Nowe wyniki eksperymentu BOREXINO Kraków, 16 grudnia, 2008 Marcin Misiaszek, Instytut Fizyki UJ.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Źródła zmian ewolucyjnych
Advertisements

Warunek równowagi hydrostatycznej
Metody Pomiaru Neutronów dla Tokamaków
Naturalne tło promieniowania w Sieroszowicach
Poszukiwanie neutrin taonowych w wiązce CNGS Paweł Przewłocki Seminarium doktoranckie IPJ,
Efekt Landaua, Pomerańczuka, Migdała (LPM)
PROMIENIOWANIE X, A ENERGETYCZNA STRUKTURA ATOMÓW
Fizyka neutrin – wykład 13-cz.1
Raymond Davis Jr. jako pracownik Brookhaven National Laboratory wymyślił pionierską metodę chwytania neutrin słonecznych za pomocą tetrachloroetylenu.
Mhs sprawozdanie1 Neutrina – ZVI uczestniczy w 2 współpracach Eksperymenty z detektorami pod ziemią Gran Sasso (Włochy) Kamiokande (Japonia)
Neutrina – takie lekkie, a takie ważne
Jeszcze o precyzyjnych testach Modelu Standardowego. Plan: wstęp jak dobrze SM zgadza się z doświadczeniem? najnowszy pomiar masy kwarka t świat w zmiennych.
FABRYKI B DZIŚ I JUTRO FABRYKI B DZIŚ I JUTRO Maria Różańska – IFJ PAN 10 listopada 2006.
Dariusz Bocian / 1 Seminarium ZFCE Warszawa, 1 kwiecień, 2005 Pomiar świetlności akceleratora LHC przy użyciu procesu dwufotonowego Dariusz Bocian Dariusz.
Badanie oscylacji neutrin w eksperymencie T2K Krzysztof M. Graczyk Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski.
Co wiemy o zderzeniach jąder i hadronów przy energiach SPS?
, Prawo Gaussa …i magnetycznego dla pola elektrycznego…
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Podstawowe treści I części wykładu:
Poszukiwanie sygnału neutrin taonowych w detektorze SuperKamiokande
Fizyka cząstek elementarnych II Neutrina
Oscylacje neutrin Neutrina w Modelu Standardowym Źródła neutrin
Wyniki eksperymentu BOREXINO po 192 dniach pomiarów
SNO – ostatnia faza Tadek Kozłowski – IPJ Świerk 1. eutrina słoneczne 2. Detektor SNO 3. Pierwsza faza pomiarow 4. Ostatnia faza 5. Dyskusja parametrow.
Neutrina – najbardziej nieuchwytne cząstki materii
HALO signal true neutrino energy from other galaxies, tail due to redshift smearing Neutrina atmosferyczne » Brak nadwyżki neutrin z anihilacji DM dla.
Piony neutralne w ciekłoargonowym detektorze eksperymentu T2K Paweł Przewłocki Instytut Problemów Jądrowych Warszawska Grupa Neutrinowa, 2006.
Neutrina Warszawska Grupa Neutrinowa w IPJ 2005
Zagadki neutrinowe Deficyt neutrin atmosferycznych
Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.
Neutrina z supernowych
Oscylacje i nie tylko (głównie z konferencji Neutrino 2008 w Christchurch, NZ) KamLAND / MiniBoone / Przekroje czynne Paweł Przewłocki Warszawska Grupa.
N izotony izobary izotopy N = Z Z.
Karolina Danuta Pągowska
Fizyka i medycyna Festiwal Nauki
Badanie rozpadów mezonu  w eksperymencie WASA
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Wprowadzenie do fizyki
Fizyka neutrin – wykłady 6-7
Dziwność w rozpraszaniu neutrina na jądrach atomowych K. M. Graczyk.
Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych Warszawa, RADA DO SPRAW ATOMISTYKI.
Agnieszka Ilnicka Opieka: dr Joanna Kiryluk prof. Barbara Badełek
Akcelerator elektronów jako źródło neutronów
O możliwości istnienia cząstek ciemnej materii o masach rzędu MeV.
Historia Późnego Wszechświata
Ciemna Strona Wszechświata Piotr Traczyk IPJ Warszawa.
Poszukiwanie efektów związanych z ciemną materią w eksperymencie
Historia Wczesnego Wszechświata
Jak się tego dowiedzieliśmy? Przykład: neutrino Przypomnienie: hipoteza neutrina Pauli ’30 Przesłanki: a) w rozpadzie  widmo energii elektronu ciągłe.
1 Pomiary oddziaływań w eksperymencie Miniboone Uniwersytet Warszawski Magdalena Posiadała.
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Wpływ niezachowania zapachu neutrin na obserwable a eksperyment GSI Tadek Kozłowski IPJ.
Krzysztof M. Graczyk IFT, Uniwersytet Wrocławski
NIEZACHOWANIE ZAPACHÓW LEPTONÓW NAŁADOWANYCH Tadek Kozłowski IPJ.
Warszawa, Jan Kisiel Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski, Katowice Perspektywy akceleratorowej fizyki neutrin Co wiemy? Czego.
Projekt „  of the Sky” Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN.
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
1 Neutrina – najdziwniejsze cząstki materii Krzysztof Graczyk Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski Wrocławska Grupa Neutrinowa:
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
Efekt fotoelektryczny
Seminarium Fizyki Wielkich Energii, Uniwersytet Warszawski, Rejestracja geoneutrin w eksperymencie B OREXINO Grzegorz Zuzel Instytut Fizyki.
Przyszłe eksperymenty neutrinowe i nadzieje z nimi związane Agnieszka Zalewska Instytut Fizyki Jądrowej PAN im. H.Niewodniczańskiego EPS HEP 2009 Sesja.
P omiary strumieni neutrin słonecznych w eksperymencie B OREXINO Marcin Marian Wójcik Instytut Fizyki, Uniwersytet Jagielloński SZLIF: Kraków, 15 maja.
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
Fizyka neutrin – wykład 11
Fizyka neutrin – wykład 5
Promieniowanie Słońca – naturalne (np. światło białe)
Podsumowanie W11 Obserwacja przejść rezonansowych wymuszonych przez pole EM jest możliwa tylko, gdy istnieje różnica populacji. Tymczasem w zakresie.
Fizyczne Podstawy Teledetekcji Wykład 9
Zapis prezentacji:

Nowe wyniki eksperymentu BOREXINO Kraków, 16 grudnia, 2008 Marcin Misiaszek, Instytut Fizyki UJ

Dominujący cykl pp pp - 1 pp -2 pp -3 H. Bethe W. Fowler

Cykl CNO …główne źródło energii w gwiazdach M > 2 M S … Astrofizyczna ważność wyników 14 N+p -> 15 O wolniejsza niż przypuszczano (eksperyment LUNA) Słoneczne CNO- przewidywania mniejsze o czynnik ~ 2 ! Wiek najstarszych gwiazd !

Energia neutrin [MeV] GALLEX GNO SAGE Sygnał scałkowany brak pomiaru widma Neutrina słoneczne SuperK, SNO Pomiar widma Informacja o kierunku neutrina BOREXINO Od sierpnia 2007 neutrina 7-Be

Historia detekcji neutrin słonecznych Odkrycie oscylacji neutrin Test termojądrowych reakcji

Oscylacje neutrin w materii Długość oscylacji ~ 10 2 km Efektywna masa e (rozpraszanie neutrin na elektronach) wynika z potencjału: A ~ G F N e E 2 => dla E > 1 MeV dominuje wpływ materii prowadzi do zwiększonego deficytu neutrin e w tym przedziale energetycznym Nieznany zakres przed BOREXINO Teraz dodatkowa informacja o strumieniu pp- e Oscylacje próżniowe Wpływ materii 1 10 MeV

BOREXINO Rozpraszanie neutrin na elektronach e e Detekcja w ciekłym scyntylatorze (~300t): Niski próg detekcji (~60 keV) Dobra rozdzielczość energetyczna 1 MeV ) Czuły na pomiar neutrin poniżej 1 MeV Aktywny od 16 maja 2007

BOREXINO umieszczony został we włoskim podziemnym laboratorium w Gran Sasso, narodowy park Abruzji, Włochy, ~120 km od Rzymu Osłona: 1400 m skały (~3500 m.w.e) Detektory Borexino i CTF Budynki zewnętrzne laboratorium

