HISTORIA ZESPOŁU   Kaszubski Zespół Regionalny „Koleczkowianie” istnieje od roku Obecnie działa pod patronatem Gminnego Centrum Kultury, Sportu.

Prezentacja na temat: "HISTORIA ZESPOŁU   Kaszubski Zespół Regionalny „Koleczkowianie” istnieje od roku Obecnie działa pod patronatem Gminnego Centrum Kultury, Sportu."— Zapis prezentacji:

1

2

3 HISTORIA ZESPOŁU Kaszubski Zespół Regionalny „Koleczkowianie” istnieje od roku Obecnie działa pod patronatem Gminnego Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Szemudzie. Założycielem zespołu był Franciszek Majkowski a pierwszym kierownikiem muzycznym Jerzy Kieliński. Opiekunem i kronikarzem zespołu była Pani Joanna Majkowska. Od roku 1988 kierownikiem zespołu jest Tadeusz Dargacz. Koleczkowianie jest zespołem w skład, którego wchodzą: kapela, grupa taneczna i śpiewacza. W kapeli wykorzystuje się instrumenty ludowe takie jak: bazuna, burczybas, rynczyk, diabelskie skrzypce. „Koleczkowianie” należą do najbardziej aktywnych zespołów kaszubskich – od lat uczestniczą żywo w życiu społeczno-kulturanym regionu w kraju i za granicą. Są zdobywcami wielu czołowych nagród w Przeglądach i na Festiwalach. W Chojnicach: Złoty Tur (1992), Srebrne (1979,1985) i Brązowe Tury (1978,1980,1983). „Złoty Tulipan” na Festiwalu Folkloru Ziem Północnych w Gdańsku (1984); II miejsce na Przeglądzie Zespołów Kaszub, Kujaw, Krajny i Pałuk w Nakle (1996); I miejsce w kategorii zespołów folklorystycznych i II miejsce w kategorii kapel na IV Festiwalu Kaszub w Słupsku (1998). „Koleczkowianie” wspólnie z kwartetem jazzowym Jarka Śmietany brali udział w projekcie pod nazwą „Jazz z folklorem kaszubskim”, czego owocem były wspólne koncerty w kraju oraz koncert w Kopenhadze w ramach prezentacji kultury polskiej „Polen via Gdańsk”. Zespół odbył liczne podróże artystyczne m. in. na Litwę(2000,2008), do Niemiec (1997, 2001,2002, 2010), Francji (2001,2004,2007,2010) Rosji (2002), Ukraina (2007),Słowacja (2012), wielokrotnie występował w programach radiowych i telewizyjnych. Za swą działalność na rzecz propagowania kultury regionalnej zespół otrzymał: medal Zasłużonym Ziemi Gdańskiej (1982), Zasłużonym Ziemi Wejherowskiej, Medal Stolema (1987), Medal Wojewody Gdańskiego (1998), Srebrną Tabakierę Abrahama (2003) oraz nagrodę Starosty Powiatu Wejherowskiego – „Bursztynowego Gryfa”. Wydał.: kasety magnetof. Na kaszëbsczi ôrt(1998),; Biegôjta pastuszce – kolędy (1998), CD Żebë wrócył ten czas (2000) i „Piăkné Kaszëbë”(2010).

4 REPERTUAR ZESPOŁU W repertuarze zespołu są pieśni, przyśpiewki, tańce oraz specjalne przygotowane utwory muzyczne na kapelę. Zespół posiada w swoim repertuarze pieśni śpiewane przez naszych rodziców i dziadków takie jak („ Reboce na młerze”, „Żeglorz” czy „ Andzia w lese” a także współczesne kompozycje( „Od se cos dac”, „Kaszebe kaszebe”, „Mój Przejacel”). Wśród prezentowanych tańców można wyróżnić np.”Marëszka” wesoły taniec na ¾, ponoć jedyny zachowany fragment dawnego tańca o nazwie trôfl-, „Cepôrz”- taniec tańczony w okresie młócenia zboża (jesienią), inscenizujący czynność draszbë [młócki], „Dzëk” - , – żywy taniec pierwotnie wyłącznie męski, wg nadmorskiej tradycji imitujący walkę piratów, „Naszô Nënka”- taniec wykonywany w trakcie wesela przed oczepinami, symbolizujący przejście panny młodej spod opieki nënczi [matki] do męża , „Rëbôcczi tuńc | kùflôrz”- męski taniec wykonywany przed wypłynięciem lub po powrocie z udanego połowu. Taniec wykonywany koniecznie w kòrkach [drewniakach], charakterystycznym rekwizytem jest kufel piwa, „Kòséder” – żywy, radosny ale uroczysty taniec uważany niegdyś za rodowy taniec Kaszubów, „ Wele Wita” – wesoły taniec wiązany z owocobraniem. Wśród utworów na kapelę można wyróżnić takie utwory jak” Polka Grelka – taniec czarownic”, Polka „ Seka lesa” oraz nowy, skomponowany utwór dla naszego zespołu przez Pana Tomasza Fopke – „ Polka Śmieszka”.

