuż której podążają przed-rezonansowe stany c d w materii jądrowej ( pozwala to na wstępny opis różnych systemów). ZCJ 1-04-2003

Produkcja J/ Prostą ekspotencjalną parametryzację zastosowano do lżejszych systemów (dane z NA38 i NA51 z zakresu od p-p do S-U wraz z nowymi danymi p-A z NA50), a mianowicie przyjęto Bμμσψ/σDY  e-ρLσabs, daje przekrój czynny na absorpcję stanów c g w materii jądrowej σabs=5,4 ± 0,4 mb, zgodnie z poprzednimi wynikami otrzymanymi z danych NA38 i NA51 (σabs=5,8±0,6 mb, pełne przeliczenie prowadzi do 6,4 ± 0,5 mb). Podczas gdy bardziej peryferyjne „punkty” Pb-Pb mieszczą się na krzywej absorpcji, bardziej centralne wykazują nagły 20% spadek przy L8 fm, sugerujący inny mechanizm tłumienia J/. ZCJ 1-04-2003

Produkcja J/ Jak widać na rysunku obydwie metody prowadzą do bardzo podobnych rezultatów. Ten sam rysunek przedstawia również wyniki oparte o dane z roku 1998, przy czym są to dane typu „minimal bias” będące w zgodzie z analizami z 1996 r kiedy badano wyższe wartości ET bez zanieczyszczeń związanych z oddziaływaniami wtórnymi. Ciągła linia zgodna jest ze zwykłą absorpcją otrzymywaną z danych dla lżejszych systemów (od p-p do S-U) które prowadzą do σabs=6,4 mb. Całkowity, przedstawiony rozkład pokazuje prócz tego 20% spadek dla 40 GeV (odpowiadający L8 fm) i punkt przegięcia około 90 GeV po którym następuje silny stromy spadek. ZCJ 1-04-2003

Stosunek J/ do „Minimal bias” i zależność EZDC od produkcji J/ Stosunek przekroju czynnego J/ do przekroju czynnego „minimal bias” Widoczne jest na rysunku odchylenie od modelu absorpcji przytoczonego wcześniej, obserwowane jest ono przy ET40 GeV podczas gdy przy ET90 GeV szczególnie zmienia swe zachowanie. Obydwie obserwacje są zgodne z analizą J/ /DY, popierają tym samym anomalny obraz tłumienia J/. ZCJ 1-04-2003

Stosunek J/ do minimalnego odchylenia przekroju czynnego i zależność EZDC od produkcji J/ Wstępne rezultaty niezależnej analizy J/ / DY używając początkowej energii EZDC mierzonej w zero degree kalorymetrze (ZDC) jako estymator centralności pokazane są na rysunkach. Ponownie obserwowany jest tu schemat stopniowego tłumienia J/. ZCJ 1-04-2003

Porównanie z teorią Różne teoretyczne modele oparte na absorpcji typu „comoving hadrons” [12-16] czy też na przejściu fazowym plazmy kwarkowo-gluonowej [17,18] były rozwijane i porównywane z obserwacjami NA50. Porównanie jest widoczne na poniższym rysunku ZCJ 1-04-2003

Porównanie z teorią Konwencjonalne modele (lewy i środkowy rysunek) zwykle wykazują słabą zgodność z całym zbiorem wyników eksperymentalnych, np. kompletny zbiór wyników dla słabo i silniej oddziałujących systemów. Co więcej, nie są one w stanie odtworzyć specyficznego, krokowego schematu tłumienia. Z drugiej strony modele zawierające uwolnienie kwarkowo-gluonowe (prawy rysunek) z dwoma odcięciami związanymi odpowiednio z χc i punktami topnienia J/ [17] wraz z fluktuacjami ET [18] są jakościowo w znacznie lepszej zgodności z obserwacjami eksperymentalnymi. ZCJ 1-04-2003

Rozkład pędów poprzecznych Przedstawiony rysunek przedstawia odwrotność parametru nachylenia T dla Pb-Pb i S-U oddziaływań, odpowiednio dla 200 GeV/nukleon i 158 GeV/nukleon w funkcji gęstości energii. Parametr T silnie rośnie wraz z gęstością energii., zarówno dla S-U jak i Pb-Pb z oczywistą zależnościom od energii wiązki. ZCJ 1-04-2003

Rozkład pędów poprzecznych Zależność <p2T> w funkcji L, która może być związana z z oddziaływaniami w stanie początkowym przez rozpraszanie gluon-nukleon co jest pokazane na poniższym rysunku dla reakcji 200 GeV/nukleon i 158 GeV/nukleon. <p2T> zależy od energii wiązki, ale fity zgadzają się z <p2T>(ET)= <p2T> pp+agNL(ET) Dają podobne nachylenie dla protonów, siarki i ołowiu. Numeryczna wartość agN=0,080±0,003 GeV2/c2fm-1 jest otrzymany z χ2/ndf = 0,065 , a wszystkie fitowane dane sa z podobnym nachyleniem. ZCJ 1-04-2003

Rozkład pędów poprzecznych Stosunek R(pT) rozkładu pT cząstek J/ dla danych rejonów ET z uwzględnieniem najniższego regionu ET, znormalizowany do stosunku odpowiednich zdarzeń Drell-Yan’a przedstawiony jest na rysunku. Wyniki wyraźnie przedstawiają tłumienie J/, będące znacznie silniejszym dla niskich pT. Stosunek R(pT) zmierza do nasycenia w wysokim pT dla reakcji Pb-Pb. ZCJ 1-04-2003

Konkluzje Otrzymane w eksperymencie dane pokazują anomalny schodkowy schemat tłumienia J/. W czasie gdy produkcja J/ zgadza się z normalną absorpcją jądrową dla większości peryferyjnych reakcji Pb-Pb, odchylenie o około 20% od tego normalnego zachowania się zdarza się dla „semi-peryferyjnych” zderzeń, a następnie, ze wzrostem centralności, przez punkt załamania i i silny schodkowy spadek dla najbardziej centralnych reakcji. Ten schemat może być interpretowany jako droga do sukcesywnego topnienia granicy stanów charmonium – jak przewiduje się dla uwolnienia kwarkowo-gluonowego. Z rozkładu pędu poprzecznego wnioskujemy że J/ jest bardziej tłumione w niskich wartościach pT. ZCJ 1-04-2003

QM’2002, NA50

For the PHENIX Collaboration J/Y ee and J/Y mm Measurements in Au-Au and p-p Collisions at Ös = 200A GeV Quark Matter 2002, Nantes France, July 2002 A. D. Frawley Florida State University For the PHENIX Collaboration

Motivation Began with prediction by Matsui and Satz (Phys. Lett. B178, 416 (1986)) that Debye color screening will lead to suppression of charmonium production in heavy ion collisions, if a quark-gluon plasma is formed. More recent predictions of increased J/Y production at RHIC from recombination. The best test is to measure charmonium yields in pp, pA, and AA PHENIX can measure charmonium decay yields to ee and mm for pp, pA and AA collisions with colliding beams of 100A GeV/c. First results from PHENIX for J/Y production at Ös = 200A GeV in pp and AuAu collisions will be presented in this talk.

PHENIX Experiment in Run 2 (Beam-Beam, Drift Chamber, Pad Chambers) Electrons ( |h| < 0.35) Charged tracks (Beam-Beam, Drift Chamber, Pad Chambers) + RICH rings EM Calorimeter clusters Muons (1.2 < h < 2.2) Muon Identifier roads Muon Tracker tracks

p-p ee Invariant Mass Spectrum Bds/dy = 52 + 13 (stat) + 18 (sys) nb Same plots as previously but now on a linear scale. p-p ee Invariant Mass Spectrum This analysis All triggers NJ/Y = 24 + 6 (stat) + 4 (sys) Bds/dy = 52 + 13 (stat) + 18 (sys) nb

pp mm Invariant Mass Spectrum 1.2 < y < 1.7 NJ/Y = 26 + 6 + 2.6 (sys) B ds/dy = 49 + 22% + 29% (sys) nb 1.7 < y < 2.2 NJ/Y = 10 + 4 + 1.0 (sys) B ds/dy = 23 + 37% + 29% (sys) nb

pp at 200A GeV J/Y Rapidity Distribution Gaussian and PYTHIA shape fits give essentially the same integral. The quoted result is the average of the two fits. s (pp->J/Y) = 3.8 + 0.6 (stat) + 1.3 (sys) mb

Au-Au ee Invariant Mass Spectra NJ/Y = 10.8 + 3.2 (stat) + 3.8 - 2.8 (sys) NJ/Y = 5.9 + 2.4 (stat) + 0.7 (sys)

200A GeVAu-Au J/Y ee Fit of normal nuclear absorption curve to our data has high confidence level ------ BUT See next slide!!

We can not discriminate between scenarios, given our present statistical accuracy 200A GeVAu-Au J/Y ee All curves normalized to pp data point (bit of a hoax) Phys. Lett B 521 (2002) 195

Transverse Momentum distribution 200A GeV pp J/Y mm Transverse Momentum distribution 1.2 < y < 2.2

Summary PHENIX has measured J/Y yields at Ös = 200A GeV for: pp -> ee and AuAu -> ee in -0.35 < h < +0.35 pp -> mm in 1.2 < h < 2.4 Preliminary results were presented here from an analysis of about 1/2 of the pp data, and about 1/2 of the AuAu data Clearly, we will need improved statistics to draw any conclusions about J/Y suppression at RHIC

Skoro J/psi są tłumione, to D-mezony powinny być ... wzmocnione

Brookhaven National Laboratory 0(770), K*(892)0 and f0(980) Productions in Au + Au and pp Collisions at sNN=200 GeV STAR Patricia Fachini Brookhaven National Laboratory for the STAR Collaboration Motivation Data Analysis Results Conclusions

Motivation Why measure short-lived resonances? Lifetimes comparable to lifetime of dense matter (few fm)  resonance properties sensitive to lifetime of dense matter K*0/K sensitive to mass modification and dynamic evolution of source Comparison to other resonances and particles  information on chemical and thermal freeze-out conditions (thermal models) If resonance decay inside dense matter before kinetic freeze-out  not reconstructed due to re-scattering of daughters  probe time between chemical and kinetic freeze-out Resonance v2  momentum space  comparison hadrons v2  information on the geometry of the system STAR Measure hadronic decay mode of K*0(892)   K (B.R. 2/3), 0(770)  + - (B.R. 1) and f0(980)  + - (B.R. 2/3) at |y|  0.5

+ - Invariant Mass Distribution from Monte Carlo HIJING events with a realistic simulation of TPC response 0(770)  + - K0S K0S  + - STAR Preliminary  (782)  (+ -) 0 and + - sNN = 200 GeV  + ’   (+ -) 0 and (+ -)  ’  (+ -)  and (+ -) 0 K*(892)0  K  with K misidentified as  K*0 + K*0 misidentified 0 Use  and K*0 shape from HIJING to fit the data K*0 signal is fixed using our measurement

+ - Invariant Mass Distribution from Data Au+Au 40% to 80% pp STAR Preliminary STAR Preliminary sNN = 200 GeV 0.2  pT  0.8 GeV/c |y|  0.5 0 f0 K0S  K*0 0 f0 K0S  K*0 0.2  pT  0.9 GeV/c |y|  0.5 Statistical error only Statistical error only 2.1106 Au+Au minimum bias events and 4.7106 pp events Follow previous e+e- and pp measurements that do not extract l = 1 0 production Breit-Wigner  fixed width  0  = 150 MeV and f0  = 75 MeV 0 and f0 masses  working on understanding of scale  pT vs. mT

K*0 Survival Probability K*0 (c = 4 fm) survival probability  time between chemical and kinetic freeze-out, source size and pT of K*0 Chemical freeze-out  elastic interactions K  K*0 K regenerate K*0(892) until kinetic freeze-out Difference K*0/K in Au+Au and pp  K*0 survival probability  consistent with short time Long time  only if K*0 regeneration is assumed  K*0/K cannot be used in thermal fits (chemical freeze-out) Chemical freeze-out Kinetic freeze-out K* lost K* measured  K K*

Coordinate phase space K*0 Elliptic Flow v2 X Y  K* Ψ Reaction plane K Coordinate phase space K*  K X Y STAR Preliminary Momentum phase space K* K X Y Statistical error only  STAR Preliminary No daughters re-scattering  K*0 v2 = hadrons v2 Daughters re-scattering  K*0 v2 sensitive coordinate phase space Statistical error only

Conclusions Significant 0(770), K*0(892) and f0(980) productions observed from hadronic interactions from RHIC data at sNN = 200 GeV First 0(770) and f0(980) measurements  indication productions increase with sNN K*0/- comparable to those at pp and e+e-  no enhancement observed in contradiction to other strange particles (K, , , , ) /K*0 from Au+Au higher than those at pp and e+e-  information on strangeness enhancement and re-scattering Au+Au K*0/K lower than pp K*0/K by a factor of 2 at sNN = 200 GeV  consistent with short time (few fm) K*0(892) production at RHIC  rule out long time (~20 fm) without regeneration First K*0(892) v2 measurement Short-lived resonances can provide information on the collision dynamics

Referencje: 1. C. Baglin et al., NA38 Collaboration, Z.Phys, C38,117, (1988), Phys.Lett. B220, 471 (1989), B251, 465 (1990), B251, 472 (1990), B255 459 (1991), B268, 453 (1991), B270 105 (1991), B272, 449 (1991) 2. S.D.Drell, T.M.Yan, Phys.Rev.Lett. 24, 181 (1970), Ann.Phys, 66, 595 (1971) 3. T.Matsui, H.Satz, Phys.Lett.,B178, 416 (1986), T.Matsui, Z.Phys, C38, 245 (1988)

Referencje TOWARD NEW FORMS OF NUCLEAR MATTER WITH RELATIVISTIC HEAVY-ION COLLISIONS - Shoji NAGAMIYA Nuclear Physics A488 (1988) 3~30~ Recent Results on J/PSI from experiment NA50 Nuclear Physics A698 (2002) 127c-134c ZCJ 1-04-2003

Referencje CD. ZCJ 1-04-2003