Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Co to jest krzywdzenie? PRZEMOC WOBEC DZIECKA

Podobne prezentacje


Prezentacja na temat: "Co to jest krzywdzenie? PRZEMOC WOBEC DZIECKA"— Zapis prezentacji:

1 Rozpoznawanie czynników oraz identyfikacja symptomów krzywdzenia dzieci

2 Co to jest krzywdzenie? PRZEMOC WOBEC DZIECKA
KAŻDE ZACHOWANIE, KTÓRE POWODUJE CIERPIENIE, ZABURZA ROZWÓJ, WŁĄCZA DZIECKO W AKTYWNOŚĆ NIEADEKWATNĄ DO ETAPU ROZWOJU, ZANIECHANIE DZIAŁANIA SKUTKUJĄCE NARAŻENIEM DZIECKA NA NIEBEZPIECZEŃSTWO. KAŻDE DZIAŁANIE LUB BEZCZYNNOŚĆ JEDNOSTKI, INSTYTUCJI LUB SPOŁECZEŃSTWA JAKO CAŁOŚCI I KAŻDY REZULTAT TAKIEGO DZIAŁANIA LUB BEZCZYNNOŚCI, KTÓRY DEPRYWUJE RÓWNE PRAWA I SWOBODY DZIECI I/LUB ZAKŁÓCA ICH OPTYMALNY ROZWÓJ /dr Damian Gil – Katedra Prawa Karnego i Postępowania Karnego / WYRÓŻNIA SIĘ 4 RODZAJE KRZYWDZENIA, przemocy wobec dzieci: maltretowanie fizyczne krzywdzenie psychiczne (emocjonalne) wykorzystywanie seksualne zaniedbywanie

3 PRZEMOC FIZYCZNA w doświadczeniu dziecka Wszelkiego rodzaju zachowania agresywne odnoszące się do ciała dziecka – począwszy od klapsów, czy szarpnięć, a skończywszy na faktycznym maltretowaniu dziecka obejmującym jego katowanie z użyciem wymyślnych narzędzi i sposobów. „Akt przeprowadzony z intencją (lub percepowany jako intencjonalny) zadania cierpienia fizycznego innej osobie” /Gelles, Straus 1979 – Psychologiczne uwarunkowania przemocy w rodzinie/ Karanie „wychowawcze” – czy jest intencjonalne? W Szwecji, Finlandii, Norwegii, Austrii, Łotwie, Danii, Chorwacji, Niemczech i na Cyprze istnieje ZAKAZ stosowania kar fizycznych W Polsce od 2011r. również wprowadzono ten zakaz. Za stosowanie przemocy wobec dziecka (również „wychowawczego” klapsa) grozi odpowiedzialność karna. Na każdym spoczywa obowiązek interwencji prawnej w przypadku zagrożenia dobra dziecka – Art. 572kpc

4 PRZEMOC FIZYCZNA w doświadczeniu dziecka
OBJAWY ZACHOWANIE Urazy, uszkodzenia ciała, złamania, skręcenia, poparzenia w różnych stadiach gojenia się, wygląd obrażeń nieadekwatny do podawanych przyczyn ich powstania. Najczęściej zewnętrzne obrażenia skóry: zranienia, krwiaki, sińce, obrzęki, oparzenia, które są wynikiem bicia dzieci różnymi przedmiotami, kopania, wykręcania rąk, szarpania, ciągnięcia za ciało, za włosy, popychanie o ściany, przypalenia, kłucia, nacinanie ciała, szczypanie, mocnego wstrząsania ciała, rzucanie różnymi przedmiotami, przywiązywanie w celu ograniczenia swobody. Unikanie kontaktu fizycznego, wycofanie, wyrażanie lęku, niska samoocena, stany emocjonalne nieadekwatne do wieku, zakrywanie obrażeń, ekstremalne zachowania (od wycofania do hałaśliwej agresji), niechęć do miejsc związanych z urazami. Dzieci w swoim zachowaniu przejawiają wysoki poziom napięcia, przenoszą często wzorzec reakcji rodziców na swoje najbliższe otoczenie.

