Św.Jadwiga Królowa
Królowa Jadwiga przyszła na świat 18 lutego 1374 roku jako najmłodsza córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki. Od 1386 była żoną Władysława Jagiełły. Od 1384 roku - królową Polski. Biorąc czynny udział w rządzeniu państwem, prowadziła głębokie życie religijne. Dzięki aktowi fundacyjnemu i testamentalnemu zapisowi na rzecz Akademii Krakowskiej. Zmarła 17 lipca 1399 roku w Krakowie.
Władysław Łokietek Kazimierz Wielki Elżbieta Łokietkówna Ludwik Wielki Karol Robert Andegaweński Elżbieta Łokietkówna Ludwik Wielki Elżbieta Bośniaczka Maria Jadwiga Władysław Jagiełło Zofia Holszańska Elżbieta Bonifacja Władysław Warneńczyk Kazimierz Jagiellończyk
Jadwiga urodziła się i wychowała na Węgrzech Jadwiga urodziła się i wychowała na Węgrzech. Była córką króla Węgier, który po śmierci Kazimierza Wielkiego został również królem Polski. W jej żyłach płynęła krew Piastów (babcie Jadwigi były Polkami i Piastównami) i to między innymi zadecydowało, że po śmierci ojca, króla Ludwika, przekazano tron Jadwidze. Ten zaszczyt i zarazem obowiązek dla młodej dziewczyny może wydać się dzisiaj dziwny, ale w tamtych czasach tak młode osoby przyjmowały obowiązki państwowe. Jadwiga rządziła krajem z pomocą rady królewskiej.
Małżeństwo królowej Jadwigi, która miała zaledwie dwanaście lat, ze znacznie starszym od niej Wielkim Księciem Litewskim Władysławem Jagiełłą było poświęceniem z jej strony. Rozumiała, że wymaga tego dobro Polski. Królowa Jadwiga zmarła, mając zaledwie dwadzieścia pięć lat. Tak jak pierwszy koronowany władca Polski tak i Jadwiga przyczyniła się do umocnienia wewnętrznej siły państwa i znaczenia Polski wśród krajów Europy. Za sprawą jej osoby i rozważnego postępowania Polska weszła w unię z Litwą, przeciwstawiając się wrogiemu i groźnemu Zakonowi Krzyżackiemu. Uważa się, że podwaliny pod zwycięską bitwę pod Grunwaldem dała właśnie królowa Jadwiga.
Władysław Jagiełło wybrany i koronowany król miał w swoim ręku pełnię władzy, ale ponieważ dziedziczką tronu polskiego była Jadwiga to czasami musieli sobie nawzajem potwierdzać najważniejsze akty państwowe. W początkowym okresie współrządów Jadwiga była jeszcze dzieckiem więc jej udział w polityce był jedynie symboliczny. Z czasem podejmowała się coraz częściej zadań politycznych. Koronacja Jadwigi Władysław Jagiełła
Wykształcenie królowej było znacznie wyższe niż przeciętnie spotykane na dworach polskich. Mówiła od dzieciństwa kilkoma językami, umiała pisać i czytać, znała również język polski.
Wspierała naukę Strzegła pokoju "Chcę i pragnę z całego serca, ażeby Akademia Krakowska na cały świat zasłynęła, ażeby w niej kształcili się synowie Polski, Litwy i Rusi, ażeby naród ten jako potężny jest teraz przez obszar bogatych ziem, tak był potężnym przez cnoty wielkie i umysły silne, a to zdobywa się przez głęboką wiedzę i gruntowną naukę" - taka była wola Królowej Jadwigi. Gdy w roku 1397 wojna z Krzyżakami była nieunikniona Jadwiga prosiła męża, aby jej pozwolił spotkać się z Krzyżakami, co do zawarcia pokoju
Szerzyła wiarę Księstwo litewskie przyjęło chrzest z rąk polskich. Polska zyskała nowego sojusznika. Unia polsko-litewska zapewniła obu krajom ochronę przed zakonem krzyżackim.
Jej atrybutem są buciki, z czym związana jest legenda: Przy budowie kościoła NMP na Piasku, który istnieje do dziś, królowa Jadwiga sama doglądała robót. Pewnego dnia jej czujne oko dojrzało kamieniarza, który był smutny. Kiedy zapytała o powód, odpowiedział, że w domu zostawił ciężko chorą żonę, boi się, że go zostawi z drobnymi dziećmi, a nie ma pieniędzy na lekarza. Królowa, nie namyślając się, oderwała ze swego bucika złotą klamrę, wysadzaną drogimi kamieniami, i oddała ją robotnikowi, aby zapłacił dla lekarza. Nie zauważyła tylko, że stopę położyła na kamieniu oblanym wapnem. Odbity ślad bucika wdzięczny kamieniarz obkuł dokoła i wraz z kamieniem wmurował w zewnętrzną ścianę świątyni. Do dzisiaj można go oglądać. Podczas renowacji katedry na Wawelu, 22 stycznia 1889 roku, odkryto kryptę pod posadzką, w której znajdował się grobowiec królowej Jadwigi. Badania antropologiczne prowadził Izydor Kopernicki, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opracowanie pozostało w rękopisie, ogłosił je dopiero w 1914 roku prof. Juliusz Talko-Hryncewicz. Znając wyniki badań nad szczątkami kostnymi, Paweł Sikora tak przedstawił wygląd Królowej: [...] Można sobie wyobrazić królową Jadwigę jako kobietę młodą, bardzo wysoką, blondynkę, o głowie krótkiej, czole prostym, wysokim i twarzy wąskiej, nosie prostym, wąskim [...].
Opracował: Wiktor Wójcicki Publiczna Szkoła Podstawowa Nr 15 w Radomiu „Święta Jadwigo, ucz nas miłości i mądrości” Jan Paweł II Opracował: Wiktor Wójcicki Publiczna Szkoła Podstawowa Nr 15 w Radomiu Źródła: Zasoby Internetu Muzyka: JERZY FRYDERYK HAENDEL „Boure”, PIOTR CZAJKOWSKI Jezioro Łabędzie , Scena z II aktu