Schemat detektora BOREXINO Zbiornik wody: osłona i n wodny detektor Č 208 PMTs w wodzie 2100 m 3 Płyty stalowe Scyntylator: 300 t PC+PPO nylonowym balonie o grubości 150 m Stalowa sfera: 2212 PMTs + koncentratory światła 1350 m 3 Balony nylonowe: Wewnętrzny: 4.25 m Zewnętrzny: 5.50 m Bardzo dobra osłona od zewnętrznego tła Wzrastająca czystość zewnętrznych warstw w kierunku środka detektora

Teoretyczne widmo elektronów odrzutu w reakcji rozpraszania ich przez neutrina słoneczne. pp CNO, pep 8B8B 7 Be

14 C 210 Po Głównie zewnętrzne oraz Całkowita ilość fotoelektronów w zdarzeniu Statystyka zliczeń ~ 1 dzień pomiarów Arbitralne jednostki Surowe widmo

Konwersja liczby zmierzonych fotoelektronów do energii zdarzenia Fit parametrów do kształtu elektronów z 14 C ~ 500 pe /MeV Monitoring stabilności detektora Liczba fotoelektronówDate N

Algorytmy do rekonstrukcji pozycji Bazują na metodzie pomiaru różnicy czasów detekcji fotonów opracowane na danych z MC, testowane w prototypie Borexino sprawdzone na wybranych zdarzeniach w koincydencji ( 214 Bi- 214 Po) 14 C rozłożone jednorodnie w kuli r 2 -kształt do R=4.25m Rozdzielczość przestrzenna: 35 cm dla 200 keV 16 cm dla 500 keV Rozkład radialny rozpadów 14 C

Rozkład przestrzenny zdarzeń Odrzucenie zdarzeń tła (głównie pr. gamma) R < 3.3 m (100 t masy scyntylatora) Rozkład radialny R2R2 gauss z vs R c scatter plot FV

Widmo zdarzeń w centralnej części detektora z usuniętymi zdarzeniami mionowymi. Kr+ Be 14 C 210 Po 11 C Następnie: odrzucamy zdarzenia w koincydencji 214 Bi- 214 Po

BOREXINO 1'szy wynik First real time detection of 7Be solar neutrinos by Borexino (Phys. Lett. B 658 (2008) ) – dane z 47 dni Częstość rozpraszania elektronów przez 7 Be 7 Be Rate: 47 ± 7 STAT ± 12 SYS c/d/100 t

BOREXINO 2'gi wynik New results on solar neutrino fluxes from 192 days of Borexino data (Phys. Rev. Lett. 101 (2008) ) – dane z 192 dni Częstość rozpraszania elektronów przez 7 Be 7 Be Rate: 49 ± 3 STAT ± 4 SYS c/d/100 t

BOREXINO a oscylacje Hipoteza braku oscylacji 75 ± 4 c/100t/d Oscylacje ( BPS07(GS98) HighZ ) 48 ± 4 c/100t/d Oscylacje ( BPS07(AGS05) LowZ ) 44 ± 4 c/100t/d BOREXINO wynik eksperymentalny 47 ± 3 stat ± 4 sys c/100t/d

BOREXINO 3'ci wynik Measurement of the solar 8 B neutrino flux with 246 live days of Borexino and observation of the MSW vacuum-matter transition (arXiv: v1 wysłane do Phys. Rev. Lett.) – dane z 246 dni 8 B Rate: (0.26 ± 0.04 STAT ± 0.02 SYS ) c/d/100 t Brak oscylacji 4.2 BS07(GS98) brak oscylacji BS07(GS98)

Podsumowanie Pierwsza obserwacja neutrin 7 Be Pierwsza obserwacja neutrin 8 B poniżej 5MeV Wyniki zgodne z o oscylacjami LMA Możliwa spektroskopia neutrinowa przy energiach neutrin poniżej 1 MeV W przyszłości: CNO-, pep, Geo-, Reactor- s, moment magnetyczny

Literatura First real time detection of 7Be solar neutrinos by Borexino (Phys. Lett. B 658 (2008) ) New results on solar neutrino fluxes from 192 days of Borexino data (Phys. Rev. Lett. 101 (2008) ) Measurement of the solar 8 B neutrino flux with 246 live days of Borexino and observation of the MSW vacuum-matter transition (arXiv: v1)