Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
ATOM.
Advertisements

Poszukiwanie neutrin taonowych w wiązce CNGS Paweł Przewłocki Seminarium doktoranckie IPJ,
PROMIENIOWANIE X, A ENERGETYCZNA STRUKTURA ATOMÓW
WYKŁAD 3 KORPUSKULARNY CHARAKTER PROMIENIOWANIA ELEKTROMAGNETYCZNEGO (efekt fotoelektryczny i efekt Comptona, światło jako fala prawdopodobieństwa) D.
Fizyka neutrin – wykład 13-cz.1
Rodzaje cząstek elementarnych i promieniowania
Modelowanie komputerowe procesu oddziaływania z materią ciężkich cząstek naładowanych Krzysztof Fornalski 2006 r.
Raymond Davis Jr. jako pracownik Brookhaven National Laboratory wymyślił pionierską metodę chwytania neutrin słonecznych za pomocą tetrachloroetylenu.
Mhs sprawozdanie1 Neutrina – ZVI uczestniczy w 2 współpracach Eksperymenty z detektorami pod ziemią Gran Sasso (Włochy) Kamiokande (Japonia)
Dlaczego badamy mezony η i η? Joanna Stepaniak Warszawa,
1 Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach elementarnych i jądrowych wysokiej energii Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach.
Dariusz Bocian / 1 Seminarium ZFCE Warszawa, 1 kwiecień, 2005 Pomiar świetlności akceleratora LHC przy użyciu procesu dwufotonowego Dariusz Bocian Dariusz.
Badanie oscylacji neutrin w eksperymencie T2K Krzysztof M. Graczyk Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski.
Nowe wyniki eksperymentu BOREXINO Kraków, 16 grudnia, 2008 Marcin Misiaszek, Instytut Fizyki UJ.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Ruch ładunku w polu magnetycznym i elektrycznym.
Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka.
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
, Prawo Gaussa …i magnetycznego dla pola elektrycznego…
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Wydział Fizyki Politechnika Warszawska Festiwal Nauki
Poszukiwanie sygnału neutrin taonowych w detektorze SuperKamiokande
Unifikacja elektro-słaba
Neutrina Warszawska Grupa Neutrinowa w IPJ 2005
Neutrina z supernowych
Badanie rozpadów mezonu  w eksperymencie WASA
Rekonstrukcja torów w komorze dryfowej część II Marcin Berłowski Pod opieką prof. dr hab. Joanny Stepaniak.
Co odkryje akcelerator LHC ?
Wprowadzenie do fizyki
Zasady pomiarów cyfrowych NARZĘDZIA FIZYKI CZĄSTEK ELEMENTARNYCH
Dlaczego we Wszechświecie
Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych Warszawa, RADA DO SPRAW ATOMISTYKI.
Przemiany promieniotwórcze.
Elementy fizyki jądrowej
Reakcje jądrowe Reakcja jądrowa – oddziaływania dwóch obiektów, z których przynajmniej jeden jest jądrem. W wyniku reakcji jądrowych powstają: Nowe jądra.
Wykład II Model Bohra atomu
Agnieszka Ilnicka Opieka: dr Joanna Kiryluk prof. Barbara Badełek
Przemiany promieniotwórcze
r. Seminarium Sprawozdawcze Zakładu Fizyki Wielkich Energii.
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych
Ciemna Strona Wszechświata Piotr Traczyk IPJ Warszawa.
Historia Wczesnego Wszechświata
Dyfuzyjny mechanizm przyspieszania cząstek promieniowania kosmicznego Wykład 2.
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Krzysztof M. Graczyk IFT, Uniwersytet Wrocławski
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Promieniowanie jonizujące w środowisku
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Informatyka +.
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
Rozpad . Q   0,5 MeV (rozpad  ) Q   2,5 MeV (rozpad  )
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
Cząstki elementarne..
Promieniowanie jądrowe. Detektory promieniowania jądrowego Fizyka współczesna Kamil Kumorowicz Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Górnictwo i Geologia,
Budowa atomu Poglądy na budowę atomu. Model Bohra. Postulaty Bohra
Izotopy i prawo rozpadu
Poszukiwania wierzchołków oddziaływań w detektorze ICARUS Krzysztof Cieślik IFJ PAN Kraków Kraków
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
Wybrane zagadnienia technik doświadczalnych FWE
Urządzenia do rejestracji cząstek
Fizyka neutrin – wykład 11
Fizyka neutrin – wykład 5
Oddziaływania relatywistycznych jąder atomowych
Promieniowanie Słońca – naturalne (np. światło białe)
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Fizyka jądrowa. IZOTOPY: atomy tego samego pierwiastka różniące się liczbą neutronów w jądrze. A – liczba masowa izotopu Z – liczba atomowa pierwiastka.
Zapis prezentacji:

Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS. Tomasz Palczewski Promotor: Prof. dr hab. Joanna Stepaniak. Warszawska Grupa Neutrinowa. Seminarium Doktoranckie IPJ 21.11.2006. Warszawa.

Plan Seminarium Detektor ICARUS T600. Testów oprogramowania. Cele. Wysokoenergetyczne miony – pochodzenie, oddziaływania. Metoda pomiaru energii wysokoenergetycznych mionów . Zasada działania detektora ciekłoargonowego opartego na technologii komór projekcji czasowej. Detektor ICARUS T600. Wyniki. Testów oprogramowania. Pomiarów przypadków generowanych MC. Pomiarów przypadków rzeczywistych z testów detektora w laboratorium naziemnym w Pavii. Podsumowanie.

Cele Zrozumienie fizycznych przyczyn obserwowanego kształtu widma energii promieniowania kosmicznego. Widmo promieniowania kosmicznego charakteryzuje się stromym potęgowym spadkiem energii dn/dE = E Obserwujemy dwa rejony przejściowe: tzw. ”kolano” oraz „kostka”. Gdyby promieniowanie o ultrawysokich energiach pochodziłyby z Wszechświata obserwowałoby się spadek jego natężenia przy energii 6*106 GeV ze względu na oddziaływanie protonów z mikrofalowym tłem o temperaturze 2,7 K. „Pochodzenie promieni kosmicznych”. A.D.Erylkin, A.W.Wolfendale.

Rysunek wykonany na podstawie rysunku z pracy: „Pochodzenie promieni kosmicznych” A.D.Erlykin,A.W.Wolfendale.

Cele Umożliwiają sprawdzenia wielu hipotez dla praw fizyki poza modelem standardowym. Znajomość fizyki wysokoenergetycznych mionów jest często potrzebna w różnych badaniach: Oddziaływanie wysokoenergetycznych neutrin. Poszukiwanie cząstek ciemnej materii.(*) (*) „Detekcja Cząstek Ciemnej Materii w ciekłym argonie. Piotr. Mijakowski. Praca Magisterska. Uniwersytet Warszawski Wydział fizyki. Warszawa wrzesień 2005.

Wysokoenergetyczne miony Stanowią sygnał od oddziaływania neutrin kosmicznych. w wyniku oddziaływania wysokoenergetycznego neutrina powstaje wysokoenergetyczny mion w procesie wymiany prądów naładowanych. Stanowią nie tylko sygnaturę ale także tło dla oddziaływań neutrin kosmicznych. Ze względu na bardzo szerokie spektrum energii mionów prowadziło się, prowadzi się i będzie się prowadziło badania w wielu eksperymentach: Soudan, Casa, Artemis, Wipple, Auger, L3, Cat, Celesta, Macro, Hegra, Nestor, Tibet AS, Superkamiokande …

Miony - podstawowe informacje. Mion jest leptonem, o spinie ½ obdarzonym ładunkiem elektrycznym równym -1 Mion jest cząstką niestabilną i rozpada się spontanicznie: Średni czas życia mionu wynosi 2.2 * 10-6 s. Masa mionu wynosi 105,6 MeV/c2 Particle Physics Booklet. Particle Data Group. American Institute of Physics.

Miony – pochodzenie. W skutek oddziaływania pierwotnego promieniowania kosmicznego z atomami i cząsteczkami atmosfery powstają głównie mezony . Z rozpadów naładowanych  powstają miony:

Rozpady Kaonów prowadzące bezpośrednio do powstawania mionów. Proces: stosunek rozgałęzień: 63.5 % 3.2 % 27 % Rozpady Kaonów prowadzące pośrednio do powstawania mionów. W wyniku rozpadu powstaje naładowany pion, który następnie rozpada się na mion. Procesy: stosunek rozgałęzień: 21.2 % 5.6 % 1.73 % 68.6 % 38.6 % 12.3 %

Oddziaływania neutrin: Ze względu na bardzo niski przekrój czynny na oddziaływanie neutrin z materią liczba mionów powstałych w wyniku oddziaływania jest znacznie mniejsza od liczby mionów powstałych w wyniku rozpadów hadronowych. W przypadku prowadzenia badań na dużych głębokościach pod powierzchnią ziemi powstawanie mionów z oddziaływań neutrin należy brać pod uwagę, gdyż odcinamy się od składowej mionów atmosferycznych.

Rozpraszanie głęboko nieelastyczne:

Rozpraszanie głęboko nieelastyczne: Rozpraszanie przy dużych energiach i przekazach pędu, możliwe są różne hadronowe stany końcowe.

