Organy administracji rolno-środowiskowej w Polsce Grudzień 2015 r.

Prezentacja na temat: "Organy administracji rolno-środowiskowej w Polsce Grudzień 2015 r."— Zapis prezentacji:

1 Organy administracji rolno-środowiskowej w Polsce Grudzień 2015 r.

2 Podstawa prawna:  Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku. Art. 5. Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju. Art. 31. 3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Art. 68. 4. Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska. Art. 74. 1. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom. 2. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych. 3. Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska. 4. Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska. Art. 86. Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Zasady tej odpowiedzialności określa ustawa. Art. 23. Podstawą ustroju rolnego państwa jest gospodarstwo rodzinne. Środowisko i rolnictwo w polskim prawie

3 1.Rządowa administracja rolno-środowiskowa 1.1. Rada Ministrów 1.2. Prezes Rady Ministrów 1.3. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi 1.4. Ministerstwo Środowiska 1.5. Ministerstwo Zdrowia (pośrednio) 1.6. Ministerstwo Finansów (pośrednio) 2.Organy rządowej administracji rolnej i środowiskowej – przykłady 2.1. Państwowe Agencje rolne 2.1.1. Agencja Nieruchomości Rolnych 2.1.2. Agencja Rynku Rolnego 2.1.3. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 2.2. Wyspecjalizowane inspekcje rolne i środowiskowe 2.2.1. Państwowa Inspekcja Sanitarna (pośrednio) 2.2.2. Inspekcja Weterynaryjna 2.2.3. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych 2.2.4. Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa 2.2.5. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska 2.3. Inne organy 2.3.1. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego 2.3.2. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej 2.3.3. Służba Celna (pośrednio) 3.Administracja rolna i środowiskowa na poziomie województwa, powiatu, gminy Administracja rolna i środowiskowa w Polsce

4 Podstawa prawna:  Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku określa kompetencje, sposób funkcjonowania oraz strukturę Rady Ministrów.  Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 roku o Radzie Ministrów reguluje organizację i tryb pracy Rady Ministrów. W skład Rady Ministrów, w ujęciu środowiskowym i rolnym, wchodzą Prezes Rady Ministrów, jako organ nadrzędny oraz ministrowie :  rolnictwa,  środowiska,  zdrowia (pośrednio),  finansów (pośrednio). Ministrowie kierują określonymi działami administracji rządowej, wypełniają zadania wyznaczone im przez Prezesa Rady Ministrów. Zakres działania ministra kierującego działem administracji rządowej określają ustawy. Rada Ministrów (rządowa administracja rolno-środowiskowa)

5 Podstawa prawna (wybrane akty):  Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.),  Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2012 r., poz. 392 ze zm.),  Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 743 ze zm.),  Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.),  Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89 poz. 590 ze zm.). Prezes Rady Ministrów (Premier) kieruje Radą Ministrów i zapewnia wykonywanie polityki Rady Ministrów. Naczelny organ administracji publicznej:  reprezentuje Radę Ministrów,  jest zwierzchnikiem służbowym pracowników administracji rządowej, korpusu służby cywilnej,  kieruje pracami Rady Ministrów, koordynuje i kontroluje pracę członków Rady Ministrów,  zapewnia wykonywanie polityki Rady Ministrów i określa sposoby jej wykonywania; wydaje rozporządzenia,  sprawuje nadzór nad samorządem terytorialnym w granicach i formach określonych w Konstytucji i ustawach. Prezes Rady Ministrów (rządowa administracja rolno-środowiskowa)

6 Podstawa prawna:  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz.U. Nr 91 poz.1016 z dnia 10 listopada 1999 r.) powołało Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako organ rządowy (wcześniej funkcjonowało np. jako Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej),  Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 743 ze zm.),  Aktualny Statut MRiRW został określony zarządzeniem nr 144 Prezesa Rady Ministrów z 2015 r. (M.P. poz.1146 z 2015 r.) Ministerstwo zapewnia obsługę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do spraw rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych. Obsługę zadań Ministra zapewniają w szczególności: 1) w zakresie działu rolnictwo: a) Departament Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii, b) Departament Hodowli i Ochrony Roślin, 2) w zakresie działu rozwój wsi: a) Departament Gospodarki Ziemią, b) Departament Rozwoju Obszarów Wiejskich, 3) w zakresie działu rynki rolne – Departament Rynków Rolnych. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (1) (rządowa administracja rolno-środowiskowa)

7 MRiRW nadzoruje m.in.:  Agencję Nieruchomości Rolnych, Agencję Rynku Rolnego, Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Ministerstwu podlega m.in.:  Główny Inspektorat Weterynarii, Główny Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych czy Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (2) (rządowa administracja rolno-środowiskowa)

8 Podstawa prawna:  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Środowiska (Dz. U. Nr 91, poz. 1017),  Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 743 ze zm.),  Statut Ministerstwa określa zarządzenie Nr 33 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 maja 2014 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Środowiska (M.P. z 2014 r. poz. 434),  Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.). Ministerstwo Środowiska jest urzędem administracji rządowe, której kompetencją jest ochrona środowiska. Ministerstwo Środowiska, poprzez współtworzenie polityki państwa, ma za zadanie troszczyć się o środowisko oraz wpływać na długofalowy rozwój kraju realizowany z poszanowaniem przyrody i praw człowieka tak, aby uwzględnić potrzeby zarówno współcześnie żyjących ludzi, jak i przyszłych pokoleń. Ministrowi Środowiska podlega np. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, Dyrektor Parku Narodowego. Minister Środowiska sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Ministerstwo Środowiska (rządowa administracja rolno-środowiskowa)