5 PRZEMOC PSYCHICZNA w doświadczeniu dziecka
Rozmyślne niszczenie lub znaczące obniżanie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka bez stosowania przemocy fizycznej. „Powtarzający się wzorzec zachowań osoby opiekującej się dzieckiem lub skrajnie drastyczne wydarzenia powodujące u dziecka poczucie bycia nic nie wartym, niechcianym, złym, odtrąconym, zależnym od zaspokojenia potrzeb innych osób” /APSAC/ WYRÓŻNIA SIĘ 6 FORM KRZYWDZENIA PSYCHICZNEGO: wrogie odrzucanie lub poniżanie zastraszanie wyzyskiwanie, przekupywanie odmowa reakcji emocjonalnych izolowanie zaniedbywanie rozwoju umysłowego, nauki, zdrowia, opieki medycznej

6 PRZEMOC PSYCHICZNA w doświadczeniu dziecka
Objawia się słownym znieważaniem, wyśmiewaniem, wyszydzaniem, straszeniem, moralizowaniem, wymuszaniem lojalności, szantażowaniem, nadmiernym kontrolowaniem, wzbudzaniem poczucia winy, nieposzanowaniem godności i prywatności, niszczeniem jego rzeczy osobistych, wyrzucaniem pamiątek, listów, czasową izolacją dziecka. Wyjątkowo perfidną torturą psychiczną jest straszenie wyrzuceniem z domu, oddaniem do domu dziecka, mówienie, że się już go nie kocha, że się od niego odejdzie lub że jest się chorym z jego winy. Przemoc emocjonalną stosuje również rodzic nadopiekuńczy. Nadmierna kontrola, ochrona przed ewentualnymi niepowodzeniami, porażkami również może spowodować zmiany w zachowaniu dziecka

7 PRZEMOC PSYCHICZNA w doświadczeniu dziecka
OBJAWY ZACHOWANIE Zazwyczaj jest mało łatwo zauważalnych objawów, opóźnienie rozwoju fizycznego, zaburzenia mowy Brak zainteresowania otaczającym światem Trudności w nauce, problemy z koncentracją i pamięcią Element „sekretu”, „nowego przyjaciela”, pojawiający się w wypowiedziach lub formach twórczości dziecka (rysunkach, wypracowaniach, listach, itp.) Niska samoocena, depresja, próby samobójcze, zachowania antyspołeczne, zachowania opiekuńcze do innych, opóźnienie w rozwoju emocjonalnym Brak poczucia bezpieczeństwa, lęki, stresy, smutek i samotność Nieumiejętność nawiązywania prawidłowych kontaktów emocjonalnych z ludźmi

8 WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE w doświadczeniu dziecka
WŁĄCZANIE DZIECKA W KAŻDA AKTYWNOŚĆ SEKSUALNĄ PRZEZ OSOBĘ DOROSŁĄ, POPRZEZ AKTYWNE FORMY TEGO ZJAWISKA: Dotykanie intymnych części ciała dziecka Namawianie do dotykania intymnych części ciała osoby dorosłej /masturbowania sprawcy/ Inne czynności seksualne z udziałem dziecka Współżycie seksualne /w tym kazirodcze/, gwałty Produkowanie z udziałem dziecka treści pornograficznych /także rozmowy i opowieści o obscenicznych treściach, umożliwienie oglądania pornografii/ Ekshibicjonizm ORAZ BIERNE FORMY TEGO ZJAWISKA: Uniemożliwianie właściwego seksualnego wychowania dziecka

9 WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE w doświadczeniu dziecka
OBJAWY ZACHOWANIE Obrażenia ciała w okolicach intymnych, zasinienia, obrzęki okolic narządów płciowych, stany zapalne, zaburzenia w oddawaniu moczu, choroby przenoszone droga płciową, urazy, ciąża Zmiana zachowania, nieadekwatny do wieku poziom wiedzy o seksie, zachowania naseksualizowane, zachowania autodestrukcyjne, izolacja od grupy rówieśniczej, zaburzenia snu i łaknienia, lęki, fobie, nerwice, niska samoocena, poczucie winy, depresja Zaburzenia osobowości, prowokacyjne zachowania seksualne, zaburzenia w późniejszym dorosłym życiu Dzieci – ofiary przeważnie długo milczą, ukrywają to, co im się przytrafiło, gdyż osoba molestująca je stosuje wobec nich szantaż psychiczny lub fizyczny oraz wzbudza w nich poczucie wstydu i winy

