Jeden Bóg i jeden Pan – część 4 1 Kor. 8:6 (BW) 6. Wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy.

Osoba ● Umysł ● Uczucia ● Wola

Luk 24:49 BW (49) A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości. Dz.Ap 1:4-5 BW (4) A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; (5) Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.

1 Kor 2:11 BW (11) Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.

Luk 1:17 BW (17) On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy. Iz 11:2 2. I spocznie na nim Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. (BT)

Izj 40:13 BT-2 Kto zdołał zbadać Ducha Jahwe (hebr. - ruach JHWH)? Kto w roli doradcy dawał Mu wskazania? Izj 40:13 Septuaginta Tis egno noun kyriou, kai tis autou symboulos egeneto, hos symbiba auton? Kto poznał umysł Pana i kto stał się jego doradcą, by Go pouczać? Rzm 11:34 GNT Tis gar egno noun kyriou? Tis symboulos autou egeneto? Kto bowiem poznał umysł Pana ? Kto stał się Jego doradcą?

Duch - usposobienie ● duch smutny - 1 Krl. 21,5 ● duch strapiony - Hiob 3,20 ● duch gniewu - Hiob 4,9 ● duch zrozumienia - Hiob 20,3 ● duch gorzkości - Hiob 21,25 ● duch prawości - Ps. 51,12 ● duch wyniosły - Przyp. 16,18 ● duch cierpliwy - Kazn. 7,8 ● duch wszeteczeństwa - Oz. 4,12 ● duch łaski i błagania - Zach. 12,10 ● duch cichości - 1 Kor. 4,21

„Każdy z nas odznacza się jakimś duchem, chociaż może się on ujawniać w różnych aspektach przy określonych okazjach, można mieć ducha pozytywnego lub negatywnego albo jeszcze innego. Ale zasadniczo okazywany przez nas duch jest odzwierciedleniem nas jako jednostek, tym, kim jesteśmy, czym jesteśmy wewnątrz. Nasz duch jest zatem niekiedy czymś bardzo osobistym w nas, chociaż on sam nie jest osobą. Tak samo jest z Duchem Bożym lub z Duchem Jego Syna (Rzymian 8:9). Możemy zrozumieć jak Duch może mieć moc tylko poprzez rozważenie jak on oddziałuje na ludzi i jakiego oni ujawniają ducha. Dla zilustrowania - mogą oni być grupą osób, którzy dobrze się ze sobą czują, są tolerancyjni, mają wzgląd jeden na drugiego i tym samym żyją ze sobą w pokoju. Ale jeśli pośród nich znajdzie się osoba przejawiająca agresywnego, dogmatycznego, spornego i kłótliwego ducha, jest całkiem możliwe, że po pewnym czasie zaczęliby się oni ze sobą kłócić i spierać, z powodu zarażenia się duchem tamtego. Nie jest to nic namacalnego ani widocznego, jednak ma moc. Słusznie można to odnieść w przeciwną stronę. Grupa ludzi może czuć się słaba, niezdolna do wykonania jakiejś pracy z powodu negatywnego nastawienia - jednym słowem zniechęcona. Osoba ze zdrowym, pozytywnym duchem pojawiająca się między nimi mogłaby w krótkim czasie spowodować zakończenie ich marazmu, przez co nabiorą energii i siły do ponownego działania. Oczywista jest tutaj nie tylko moc, ale też fakt, że w każdym wypadku duch jest bardzo osobisty, nie dlatego, że jest osobą, ale ponieważ jest odzwierciedleniem każdej osoby i emanuje z niej.” - Raymond Franz

Duch Święty – pierwsza perspektywa 1. Moc i wpływ Boga działająca inteligentnie oraz osobowo 2. Usposobienie Boga (umysł, uczucia, wola) ● w Nim samym ● w Chrystusie ● w wierzących (nowy umysł, uczucia, wola) Duch Święty – druga perspektywa 1. Bóg w swoim działaniu (moc, wpływ) 2. Bóg w swoim usposobieniu (umysł, uczucia, wola) ● w sobie samym ● w Chrystusie ● w wierzących

Argument - tautologia 1Ts 1:5 BW (5) Gdyż ewangelia zwiastowana wam przez nas, doszła was nie tylko w Słowie, lecz także w mocy i w Duchu Świętym, i z wielką siłą przekonania; wszak wiecie, jak wystąpiliśmy między wami przez wzgląd na was.

