Poznań, 18 grudnia 2015 r. Master Plan dla Poznańskiej Kolei Metropolitalnej.

Prezentacja na temat: "Poznań, 18 grudnia 2015 r. Master Plan dla Poznańskiej Kolei Metropolitalnej."— Zapis prezentacji:

1 Poznań, 18 grudnia 2015 r. Master Plan dla Poznańskiej Kolei Metropolitalnej

2 KONCEPCJA BUDOWY FUNKCJONALNYCH WĘZŁÓW PRZESIADKOWYCH PKM W KIERUNKU ZWIĘKSZENIA ICH DOSTĘPNOŚCI ORAZ OFEROWANIA USŁUG KOMPLEMENTARNYCH DO KOMUNIKACJI PUBLICZNEJ

3 Opracowanie „koncepcji budowy funkcjonalnych węzłów przesiadkowych PKM w kierunku zwiększenia ich dostępności oraz oferowania usług komplementarnych do komunikacji publicznej” wykonywane jest w ramach projektu „Master Plan dla Poznańskiej Kolei Metropolitalnej” realizowanego przez Partnerstwo dla Kolei Metropolitalnej, którego liderem i beneficjentem dotacji jest Stowarzyszenie Metropolia Poznań.

4 Celem opracowania jest przygotowanie jednolitych wymagań dotyczących węzłów przesiadkowych i parkingów w ramach projektu Poznańskiej Kolei Metropolitalnej (PKM) oraz opracowanie koncepcji świadczenia w pobliżu węzłów przesiadkowych usług publicznych i usług komercyjnych komplementarnych do transportu publicznego. Opracowanie zawiera założenia do projektów poszczególnych węzłów przesiadkowych.

5 Klasyfikacja węzłów przesiadkowych PKM: 1. Węzły krajowe (K) 2. Węzły regionalne (R) 3. Węzły lokalne (L) 4. Przystanki zintegrowane (PZ) 5. Przystanki

6 Zintegrowany węzeł przesiadkowy (ZWP): miejsce umożliwiające dogodną zmianę formy transportu z indywidualnego (pieszego, rowerowego, samochodowego) na zbiorowy (autobusowy, kolejowy, tramwajowy, wodny itp.) lub miejsca umożliwiającego wzajemną integrację różnych środków transportu zbiorowego. Wszystkie węzły przesiadkowego, co do których wytyczne ogólne i uszczegółowione zawarto w opracowaniu, są traktowane jako ZWP, zgodnie z nomenklaturą i standardem ujętym w Strategii Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych (ZIT).

7 Przykład lokalizacji stanowisk obsługi pasażerów na węźle tramwajowo-autobusowym:

8 Elementy rekomendowane do stosowania na obszarze ZWP Poznańskiej Kolei Metropolitalnej (cz. 1) wiaty przystankowe z miejscami siedzącymi, ławki na peronie dla oczekujących, system monitoringu wizyjnego, poczekalnie w budynkach dworcowych, oświetlenia peronów, tablice informacyjne z rozkładem jazdy, tablice informacyjne z planem sieci transportu publicznego, system zapowiedzi głosowych, kasy biletowe, urządzenia do stacjonarnej sprzedaży biletów, toalety dla podróżnych, automaty do sprzedaży artykułów spożywczych, punkty gastronomiczne,

9 Elementy rekomendowane do stosowania na obszarze ZWP Poznańskiej Kolei Metropolitalnej (cz. 2) pojemniki na odpady, w tym również do zbiórki selektywnej, zasięg Internetu bezprzewodowego, urządzenia ułatwiające pokonywanie przestrzeni dworca – np. dźwigi osobowe, pochylnie i rampy, drzwi automatyczne, sterowane czujnikami ruchu, elementy infrastruktury przyjazne osobom niewidomym lub słabo widzącym, rzetelne, dokładne i czytelne tablice kierujące do różnych części ZWP, bezpieczne i dobrze oznakowane przejścia dla pieszych przez jezdnie, punkt obsługi pasażera, pozwalający uzyskać informację o komunikacji, punkt pozyskiwania informacji o rozkładzie jazdy, w tym jego drukowania, centrum obsługi pasażera,