10 ZANIEDBYWANIE w doświadczeniu dziecka
Zaniedbywanie dziecka może obejmować jego sferę psychiczną i fizyczną. NIEZASPOKAJANIE POTRZEB DZIECKA NIEZBĘDNYCH DLA JEGO PRAWIDŁOWEGO ROZWOJU – POTRZEB ZWIĄZANYCH Z ODŻYWIANIEM, UBIERANIEM, SCHRONIENIEM, HIGIENĄ, OPIEKĄ MEDYCZNĄ, KSZTAŁCENIEM, ORAZ Z PSYCHIKĄ (MIŁOŚĆ BEZPIECZEŃSTWO, PRZYNALEŻNOŚĆ) ZAWIERA ELEMENTY KRZYWDZENIA EMOCJONALNEGO! Zaniedbywanie ma również miejsce wtedy, gdy dziecko ma zaspokojone potrzeby biologiczne, natomiast nie ma zagwarantowanej prawidłowej stymulacji poznawczej.

11 ZANIEDBYWANIE w doświadczeniu dziecka
OBJAWY ZACHOWANIE Zaniedbanie w higienie ciała, zły stan zdrowia, zaniedbany wygląd, nieodpowiednie do pogody ubranie, nieleczone choroby, pasożyty skóry, głód, odwodnienie, apatia Nieadekwatna do wieku waga i wzrost, opóźnienie rozwoju fizycznego, psychomotorycznego Dzieci zaniedbane „wałęsają się” po ulicach, sprawiają wrażenie, że nikt się nimi nie interesuje Kradzieże jedzenia, zasypianie podczas zajęć, ukrywanie zaniedbania, zachowania aspołeczne

12 OBJAWY KRZYWDZENIA DZIECI
SFERA POZNAWCZA SFERA EMOCJONALNA Nagłe zaburzenia mowy Brak zainteresowania otaczającym światem Trudności w nauce Problemy z pamięcią i koncentracją uwagi Kłamstwa Element „sekretu”, „nowego przyjaciela” pojawiający się w wypowiedziach,rysunkach, wypracowaniach, listach Nagłe wahania nastroju – stany apatii lub wzmożonej aktywności Infantylizacja zachowania, np. ssanie kciuka Niepokój, strach, lęk, ataki paniki Problemy ze snem Myśli i próby samobójcze Uzależnienia, np. papierosy, alkohol, narkotyki, leki, Internet, hazard, itp. Negatywna samoocena Zaburzenia depresyjne Przesadna reakcja na niespodziewane bodźce, np. na podniesienie ręki

13 OBJAWY KRZYWDZENIA DZIECI
SFERA SPOŁECZNA SFERA FIZYCZNA Ślady na ciele dziecka, np. urazy, krwawienia, otarcia, siniaki, oparzenia Samookaleczenia Zaniedbania, np. w higienie, ubiorze, odżywianiu, nieleczone choroby Ból genitaliów, odbytu lub ust, upławy Nadpobudliwość ruchowa Nietrzymanie moczu i kału, łysienie plackowate Bóle głowy, omdlenia Ciąża Obawa przed pewnymi ludźmi i miejscami, sytuacjami – zmiana zachowania dziecka w zależności od obecności osób lub miejsc, w których dziecko przebywa Unikanie kontaktu fizycznego Wycofywanie się z kontaktów z innymi ludźmi Zaburzenia w relacjach z rówieśnikami, np. agresja lub wycofanie się Częste nieobecności w szkole, opuszczanie lekcji wych. fiz.