5 INSTRUMENTY Burczybas włosowy – w środku zamocowane jest końskie włosie, a odpowiednie pociąganie rękoma i polewanie wodą wydają charakterystyczny odgłos pomruk basowy. Kluki – Skansen 2009 r →

6 INSTRUMENTY Burczybas łańcuchowy – zbudowany podobnie jak poprzedni, ale zamiast pociągać za koński ogon pociąga się za łańcuch. Łańcuchy są dłuższe niż końskie ,,ogony" i ,,gra" się na nich bardziej jednostajnie. Stara Iwiczna k/ W-wy →

7 INSTRUMENTY Bazuna – to rodzaj wydłużonej trąby, której dawniej używali pasterze i rybacy jeziorni. Foto. Szemud 2008 rok →

8 INSTRUMENTY Rynczyk ( na drugim planie) – inna nazwa berło pasterskie.
Foto. Francja rok →

9 INSTRUMENTY Diabelskie skrzypce − Diabelskie skrzypce są instrumentem nie tyle smyczkowym, co perkusyjnym. Składają się z kija, deski wyciętej na kształt skrzypiec, do której przymocowane jest blaszane pudełko wypełnione twardymi przedmiotami grzechoczącymi przy potrząsaniu i głowy - maski w spiczastym kapeluszu z blaszkami wokół ronda, na szczycie kija. Gra się na tych skrzypcach stukając kijem w podłogę, wówczas brzęczą i grzechoczą. Foto. Bytom Odrzański 2011 rok →

10 Kapela - Koleczkowianie
Kontrabas – Antoni Grinholc Diabelskie skrzypce – Ryszard Potrykus Akordeon – Tadeusz Dargacz Skrzypce – Marta Hirsch Trąbka - Agata Naczke Klarnet – Arkaduisz Drawc Klarnet – Jerzy Palach II Akordeon – Jan Ganiec Foto. Gdynia – Eureka 2009 rok →

11 TAŃCE KASZUBSKIE Koséder
Koséder jest przez Kaszubów traktowany jako rodowy, reprezentacyjny taniec. Koséderem rozpoczynano każdą poważną uroczystość, w pierwszych parach zawsze tańczyły najszacowniejsze osoby. Starzy Kaszubi mawiali, że dopóki będzie się tańczyło Kosédera, będzie można mówić że istnieją Kaszubi. Każdy Kaszuba powinien znać Kosédera jak pacierz, zaś dom, w którym uroczystość odbyła się bez Kosédera traktowano jako wyobcowany. Można rolę Kosédera przyrównać do polskiego poloneza. Foto. Starbienino 2007 rok →

12 TAŃCE KASZUBSKIE - „Rëbacczi tuńc”
Rëbôcczi tuńc, nazywany również klepôrzem rëbacczim lub kuflôrzem, był znany przede wszystkim wśród morskich rybaków z północy Kaszub. Rëbôcczégo tańczono przed wypłynięciem na połów lub po powrocie z udanego połowu. W tańcu uczestniczyli wyłącznie mężczyźni (Rëbôcczi jest chyba jedynym tańcem na Kaszubach, który zachował do czasów współczesnych swój ściśle męski charakter). Męskim elementem są kufle z piwem - podstawowym napojem tamtejszej niezamożnej ludności - trzymane przez tancerzy. W trakcie tańca stukano się kuflami, co przy wykorzystaniu kufli glinianych lub szklanych bywało wykorzystywane do swoistego konkursu - czyje naczynie pozostanie niestłuczone. Jak podaje Paweł Szefka, zamiast kufli (Bór) trzymano również fajki (Kuźnica) lub czerone chustki (Chłapowo, Karwia). Charakterystyczne dla Rëbôcczégo są ponadto obuwie tancerzy - korczi (drewniaki) oraz wznoszone okrzyki "heja-hip". Rëbacczi tuńc Foto. Bojano - Dożynki 2008 rok →

13 TAŃCE KASZUBSKIE – „Dzëk”
Dzëk, czyli dziki taniec, jest charakterystycznym elementem morskiego folkloru. Istnieją przypuszczenia, że jego pochodzenie związane jest z działalnością piratów, z którymi niewątpliwie kontaktowali się kaszubscy rybacy. Za pirackim pochodzeniem tańca przemawia, oprócz samej nazwy, jego żywiołowy charakter z wielością podskoków i inscenizowanych walk oraz znajome dla miłośników szant, "morskie" brzmienie. Pierwotnie dzëk był tańcem wyłącznie męskim, większość jego figur wykorzystuje, charakterystyczne dla tańców walki, dwa szeregi tancerzy, zwykle stające naprzeciw siebie. Tancerki zostały wprowadzone dopiero przez estradowe zespoły ludowe. Foto. Francja – 2010 rok →

14 TAŃCE KASZUBSKIE – „KORKOWY”
Charakterystyczny taniec kaszubski gdzie tancerze zakładają drewniaki oraz wełniane skarpety. W takt muzyki wykonują różnego rodzaju figury. Foto. Francja 2010 rok →

15 FILM I KOLECZKOWIANIE „POPIEŁUSZKO WOLNOŚĆ JEST W NAS”
Reżyser: Rafał Wieczyński Odtwórca głównej roli – Adam Woronowicz. Foto. z odtwórcą głównej roli ↓ Charakteryzacja – dopinanie warkoczy. Foto. Warszawa rok ↓

16 „GDYNIA MIASTO Z MORZA”
GDYNIA - LATA DWUDZIESTE – członkowie zespołu po charakteryzacji do sceny zabawy w karczmie. Foto. Kluki rok ↓ Reżyser filmu – Andrzej Kotkowski. W roli głównej: Julia Pietrucha i Jakub Strzelecki

17 NAGRYWANIE PŁYTY „ PIÃKNÉ KASZËBË”
Foto. North Studio – 2009 rok Foto - North Studio 2009 rok

18 INNE INFORMACJE KONTAKTY
Płyty CD „ „ PIÃKNÉ KASZËBË” nabywać można w siedzibie Gminnego Centrum Kultury Sportu i Rekreacji w Szemudzie. ul. Szkolna 4 A ( hala widowiskowo – sportowa) W godzinach od poniedziałku do piątku Telefony: 058/ – GCKSiR w Szemudzie 058/ Dyr. GCKSiR Kierownik Regionalnego Zespołu „ KOLECZKOWIANIE”