Argument – Duch „mówi” Dz.Ap. 11: I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania. Poszło też ze mną i tych sześciu braci i tak przyszliśmy do domu owego męża. (BW)

● 2 Sam. 23:2 - przemawia ● Nehem. 9:20 - uczy ● Job. 33:4 - stwarza ● Ps. 106:33 – można Go rozgoryczyć ● Ps. 139:7 – nie można uciec przed Nim ● Ps. 143:10 – prowadzi ● Izaj. 48:16 – posyła ● Iz 63:10 – można Go zasmucić ● Ezech. 1:12,20 – chce (ma wolę) ● Ez 11:5 – mówi w 1 osobie ● Ez 11:14 – ożywia ● Mi 2:7 – może być „skory do gniewu”

“Innym pojęciem rabinicznym, mającym wskazywać na bliskość Boga i Jego bezpośredni wpływ na człowieka, jest ruach ha- kodesz (Duch Święty). Czasami wydaje się, że jest on utożsamiany z szechiną, jako że wyraża Bożą immanencję w świecie, którą dotyka to, co się tu dzieje. Opowiadano na przykład, że po zburzeniu Świątyni cesarz Wespazjan wysłał trzy statki młodych Żydów i Żydówek do domów nierządu w Rzymie, jednakże podczas podróży wszyscy oni rzucili się w odmęty, woleli bowiem utopić się niźli przyjąć tak haniebny los. Opowieść kończy się stwierdzeniem, że na ten okrutny widok ‘Duch Święty zapłakał i rzekł: ‘Nad nimi płaczę’ (Lm 1,16), (Lament. Rabba 1,45) – Abraham Cohen, Talmud, str. 71

“Izrael oświadcza: ‘Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest’ (Pwt 6, 4), a Duch Święty woła: ‘Któryż inny naród na ziemi jest jak lud Twój izraelski?’ (1 Krn 17, 21). Izrael rzecze: ‘Któż jest jak Ty wśród bogów, Panie?’ (Wj 15, 11). Duch Święty ogłasza: ‘Szczęśliwy jesteś Izraelu! Któż jest jak ty?’ (Pwt 33, 29). Izrael mówi: ‘Któż jest jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?’ (Pwt 4, 7), a Duch Święty woła: ‘Któryż wieli naród ma bogów tak bliskich?’ (tamże). Izrael rzecze: ‘Ty jesteś blaskiem mocy ich’ (Ps 89, 17), a Duch Święty woła: ‘Izrelu, przez ciebie się wsławię’ (Iz 49, 3).”35 – Mechilta35

● wypowiada się w pierwszej osobie ● ogłasza ● woła ● płacze ● mówi ● odpowiada ● dyktuje (np. księgę Estery czy też Pieśń nad Pieśniami) ● uzdalnia ● objawia ● oświeca (proroków i ludzi) ● stwarza

“ Duch więc był przedstawiany jako moc Boża, dawana przez Niego jako życie, świętość, określona misja do spełnienia, namaszczenie królewskie czy natchnienie prorockie. Choć mówiono o Nim i pisano czasem jako o działającym podmiocie, nie naruszało to nigdy zasadniczego monoteizmu biblijnego i nigdy Duch nie był pojmowany w Starym Testamencie jako Osoba Boska.” - H. Pietras, Początki Teologii Kościoła thaleia.pl – „Duch Święty – żydowska perspektywa”

Argument – Duch „słyszy” Jan. 16: Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. (BW)

Duch Święty – pierwsza perspektywa 1. Moc i wpływ Boga działająca inteligentnie oraz osobowo 2. Usposobienie Boga (umysł, uczucia, wola) ● w Nim samym ● w Chrystusie ● w wierzących (nowy umysł, uczucia, wola) Duch Święty – druga perspektywa 1. Bóg w swoim działaniu (moc, wpływ) 2. Bóg w swoim usposobieniu (umysł, uczucia, wola) ● w sobie samym ● w Chrystusie ● w wierzących

Argument – Duch „słyszy” Jan. 16: Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. (BW) 1Ko 2:16 David Stern (16) Bo "któż poznał umysł Adonai?. Kto był Jego doradcą?". Ale my mamy umysł Mesjasza!

Mat. 12:31, Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi nie będzie odpuszczone. 32. A jeśliby ktoś rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; ale temu, kto by mówił przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone ani w tym wieku ani w przyszłym. (BW)

Jan. 4: Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie. (BW) Jan. 8: I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi. (BW)