9 Podstawa prawna:  Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie nadania statutu Ministerstwu Zdrowia (M.P. z 2014 poz. 19),  Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 743 ze zm.),  Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie ustalenia regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Zdrowia (Dz. Urz. Min. Zdr. 2015.34). Ministerstwo Zdrowia to urząd administracji rządowej zajmujący się systemem opieki zdrowotnej. Minister zdrowia uczestniczy w ustalaniu polityki państwa w zakresie ochrony zdrowia. Odpowiada za jej treść i realizację poprzez kierowanie działem administracji rządowej – zdrowie oraz wypełnianie zadań wyznaczonych mu przez prezesa Rady Ministrów. Inicjuje, opracowuje i realizuje politykę rządu w zakresie ochrony zdrowia między innymi poprzez przygotowywanie projektów aktów normatywnych, współpracę z innymi członkami Rady Ministrów, nadzorowanie działalności terenowych organów administracji rządowej i współdziałanie z samorządami zawodów medycznych, organizacjami społecznymi i przedstawicielami środowisk zawodowych i twórczych. Prowadzi politykę ustaloną przez Radę Ministrów i koordynuje jej realizację za pośrednictwem organów, urzędów i jednostek organizacyjnych, które mu podlegają lub są przez niego nadzorowane, w tym sprawuje nadzór nad Głównym Inspektorem Sanitarnym, Inspektorem do spraw Substancji Chemicznych oraz Prezesem Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Ministerstwo Zdrowia (rządowa administracja rolno-środowiskowa – pośrednio)

10 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz.U. z 2012 r., poz. 392 ze zm.),  Zarządzenie nr 41 Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów (Monitor Polski 2014 r. poz. 504),  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. 2011 poz. 1256),  Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 743). Minister Finansów jest centralnym organem administracji rządowej odpowiedzialnym za finanse publiczne. Minister finansów, za pośrednictwem ministerstwa, sprawuje kontrolę nad Generalnym Inspektorem Informacji Finansowej, Generalnym Inspektorem Kontroli Skarbowej oraz dyrektorami izb i naczelnikami urzędów skarbowych i celnych. Minister finansów opracowuje, wykonuje i kontroluje realizację budżetu państwa. Zajmuje się systemem finansowania samorządu terytorialnego, sfery budżetowej i bezpieczeństwa państwa oraz zarządza długiem publicznym; odpowiada za realizację dochodów i wydatków budżetu państwa, m.in. dochodów z podatków, a także za współpracę finansową, kredytową i płatniczą z zagranicą oraz realizację przepisów dotyczących ceł i kontrolę skarbową. Współuczestniczy w mechanizmach Wspólnej Polityki Rolnej w zakresie finansowania WPR. Ministerstwo Finansów (rządowa administracja rolno-środowiskowa – pośrednio)

11 Podstawa prawna:  Ustawa o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z dnia 19 października 1991 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1014 tekst jednolity),  Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego z dnia 5 sierpnia 2015 r. (Dz. 2015, poz. 1433),  Statut. Agencja Nieruchomości Rolnych jest następcą prawnym Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Posiada 15 oddziałów terenowych. Jest państwową osobą prawną, której Skarb Państwa powierzył wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia państwowego w rolnictwie. Agencja Nieruchomości Rolnych realizuje zadania wynikające z polityki państwa, w szczególności w zakresie:  tworzenia oraz poprawy struktury obszarowej gospodarstw rodzinnych,  tworzenia warunków sprzyjających racjonalnemu wykorzystaniu potencjału produkcyjnego Zasobu Skarbu Państwa; restrukturyzacji oraz prywatyzacji mienia Skarbu Państwa użytkowanego na cele rolnicze,  obrotu nieruchomościami i innymi składnikami majątku Skarbu Państwa użytkowanego na cele rolne,  administrowania zasobami majątkowymi Skarbu Państwa przeznaczonymi na cele rolne,  zabezpieczenia majątku Skarbu Państwa,  inicjowanie prac urządzeniowo-rolnych na gruntach Skarbu Państwa oraz popierania organizowania na gruntach Skarbu Państwa prywatnych gospodarstw rolnych,  wykonywania praw z udziałów i akcji w spółkach hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej. Agencja Nieruchomości Rolnych (organ rządowej administracji rolnej nadzorowany przez MRiRW)

12 Podstawa prawna (wybrane akty):  Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 633 ze zm.),  Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) Nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (L 255/18 z 28.8.2014),  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (L 347/671 z 20.12.2013),  Rozporządzenie Rady (UE) Nr 1370/2013 z dnia 16 grudnia 2013 r. określające środki dotyczące ustalania niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych (L 346/12 z 20.12.2013). Oprócz Centrali, Agencja posiada 16 Oddziałów Regionalnych. Agencja Rynku Rolnego (1) (organ rządowej administracji rolnej nadzorowany przez MRiRW)