10 Elementy rekomendowane do stosowania na obszarze ZWP Poznańskiej Kolei Metropolitalnej (cz. 3) punkt bezpośredniego powiadamiania odpowiednich służb o zagrożeniach i sytuacjach awaryjnych, występujących w obszarze węzła lub w jego sąsiedztwie, właściwie oznaczone i łatwo dostępne parkingi P+R, właściwie oznaczone i łatwo dostępne parkingi B+R, właściwie oznaczone i łatwo dostępne parkingi K+R, punkty usługowe na terenie węzła lub w jego sąsiedztwie, punkty handlowe na terenie węzła lub w jego sąsiedztwie, miejsca pozwalające na bezpieczne przechowywanie bagażu, urządzenia dynamicznej informacji pasażerskiej, zegary przedstawiające aktualną datę i godzinę, elektroniczny panel informacyjny na temat systemu transportowego, pozwalający sprawdzić rozkład jazdy w formie elektronicznej, zapoznać się z komunikatami o tymczasowych lub stałych zmian tras i rozkładów oraz sprawdzić taryfę opłat wraz z regulaminem usług przewozowych, wyposażony w bazę FAQ (często zadawanych pytań).

11 W skład małej architektury przystankowej, która została uwzględniona w ramach opracowania wchodzą: wiaty przystankowe i peronowe, ławki dla podróżnych, pojemniki na odpady, gabloty na komunikaty, schematy i rozkłady jazdy w formie statycznej, lampy oświetleniowe, zegary peronowe.

12 Wytyczne dotyczące wiat przystankowych (cz. 1) jednakowa kolorystyka konstrukcji nośnej, malowanej proszkowo, stosowanie rozwiązań konstrukcji modułowej, pozwalającej na rozbudowę danego modelu wiaty o kolejne moduły z utrzymaniem poprzedniej stylistyki wizualnej i funkcjonalnej, tablica z nazwą przystanku, stacji lub dworca na dachu wiaty, jednolity wzór siedzisk lub ławek znajdujących się pod wiatą, obecność piktogramów, mówiących o zakazie palenia tytoniu pod wiatą, obecność piktogramów, mówiących o objęciu wiaty monitoringiem wizyjnym, co najmniej trzy ściany wiaty przeszklone w 50-75% powierzchni, pozostała część może być wykonana z blachy zabezpieczonej przed korozją lub z kamienia, powinny być odporne na dewastację i łatwe w utrzymaniu czystości oraz pokryte powłoką „anty graffiti”, najbliższy pojemniki na odpady zmieszane powinien znajdować się w odległości do 3 m od zewnętrznej ściany wiaty, zadaszenie wiaty powinno być wykonane z blachy trapezowej lub poliwęglanu komorowego,

13 Wytyczne dotyczące wiat przystankowych (cz. 2) w celu ograniczenia intensywności nasłonecznienia przestrzeni pod wiatą w gorące letnie dni, dopuszczalne jest stosowanie przyciemnianych szyb w ścianach wiat, umieszczenie pod wiatą co najmniej informacji o rozkładach jazdy pociągów z danej stacji, schematu rozmieszczenia stanowisk przystankowych w obrębie węzła komunikacyjnego oraz podstawowych danych (w tym kontaktowych, telefonów alarmowych) dla całej sieci transportowej, na wysokości około 0,8-1,0 m powyżej poziomu gruntu, powinien znajdować się podłużny pas z folii lub farby fluorescencyjnej, przebiegający wokół wszystkich przeszklonych ścian wiaty, aby odpowiednio oznaczyć występowanie ściany przezroczystej; można od tego rozwiązania odstąpić w przypadku wiat częściowo murowanych, ze względów bezpieczeństwa, szyby w poszyciu ścian bocznych powinny być szybami klejonymi, co ma zapobiegać rozsypywaniu się odłamków szkła w przypadku wybicia szyby, zalecane jest stosowanie oświetlenia pod wiatami, wykorzystującego technologie przyjazne środowisku naturalnemu, jak np. żarówek LED w obudowie wodoszczelnej, uruchamianych poprzez sensor natężenia światła dziennego i zasilanego z ogniw solarnych, umieszczonych na dachu wiaty.