14 OBJAWY KRZYWDZENIA DZIECI SFERA SEKSUALNA
Erotyzacja kontaktów społecznych Seksualna aktywność w stosunku do zabawek i innych dzieci/osób Nasilona masturbacja /niezgodna z normą rozwojową/ Rysunki nacechowane treściami erotycznymi Ryzykowne zachowania seksualne Wulgaryzacja zachowań seksualnych, agresja seksualna Ekshibicjonizm Wczesna inicjacja seksualna Zaburzony obraz własnego ciała Brak zainteresowania płcią przeciwną Uwodzicielskie prowokacyjne zachowania

15 Odpowiedzialność prawna pracowników placówki, zobowiązanych do podejmowania interwencji

16 Obowiązki pracowników oświaty wynikające z przepisów prawa
Dziecko, czyli osoba poniżej 18. roku życia, nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych i nie może w swoim imieniu skutecznie podejmować takich czynności. Nie może zatem zgłosić policji, prokuraturze czy sądowi rodzinnemu, że jest krzywdzone. W tej sytuacji na dorosłych spoczywa obowiązek reagowania w przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy. Polskie prawo nakłada na przedstawicieli placówek oświatowych konkretne obowiązki, związane z ochroną dzieci przed krzywdzeniem oraz interweniowaniem w przypadkach podejrzenia krzywdzenia dziecka. Dokumentem regulującym podejmowanie interwencji przez pracowników oświaty jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011r., w sprawie procedury „Niebieskie Karty”, stosowanej w przypadku uzasadnionego podejrzenia przemocy w rodzinie.

17 Obowiązki pracowników oświaty c.d.
Obowiązek zawiadomienia Policji lub prokuratury o przestępstwie z użyciem przemocy w rodzinie nakłada na pracowników placówek oświatowych również art. 12 i art. 12a Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Dodatkowo nauczyciele podlegają przepisom ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karty Nauczyciela, w której w pkt 1 art. 6 zapisany jest obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę. W placówkach oświatowych zastosowanie mają również uniwersalne przepisy Kodeksu Postępowania Cywilnego (art. 572, dotyczący zawiadamiania sądu opiekuńczego o zdarzeniach uzasadniających wszczęcie postępowania z urzędu) Kodeksu Postępowania Karnego (art. 304, dotyczący społecznego obowiązku zawiadamiania Policji lub prokuratury o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu). Tworząc rozwiązania na rzecz bezpieczeństwa dzieci i młodzieży należy pamiętać także o zapisach Ustawy z dnia 26 października 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, a w szczególności – art. 4 ust. 1 i 2 dotyczącym społecznego obowiązku zawiadamiania o demoralizacji nieletniego lub popełnieniu przez niego czynu karalnego.

18 Przemoc fizyczna – odpowiedzialność prawna
Zgodnie z obecnie obowiązującymi uregulowaniami prawnymi stosowane wobec dzieci metody karcenia mogłyby niekiedy wyczerpywać ustawowe znamiona czynów karalnych takich jak: zniewaga (art.216 kk), naruszenie nietykalności cielesnej (art. 217 kk), pozbawienie wolności (art. 189 kk), czy zmuszenie do określonego działania lub zaniechania (191 kk). Art § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Art § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Art § 1. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Art § 1. Kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

19 Wykorzystywanie seksualne dzieci-odpowiedzialność prawna
Art § 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto doprowadza małoletniego do obcowania płciowego lub poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, nadużywając zaufania lub udzielając mu korzyści majątkowej lub osobistej, albo jej obietnicy. Art § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu zaspokojenia seksualnego prezentuje małoletniemu poniżej lat 15 wykonanie czynności seksualnej. Art Kto dopuszcza się obcowania płciowego w stosunku do wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Art § 1. Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter albo rozpowszechnia treści pornograficzne w sposób umożliwiający takiemu małoletniemu zapoznanie się z nimi, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art Kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Art § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę. § 3. Jeżeli osoba określona w § 1 lub 2 jest małoletnim, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

20 Krzywdzenie przez zaniedbywanie – odpowiedzialność prawna
Art § 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo. § 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Art § 1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć osoby określonej w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Art Kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art § 1. Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art Kto, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej lat 15 albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

21 Znęcanie się nad dzieckiem – odpowiedzialność prawna
Art.207 kk. 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Jeżeli czyn określony w §1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w §1 lub §2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Art. 96(1) Osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych. Artykuł dodany przez art. 2 ustawy z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 125, poz. 842). Zmiana weszła w życie 1 sierpnia 2010 r.

22

23 Procedura „Niebieskiej Karty”

24 Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników placówki jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Pracownik instytucji traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej instytucji oraz swoich kompetencji.