13 Państwowa osoba prawna, nad którą nadzór sprawuje minister właściwy do spraw rynków rolnych, a w zakresie gospodarki finansowej – minister właściwy do spraw finansów publicznych. Agencja, posiadając od akcesji Polski do UE status unijnej agencji płatniczej, działa na podstawie unijnych aktów prawnych. W świetle przepisów prawa krajowego jest od 1 stycznia 2012 r. agencją wykonawczą:  Wydaje decyzje administracyjne i wypłaca producentom rolnym, przetwórcom i eksporterom środki finansowe z tytułu uczestnictwa w administrowanych przez ARR mechanizmach unijnej polityki rolnej i w działaniach krajowych, w tym np. w ramach handlu zagranicznego,  Administruje rejestrami prowadzonymi na podstawie przepisów prawa krajowego i unijnego,  Monitorowała wielkość produkcji kwotowej i pozakwotowej w ramach przyznanych kwot produkcyjnych,  Pobiera i wypłaca środki finansowe przeznaczone na promocję żywności pochodzące z budżetów UE oraz krajowego, a także z funduszy promocji produktów rolno-spożywczych,  Prowadzi kontrole stwierdzające, czy przedsiębiorcy – otrzymujący przyznane przez ARR środki finansowe lub prawo do produkcji określonych produktów – działają zgodnie z przepisami,  Przekazuje Komisji Europejskiej (KE) informacje o realizowanych przez ARR działaniach z zakresu WPR,  Uczestniczy w podejmowaniu przez instytucje unijne decyzji związanych z administrowanymi mechanizmami WPR i przekazuje beneficjentom oraz wszystkim zainteresowanym osobom informacje o tych decyzjach,  Sporządza cykliczne i doraźne analizy, prognozy, informacje oraz opracowania o bieżącej i przewidywanej sytuacji na podstawowych rynkach rolnych,  Prowadzi działania informacyjne mające na celu poszerzanie wiedzy na temat – zarządzanych przez ARR – programów unijnej polityki rolnej oraz warunków uczestnictwa w tych programach. Agencja Rynku Rolnego (2) (organ rządowej administracji rolnej nadzorowany przez MRiRW)

14 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98 poz. 634 ze zm.),  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 czerwca 2009 r. w sprawie nadania statutu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 97 poz. 811 ze zm.). Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) powstała w 1994 r. w celu wspierania rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich. ARiMR została wyznaczona przez Rząd RP do pełnienia roli akredytowanej agencji płatniczej,  wdraża instrumenty współfinansowane z budżetu Unii Europejskiej,  udziela pomocy ze środków krajowych,  jako wykonawca polityki rolnej, ściśle współpracuje z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi,  podlega jednocześnie nadzorowi Ministerstwa Finansów w zakresie gospodarowania środkami publicznymi. ARiMR posiada Centralę, 16 Oddziałów Regionalnych oraz 314 Biur Powiatowych. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (organ rządowej administracji rolnej nadzorowany przez MRiRW)

15 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U.2015 poz.1412 ze zm.). Główny Inspektorat Sanitarny tworzy kilka departamentów kluczowych z punktu widzenia rolnictwa i środowiska, w tym:  Departament Bezpieczeństwa Zdrowotnego Wody – m.in. ustalanie kierunków działania, koordynowanie i zarządzanie monitoringiem jakości, zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi;  Departament Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia – m.in. ustalanie priorytetów i kierunków działań w zakresie bezpieczeństwa żywności, dokonywanie analiz i oceny sytuacji epidemiologicznej, monitoring zanieczyszczenia żywności, współpraca z podpunktem systemu RASFF (Rapid Alert System for Food and Feed of the European Union; Podpunkt Krajowego Punktu Kontaktu) w Głównym Inspektoracie Weterynarii;  Departament Higieny Środowiska – nadzór nad działaniami podejmowanymi w celu ochrony zdrowia ludzi przed niekorzystnym wpływem środowiskowych czynników szkodliwych i uciążliwych. Główny Inspektor Sanitarny kieruje i nadzoruje działalność Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W ramach Państwowej Inspekcji Sanitarnej istnieje 16 Wojewódzkich Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych oraz 318 Powiatowych Inspekcji Sanitarnych i 10 Granicznych Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych. Państwowa Inspekcja Sanitarna. Główny Inspektorat Sanitarny (1) (organ rządowej administracji nadzorowany przez Ministra Zdrowia)

16 Państwowa Inspekcja Sanitarna. Główny Inspektorat Sanitarny (2) (organ rządowej administracji nadzorowany przez Ministra Zdrowia)

17 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U.2015 poz.1482). Główny Lekarz Weterynarii, jako centralny organ administracji rządowej, kieruje działalnością Inspekcji Weterynaryjnej przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii: 1.Ustala ogólne kierunki działania Inspekcji i wydaje instrukcje określające sposób jej postępowania, w tym instrukcje dotyczące stosowania przez organy Inspekcji przepisów Unii Europejskiej; 2.Koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii; 3.Może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii polecenia dotyczące podjęcia określonych czynności oraz żądać od nich informacji z zakresu ich działania; 4.Współpracuje z Międzynarodowym Urzędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi; 5.Dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i wymagań weterynaryjnych przy ich produkcji; 6.Opracowuje krajowe programy dotyczące realizacji zadań, z zakresu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt i chorób odzwierzęcych podlegających obowiązkowi zwalczania, badań kontrolnych zakażeń zwierząt, monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych podlegających obowiązkowi monitorowania oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego i środkach żywienia zwierząt, monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w ich wydzielinach i wydalinach, w tkankach lub narządach zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt oraz środkach żywienia zwierząt; Główny Inspektorat Weterynarii (1) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

