Powstawanie Układów planetarnych Pozasłoneczne układy planetarne

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
PREZENTACJA POBRANA Z Zakazane jest publiczne udostępnianie treści zawartych i/lub całego pliku bez zgody redakcji wortalu:
Advertisements

Precyzyjna astrometria (CCD) układów podwójnych
Pasy Kuipera: czy podobne twory są wokół innych gwiazd?
Krzywa rotacji Galaktyki
Budowa i ewolucja Wszechświata
Ewolucja Wszechświata Wykład 14 Ewolucja układu słonecznego Planety pozasłoneczne Krystyna Wosińska, WF PW.
Spacer po układzie słonecznym
Planety Skaliste Marcel K. 2m.
Pozasłoneczne układy planetarne
POZASŁONECZNE UKŁADY PLANETARNE
O obrotach ciał niebieskich
Jowisz – gazowy olbrzym
Poszukiwanie planet poza Układem Słonecznym
GALAKTYKI.
Festiwal Nauki w Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
KOŁO ASTRONOMICZNE przy Zespole Szkół nr 1 im. A. Mickiewicza w Lublińcu Przygotował: Adam Strzelczyk Listopad 2009.
Opracował: Adam Strzelczyk
Kłopoty z Gwiazdą Polarną
Burze pyłowe na Marsie.
Ewolucja Wszechświata Wykład 11 Ewolucja układu słonecznego
Barbara Bekman Warszawa
Ewolucja gwiazd Joachim Napieralski Joachim Napieralski.
EWOLUCJA GWIAZD Na podstawie diagramu Hertzsprunga - Russella.
Młode GWIAZDY.
Gwiazdy.
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
Ewolucja i klasyfikacja
.pl Galaktyki.
Prezentacja Multimedialna
Aleksander Wolszczan Urodzony 29 kwietnia 1946r w Szczecinku astronom, specjalista z zakresu fizyki gęstej materii i astronomii planetarnej.
Po co LOFAR?. 120 MHz – 240 MHz 15 MHz – 75 MHz.
Epitafium dla Plutona Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski
Ocena perspektyw i korzyści z wykorzystania technik satelitarnych i rozwoju technologii kosmicznych w Polsce Panel Technologie satelitarne Temat: Zdalne.
„Trzeba jeszcze mieć w sobie chaos, aby móc zrodzić tańczącą gwiazdę.”
Droga Mleczna.
KOSMOS WEJŚCIE.
Opracowała: Klaudia Kokoszka
MASERY KOSMICZNE UWM, Olsztyn
Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły:
DROGA MLECZNA.
PREZENTACJA MULTIMEDIALNA POZORNY RUCH SŁOŃCA I GWIAZD
Układ Słoneczny.
Astronomia Monika Wojdyr kl.1LA.
JAK DZIAŁA WSZECHŚWIAT?.
BRĄZOWE KARŁY.
PRAWA KEPLERA Urszula Kondraciuk, Grzegorz Witkowski
Układ słoneczny Planety i gwiazdy Jakub Walczak.
Układ kosmiczny Oprócz naszej drogi mlecznej istnieje niezliczenie wieje innych galaktyk.
Prawa Keplera Mirosław Garnowski Krzysztof Grzanka
KOSMICZNY TELESKOP HUBBLE’A
Ewolucja w układach podwójnych
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
centralne ciało Układu Słonecznego
Neptun.
Mroczna Przyszłość Ziemi
CZYLI PATRONI ULIC NASZEGO OSIEDLA. GALILEO GALILEI - GALILEUSZ Włoski fizyk i astronom. Twórca pierwszego teleskopu. Odkrył 4 księżyce Jowisza. Zwolennik.
W nocy na niebie widać księżyc i gwiazdy.
Perspektywy detekcji fal grawitacyjnych Tomasz Bulik.
mgr Eugeniusz Janeczek
Opracował Aleksander Hebda
SŁOŃCE.
Temat: Jak zmierzono odległość do księżyca, planet i gwiazd.
Co widać na niebie?.
Krzywa rotacji Galaktyki
Perspektywy detekcji fal grawitacyjnych
Target – model the solar system
Zapis prezentacji:

