FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Anihilacja i kreacja materii
Advertisements

Wykład II.
Rozpraszanie światła.
Efekt Landaua, Pomerańczuka, Migdała (LPM)
dr inż. Monika Lewandowska
WYKŁAD 3 KORPUSKULARNY CHARAKTER PROMIENIOWANIA ELEKTROMAGNETYCZNEGO (efekt fotoelektryczny i efekt Comptona, światło jako fala prawdopodobieństwa) D.
Wykład III ELEKTROMAGNETYZM
Rodzaje cząstek elementarnych i promieniowania
Modelowanie komputerowe procesu oddziaływania z materią ciężkich cząstek naładowanych Krzysztof Fornalski 2006 r.
Bardzo zimny antywodór
1 Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach elementarnych i jądrowych wysokiej energii Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach.
60 lat fizyki hiperjąder Hiperjądra to struktury jądrowe w skład których, poza protonami I neutronami, wchodzą hiperony. Odkrycie hiperjąder miało miejsce.
Dariusz Bocian / 1 Seminarium ZFCE Warszawa, 1 kwiecień, 2005 Pomiar świetlności akceleratora LHC przy użyciu procesu dwufotonowego Dariusz Bocian Dariusz.
ELEKTROSTATYKA I.
WYKŁAD 10 ATOMY JAKO ŹRÓDŁA ŚWIATŁA
Wykład VIIIa ELEKTROMAGNETYZM
Wykład III Fale materii Zasada nieoznaczoności Heisenberga
Siły Statyka. Warunki równowagi.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Kwantowa natura promieniowania
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Ruch ładunku w polu magnetycznym i elektrycznym.
Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka.
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
, Prawo Gaussa …i magnetycznego dla pola elektrycznego…
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Przejścia fazowe Zjawiska transportu
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Wykład 1 Promieniowanie rentgenowskie Widmo promieniowania rentgenowskiego: ciągłe i charakterystyczne Widmo emisyjne promieniowania rentgenowskiego:
JAK WIDZIMY TO NIEWIDZIALNE
Zasady pomiarów cyfrowych NARZĘDZIA FIZYKI CZĄSTEK ELEMENTARNYCH
OPTYKA FALOWA.
Zjawisko fotoelektryczne
Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych Warszawa, RADA DO SPRAW ATOMISTYKI.
Elementy fizyki jądrowej
ODDZIAŁYWANIE PROMIENIOWANIA Z MATERIĄ
KONSTRUKCJA I TECHNOLOGIA GAZOWYCH DETEKTORÓW NEUTRONÓW
Dział II Fizyka atomowa.
Historia Wczesnego Wszechświata
JAK WIDZIMY TO NIEWIDZIALNE
Temat: Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią
Zadania na sprawdzian z fizyki jądrowej.
Dyfuzyjny mechanizm przyspieszania cząstek promieniowania kosmicznego Wykład 2.
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
FIZYKA CZĄSTEK od starożytnych do modelu standardowego i dalej
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Promieniowanie jonizujące w środowisku
Promieniowanie jonizujące w środowisku
Promieniotwórczość, promieniowanie jądrowe i jego właściwości, działanie na organizmy żywe Arkadiusz Mroczyk.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Promieniowanie jonizujące w środowisku
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Kwantowa natura promieniowania
ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE ZEWNĘTRZNE Monika Jazurek
Rozpad . Q   0,5 MeV (rozpad  ) Q   2,5 MeV (rozpad  )
Promieniowanie jądrowe. Detektory promieniowania jądrowego
Wybrane techniczne aspekty diagnostyki radioizotopowej
Radosław Stefańczyk 3 FA. Fotony mogą oddziaływać z atomami na drodze czterech różnych procesów. Są to: zjawisko fotoelektryczne, efekt tworzenie par,
Akceleratory Tomasz Maroszek Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
Efekt fotoelektryczny
Promieniowanie jądrowe. Detektory promieniowania jądrowego Fizyka współczesna Kamil Kumorowicz Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Górnictwo i Geologia,
Budowa atomu Poglądy na budowę atomu. Model Bohra. Postulaty Bohra
DYFRAKCJA ELEKTRONÓW FALE DE BROGLIE’A ZJAWISKO COMPTONA Monika Boruta Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Grupa 1 Referat nr 2.
Michał Turała, 2004 Pomiar torów cz ą stek Cel –Pomiar wierzcho ł ków oddzia ł ywa ń pomiar czasów ż ycia preselekcja oddzia ł ywa ń wybranej klasy –Badanie.
Elementy fizyki kwantowej i budowy materii
Wybrane zagadnienia technik doświadczalnych FWE
Urządzenia do rejestracji cząstek
Oddziaływania relatywistycznych jąder atomowych
Zapis prezentacji:

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Wykład 6 – Detekcja cząstek

Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka

Zjawiska towarzyszące przechodzeniu cząstek przez materię jonizacja scyntylacje zjawiska w półprzewodnikach promieniowanie Czerenkowa promieniowanie hamowania (bremsstrahlung) wielokrotne rozpraszanie cząstki neutralne?

Wielokrotne rozpraszanie Cząstka traci niewielką energię i nieznacznie zmienia kierunek w każdym akcie oddziaływania. Po przebyciu pewnej drogi w ośrodku… …zmniejsza się energia …i dekolimuje się pierwotna wiązka. energia kierunek przed po

Wielokrotne rozpraszanie Intensywność wiązki w funkcji drogi przebytej w ośrodku: w wyniku procesów, w których cząstka traci znaczną część energii i wypada z wiązki x lnN(x) proces statystyczny: w wyniku wielokrotnego rozpraszania N(x) N(0) N(0)/2 R0 x zasięg

Jonizacja Średnie straty energii na joniozację (formuła Bethe – Blocha): ez – ładunek cząstki Z, A – wielkości charakteryzujące ośrodek  – prędkość cząstki (v/c) I – energia jonizacji (I  13.5Z eV) n – koncentracja

Jonizacja możliwa identyfikacja

Krzywa Bragga średnia gęstość jonizacji droga przebyta w absorbencie zasięg

Liczniki jonizacyjne cząstka naładowana jonizacja

Charakterystyka i przedziały pracy komory gazowej

Liczniki jonizacyjne obszar licznika G.- M. obszar proporcjonalności obszar komory jonizacjnej obszar rekombinacji amplituda sygnału napięcie anodowe

Komora jonizacyjna Liczba wytworzonych jonów proporcjonalna do traconej przez cząstkę energii. Niewielkie impulsy – rejestracja cząstek silnie jonizujących. cienkościenne okienko

Licznik proporcjonalny Jonizacja wtórna – impuls wzmocniony 102 – 104 razy Wysokość impulsu proporcjonalna do liczby jonów pierwotnych, a więc do energii cząstki. warunek – dobra stabilizacja napięcia anodowego

Licznik Geigera-Millera Detektor jonizacyjny pracujący w zakresie geigerowskim – silne pole elektryczne w pobliżu anody powoduje jonizacje lawinową. Prosty przyrząd rejestrujący promieniowanie. Brak informacji o rodzaju promieniowania energii Czas martwy – czas wyładowania (kilka s), w którym licznik nie rejestruje cząstek.