18 Główny Lekarz Weterynarii (cd): 7.Organizuje szkolenia dla urzędowych lekarzy weterynarii; 8.Utrzymuje rezerwę szczepionek, biopreparatów i produktów biobójczych oraz innych środków niezbędnych do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych oraz monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, a także związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego i środkach żywienia zwierząt; 9.Zarządza weterynaryjnym systemem wymiany informacji; 10.Prowadzi listę podmiotów upoważnionych przez Inspekcję Weterynaryjną do wystawiania świadectw zdrowia; 11.Współpracuje z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie stosowania prawodawstwa weterynaryjnego oraz Komisją Europejską w zakresie realizacji zadań Inspekcji; 12.Tworzy podpunkt krajowego punktu kontaktowego (PKPK) sieci systemu RASFF (Rapid Alert System for Food and Feed of the European Union) i kieruje pracami tego podpunktu; 13.Jest odpowiedzialny za zbieranie informacji dotyczących wszystkich stwierdzonych przypadków niebezpiecznej żywności pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i pasz – w zakresie objętym kompetencjami Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz Inspekcji Handlowej – i za przekazywanie tych informacji do krajowego punktu kontaktowego sieci systemu RASFF. Główny Inspektorat Weterynarii (2) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

19 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2015 r. poz. 678). Do podstawowych zadań IJHARS należy: 1) nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych, w szczególności:  kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w produkcji i obrocie, w tym w ramach kontroli granicznej, oraz posiadających zarejestrowane, na podstawie odrębnych przepisów, chronione oznaczenia geograficzne, oznaczenia pochodzenia albo świadectwa dla artykułów rolno-spożywczych o szczególnym charakterze oraz współpraca z jednostkami sprawującymi taką kontrolę w innych państwach,  dokonywanie oceny i wydawanie świadectw w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych,  powiadamianie podpunktu krajowego punktu kontaktowego w ramach sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (systemu RASFF) o podjętych decyzjach dotyczących niebezpiecznych artykułów rolno-spożywczych, 2) kontrola warunków składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych, Główny Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (1) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

20 3) współpraca z organami administracji rządowej w województwie, organami innych inspekcji, urzędami celnymi, Policją, jednostkami samorządu terytorialnego oraz państwowymi jednostkami organizacyjnymi realizującymi politykę rolną państwa, współpraca z jednostkami organizacyjnymi pełniącymi funkcję agencji płatniczych w zakresie realizacji Wspólnej Polityki Rolnej, 4) współpraca lub uczestnictwo w międzynarodowych organizacjach zajmujących się jakością handlową artykułów rolno-spożywczych oraz międzynarodowym obrotem artykułami rolno-spożywczymi; współpraca z innymi państwami w zakresie kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, 5) prowadzenie szkoleń w zakresie przepisów i wymagań dotyczących jakości handlowej lub ustalania klas jakości handlowej oraz metod i badań artykułów rolno-spożywczych; wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych. W ramach IJHARS funkcjonuje 16 Wojewódzkich IJHARS. Główny Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (2) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

21 Podstawa prawna:  Ustawa o ochronie roślin z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 621). Podstawowe zadania realizowane w ramach ochrony roślin i techniki:  kontrola podmiotów prowadzących produkcję środków ochrony roślin w zakresie spełnienia wymagań określonych w przepisach o środkach ochrony roślin oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającym dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 1, ze zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1107/2009";  upoważnianie podmiotów do prowadzenia badań skuteczności działania środków ochrony roślin oraz kontrola w zakresie spełniania wymagań dobrej praktyki doświadczalnej w rozumieniu art. 3 pkt 20 rozporządzenia nr 1107/2009;  wykonywanie obowiązków organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej w zakresie wprowadzania do obrotu lub konfekcjonowania środków ochrony roślin, w tym kontrola podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie;  kontrola składowania i przemieszczania środków ochrony roślin;  kontrola opakowań środków ochrony roślin znajdujących się w obrocie, w zakresie spełnienia wymagań określonych w przepisach o środkach ochrony roślin oraz w rozporządzeniu nr 1107/2009;  kontrola składu lub właściwości fizycznych, lub właściwości chemicznych środków ochrony roślin wprowadzonych do obrotu; Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (1) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

22  kontrola wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin; monitorowanie zużycia środków ochrony roślin;  kontrola reklamy środków ochrony roślin w zakresie określonym w rozporządzeniu nr 1107/2009;  kontrola stosowania środków ochrony roślin;  wykonywanie obowiązków organu prowadzącego rejestr działalności w zakresie potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin, w tym kontrola podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie; Podstawowe zadania realizowane w zakresie nadzoru nad zdrowiem roślin:  upoważnianie podmiotów do prowadzenia działalności w zakresie certyfikacji w integrowanej produkcji roślin, kontrola zgodności działalności tych podmiotów z przepisami dotyczącymi integrowanej produkcji roślin oraz wykonywanie działalności w zakresie certyfikacji w integrowanej produkcji roślin;  wykonywanie obowiązków organu prowadzącego rejestr działalności w zakresie prowadzenia szkoleń w zakresie środków ochrony roślin, w tym kontrola podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie.  kontrola fitosanitarna roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, podłoży i gleby oraz środków transportu, w miejscach wwozu i na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;  ocena stanu zagrożenia roślin przez organizmy szkodliwe oraz prowadzenie ewidencji tych organizmów;  wydawanie decyzji w sprawie zwalczania organizmów szkodliwych;  ustalanie i doskonalenie metod oraz terminów zwalczania organizmów szkodliwych, a także zapobieganie ich rozprzestrzenianiu się; Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (2) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

23  wydawanie świadectw fitosanitarnych, paszportów roślin i zaświadczeń oraz nadzór nad jednostkami upoważnionymi do wypełniania formularzy paszportów roślin;  kontrola zabiegów oczyszczania, odkażania i przerobu roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów;  zawiadamianie organizacji ochrony roślin państwa, z którego pochodzą rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, o ich zatrzymaniu lub zniszczeniu;  nadzór nad wprowadzaniem, rozprzestrzenianiem oraz nad pracami z wykorzystaniem organizmów kwarantannowych, roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów porażonych przez organizmy kwarantannowe lub niespełniających wymagań specjalnych oraz roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, których wprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przemieszczanie jest zakazane;  prowadzenie rejestru przedsiębiorców;  badania laboratoryjne roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów; Podstawowe zadania realizowane w zakresie nasiennictwa:  wydawanie decyzji w sprawie postępowania z roślinami, produktami roślinnymi lub przedmiotami podlegającymi granicznej kontroli fitosanitarnej;  ocena polowa, laboratoryjna i cech zewnętrznych materiału siewnego;  współpraca z COBORU w zakresie oceny tożsamości i czystości odmianowej  kontrola przestrzegania zasad i obowiązujących wymagań w zakresie wytwarzania, oceny, przechowywania, obrotu i stosowania materiału siewnego, w tym modyfikowanego genetycznie; Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (3) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

24  wydawanie akredytacji w zakresie pobierania próbek i oceny materiału siewnego oraz kontrola warunków ich przestrzegania;  wydawanie urzędowych etykiet i plomb oraz nadzór nad jednostkami upoważnionymi do wypełniania etykiet;  kontrola materiału siewnego wwożonego z państw trzecich;  dokonywanie ponownej oceny materiału siewnego w przypadku złożenia odwołania od oceny wykonanej przez WI;  Organizowanie szkoleń i egzaminów dla upoważnionych kwalifikatorów dokonujących oceny polowej oraz cech zewnętrznych materiału siewnego oraz akredytowanych kwalifikatorów dokonujących oceny polowej materiału siewnego;  nadzór i kontrola dostawców materiału szkółkarskiego oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych w zakresie przestrzegania przepisów nasiennych;  nadzór nad opłatami za urzędowe czynności związane z oceną materiału siewnego;  sporządzanie informacji o obrocie materiałem siewnym i kontrola przedsiębiorców w tym zakresie;  przyjmowanie wniosków i wydawanie decyzji administracyjnych dotyczących pozwoleń na zastosowanie konwencjonalnego materiału siewnego w rolnictwie ekologicznym;  kontrola upraw winorośli przeznaczonych do wyrobu wina;  prowadzenie ewidencji podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym: przedsiębiorców, rolników, dostawców; Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (4) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

25 Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (4) (organ rządowej administracji rolnej podległy MRiRW)

26 Podstawa prawna:  Ustawa o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska z dnia 20 lipca 1991 r. (Dz. U. 1991 nr 77 poz. 335 ze zm.),  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 sierpnia 2014 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Ochrony Środowiska. (Dz.U. 2014 poz. 1174). Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska: 1. kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2013 poz. 1232 ze zm.) w zakresie:  przestrzegania przepisów o ochronie środowiska,  przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz przestrzegania zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji i jej wpływu na stan środowiska,  eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem,  przestrzegania przepisów o gospodarce opakowaniami oraz odpadami opakowaniowymi,  przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej,  postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. z 2014 poz. 436 ze zm.), oraz z produktami, urządzeniami i instalacjami zawierającymi te substancje, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (1) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

27 Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska cd:  przestrzegania przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz. U. 2015 poz. 806), w zakresie wymagań określonych w zezwoleniach na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej albo w zgodach na zamierzone uwolnienie organizmów genetycznie zmodyfikowanych do środowiska w zakresie postępowania z odpadami, w tym powstającymi podczas zamkniętego użycia organizmów genetycznie zmodyfikowanych oraz po zakończeniu zamierzonego uwolnienia organizmów genetycznie zmodyfikowanych do środowiska,  przestrzegania przepisów o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, zgodnie z ustawą z dn.11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. z 2015 poz. 1688)  przestrzegania przepisów o bateriach i akumulatorach, z wyjątkiem przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców hurtowych przepisów art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3, art. 48-50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666, ze zm.); 2. kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391, ze zm.); Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (2) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