Powstawanie Układów planetarnych Pozasłoneczne układy planetarne

Etap formowania się planet Mgławica w Orionie

Etap formowania się planet Mgławica w Orionie

Etap formowania się planet Mgławica w Orionie

Formowanie się gwiazdy i planet…. Ciśnienie kontra Grawitacja Mgławica zapada się – powstaje dysk

Formowanie się gwiazdy i planet…. Ciśnienie kontra Grawitacja Zagęszczenia w dyskach proto-planetarnych

Teoria kondensacji

Faza dysku - obserwacje

Beta Pictoris

HR4796a

Epsilon Eridani

Wykrywanie Układów pozasłonecznych Metody poszukiwań

Obserwacje wahań prędkości radialnej Poprzez efekt Dopplera Gwiazda Laboratorium

51 Peg – pierwsza nowa planeta Odkryta w roku 1995 Amplituda Dopplerowska Jak można wydedukować Istnienie planety z tej krzywej? Zachowanie się linii widmowych Obserwacje bezpośrednie

Tranzyt planety przed tarczą gwiazdy

Tranzyt planety przed tarczą gwiazdy

Detekcja Tranzytu - projekt OGLE III w 2003

Mikrosoczewkowanie

Mikrosoczewkowanie

Mikrosoczewkowanie Obserwacje niepowtarzalne Nieznana odległość Bond et al 2004 Mikrosoczewkowanie Obserwacje niepowtarzalne Nieznana odległość Bond et al 2004 OGLE 2003-BLG-235/MOA 2003-BLG-53 Masa planety Masa gwiazdy Wielka półoś Odległość

Chronometraż pulsarów

Chronometraż pulsarów Pierwszy odkryty układ pozasłoneczny: PSR 1257+12 (Wolszczan i Frail 1992) A B C Mass, M_Earth 0.015 3.4 2.8 Eccentricity 0.0 0.018 0.026 Period, days 25.3 66.5 98.2 Sem. axis, AU 0.19 0.36 0.47 Podobny do Ukł. Słonecznego

Astrometria

Statystyka planetarna 120 układów planetarnych, 138 planet, 15 wielokrotnych 5 - tranzyt 4 – chronometraż pulsarów 1 - mikrosoczewkowanie 110 – zmiany prędkości radialnych Dynamical Characteristics Dziwny rozkład półosi wielkich – wiele planet bardzo blisko gwiazd - niewiadoma w odległościach kilkunastu AU - wiele w odl. do 1 AU (“Gorące Jowisze”) Dominują planety o dużej ekscentryczności jeśli okres większy niż kilka dni - planety bliższe mają orbity kołowe dzięki wpływowi gwiazdy Sporo różnic przy porównaniu do Układu Słonecznego!!

Właściwości fizyczne Większość planet z masą około M Jowisza Mała ilośc planet bardzo masywnych „Pustynia brązowych Karłów” – brak planet cięższych niż . Jasna korelacja między metalicznością gwiazd ciągu głównego i prawdopodobieństwem posiadania planet.

Kepler Space-based Photometer ( 0.95-m aperture ) Photometric One-Sigma Noise <2x10-5 Monitor 100,000 main-sequence stars for planets. Mission lifetime of 4 years. Launch date – October 2007 Transits of terrestrial planets: - About 50 planets if most have R ~ R_Earth, Modulation of the reflected light from giant inner planets: - About 870 planets with periods less than one week. Transits of giant planets: - About 135 inner-orbit planet detections along with albedos for about 100 of them.

SIM (Space Interferometry Mission) Precision astrometry on stars to V=20 Optical interferometer on a 10-m structure Global astrometric accuracy: 4 microarcseconds (µas) Typical observations take ~1 minute; ~ 5 million observations in 5 years Launch date - February 2010 Search for terrestrial planets around the nearest 250 stars (1 µas) “Broad survey" for Neptune-size planets around 2000 stars (3 µas) Giant planets around young stars

TPF (Terrestrial Planet Finder) Two complementary space observatories: a visible-light coronagraph and a mid-infrared formation-flying interferometer. TPF coronagraph launch is anticipated around 2014. TPF interferometer launch is anticipated before 2020. - Survey nearby stars looking for terrestrial-size planets in the "habitable zone“. - Follow up brightest candidates with spectroscopy, looking for atmospheric signatures, habitability or life itself. - Will detect and characterize Earth-like planets around as many as 150 stars up to 15 pc away. Goals: