Pitagoras Historia życia wybitnego matematyka i filozofa

Urodził się w 572 roku p.n.e. na Samos lub w Sydonie. Był wybitnym greckim matematykiem, filozofem i mistykiem. Jest kojarzony ze słynnym twierdzeniem Pitagorasa, mówiącym, że jeśli trójkąt jest prostokątny to suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej.

Twierdzenie Pitagorasa

Większość opisów mówi, że Pitagoras żył około 80 lat, jednak anonimowa relacja mówi, że żył 104 lata. Wiele źródeł mówi, że jego żoną była Teano, z którą miał dwóch synów: Telangesa i Menezarcha

W młodości Pitagoras z Samos był utalentowanym zapaśnikiem i pięściarzem. Zwyciężył nawet w Igrzyskach Olimpijskich w boksie.

Szkoła Pitagorasa Założył w Krotonie szkołę pitagorejczyków w roku 529 p.n.e., będąc m.in. spadkobiercą idei Ferekydesa z Syros i Hermodamasa z Samos. Od ok. 509 p.n.e. przebywał w Metaponcie, choć według niektórych tylko 40 dni. Wykłady odbywały się w jego domu, a na swoich uczniów wybierał osoby zdolne do milczenia, które byłyby w stanie zachowywać w tajemnicy jego nauki. Za nieprzyzwoite uważał "uliczne filozofowanie", co mogło się jednak sprowadzać do plotek na temat wychowania lub zwykłej niedyskrecji. Nauczał ukryty przed słuchaczami, dla których miało być to jedynie formą próby, stosując przekaz przy pomocy symboli, tak jak czynili to Egipcjanie

Pitagoras cenił bardzo przyjaźń i mimo, że Diogenes przypisał sentencję zupełnie innym filozofom greckim, podobno "On to pierwszy powiedział, że przyjaciele powinni mieć wszystko wspólne i że przyjaciel jest [dla człowieka] drugim ja". Pitagoras zalecał dbałość o równowagę ducha i jak wynika z relacji Porfiriusza "nikt Go nigdy nie widział śmiejącego się ani płaczącego”, cechował go "spokój pogodny i nieporównywalny z niczyim".

Maksymy W odróżnieniu od uczniów szkoły Pitagorasa, czyli pitagorejczyków, współczesnych interpretatorów i naśladowców tej antycznej filozofii nazywa się pitagorystami. Oto kilka przykładów przypuszczalnie bardziej współczesnych sentencji, które można by uznać za pitagorejskie, ale ich źródłem nie są Złote Wiersze i nie wiadomo kiedy ani przez kogo zostały wymyślone. Jedynie kilka z nich można odnaleźć w Żywotach Pitagorasa Porfiriusza, a inne w dziele Diogenesa.

Przykłady sentencji:  Kto mówi, sieje, kto słucha, zbiera  Każde twierdzenie filozofa daje się obalić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia  Najkrótsze odpowiedzi "tak" i "nie" wymagają najdłuższego zastanowienia  Trzeba milczeć albo mówić rzeczy lepsze od milczenia  Trudno jest iść przez życie wieloma drogami jednocześnie  Liczby rządzą światem  Nie wyrażaj małej rzeczy w wielu słowach, lecz rzecz wielką w niewielu

Dokonania Uczniowie Pitagorasa swoje dzieła często przypisywali mistrzowi, dzięki czemu otrzymywały one wyższą rangę i były poparte autorytetem wielkiego filozofa. Posługiwał się twierdzeniem nazwanym współcześnie jego imieniem, ale dowód tego matematycznego faktu sformułowany został znacznie później. Wśród innych osiągnięć Pitagorasa i jego szkoły wymienia się też: *dowód, że suma kątów trójkąta równa jest dwóm kątom prostym *wprowadzenie średniej arytmetycznej *konstrukcje wielościanów foremnych i odkrycie dwunastościanu foremnego *muzyczny strój pitagorejski (to zupełnie co innego niż komat) – harmoniczne interwały w muzyce, można przedstawić za pomocą prostych stosunków liczbowych

Ciekawostki 1. Twierdzenie Pitagorasa znano w Egipcie, Chinach, Indiach i Babilonie jeszcze przed narodzinami Pitagorasa 2. W trójkątach prostokątnych przeciwprostokątna jest zawsze liczbą niewymierną

Dziękuję za uwagę Dziękuję za uwagę   Paulina Kleszczyńska