28 Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska cd: 3. prowadzenie państwowego monitoringu środowiska, w szczególności:  opracowywanie programów i koordynacja realizacji zadań państwowego monitoringu środowiska,  gromadzenie informacji o środowisku w zakresie ujętym w programach państwowego monitoringu środowiska,  przetwarzanie zgromadzonych informacji o środowisku i dokonywanie ocen stanu środowiska,  opracowywanie raportów o stanie środowiska,  udział w międzynarodowej wymianie informacji o stanie środowiska, w tym koordynacja współpracy z Europejską Agencją Środowiska, o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (Dz. Urz. UE L 126 z 21.05.2009, str. 13); 4. podejmowanie decyzji wstrzymujących działalność prowadzoną z naruszeniem wymagań związanych z ochroną środowiska lub naruszeniem warunków korzystania ze środowiska; 5. przeciwdziałanie poważnym awariom oraz sprawowanie nadzoru nad usuwaniem ich skutków; 6. wykonywanie zadań związanych ze zbieraniem danych do Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń oraz prowadzeniem Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń; Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (3) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

29 Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska cd: 7. wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.); 8. udział w przekazywaniu do użytkowania obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko; 9. wykonywanie zadań w zakresie zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy; 10. wykonywanie zadań określonych w przepisach o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów; 11. wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. z 2013 poz. 1136 ze zm.); 12. kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku, podlegających ocenie zgodności w zakresie spełniania przez nie zasadniczych lub innych wymagań dotyczących ochrony środowiska; Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (4) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

30 Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska cd: 13. wykonywanie zadań z zakresu:  ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. z 2011 r. Nr 63 ze zm.),  rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, ze zm.),  rozporządzenia (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (Dz. Urz. UE L 104 z 08.04.2004, str. 1,  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 689/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz. Urz. UE L 204 z 31.07.2008, str. 1, ze zm.),  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, ze zm.) w zakresie zagrożeń dla środowiska; Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (5) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

31 Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska cd: 14. przeprowadzanie kontroli, o której mowa w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695 ze zm.); 15. przeprowadzanie kontroli, o której mowa w art. 168a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2001, Nr 62, poz. 627 ze zm.); 16. wykonywanie pomiarów wielkości emisji oraz poziomu substancji lub energii występujących w środowisku; 17. prowadzenie badań referencyjnych i porównawczych; 18. prowadzenie interkalibracyjnych porównań międzylaboratoryjnych; 19. współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontroli, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości, innymi organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego oraz obrony cywilnej, a także organizacjami społecznymi; 20. wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145, ze zm.) i innych zadań określonych odrębnymi przepisami. Istnieje 16 Wojewódzkich IOŚ. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (6) (organ rządowej administracji rolnej i środowiskowej podległy Min. Środowiska)

32 Podstawowe zadania KRUS wynikające z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników:  obsługa ubezpieczonych rolników i świadczeniobiorców Kasy (emerytów i rencistów) w sprawach dotyczących obejmowania ubezpieczeniem społecznym rolników i opłacania składek na to ubezpieczenie;  przyznawanie i wypłata świadczeń emerytalno-rentowych oraz wypadkowych, chorobowych i macierzyńskich oraz świadczeń pozaubezpieczeniowych, wypłacanych w zbiegu ze świadczeniami z ubezpieczenia społecznego rolników;  realizacja własnego, dwuinstancyjnego systemu orzecznictwa lekarskiego w postępowaniu dowodowym do ustalenia prawa ubezpieczonych do świadczeń rentowych i odszkodowawczych, których przyznanie wymaga medycznej oceny stanu zdrowia lub oceny następstw wypadku w związku z pracą rolniczą. Orzeczenia wydają w pierwszej instancji lekarze rzeczoznawcy, w drugiej instancji – komisje lekarskie Kasy;  działalność prewencyjna, zapobieganie wypadkom przy pracy rolniczej i chorobom zawodowym, polegająca w szczególności na: –upowszechnianiu wiedzy o tych zagrożeniach i znajomości zasad bhp wśród dorosłych i dzieci, –analizowaniu przyczyn i okoliczności powstawania wypadków przy pracy rolniczej i chorób zawodowych, –prowadzeniu szkoleń na temat znajomości zagrożeń i zasad bezpiecznej pracy w gospodarstwie rolnym, –podejmowaniu starań o właściwą produkcję i dystrybucję bezpiecznych technicznych środków produkcji dla rolników, ubrań roboczych i ochronnych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (1) (jednostka podległa MRiRW)

33 Podstawowe zadania KRUS wynikające z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników cd.:  prowadzenie nieodpłatnej, dobrowolnej rehabilitacji leczniczej dla osób uprawnionych do świadczeń w KRUS, zagrożonych całkowitą niezdolnością do pracy lub wykazujących okresowo całkowitą niezdolność do wykonywania pracy zawodowej w gospodarstwie rolnym. Rehabilitację leczniczą prowadzą centra i ośrodki KRUS oraz sanatoria współpracujące z Kasą. W okresie wakacyjnym Kasa prowadzi także turnusy rehabilitacyjne dla dzieci rolników;  wspieranie ubezpieczeń wzajemnych;  obsługa ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z Ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.). Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (2) (jednostka podległa MRiRW)

