Inż. Piotr Michałowski Grudzień 2017 Testy do bliży Inż. Piotr Michałowski Grudzień 2017

Test z tekstem do bliży Klient, wyposażony w okulary probiercze o mocach do bliży, umieszcza tabliczkę z tekstem do czytania w odległości z jakiej zwykle czyta. Ocenia jak w praktyce będzie mógł czytać normalne teksty

Test czerwono-zielony Na dobrze podświetlonym teście czerwono zielonym z wymaganej odległości obserwu- jemy czarne znaki. Jeżeli litery są lepiej widoczne na tle zielonym, korekcja widzenia bliży jest prawidłowa lub niewystarczająca. Jeżeli są lepiej widoczne na tle czerwonym, korekcja widzenia bliży jest prawdopodobnie zbyt duża

Test Wilms’a ■ Dokładnie skorygować widzenie dali Zaproponować sferę najbardziej wypukłą („maksymalnie w plus”), dającą maksymalną ostrość widzenia ■ Określić addycję (np. do 40 cm) ■ Poprosić pacjenta, żeby patrzył z odległości 40 cm na skrzyżowane linie pionowe i poziome. ■ Umieścić cylindry skrzyżowane o mocy ±0.50 D, oś ujemną na 90° przed oczami pacjenta tak, by pacjent widział linie poziome bardziej wyraźnie. ■ Wprowadzać stopniowo soczewki o mocach +0.25 D, +0.50 D, +0.75 D... do momentu kiedy pacjent widzi linie poziome i pionowe takiej samej grubości. ■ Wziąć pod uwagę do określenia addycji wartość, która daje najlepszą równowagę między liniami poziomymi i pionowymi. ■ Sprawdzić komfort czytania pacjenta ■ W oprawce umieścić soczewkę próbną, odpowiadającą korekcji widzenia dali i ustalonej addycji. ■ Poprosić pacjenta, aby ocenił swój komfort czytania na podstawie tekstu próbnego. ■ Zmodyfikować wartość addycji w zależności od odległości z jakiej pacjent zwykle czyta lub wykonuje pracę.

Test Helmholtz’a ■ Jeżeli kręgi w centrum tarczy są widziane bez żadnych deformacji, korekcja widzenia bliży odpowiada odległości, jakiej klient używa do lektury. ■ Jeżeli natomiast, kręgi są widziane jako zdeformowane, korekcja widzenia bliży jest niewystarczająca lub zbyt duża.

Test Amsler’a W przypadku trudności z czytaniem teksty warto sprawdzić zniekształcenia wywołane chorobą plamki Siatka Amslera to kwadrat o wymiarach 10 na 10 cm. W centrum siatki znajduje się punkt. Badanie przeprowadza się dla każdego oka osobno. Pacjent powinien zasłonić jedno oko i umieścić kartę z testem w odległości około 30–40 cm od oczu. Należy patrzeć w punkt centralny i, nie poruszając okiem, obserwować pozostałą część siatki. Jeśli wszystkie linie pozostają proste, a kwadraty równe, to oznacza, że siatkówka w plamce jest zdrowa. W przypadku zaburzeń widzenia linie proste się wyginają, kwadraciki mogą wydawać się powiększone) lub pomniejszone a część linii może przestać być widoczna.