INSTRUKCJE Umożliwiają zapis algorytmu, służą do sterowania przebiegiem programu. warunkowe (podejmowanie decyzji) 1. if-else „jeżeli”, 2. switch-case (wybór),

INSTRUKCJE cd iteracyjne (pętle, obliczenia cykliczne) 1. for „dla”, 2. while „dopóki”, 3. do ... while „wykonuj dopóki” sterujące przebiegiem programu 1. break „przerwij”, 2. continue „kontynuj”, 3. return „zwróć wartość i powróć”, 4. goto „skocz”

INSTRUKCJE proste (pusta, przypisania), pusta ; przypisania y=x; masa=gestosc*objetosc; z+=2; złożone { ... }, { x=4*a; y=pow(x,5); for(i=1;i<10;i++) {z=exp(y)/i; cout<<z<<endl; }

Instrukcja warunkowa if „jeżeli” if (wyrażenie-warunkowe) instrukcja1 [else instrukcja2] Pozwala na zbadanie warunku w programie, a następnie na kontynuowanie obliczeń zależnie od spełnienia tego warunku. Komputer w ten sposób podejmuje decyzje.

Instrukcja warunkowa niepełna if „jeżeli” warunek Instrukcja NIE TAK

cout<<”sukces”<<endl; } Słowo kluczowe „if” Warunek podlegający sprawdzaniu Instrukcja wykonywana po spełnieniu warunku if (w>0) { cout<<”sukces”<<endl; }

Instrukcja warunkowa pełna if - else „jeżeli” warunek Instrukcja 1 Instrukcja 2 NIE TAK

cout<<”sukces”<<endl; } else Słowo kluczowe „if” Warunek podlegający sprawdzaniu Instrukcja 1 wykonywana po spełnieniu warunku Instrukcja 2 wykonywana po niespełnieniu warunku if (w==0) { cout<<”sukces”<<endl; } else cout<<”pech”<<endl;

OPERATORY RELACYJNE OPERATOR ZNACZENIE < Mniejszy <= Mniejszy lub równy > Większy >= Większy lub równy == Równy != Nierówny

OPERATORY LOGICZNE OPERATOR ZNACZENIE ! Negacja && Koniunkcja || Alternatywa

Instrukcja warunkowa if - else zagnieżdżona

cout<<”sukces”<<endl; } else Słowo kluczowe„if” Warunek podlegający sprawdzaniu Instrukcja1 „if” zagnie-żdżona wykonywana po spełnieniu warunku Instrukcja2 wykonywana po niespełnieniu warunku Warunek 1 instrukcji1 zagnieżdżonej „if” podlegający sprawdzaniu if (w>0&&k!=0) { if (w1>10) cout<<”sukces”<<endl; } else cout<<”moze byc”<<endl; cout<<”pech”<<endl;

Równanie kwadratowe – fragment schematu blokowego delta<0 delta==0 x0= x1= x2= T N Drukuj x0 Drukuj x1, x2 Drukuj „brak rozw.”

Równanie kwadratowe – fragment kodu źródłowego cout<<"Podaj wartosc liczby a, b i c"<<endl; cin>>a>>b>>c; delta=b*b-4*a*c; if (delta<0) cout<<"brak rozwiązania"<<endl; else if (delta==0) { x0=-b/(2*a); cout<<"x0= "<<x0<<endl; } x1=(-b-sqrt(delta))/(2*a); x2=(-b+sqrt(delta))/(2*a); cout<<"x1="<<x1<<endl; cout<<"x2="<<x2<<endl;

Instrukcja wyboru switch switch (wyrażenie-sterujące) { case E1:instrukcj1; break; case E2:instrukcj2; . . . default : instrukcjan;} Jest to instrukcja sterująca umożliwiająca rozgałęzienie na wiele dróg w programie w zależności od wartości pewnego wyrażenia-sterującego zwanego selektorem.

E1: E2: E3: default: wyrażenie sterujące (selektor) Instrukcja1 Instrukcjan

Instrukcja wyboru switch składnia Wartość selektora ustala pierwszą instrukcję do wykonania Gdy selektor nie przyjmuje żadnej dopuszczalnej wartości od S1-Sn-1 Instrukcje do wyboru switch (selektor) { case E1: instrukcja1; case E2: instrukcja2; case E3: instrukcja3; ... case En-1: instrukcjan-1; default: instrukcjan; }

Instrukcja wyboru switch Wykonanie tylko określonej grupy instrukcji składnia Wykonanie tylko określonej grupy instrukcji Wartość selektora ustala instrukcję do wykonania Gdy selektor nie przyjmuje żadnej dopuszczalnej wartości od S1-Sn-1 Instrukcje do wyboru Przerwanie wykonania instrukcji switch (selektor) { case E1: instrukcja1; break; case E2: instrukcja2; case E3: instrukcja3; ... case En-1: instrukcjan-1; default: instrukcjan; }

Wykrywanie samogłosek #include <iostream. h> #include <ctype Wykrywanie samogłosek   #include <iostream.h> #include <ctype.h>   #define info “To jest samogloska.”   main() { char litera; cout<<”Podaj litere: ”; cin>>litera; litera=toupper(litera); switch (litera) { case ‘A’: cout<<info<<endl; break; case ‘E’: cout<<info<<endl; break; case ‘I’: cout<<info<<endl; break; case ‘O’: cout<<info<<endl; break; case ‘U’: cout<<info<<endl; break; default: cout<<”To nie jest samogloska”<<endl; } return(0); }

switch (litera) { case ‘A’: cout<<info<<endl; switch (litera) { case ‘A’: cout<<info<<endl; break; case ‘E’: cout<<info<<endl; break; case ‘I’: cout<<info<<endl; break; case ‘O’: cout<<info<<endl; break; case ‘U’: cout<<info<<endl; break; default: cout<<”To nie jest samogloska”<<endl; }

Instrukcja iteracyjna (pętla) while (wyrażenie-warunkowe) while „dopóki” while (wyrażenie-warunkowe) instrukcja wewnętrzna Do wykonywania pętli w których wykonanie działań jest uzależnione od spełnienia na początku warunku powtarzania działań (warunek sprawdzany na początku) .

Instrukcja iteracyjna (pętla) while „dopóki” Instrukcja wewnętrzna warunek Instrukcja wewnętrzna

licznik++ licznik=licznik+1 licznik=0; while (w<100) { w=w+10; Dopóki warunek jest spełniony instrukcja wewnętrzna pętli będzie wykonywana Przy każdym przejściu przez pętlę licznik jest inkrementowany Instrukcje wewnętrzne pętli Zerowanie licznika przed pętlą licznik=0; while (w<100) { w=w+10; cout<<”w=”<<w<<endl; licznik++; } licznik++ licznik=licznik+1

Wyznaczanie sumy i iloczynu ciągu liczb całkowitych zakończonego liczbą zero   #include <iostream.h> main() { int liczba, suma=0, iloczyn=1; cout<<”Podaj pierwsza liczbe”<<endl; cin>>liczba; while (liczba!=0) { suma+=liczba; iloczyn*=liczba; cin>>liczba; } cout<<”Suma liczb wynosi” <<suma<<endl; cout<<”Iloczyn liczb wynosi”<<iloczyn<<endl; return(0); }

suma=suma+liczba; iloczyn=iloczyn*liczba;   while (liczba!=0) { suma+=liczba; iloczyn*=liczba; cin>>liczba; }

Instrukcja iteracyjna (pętla) do while „wykonuj dopóki” instrukcja wewnętrzna while (wyrażenie-warunkowe); Do wykonywania pętli w których wykonanie działań jest uzależnione od spełnienia warunku zakończenia działań (warunek sprawdzany na końcu).

Instrukcja iteracyjna (pętla) do while „wykonuj dopóki” Instrukcja wewnętrzna warunek

cout<<”w=”<<w<<endl; licznik=licznik+1; } Dopóki warunek nie jest spełniony instrukcja wewnętrzna pętli będzie wykonywana Przy każdym przejściu przez pętlę licznik jest inkrementowany Instrukcje wewnętrzne pętli Zerowanie licznika przed pętlą licznik=0; do { w=w+10; cout<<”w=”<<w<<endl; licznik=licznik+1; } while (w<100);

cout<<cyfra<<” “; cyfra++; } while (cyfra<10); Drukowanie cyfr od 0 ... 9   #include <iostream.h>  main() { int cyfra=0; do cout<<cyfra<<” “; cyfra++; } while (cyfra<10); return(0);

Instrukcja iteracyjna (pętli) for „dla”, for (wyrażenie-inicjujące; wyrażenie-warunkowe; wyrażenie-zwiększające) instrukcja wewnętrzna do wykonywania pętli o określonej (znanej) liczbie powtórzeń - stosuje się głównie do wykonania operacji na tablicach

Instrukcja iteracyjna (pętli) for „dla”, Instrukcja wewnętrzna for (w-i;w-w;w-z) Instrukcja wewnętrzna

Instrukcja iteracyjna for „dla” składnia Słowo kluczowe „for” Wartość początkowa licznika Wartość końcowa licznika Licznik pętli Instrukcja wewnętrzna pętli for (i=0; i<10; i++) { cout<<i<<endl; } Inkrementowanie i dekrementowanie licznika pętli i=i+1 i=i-1 i++ i-- i+=1 i-=1 i+=krok i-=krok

Zamiana na duże litery for (x=0; x<strlen(nazwa); x++)   #include <iostream.h> #include <string.h> #include <ctype.h> #define max 30 main() { char nazwa [max]; int x; cout<<”Podaj nazwe: ”<<endl; cin>>nazwa; for (x=0; x<strlen(nazwa); x++) nazwa[x]=toupper(nazwa[x]); } cout <<endl<<nazwa<<endl; return(0);

Zagnieżdżanie jednej instrukcji ”for” w drugiej  #include <iostream.h>  main() { int linia, gwiazdki, ostatnia; cout<<”Ile gwiazdek chcesz wyswietlic w ostatniej linii ?”<<endl; cin>>ostatnia; for (linia=1; linia<=ostatnia; linia++) for (gwiazdki=1; gwiazdki<=linia; gwiazdki++) cout<<”*”; } cout<<endl:;  return(0); * * * * * * * * * * * * * * *

Instrukcja break „przerwij” Powoduje opuszczenie aktualnego poziomu pętli lub instrukcji wyboru. Dopuszczalne zastosowanie tylko w tych instrukcjach.