34 Podstawa prawna (wybrane akty):  Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. 2012 poz. 145 ze zm.),  Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2001 Nr 62 poz. 627 ze. zm.),  Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. 2006 Nr 123, poz. 857 ze zm.),  Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. 2004 Nr 62 poz. 574 ze zm.),  Ustawa z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. 1985 Nr 21 poz. 91 ze zm.). Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach gospodarowania wodami, a w szczególności w sprawach zarządzania wodami oraz korzystania z wód. Zadania obejmują ochronę wód przed zanieczyszczeniami spowodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego. Powołania i odwołania Prezesa KZGW dokonuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej (Ministra Środowiska). W Polsce obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego (OSN) obejmą około 4,5% powierzchni kraju, co stanowi 7,4% powierzchni użytków rolnych. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej (1) (organ rządowej administracji rolno-środowiskowej nadzorowany przez Min. Środowiska)

35 Dla każdego z OSN Regionalne Zarządy Gospodarki Wodnej (jest ich siedem) opracowały Programy działań, mające na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych. Są one jednolite pod względem wymogów dla wszystkich OSN na terenie kraju. Program działań obliguje rolników prowadzących działalność rolniczą na OSN do gospodarowania zgodnie z określonymi wymogami, które dotyczą w szczególności: przestrzegania określonych terminów, zasad i dawek nawożenia, prowadzenia dokumentacji wszystkich zabiegów agrotechnicznych, w szczególności związanych z nawożeniem oraz właściwego przechowywania nawozów naturalnych i pasz soczystych. Rolnik powinien zapoznać się z wykazem obszarów OSN i Programami działań, dostępnymi na stronie internetowej Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej lub na stronach regionalnych zarządów gospodarki wodnej lub w biurach powiatowych ARiMR i ośrodkach doradztwa rolniczego. Wymogi dotyczą rolników, których gospodarstwa rolne lub ich część są położone na OSN na zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej (2) (organ rządowej administracji rolno-środowiskowej nadzorowany przez Min. Środowiska)

36 Podstawa prawna:  Ustawa o Służbie Celnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 168, poz. 1323 ze zm.). Służba Celna m.in. współdziała przy realizacji Wspólnej Polityki Rolnej, w tym np. w zakresie:  kontroli przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów związanych z wywozem i przywozem towarów, w tym art. rolno-spożywczych,  wykonywania czynności związanych z nadawaniem towarom przeznaczenia celnego,  wymiaru i poboru należności celnych i innych opłat związanych z przywozem i wywozem towarów,  wymiaru i poboru podatku od towarów i usług (VAT) z tytułu importu towarów,  wykonywania zadań wynikających z przepisów wspólnotowych regulujących statystykę dotyczącą obrotu towarowego pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Służba Celna (jednostka podległa Ministerstwu Finansów)

37 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.). Wojewoda – organ administracji rządowej w województwie. Ochroną przyrody zajmuje się pośrednio poprzez wydawanie decyzji dotyczących korzystania ze środowiska. Ustawa o ochronie przyrody powierza mu wydawanie decyzji potwierdzającej nabycie z mocy prawa, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa położonych w granicach parku narodowego i służących realizacji jego celów oraz własność położonych na tych nieruchomościach budynków, innych urządzeń i lokali. Wojewodzie podlega także Państwowa Straż Łowiecka i Państwowa Straż Rybacka.  Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa Marszałek województwa – przewodniczący zarządu województwa, organ wykonawczy samorządu województwa. Wydaje decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, m.in. w sprawach dotyczących korzystania z zasobów województwa (w tym środowiskowych). Przedstawiciel marszałka bierze udział w pracach komisji konkursowej, przeprowadzającej nabór na stanowisko dyrektora parku narodowego. Zarząd województwa powołuje dyrektora parku krajobrazowego – po zasięgnięciu opinii regionalnej rady ochrony przyrody. Sejmik województwa – organ stanowiący i kontrolny samorządu województwa, złożony z radnych; odpowiedzialny za politykę regionalną; m.in.:  stanowi akty prawa miejscowego, zasady gospodarowania mieniem wojewódzkim;  uchwala strategię rozwoju województwa, budżet. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu województwa

38 Regionalny dyrektor ochrony środowiska (RDOŚ) - organ administracji rządowej niezespolonej, właściwy do realizacji zadań na obszarze województwa, o których mowa w art. 131 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. 2008 Nr 199 poz. 1227 ze zm.);  podlega Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska.  wydaje akty prawa miejscowego w formie zarządzeń. W zakresie ochrony przyrody m.in.: 1) wydaje zarządzenie o utworzeniu lub likwidacji rezerwatu przyrody i zmiany jego granic; 2) sprawuje nadzór nad obszarem Natura 2000 i ustanawia plan zadań ochronnych dla tego obszaru; 3) koordynuje funkcjonowanie obszarów Natura 2000 na obszarze swojego działania; 4) prowadzi rejestr rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych, obszarów chronionego krajobrazu, pomników przyrody, stanowisk dokumentacyjnych, użytków ekologicznych oraz zespołów przyrodniczo-krajobrazowych; 5) może zezwolić na dotyczące odstępstw od ustawowych zakazów w stosunku do obszarów objętych ochroną gatunkową zarówno częściową, jak i ścisłą; 6) wprowadza na czas określony ochronę gatunków zwierząt, roślin, grzybów na terenie województwa nieobjętych ochroną na obszarze kraju; 7) sporządza plany ochrony rezerwatów lub uzgadnia i ustanawia w drodze decyzji plany ochrony przygotowane przez zarządzających lub sprawujących nadzór nad rezerwatem (np. nadleśniczego); Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu województwa