14 Wytyczne dotyczące ławek dla podróżnych (cz. 1) jeden lub dwa uniwersalne modele ławek dla wszystkich stacji kolejowych PKM, konstrukcja nośna i wspornikowa ławek powinna być w stanie przenosić obciążenia dwukrotnie większe od nominalnych, obliczanych jako iloczyn liczby dorosłych osób, które powinny się na nich pomieścić i średniej wagi 75 kg jednej osoby, wszystkie części ławki powinny być maksymalnie odporne na akty wandalizmu, siedziska ławek powinny być wykonane z twardego tworzywa sztucznego lub z drewna (ławki metalowe wykazują tendencję do zbyt dużego nagrzewania się w gorące dni, a przy niskich temperaturach powodują również dyskomfort z powodu odczucia zimna), siedziska ławek muszą być łatwe do utrzymania w czystości, powinny być odporne na dewastację i łatwe w utrzymaniu czystości oraz pokryte powłoką „anty graffiti”, ławki metalowe mogą być stosowane w miejscach często zacienionych, pod wiatami przystankowymi z przyciemnianymi szybami,

15 Wytyczne dotyczące ławek dla podróżnych (cz. 2) poza wiatą peronową lub przystankową, ławki dla podróżnych powinny być ustawione równomiernie wzdłuż krawędzi peronowej, w liczbie dostosowanej do lokalnych potrzeb danego węzła przesiadkowego, konstrukcja nośna ławki dla podróżnych powinna być wykonana z metalu, kamienia lub mieszanki betonowo-kamiennej z dopuszczalnymi domieszkami materiałów dekoracyjnych, w przypadku większego zapotrzebowania na ławki na danym peronie lub przystanku, należy zwielokrotnić wykorzystanie tego samego modelu ławki, geometria siedziska ławki powinna być taka, aby umożliwiała odpływ wody deszczowej oraz jak najszybsze wysychanie po ustaniu opadów, wszystkie ławki powinny być wyposażone w oparcia dla pleców podróżnych, przy każdej ławce powinien znajdować się pojemnik na odpady zmieszane, w odległości zawierającej się w przedziale od 2 do 4 metrów od krawędzi ławki.

16 Stosowanie pojemników do selektywnej zbiórki odpadów Pojemniki takie powinny znajdować się w miejscach: a) położonych w osi peronu przy peronach wyspowych o szerokości powyżej 1,5 m, b) położonych wzdłuż linii ograniczającej zewnętrzną krawędź platformy peronowej przy peronach bocznych, c) najbliżej wiat przystankowych i ławek z zachowaniem odległości określonych przy wymaganiach dla wiat przystankowych i ławek.

17 Wytyczne dla pojemników na odpady zmieszane jednolity model w zakresie kształtu dla wszystkich węzłów przesiadkowych PKM, wielkości pojemników mogą być różnicowane w zależności od stacji kolejowych, rangi węzła przesiadkowego i lokalnych uwarunkowań, ale wszystkie powinny one bazować na tym samym modelu, który należy tylko modyfikować w zakresie wielkości pojemnika, łatwość w opróżnianiu przez służby odpowiedzialne za utrzymanie czystości, jednolity materiał, wykorzystywany w konstrukcji pojemników, ze wskazaniem na obudowy ze stali nierdzewnej, która może być szczotkowana lub stali malowanej proszkowo; kolorystyka części innych, niż wykonane ze stali nierdzewnej, powinna być taka sama, jak konstrukcji nośnej wiat przystankowych, w celu ograniczenia ilości wpadającego śniegu lub deszczu do pojemników, nad ich górną częścią zalecane jest stosowanie zadaszeń o średnicy co najmniej równej średnicy pojemnika (lub takiej samej długości i szerokości, jeśli pojemnik będzie miał kształt prostopadłościanu), jednakże między daszkiem pojemnika a jego górą obręczą odległość powinna zawierać się w przedziale 15-20 cm, umożliwiając wrzucanie większości odpadków, sposób mocowania pojemnika powinien utrudniać odkręcenie go lub zmianę jego położenia przez osoby nieupoważnione, konstrukcja pojemników musi maksymalnie ograniczać ryzyko samoistnego wypadania odpadów poza kosz, w tym również wywiewania ich przez wiatr, konstrukcja kosza powinna być wykonana z materiałów niepalnych i do minimum ograniczyć możliwość zaprószenia ognia i zapłonu zawartości kosza, pojemniki muszą być lokalizowane w taki sposób, żeby dostęp do nich nie wymagał przechodzenia po trawnikach i był możliwy z powierzchni ciągów pieszych i peronów.

