BÓG STWORZYŁ… Lekcja 1 na 6. lipca 2019

„Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę; lecz czci go ten, kto lituje się nad biednym” (Przypowieści 14,31)

Bóg stworzył dobry i kompletny świat i powołał istoty ludzkie, stworzone na swój obraz, aby „troszczyły się i dbały o” Jego stworzenie. Chociaż grzech zerwał relacje, które Bóg pierwotnie przeznaczył dla nas, nadal mamy rolę do wypełnienia jako zarządcy dóbr stworzenia i opiekunowie naszych bliźnich. Wypełnienie tej misji jest jednym ze sposobów, w jaki możemy uhonorować Boga jako naszego Stwórcę. BÓG I STWORZENIE Doskonały Stwórca Doskonały świat Doskonały zarządca ZERWANE RELACJE Zarządcy Ziemi Rodzina ludzka

DOSKONAŁY STWÓRCA „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię” (1 Mojżeszowa 1,1) Stworzenie ujawnia różne cechy Boga: Bóg Mocny: On przemówił i wszystko zostało doskonale stworzone (1Mojż. 1,3. 6. 9. 11. 14. 20. 24; Psalm 29) Bóg zadziwiający: Nie był daleko, lecz zbliżył się do swojego stworzenia, przemawiał do niego i dotykał go (1Mojż. 1,28-30; 2,7) Bóg porządku: Nie stwarzał losowo. Każdy akt stworzenia prowadził do kolejnego, aż do doskonałej kulminacji (Job 34,13) Bóg twórczy: Nie stworzył wszystkiego w tym samym kolorze czy kształcie, ale „według swojego rodzaju”. Każde żywe stworzenie jest inne (1 Mojżeszowa 1,21. 24) Bóg relacji: Bóg ustanowił związek między ludźmi a innymi żywymi stworzeniami. On również „przechadzał się po ogrodzie” (1 Mojżeszowa 1,28; 3, 8) Czego dzisiaj możemy się nauczyć o Bogu z Jego stworzenia (Psalm 19)?

DOSKONAŁY ŚWIAT I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór, i nastał poranek - dzień szósty” (1Mojż. 1,31) Bóg doglądał swojego stworzenia podczas tygodnia stwarzania, i podsumował, że wszystko „było dobre” (1Mojż. 1,10. 12. 18. 21. 25). Kiedy dokończył stwarzania, znów się przyjrzał i stwierdził, że wszystko „było bardzo dobre.” Bóg był zadowolony ze swojego stworzenia. Wszystko było piękne i funkcjonalne, doskonale zaprojektowane, praktyczne i pełne życia i koloru. Któż był odbiorcą tego wspaniałego daru? My. Nawet, mimo tysięcy lat degradacji, wciąż możemy podziwiać cuda stworzenia i wykrzyknąć: Jak wielki jest nasz Bóg!

DOSKONAŁY ZARZĄDCA „I wziął Pan Bóg człowieka i osadził go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł” (1 Mojżeszowa 2,15) Bóg powierzył stworzenie doskonałemu zarządcy: ludziom. Wyznaczył ich jako panów, by troszczyli się o zwierzęta i przyrodę (1Mojż. 1,28; 2,15). Adam i Ewa mieli się radować i korzystać z Bożych darów, lecz mieli się również o nie troszczyć. Grzech nie odmienił tej odpowiedzialności. Wciąż jesteśmy odpowiedzialni za pielęgnowanie i troskę o stworzenie, włącznie ze zwierzętami i przyrodą.

ZARZĄDCY ZIEMI „A do Adama rzekł: Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i jadłeś z drzewa, z którego ci zabroniłem, mówiąc: Nie wolno ci jeść z niego, przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego! Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym.” (I Mojż. 3,17-18) Adam i Ewa otrzymali moralne zdolności, aby mogli podejmować własne decyzje. Tę samą zdolność dano również innym istotom, takim jak anioły. Lucyfer wykorzystał tę umiejętność do buntu przeciwko Bogu i postanowił rozszerzyć swój bunt na nowo stworzony świat. Kiedy Adam i Ewa przyjęli szatańskie insynuacje, zerwali swoją relację z Bogiem, ze sobą nawzajem, ze zwierzętami i z naturą (I Mojż. 3,8.12.18; 9,2).

RODZINA LUDZKA „Tedy rzekł Pan do Kaina: Gdzie jest brat twój Abel? A on odpowiedział: Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego?” (I Mojż. 4,9) Kain powinien był dbać o swojego brata. Zazdrość i wściekłość skłoniły go do popełnienia pierwszego morderstwa. Bóg stworzył wszystkich ludzi (Hiob 10,8-12). Każdy zasługuje na szacunek oraz troskę. Każdy człowiek ma prawo wiedzieć, że Bóg go kocha, wiedzieć o Jego ofierze jaką za nas złożył i dziedzictwie, które dla nas przygotował. Prosi nas, byśmy oddawali Mu cześć z tego powodu, że to On jest Stwórcą i właścicielem wszystkiego (Księga Wyjścia 20,11). Prosi nas również, byśmy troszczyli się o Jego stworzenie. Tak, jestem opiekunem mojego brata.

E.G.W. (Christian Service, r. 1, s. 13) „Bracia i siostry w wierze, czy pytanie pojawia się w waszych sercach: »Czy jestem stróżem brata mego?« Jeśli uważacie się za dzieci Boże, jesteście stróżem brata waszego. Pan obarcza Kościół odpowiedzialnością za dusze tych, których mogą być środkiem zbawienia. Zbawiciel oddał swoje cenne życie, aby stworzyć Kościół zdolny służyć cierpiącym, smutnym i kuszonym. Grupa wierzących może być biedna, niewykształcona i nieznana; jednak w Chrystusie mogą oni wykonywać pracę w domu, we wspólnocie, a nawet poza nią, której wyniki będą sięgały tak daleko, jak wieczność.”

„Przyroda, na którą patrzymy dzisiaj, daje nam tylko niewielkie pojęcie o piękności i chwale Edenu. Jednak wiele z tego co jest piękne pozostaje. Natura zaświadcza że Ten, który jest nieskończony w mocy, wielki w dobroci, miłosierdziu i miłości, stworzył ziemię i napełnił ją życiem i zadowoleniem. Nawet w swoim okaleczonym stanie wszystkie rzeczy odzwierciedlają pracę wielkiego Mistrza Artysty. Chociaż grzech zepsuł kształt i piękno rzeczy natury, chociaż można na nich dojrzeć ślady pracy księcia mocy ciemności na powietrzu, jednak wciąż przemawiają one o Bogu. W dzikich różach, ostach, krzewach ciernistych, wyce, można odczytać prawo zniszczenia, lecz z piękna dzieł naturalnych i z ich wspaniałego przystosowania się do naszych potrzeb i naszego szczęścia możemy nauczyć się że Bóg wciąż nas kocha, że Jego miłosierdzie wciąż objawia się światu.” E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 8, r. 42, s. 256)