39 Regionalny dyrektor ochrony środowiska (RDOŚ) cd.: 8) zezwala na posiadanie, sprowadzanie z zagranicy, zbycie żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych dla zdrowia i życia ludzi; 9) przeprowadza kontrolę ogrodów botanicznych, zoologicznych i ośrodków rehabilitacji zwierząt. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wykonuje swoje zadania w zakresie ochrony przyrody z pomocą regionalnego konserwatora przyrody, który jest jednocześnie pierwszym zastępcą dyrektora. Dyrektor Parku Narodowego Podstawa prawna:  Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.). Dyrektora Parku Narodowego powołuje minister właściwy ds. środowiska. Przedstawiciel administracji rządowej:  kieruje działalnością parku i reprezentuje go na zewnątrz;  reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych w zakresie zarządzanego mienia parku;  na terenie parku posiada kompetencje przypisane regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska;  realizuje zadania wynikające z planu ochrony oraz wydaje zarządzenia określające sposoby korzystania z obszarów parku w celach: naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych;  posiada prawo prowadzenia postępowań w sprawach wykroczeń oraz udziału w sprawach przed sądami powszechnymi w charakterze oskarżyciela publicznego. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu województwa

40 Dyrektor Parku Krajobrazowego Podstawa prawna:  Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.). Dyrektora parku krajobrazowego powołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady ochrony przyrody. Do zadań dyrektora PK należy:  ochrona przyrody, walorów krajobrazowych oraz wartości historycznych i kulturowych;  organizacja działalności edukacyjnej, turystycznej oraz rekreacyjnej;  wydawanie, z upoważnienia wojewody, decyzji administracyjnych w zakresie ochrony przyrody;  współdziałanie w zakresie ochrony przyrody z jednostkami organizacyjnymi oraz osobami prawnymi i fizycznymi;  składanie wniosków do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dotyczących zagospodarowania przestrzennego obszarów wchodzących w skład parku krajobrazowego. Wojewoda może powierzyć dyrektorowi parku krajobrazowego wykonywanie zadań poza granicami parku krajobrazowego w zakresie związanym z funkcjonowaniem i ochroną obszarów Natura 2000, ochrony siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt oraz realizacji ustaleń planu ochrony. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu województwa

41 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 595 ze zm.). Powiat wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, w tym: gospodarki wodnej, ochrony środowiska i przyrody, rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, ochrony przeciwpowodziowej. Rada powiatu – władza ustawodawcza powiatu, Zarząd powiatu – władza wykonawcza powiatu, na jej czele stoi Starosta. Starosta w zakresie ochrony przyrody:  prowadzi rejestr gatunków dzikiej fauny i flory,  wydaje zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów w odniesieniu do nieruchomości będących własnością gminy,  wymierza administracyjne kary pieniężne za zniszczenie terenów zieleni albo drzew i krzewów. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu powiatu

42 Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515). Gmina – podstawowa jednostka samorządu terytorialnego. Może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa, dzielnice, osiedla. Rada gminy – władza ustawodawcza i kontrolna. Rady gmin mogą : 1) tworzyć parki gminne na terenach pokrytych drzewostanem o charakterze parkowym, stanowiącym własność gminy lub Skarbu Państwa, niepodlegające przepisom o ochronie dóbr kultury; 2) wprowadzają indywidualną ochronę przyrody w formie pomnika przyrody, stanowiska dokumentacyjnego, użytku ekologicznego lub zespołu przyrodniczo-krajobrazowego; 3) realizują działania ochrony zadrzewień i zakrzewień na wybranym obszarze gminy. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu gminy (1)

43 Władza wykonawcza: wójt – w gminie wiejskiej, burmistrz – w gminie miejskiej lub miejsko-wiejskiej, prezydent miasta – w gminie miejskiej lub miejskiej na prawach powiatu, realizują zadania z zakresu ochrony przyrody: 1) zezwolenia na usuwanie drzew i krzewów z terenu nieruchomości lub na obszarze chronionego krajobrazu, znajdującego się na terenie gminy; 2) decyzje w sprawie opłaty za usuwanie drzew lub krzewów; 3) pieniężne kary administracyjne za usunięcie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia oraz za zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów w trakcie wykonywania robót ziemnych lub niewłaściwie wykonywanych zabiegów pielęgnacyjnych; 4) nadzór zakładanie i utrzymywanie w należytym stanie terenów zieleni i zadrzewień; 5) dokumentacja na utworzenie parku gminnego. W sprawach podatku rolnego właściwym organem podatkowym jest wójt, burmistrz, prezydent miasta. Administracja rolno-środowiskowa na szczeblu gminy (2)

44 Literatura podstawowa: Ciechanowicz - McLean J., Działalność administracji publicznej w świetle zasad prawa ochrony przyrody (w:) Administracja publiczna – człowiek a ochrona środowiska. Zagadnienia społeczno-prawne, red. M. Górski [i in.], Warszawa 2011 Literatura uzupełniająca: Czechowski P. [i in.], Polskie prawo rolne na tle ustawodawstwa Unii Europejskiej, Warszawa 1994 Górski M., Ochrona środowiska jako zadanie administracji publicznej, Łódź 1992

45 Dziękuję za uwagę.