25 Niebieska karta jest procedurą stworzoną przede wszystkim w celu udzielania skuteczniejszej pomocy osobom doświadczającym przemocy domowej. Przez wiele lat przemoc domowa była zjawiskiem bagatelizowanym przez służby powołane do pomocy i traktowana jako wewnętrzne sprawy rodziny pozostające poza zakresem działania tych służb. Taka postawa instytucji zniechęcała osoby doświadczające przemocy do poszukiwania pomocy. Niebieska Karta ma ułatwić osobom doświadczającym przemocy w rodzinie dostęp do informacji, uzyskanie wsparcia i pomocy oraz dokumentowanie zdarzeń związanych z przestępstwem przemocy. Dokumentowanie sytuacji przemocy jest o tyle istotne, że zwykle nie ma świadków przestępstwa (poza sprawcą i ofiarą), a w związku z tym nie ma dowodów tak bardzo pożądanych przez organy wymiaru sprawiedliwości.

26 Szkoła ma obowiązek dostrzec i zgłosić problem przemocy w rodzinie
Od 18 października 2011 r. obowiązek założenia „Niebieskiej Karty" mają m.in. szkoły, gdy podejmą uzasadnione podejrzenia o stosowaniu wobec ucznia przemocy w rodzinie. Szkoła ma obowiązek dostrzeżenia i zgłoszenia problemu stosowania przemocy w rodzinie wobec ucznia. To uruchomi procedurę „Niebieskie Karty", która ma na celu pomoc ofiarom przemocy domowej. Prawo i obowiązek wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty" ma każda placówka oświatowa działająca na podstawie ustawy o systemie oświaty - a zatem zarówno szkoła publiczna, jak i niepubliczna. Przekazanie wypełnionego formularza "Niebieska Karta - A" do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego następuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia wszczęcia procedury. Kopię wypełnionego formularza należy pozostawić w szkole. Osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przekazuje się formularz "Niebieska Karta - B".

27 „Niebieska Karta – formularz A”
Wszczęcie procedury następuje poprzez wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” w obecności osoby, co do którego istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; W przypadku podejrzenia stosowania przemocy w rodzinie wobec niepełnoletniego ucznia, czynności podejmowane i realizowane w ramach procedury, przeprowadza się w obecności rodzica, opiekuna prawnego lub faktycznego; Jeżeli osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie wobec dziecka są rodzice, opiekunowie prawni lub faktyczni, działania z udziałem ucznia przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej. Działania z udziałem dziecka, co do którego istnieje podejrzenie, że jest dotknięte przemocą w rodzinie, powinny być prowadzone w miarę możliwości w obecności pedagoga szkolnego lub psychologa. Po wypełnieniu formularza „Niebieska Karta – A” osobie, co do którego istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przekazuje się formularz „Niebieska Karta – B”;

28 „Niebieska Karta – formularz B”
W przypadku, gdy przemoc w rodzinie dotyczy niepełnoletniego ucznia, formularz „Niebieska Karta – B” przekazuje się rodzicowi, opiekunowi prawnemu lub faktycznemu albo osobie, która zgłosiła podejrzenie stosowania przemocy w rodzinie; Formularza „Niebieska Karta – B” nie przekazuje się osobie, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie. Wypełniony formularz „Niebieska Karta – A” szkoła przekazuje przewodniczącemu zespołu interdyscyplinarnego do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury.

29 Teraz również nauczyciele mogą zakładać „Niebieskie Karty”
Nauczyciele zyskali uprawnienia do zakładania „Niebieskiej Karty”, a sprawcy przemocy w rodzinie poniosą większe konsekwencje. Zmienione przepisy mają na celu większą ochronę ofiar przemocy domowej. „Niebieską Kartę” zakłada nauczyciel, który stwierdza, że w rodzinie ucznia dochodzi do przemocy (decyzję o założeniu „Niebieskiej Karty” warto podjąć po konsultacjach oraz w porozumieniu z zespołem wychowawczym szkoły);

