DIAGNOSTYKA CHORÓB TARCZYCY

Prezentacja na temat: "DIAGNOSTYKA CHORÓB TARCZYCY"— Zapis prezentacji:

1 DIAGNOSTYKA CHORÓB TARCZYCY
Badania laboratoryjne Badania ultrasonograficzne Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa Badania izotopowe

2 Badania laboratoryjne
Oznaczanie stężenia TSH w surowicy krwi Oznaczanie stężeń wolnych hormonów tarczycy FT3, FT4 Oznaczanie stężenia przeciwciał tarczycowych antytyreoglobulinowych (a-Tg) Antyperoksydazowych (a-TPO) Przeciwko receptorowi TSH (TBII) Oznaczanie poziomu tyreoglobuliny (Tg)

3 BADANIE ULTRASONOGRAFICZNE TARCZYCY
Aparaty pracujące w czasie rzeczywistym Głowice liniowe o wysokiej częstotliwości od MHz Emisja fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości i rejestracja wiązki odbitej Fale dźwiękowe ulegają zjawisku pochłaniania, odbicia i rozproszenia w zależności od właściwości tkanek - impedancja akustyczna

4 Badanie ultrasonograficzne
Ocena wielkości tarczycy: grubość szerokość głębokość obu płatów ocena echostruktury miąższu ocena obecność zmian ogniskowych ocena charakteru zmian ogniskowych zmiany lite torbiele

5 TCHAWICA SKÓRA TK. PODSKÓRNA MIĄŻSZ TARCZYCY TĘTNICA SZYJNA
MIĘSIEŃ DŁUGI SZYI

6

7 SKÓRA TK. PODSKÓRNA MIĄŻSZ TARCZYCY ŻYŁA SZYJNA

8

9 Prawidłowa tarczyca

10 TARCZYCA O NIEJEDNORODNIE OBNIŻONEJ ECHO STRUKTURZE – OBRAZ CH
TARCZYCA O NIEJEDNORODNIE OBNIŻONEJ ECHO STRUKTURZE – OBRAZ CH. GRAVESA-BASEDOWA

11 TARCZYCA O JEDNORODNIE OBNIŻONEJ ECHOSTRUKTURZE

12 Obliczanie objętości tarczycy
Gp x Szp x Dp Gl x Szl x Dl V [ml] = + 2 2 V- objętość G - głębokość Sz - szerokość D - długość p - prawy płat l - lewy płat

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23 SCYNTYGRAFIA TARCZYCY
RADIOFARMACUTYKI 99m Tc: T1/2 = 6,02h, energia promieniowania 140,5 keV, rodzaj promieniowania – gamma, radioizotop generatorowy 131I : T1/2 = 8,05dnia, energia promieniowania 364 keV, rodzaj promieniowania – gamma i beta, radioizotop reaktorowy 123I : T1/2 = 13h, energia promieniowania 159 keV, rodzaj promieniowania – gamma, radioizotop cyklotronowy

24 SCYNTYGRAFIA TARCZYCY – PROTOKÓŁ BADANIA
SCYNTYGRAFIA 99m Tc SCYNTYGRAFIA 131 I aktywność 1-2 mCi(37-74 MBq) droga podania – i.v. czas od podania dawki do wykonania akwizycji 20 – 30 min. czas akwizycji zliczeń – 5 min. aktywność µCi (2-4 MBq) droga podania – p.o. czas od podania dawki do wykonania akwizycji 24h (ew. 6h) czas akwizycji zliczeń – 5 min.

25 WSKAZANIA DO BADAŃ SCYNTYGRAFICZNYCH TARCZYCY
SCYNTYGRAFIA 99m Tc SCYNTYGRAFIA 131 I diagnostyka różnicowa pacjentów z nadczynnością tarczycy ocena charakteru guzka tarczycy ocena wielkości wola wole zamostkowe ektopia tkanki tarczycowej test jodochwytności (przed terapią 131I oraz w zapaleniach tarczycy)

26 SCYNTYGRAFICZNA OCENA GUZKÓW TARCZYCY
guzki „zimne” – guzki nie gromadzące znacznika lub gromadzące znacznik w stopniu niższym niż otaczająca tkanka tarczycy guzki „ciepłe” – guzki gromadzące znacznik w stopniu podobnym do otaczającej tkanki tarczycy guzki „gorące” - guzki gromadzące znacznik w stopniu wyższym niż otaczająca tkanka tarczycy

27 PORÓWNANIE SCYNTYGRAFI 99m Tc i 131I

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46 Rak tarczycy rak brodawkowaty rak pęcherzykowy rak rdzeniasty
rak anaplastyczny

47 RAK ZRÓŻNICOWANY TARCZYCY – DIAGNOSTYKA I TERAPIA
Diagnostyka: scyntygrafia całego ciała 131I po operacji protokół 1) podanie dawki 2 mCi 2) odczyt jodochwytności nad szyją 3) badanie całego ciała pod kątem przerzutów kwalifikacja 1) T24<1% - supresja tyroksyną 2) T % - ablacja kikutów radiojodem 3) T24> 20% - restrumektomia Ablacja kikutów tarczycy protokół: TSH >30 IU/L, dawka 60 – 100 mCi, wykonanie scyntygrafii poterapeutycznej cel: zniszczenie resztek tarczycy w celu zniszczenia mikro ognisk 2) uwidocznienie niskojodochwytnych przerzutów 3) monitorowania za pomocą tyreoglobuliny Leczenie przerzutów protokół: powtarzane dawki 100 – 200 mCi dalsze monitorowanie: scyntygrafia całego ciała 131I, Tg, rtg klatki piersiowej, p. TSH w surowicy krwi