Rozpraszanie głęboko nieelastyczne: Procesy rezonansowe, zdominowane głównie przez produkcję : 1. Gdzie: 2.

Rozpraszanie kwazielastyczne: Odwrotny rozpad mionu:

Oddziaływanie wysokoenergetycznych mionów z materią Przykład rzeczywistego przypadku mionu z testów detektora w Pavii.

Oddziaływanie Wysokoenergetycznych mionów z materią

Oddziaływanie wysokoenergetycznych mionów z materią Jonizacja: Jonizacja ośrodka – następuje oddzielenie elektronów, w wyniku czego powstają także jony dodatnie. Elektrony  - Gdy w procesie jonizacji powstaje elektron o energii wystarczającej do dalszej jonizacji ośrodka, elektron ten nazywamy elektronem .

Jonizacja i elektrony delta.  - minimalna energia przekazana w oddziaływaniu.

Oddziaływanie wysokoenergetycznych mionów z materią Procesy radiacyjne: Promieniowanie hamowania – jest to proces wypromieniowywania fotonu. Bezpośrednia produkcja pary e+ e- .

Całkowity przekrój czynny na produkcję pary e+ e- silnie zależy od energii mionu: Całkowity przekrój czynny na produkcję pary e+ e- zależy jak kwadrat logarytmu od energii mionu.

Oddziaływanie wysokoenergetycznych mionów z materią Produkcja par mionowych.

Oddziaływanie wysokoenergetycznych mionów z materią Nieelastyczne oddziaływanie mionów z jądrami.

Średnia strata energii mionów w ciekłym argonie w funkcji energii. „On the use of the LA spectrometer Bars for horizontal muon spectrum measurement.” S.V.Belikov i inni. Protvino 1996. IHEP 96-65.

Wpływ różnych procesów do straty energii mionów w ciekłym argonie dla energii mionu E = 10 TeV.

Metoda pomiarowa. Wykorzystując statystyczną metodę największej wiarygodności można uzyskać wzory na energię mionu. Wariant1: Uwzględnia się jedynie liczbę oddziaływań powyżej zadanego progu. Wariant2: Uwzględnia się także energię przekazaną w oddziaływaniu. „Theory of the pair meter for high energy muon measurement”. R.P.Kokoulin, A.A.Petrukhin. NIM, A263, 468, 1988. „Pair Meter Technique Measurements of horizontal muon spectrum measurements”S.V.Belikov i inni. Protvino 1996. IHEP 96-65.

Detektor ICARUS T600

Detektor ICARUS T600 Detektor oparty na technologii komór projekcji czasowej (TPC). Materiałem czułym jest ciekły argon (LAr) o łącznej masie około 600 ton. Powstanie sygnału w detektorze: W wyniku przejścia cząstki jonizującej przez materiał czuły detektora powstają jony i elektrony. Pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego elektrony dryfują w kierunku systemu zbierania informacji, który w przypadku ICARUSA T600 jest systemem trzech płaszczyzn drutów W ciekłym argonie przy przejściu cząstki jonizującej powstaje także światło scyntylacyjne, które rejestrowane jest przez system fotopowielaczy. Informacje te umożliwiają rekonstrukcję przestrzenną w trzech wymiarach i energetyczną danego przypadku oraz określenie absolutnego czasu zajścia zdarzenia. Koncepcja detektora TPC z zastosowanie ciekłego argonu została przedstawiona w 1977 roku przez C.Rubbie. The Liquid-Argon Time projection Chamber:a new concept for Neutrino Detector,C.Rubbia,CERN-EP /77-08,(1977)

ICARUS T600 Dwa bliźniacze moduły o wymiarach 3.6x3.9x19.9 m^3. Wewnątrz modułów znajduje się katoda. System zbierania danych stanowią trzy płaszczyzny drutów. Hala w Gran Sasso (Włochy). Widoczny detektor ICARUS T600

Testy detektora w laboratorium naziemnym w Pavii. Ze względu na testowanie detektora na powierzchni ziemi aby analizować przypadki wysokoenergetycznych mionów konieczne było skoncentrowanie się na przypadkach horyzontalnych. Selekcja długich torów: Układ wyzwalania: Dwie zewnętrzne płyty każda składająca się z czterech płyt scyntylatorów.

Testy oprogramowania. Do wyznaczania energii mionów konieczne jest zatem narzędzie dobrze wyznaczające energię kaskad elektromagnetycznych. Program Anatra. Testy: Sprawdzenie czy Anatra dobrze wyznacza energię – test detektora rozumiany jako przetworzenie informacji z ADC na informację o zdeponowanej energii. Sprawdzenie czy kąt wprowadzenia kaskady do detektora ma wpływ na mierzoną energię. Sprawdzenie czy kaskady produkowane przez fotony i elektrony mają różny charakter.