30

31

32 Zaostrzone przepisy w stosunku do sprawcy przemocy
Od 16 listopada 2011 r. sprawcy przemocy w rodzinie, czyli osoby, które muszą opróżnić lokal z powodu stosowania przemocy w rodzinie lub uporczywego wykraczania przeciwko porządkowi domowemu, nie otrzymają pomieszczenia tymczasowego i związku z tym komornik usunie ich do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe. Podstawa prawna:  Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. z 2005 r. Nr 180, poz ze zm.) - art. 9d ust. 5.  Ustawa z 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2001 r. Nr 224, poz. 1342).  Rozporządzenie Rady Ministrów z 13 września 2011 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty" oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta" (Dz.U. z 2011 r. Nr 209, poz. 1245) - §7, §15.

33 ZESPÓŁ INTERDYSCYPLNARNY
Znowelizowana Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (zmiany z 10 czerwca 2010 r. )., nałożyła na gminy obowiązek utworzenia zespołów interdyscyplinarnych. Ich celem jest podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W skład zespołu wchodzi między innymi przedstawiciel oświaty. Praktyka wskazuje, że najczęściej jest nim - co wydaje się naturalne - szkolny pedagog. Zespół powołuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. W jego skład, oprócz wspomnianego już reprezentanta oświaty - wchodzą: przedstawiciele jednostek organizacyjnych pomocy społecznej; przedstawiciele gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych; przedstawiciele Policji; przedstawiciele ochrony zdrowia; przedstawiciele organizacji pozarządowych; kuratorzy sądowi; prokuratorzy (fakultatywnie); przedstawiciele innych podmiotów działających na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie (fakultatywnie).

34 Posiedzenia zespołu odbywają się w zależności od potrzeb, jednak nie rzadziej niż raz na trzy miesiące. Ich obsługę organizacyjno-techniczną ma obowiązek zapewnić ośrodek pomocy społecznej. Zadaniem zespołu interdyscyplinarnego jest integrowanie i koordynowanie działań poszczególnych podmiotów, oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności chodzi o: diagnozowanie problemu; podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mających na celu przeciwdziałanie temu zjawisku; inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie; rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym; inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących w rodzinie przemoc.

35 W celu rozwiązywania problemów związanych z wystąpieniem przemocy w konkretnej rodzinie, zespoły interdyscyplinarne mogą tworzyć grupy robocze. W skład grupy roboczej wchodzą przedstawiciele tych samych instytucji co i w skład zespołu interdyscyplinarnego (a więc i przedstawiciele oświaty). Nie przewiduje się jedynie udziału w jego posiedzeniach osób z organizacji pozarządowych. Warto przypomnieć, że członkowie tak zespołu interdyscyplinarnego jak i grup roboczych wykonują zadania w ramach obowiązków zawodowych lub służbowych. Do zadań grup roboczych należy, w szczególności: opracowanie i realizacja planu pomocy w indywidualnych przypadkach wystąpienia przemocy w rodzinie; monitorowanie sytuacji rodzin, w których dochodzi do przemocy oraz rodzin zagrożonych jej wystąpieniem; dokumentowanie podejmowanych działań oraz ich efektów. Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywa się w oparciu o procedurę "Niebieskie Karty" i nie wymaga zgody osoby przemocą dotkniętej.

36 Procedura „Niebieskie Karty" - obowiązki szkoły

37 W ramach procedury „Niebieskie Karty" przedstawiciel szkoły (placówki oświatowej):
1) udziela kompleksowych informacji o:  możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie,  możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; 2) organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej , jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie;

38 W ramach procedury „Niebieskie Karty" przedstawiciel szkoły (placówki oświatowej):
3) może prowadzić rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informuje te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie; 4) diagnozuje sytuację i potrzeby osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w tym w szczególności wobec dzieci; 5) udziela kompleksowych informacji rodzicowi, opiekunowi prawnemu, faktycznemu lub osobie najbliższej o możliwościach pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej oraz wsparcia rodzinie, w tym o formach pomocy dzieciom świadczonych przez instytucje i podmioty w zakresie specjalistycznej pomocy na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie.