Program wyznaczenia iloczynu ciągu liczb całkowitych o określonej długości różnych od zera. #include <iostream.h> main() { int liczba, iloczyn=1, dlugosc, i; int poprawny=1; cout<<”Podaj dlugosc ciagu liczb”<<endl; cin>>dlugosc; cout<<”Podaj liczby”<<endl; for (i=1; i<=dlugosc; i++) cin>>liczba; if (liczba==0) poprawny=0; break; } iloczyn*=liczba; if (poprawny) cout<<”Iloczyn liczb wynosi:”<<iloczyn; else cout<<”Blad danych”; return 0;

Instrukcja continue „kontynuuj” Dopuszczalne zastosowanie tylko w instrukcjach iteracyjnych, powoduje przejście do następnej iteracji.

Program wyznaczenia iloczynu liczb całkowitych tylko różnych od zera znajdujących w ciągu liczb o określonej długości.   #include <iostream.h> main() { int liczba, iloczyn=1, dlugosc, i; cout<<”Podaj dlugosc ciagu liczb”<<endl; cin>>dlugosc; cout<<”Podaj liczby”<<endl; for (i=1; i<=dlugosc; i++) cin>>liczba; if (liczba==0) cout<<”Przejdz do kolejnej liczby ciagu”; continue; } iloczyn*=liczba; cout<<”Iloczyn liczb różnych od zera wynosi:”<<iloczyn; return(0);

Instrukcja return „zwróć wartość i powróć” return wyrażenie; return 0; return wynik; return (x*x-4); Napotkanie instrukcji powoduje zakończenie wykonywania funkcji. Jeśli zwraca ona wartość, wykonanie instrukcji spowoduje zwrócenie wartości funkcji.

Instrukcja skoku goto „skocz” goto etykieta; Umożliwia przekazanie sterowania do określonego miejsca wewnątrz aktualnie wykonywanej funkcji (zasada) programu. Etykieta określa miejsce w programie, do którego ma nastąpić skok. goto etykieta1; ... etykieta1: { instrukcje } NIE NALEŻY NADUŻYWAĆ MNIEJSZA CZYTELNOŚĆ PROGRAMU

Program wyznaczenia iloczynu ciągu liczb całkowitych o określonej długości różnych od zera. #include <iostream.h> #include<conio.c> main() { int liczba, iloczyn=1, dlugosc, i; cout<<"Podaj dlugosc ciagu liczb"<<endl; cin>>dlugosc; cout<<"Podaj liczby"<<endl; for (i=1; i<=dlugosc; i++) cin>>liczba; if (liczba==0) goto E1; iloczyn*=liczba; } cout<<"Iloczyn liczb wynosi:"<<iloczyn; E1:cout<<"Blad danych"; getch(); return 0;

celem uniknięcia błędów i zwiększenia przejrzystości programów WSKAZÓWKI SKŁADNIOWE celem uniknięcia błędów i zwiększenia przejrzystości programów Po słowach kluczowych robimy odstęp. Instrukcję pustą zapisujemy zawsze w oddzielnym wierszu. Stosujemy wcięcia tekstu. Ustawiamy edytor (czcionka, wygląd, kolor). Dwie szkoły pisania nawiasów klamrowych do grupowania instrukcji: while (n<10) { while (n<10) ... { } ... }

niektóre Biblioteki standardowe #include <stdio.h> funkcje realizujące operacje we/wy (podejście proceduralne typowe dla języka C) printf ( ); scanf ( ); #include <iostream.h> funkcje umożliwiające sterowanie strumieniami we/wy (podejście obiektowe typowe dla języka C++) cout<<s; cin>>a;

#include <conio.h> niektóre Biblioteki standardowe #include <conio.h> #include<conio.c> funkcje umożliwiające zarządzanie ekranem w trybie tekstowym clrscr(); getch(); textcolor(newcolor); gotoxy(x,y); wherex(); wherey();

niektóre Biblioteki standardowe #include <iomanip.h> funkcje umożliwiające dodatkowe sterowanie strumieniami we/wy w C++ setw(n) setfill(z) setprecision(n) setbase(n) dec hex #include <math.h> funkcje umożliwiające obliczenia w zbiorze liczb rzeczywistych pow(x,y) log(x) log10(x) exp(x) sin(x) cos(x) tan(x) floor(x) ceil(x) fmod(x,y)

niektóre Biblioteki standardowe #include <complex.h> funkcje umożliwiające obliczenia w zbiorze liczb zespolonych #include <ctype.h> funkcje umożliwiające klasyfikacje danych całkowitych tolower(z); toupper(z); #include <string.h> funkcje umożliwiające operacje na łańcuchach (tablicach znaków) strlen (z); strcpy (z1,z2);