18 Wytyczne dla gablot informacyjnych odporność na akty wandalizmu, w przypadku gablot przeszklonych: stosowanie szyb klejonych, wielkość gabloty powinna zapewniać miejsce na publikację takich informacji, jak: schemat sieci komunikacyjnej PKM, rozkład jazdy linii PKM obsługującej daną stację kolejową, schemat połączeń publicznego transportu zbiorowego co najmniej na obszarze tej gminy, w której znajduje się dany węzeł przesiadkowy, wyciąg z taryfy przewozowej i regulaminu przewozów, numer telefonu alarmowego i informacyjnego (w tym do dyżurnego ruchu), zalecane jest oświetlenie wewnętrzne gabloty, które można uzyskać podświetlając całą tylną ścianę tablicy z ogłoszeniami lub stosując podłużne lampy LED u góry i u dołu tablicy informacyjnej, zasilanie oświetlenia gabloty poprzez panel solarny na górze obudowy, stosowanie przynajmniej jednej gabloty na każdy peron kolejowy PKM, gabloty na peronach przystankowych komunikacji lokalnej w obrębie węzłów przesiadkowych PKM powinny być utrzymane w tej samej stylistyce i kolorystyce, a ich wymiary należy każdorazowo dostosowywać do potrzeb danej stacji i peronu, niedopuszczalne jest umieszczanie paneli informacyjnych ponad ławką do siedzenia, gdyż siedzący pasażerowie skutecznie utrudniają dojście do panelu. Jest to istotne zwłaszcza dla osób z wadami wzroku, które mają problemy z czytaniem małych liter, elementy informacji pasażerskiej wymagające częstszej wymiany – takie jak: rozkład jazdy, czy informacja o zmianach w rozkładzie jazdy, powinna być tak umieszczona w gablotach, aby była możliwa ich szybka wymiana bez konieczności stosowania dodatkowych elementów mocujących.

19 Preferowane rodzaje punktów handlowo-usługowych kasy biletowe, punkty informacji pasażerskiej, punkty sprzedaży prasy, bary szybkiej obsługi, restauracje i kawiarnie, obiekty noclegowe, punkty drobnych usług i handlu, punkty napraw rowerów, punkty wypożyczania rowerów, punkty wypożyczania samochodów (car-sharing) – szczególnie dla węzłów wyższych kategorii.

20 Wytyczne dotyczące toalet w obrębie ZWP (cz. 1) wysoka dbałość o czystość pomieszczeń, stałe prowadzenie dezynfekcji urządzeń sanitarnych i podłóg, stosowanie materiałów łatwych do utrzymania w czystości, antypoślizgowe nawierzchnie podłóg, co najmniej jedna kabina przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, preferowany podział kabin na damskie i męskie, maksymalizacja ilości urządzeń sterowanych czujnikami ruchu, dostęp do zimnej i ciepłej bieżącej wody, dostęp do ręczników papierowych lub dmuchaw osuszających dłonie,

21 Wytyczne dotyczące toalet w obrębie ZWP (cz. 2) spłuczki sedesowe, spłuczki pisuarów, baterie umywalkowe i dozowniki mydła sterowane fotokomórką, stosowanie antybakteryjnych pianek lub mydeł w płynie w dozownikach przy umywalkach, elegancki i nowoczesny wystrój wnętrza, umieszczanie zapasowych rolek papieru toaletowego w kabinach w ilości co najmniej 1 sztuki na kabinę, stosowanie mocnego i wytrzymałego papieru toaletowego, stosowanie automatycznych odświeżaczy zapachu, stosowanie antybakteryjnych desek sedesowych, nastawienie na innowacyjne rozwiązania z zakresu designu i wyposażenia pomieszczeń sanitarnych, dających poczucie nowoczesności, elegancji i przyciągających uwagę użytkowników.

22 Schemat zarządzania węzłami PKM

23 Dziękuję za uwagę