Przykładowe histogramy energii wygenerowanych elektronów o energii 100 MeV Przypadek wprowadzony do detektora pod kątem  = 64o  = 116o Przypadek wprowadzony do detektora pod kątem  = 120o  = 180o

Testy oprogramowania. Program Anatra potrafi wyznaczyć energię kaskad elektromagnetycznych. Brak zależności wyznaczonej energii od : kąta pod jakim wprowadzamy cząstkę do detektora. miejsca wprowadzenia cząstki do detektora (założenie cała kaskada wewnątrz detektora) Podobieństwo kaskad wywołanych przez elektrony i fotony.

Procedura pomiarowa wysokoenergetycznych mionów. Pomiar energii tła Pomiar energii kaskady wraz z tłem, którego nie można odseparować.

Przypadki MC. Wygenerowane przypadki za pomocą generatora MC – Fluka.: Liczba Przypadków Zadana Energia [ GeV] 10 50 20 100 500 1000 Na bazie wygenerowanych przypadków sprawdzano rekonstrukcje energii wysokoenergetycznych mionów w zależności od zastosowanej wersji metody pomiarowej.

Przypadki MC. Energia mionów 50 GeV. Energia mionów 1000 GeV. 1000 GeV

Przypadki MC. Wyznaczona średnia energia dla przypadków o zadanych energiach 50 GeV <E> = ( 66  10 ) GeV Dla 1000 GeV <E> = ( 660  120 ) GeV Z analizy przypadków MC widać, że fluktuacja energii kaskad ma ogromne znaczenie dla wartości wyznaczanej energii. Mimo dużych fluktuacji możliwe jest odróżnienie przypadków z grupy o energiach 50 GeV od przypadków z grupy o energiach 1000 GeV.

40 przypadków wysokoenergetycznych mionów. Wyniki. Przypadki z testów detektora w laboratorium naziemnym w Pavii od 11 czerwca 2001 do 31 lipca 2001 we Włoszech. 40 przypadków wysokoenergetycznych mionów. Najdłuższy tor mionu przechodził przez 15,27 m detektora. Średnia długość analizowanych torów wynosiła 8,47 m.

Energia mionów – przypadki rzeczywiste. 4000 GeV 700 GeV

Wyniki. Przypadki z testów detektora w laboratorium naziemnym w Pavii od 11 czerwca 2001 do 31 lipca 2001 we Włoszech. Wśród 40 przypadków: Zaobserwowano jeden tor z 3 wysokoenergetycznymi wtórnymi kaskadami na długości 11,1 m którego energie oszacowano na 3800 GeV. Zaobserwowano trzy przypadki , dla których wyznaczone energie przekraczają 1000 GeV. W połowie przypadków oceniono ich energie w granicy 100 – 500 GeV Dla 12 przypadków oszacowano energię poniżej 100 GeV.

Podsumowanie. Możliwe jest oszacowanie energii wysokoenergetycznych mionów na podstawie analizy ich oddziaływań elektromagnetycznych. Przedstawione metody umożliwiły pełne odróżnienie przypadków o energiach rzędu GeV od przypadków o energiach TeV. Przy braku dobrej metody pomiaru energii wysokoenergetycznych mionów ( > 50GeV), przedstawione metody warto rozwijać i udoskonalać.

Dziękuję za uwagę.

Warszawska Grupa Neutrinowa. Danuta Kiełczewska, Tadeusz Kozłowski (PII), Piotr Mijakowski, Tomasz Palczewski, Paweł Przewłocki, Ewa Rondio, Joanna Stepaniak, Maria H. Szeptycka, Joanna Zalipska. UW: Wojciech Dominik, Katarzyna Grzelak, Magdalena Posiadała, Justyna Łagoda. PW: Leszek Raczyński, Robert Sulej, Krzysztof Zaremba. http://neutrino.fuw.edu.pl/

Pierwotne promieniowanie kosmiczne. Pierwotne promieniowanie kosmiczne docierające do Ziemskiej atmosfery składa się głównie z: Protonów około 86 %. Cząstek  około 13 %. Elektrony i jądra pierwiastków o liczbie atomowej większej od 3 stanowią około 1 %. __>

_Powrót_>>

__>

Promieniowanie hamowania __>

Produkcja par e+ e- __>

Procesy jądrowe __>

Ciekły Argon. „Badanie oddziaływań neutrin za pomocą komory TPC wypełnionej ciekłym argonem” Justyna Łagoda. 21.10.2005. __>

„Badanie oddziaływań neutrin za pomocą komory TPC wypełnionej ciekłym argonem” Justyna Łagoda. 21.10.2005. __>