39 Procedura wdrażania w szkole działań interwencyjnych w ramach „Niebieskiej Karty”

40 Zapoznanie wszystkich pracowników szkoły i zadaniami szkoły w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie i procedurą wdrażania „Niebieskiej Karty” Określenie przez dyrektora szkoły zarządzenia, sposobu realizacji procedury. W zarządzeniu dyrektor szkoły nakłada na wszystkich pracowników szkoły obowiązek powiadamiania (w formie notatki służbowej) dyrekcji szkoły o podejrzeniu stosowania przemocy w rodzinie ucznia. Jeżeli ofiarą przemocy w rodzinie jest uczeń, dyrektor powołuje zespół i wyznacza jego koordynatora. Celem działań zespołu jest diagnoza sytuacji rodzinnej ucznia, a także ustalenie czy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że jest on ofiarą przemocy. W przypadku, gdy przemoc w rodzinie nie jest bezpośrednio skierowana na ucznia, należy rozważyć, czy szkoła nie powinna zwrócić się do pracownika socjalnego i do sądu rodzinnego z prośbą o wgląd w sytuację rodziny. Koordynator Zespołu przekazuje dyrektorowi szkoły ustalenia (wynik diagnozy) dotyczące sytuacji dziecka i wspólnie podejmują decyzję o wdrożeniu procedury Niebieska Karta. Formularz Niebieska Karta część A wypełnia osoba wskazana przez dyrektora szkoły.

41 Wszczęcie procedury Niebieska Karta następuje przez wypełnienie formularza Niebieska Karta – A w obecności osoby (ucznia), co, do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie. W przypadku podejrzenia, że ofiarą przemocy jest uczeń niepełnoletni czynności przeprowadza się w obecności rodzica, opiekuna prawnego lub faktycznego. Dyrektor szkoły zapewnia odpowiednie warunki do przeprowadzenia takiej rozmowy (gwarantujące swobodę wypowiedzi, poszanowanie godności oraz bezpieczeństwo) Jeżeli jest podejrzenie, że sprawcami przemocy są rodzice lub opiekunowie działania przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej ( krewni, powinowaci). W przypadku braku takich osób, może być nią wychowawca klasy lub pedagog. W przypadku nieobecności ucznia (ofiary przemocy) w szkole czynności podejmuje się niezwłocznie po powrocie ucznia do szkoły. Gdy istnieje przypuszczenie, że w czasie nieobecności ucznia w szkole może być zagrożone jego zdrowie/życie, szkoła powiadamia o tym policję/prokuraturę. Działania z udziałem dziecka (ucznia niepełnoletniego), co, do którego istnieje podejrzenie, że jest dotknięte przemocą w rodzinie powinny być przeprowadzone, w miarę możliwości, w obecności psychologa. Może to być np. psycholog zatrudniony w szkole lub pracownik Poradni Psychlogiczno-Pedagogicznej

42 Po wypełnieniu formularza Niebieska Karta – A, formularz Niebieska Karta – B przekazuje się rodzicowi, opiekunowi lub osobie, która zgłosiła podejrzenie stosowania przemocy wobec ucznia niepełnoletniego. W przypadku ucznia pełnoletniego formularz przekazuje się bezpośrednio jemu. Formularza Niebieska Karta B nie przekazuje się osobie, co, do której jest podejrzenie, że jest sprawcą przemocy. Niezwłocznie, nie później niż 7 dni od dnia wszczęcia procedury, przekazuje się wypełniony formularz Niebieska Karta – A do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego. Kopia formularza zostaje w szkole, w teczce ucznia. Istnieje możliwość wypełnienia formularza Niebieska Karta - A bez obecności ucznia, gdy nawiązanie bezpośredniego z nim kontaktu jest niewykonalne. Wyznaczona przez dyrektora osoba udziela informacji o możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie, a także o możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co, do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie; Jeśli sytuacja tego wymaga dyrektor organizuje dostęp do pomocy medycznej;

43 Dyrektor może wyznaczyć pracownika, który będzie prowadzić rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informować te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno- edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie.

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57 Opracowanie: Anna Król i Liliana Król
Dziękujemy za uwagę Opracowanie: Anna Król i Liliana Król


Pobierz ppt "Co to jest krzywdzenie? PRZEMOC WOBEC DZIECKA"

Podobne prezentacje


Reklamy Google