Detektory śladowe Komora mgłowa Wilsona: jonizacja w przechłodzonej parze rozprężenie adiabatyczne  przesycenie Charles Wilson ½ 1927

Pierwsza fotografia cząstki Vo wtórne kosmiczne, h = 0 komora mgłowa B = 0.35 T, płytka 3’ Pb (Manchester Univ.) G.D.Rochester i C.C.Butler; Nature, 160, 855, (1947) π+ π- Ko  = 67o p+ = 200  300 MeV p- = 700  1000 MeV mV = 500  600 MeV  = 10-11  10-9 s

Komora pęcherzykowa Glasera D.Glaser, 1953 (1955 – 1985) ekspansja przegrzanej cieczy fotografia 4 jednocześnie target i subst. robocza pole magnetyczne np.: H2, C3H8, CF2Cl2, Xe, ... Donald Glaser 1960

Komora pęcherzykowa BEBC, 33.5 m3, H2, 3.5 T Gargamelle

Analiza

K– (4.2 GeV) w komorze H2 K0  – +  K– p  – K+ K0  –  0 K–  0  p – K–  – 0

Emulsja jądrowa Cecil Frank Powell 1950

wtórne kosmiczne emulsja jądrowa M.Danysz, J.Pniewski, 1952, UW pierwsze hiperjądro produkcja i rozpad pierwszego zarejestrowanego i zidentyfikowanego hiperjądra wtórne kosmiczne emulsja jądrowa M.Danysz, J.Pniewski, 1952, UW najczęściej hiperhel 5He typowy rozpad: 5He  - + p + 4He (+ 34.6 MeV) p X + Ag-Br 50 m -

scyntylator fotopowielacz NaI(Tl) fotopowielacz

Detektor scyntylacyjny Tor cząstki jonizującej Impuls elektryczny Dynoda Scyntylacje Fotokatoda Strumień elektronów Scyntylator - + Dzielnik napięcia Fotopowielacz Wysokie napięcie ok. 1000V Obudowa detektora Osłona ołowiana Opracowanie: J. Pluta

detektor modułowy

demon E286 (nasz)

konstrukcja

Komora iskrowa wyładowania iskrowe w miejscach jonizacji CERN

Komora drutowa Georges Charpak 1992

Komora drutowa Określenie współrzędnej x oddziałującej cząstki. linie sił pola elektrycznego drut anodowy katoda (-HV) Określenie współrzędnej x oddziałującej cząstki. Dwie komory o prostopadłych drutach - określenie współrzędnych x i y.

Komora dryfowa pole elektryczne niemal jednorodne w całym obszarze komory trajektoria cząstki wysokie napięcie dryf elektronów płytka katodowa drut anodowy licznik scyntylacyjny czas dryfu czas dotarcia sygnału do drutu anodowego czas przejścia cząstki przez licznik scyntylacyjny = - tor cząstki

TPC (Time Projection Chamber) Komora projekcji czasowej TPC (Time Projection Chamber)

Komora projekcji czasowej

to działa!

on line

ALICE - CERN

koniec

Oddziaływanie promieniowania  z materią zjawisko fotoelektryczne - oddziaływanie z elektronem związanym w atomie – całkowita absorpcja kwantu  rozpraszanie komptonowskie - rozpraszanie kwantu  na swobodnym elektronie – kwant  zmienia energię i kierunek ruchu tworzenie par elektron-pozyton - kwant  znika, a pojawia się para elektron-pozyton

Zjawisko fotoelektryczne hv – energia fotonu W – praca wyjścia elektronu m – masa elektronu υ – prędkość wybitego elektronu

Zjawisko Comptona λi –długość fali padającego fotonu λf –długość fali rozproszonego fotonu θ – kąt rozproszenia fotonu

Tworzenie par elektron-pozyton mec2 – energia spoczynkowa elektronu E + - energia kinetyczna pozytonu E - - energia kinetyczna elektronu EK – energia kinetyczna trzeciego ciała (najczęściej jądra atomowego)

Detekcja gamma ucieczka rozproszonego fotonu – częściowa strata energii rozpraszanie Comptona absorbcja w zjawisku fotoelektrycznym tworzenie par ucieczka fotonu 0,511 MeV pochodzącego z anihilacji

Widmo promieniowania gamma

Współczynnik osłabienia wiązki prom. gamma