Starzenie się i starość

Prezentacja na temat: "Starzenie się i starość"— Zapis prezentacji:

1 Starzenie się i starość
wprowadzenie

2 Starzenie się jest naturalnym, długotrwałym zjawiskiem, stopniowo rozwijającym się procesem, w wyniku którego, z jednej strony, zachodzą zmiany atroficzne, stopniowo ulegają osłabieniu funkcję życiowe, z drugiej strony, powstają nowe mechanizmy przystosowawcze i zachowane zostają kompensacyjne możliwości organizmu.

3 Starzenie się rozumiane jako proces rozwojowy ma charakter dynamiczny i można je rozpatrywać na płaszczyźnie biologicznej, psychologicznej i społecznej.

4 Starość Nieunikniony efekt procesu starzenia się, w którym procesy biologiczne, psychologiczne i społeczne zaczynają oddziaływać względem siebie synergicznie, prowadząc do naruszenia równowagi biologicznej i psychicznej bez możliwości przeciwdziałania temu

5 Starość rozpatrywana jest z punktu widzenia:
liczby przeżytych lat /wiek emerytalny, kalendarzowy/ zmian biologicznych, które zaszły w organizmie /wiek biologiczny/ zmian psychicznych /wiek psychologiczny/

6 Starzenie się biologiczne
Biologiczny proces starzenia się prowadzi do obniżenia czynności organizmu, w konsekwencji zachodzących zmian we wszystkich układach i pogarszania się funkcji poszczególnych narządów

7 Większość teorii biologicznego starzenia odwołuje się do genetyki i przyjmuje, że cykl życia określony jest przez informacje zawarte w DNA.

8 , Biologiczne starzenie się organizmu, bez względu na sposób rozpatrywania, jest powszechne, dotyczy bowiem każdego, destrukcyjne – upośledzające funkcje komórek, a przez to narządów i tkanek i nie powoduje załamania (w homeostazie, w jej najszerszym znaczeniu, jeżeli układ nie podlega stresowi)

9 Starość biologiczna może stanowić efekt starzenia pomyślnego, zwyczajnego lub patologicznego

10 Starzenie pomyślne wg Rowe i Kahn – oznacza najbardziej optymalny z możliwych przebiegów starzenia, wolny od patologii, kształtowany pozytywnie przez uwarunkowania zewnętrzne, o minimalnych deficytach fizjologicznych, psychologicznych i społecznych przypisywanych wiekowi chronologicznemu.

11 Starzenie zwyczajne Przebiega z widocznymi i odczuwalnymi stratami deficytami, bez widocznej patologii.

12 Starzenie patologiczne
Wyraża się w wyraźnym spadku funkcji narządowych w wyniku nakładających się chorób, które w konsekwencji prowadzą do przedwczesnej śmierci.

13 wg T. Parnowskeigo - starość pierwotna zaprogramowana jest biologicznie. Starość wtórna odnosi się do obecności uszkodzeń i ułomności spowodowanych przez niekorzystne czynniki środowiska.

14 Model starzenia się danej społeczności pozwala określać starzenie się poszczególnych członków tej społeczności jako normalne, przedwczesne i zwolnione

15 Starość, którą przeżywamy w warunkach naszej, europejskiej cywilizacji zdaniem
K. Wiśniewskiej – Roszkowskiej, nie jest starością zdrową, fizjologiczną, lecz przedwczesną, połączoną z licznymi, przewlekłymi chorobami – starością patologiczną.

16 Starzenie się psychiczne
w sferze psychologicznej zmiany rozwojowe związane ze starzeniem się charakteryzuje współwystępowanie regresu z rozwojem. Złożoność, niejednoznaczność, zróżnicowanie, indywidualizacja

17 Zmiany w sferze percepcyjno –motorycznej
z wiekiem słabnie wrażliwość zmysłów (jedynie wrażliwość na ból pozostaje na względnie stałym poziomie); słabnie selektywność uwagi i zdolność jej koncentracji; wydłuża się czas reakcji na bodźce wzrokowe i słuchowe oraz czas wykonania czynności (zarówno prostej, jak i złożonej); obniża się sprawność psychomotoryczna;

18 Zmiany w sferze pamięci i zapamiętywania
obniża się zdolność zapamiętywania – największy deficyt dotyczy pamięci mechanicznej i bezpośredniej; Pamięć długoterminowa (wsteczna) ulega osłabieniu, jednak w mniejszym stopniu; - możliwości doskonalenia pamięci;

19 Zmiany w sferze intelektualnej
- zmiany w sferze inteligencji ogólnej – ilościowy spadek sprawności funkcji intelektualnych mierzonych standardowymi testami; około 60 roku życia obniżeniu ulega tzw. ogólny iloraz inteligencji; maleje funkcja inteligencji płynnej (wrodzonej); rośnie inteligencka skrystalizowana (społeczna), jako nabyta w toku uczenia się i gromadzenia doświadczenia;

20 wraz z wiekiem postępuje tendencja spadkowa dotycząca sprawności myślenia formalno- logicznego;
spadek takich zdolności jak: myślenie indukcyjne, wyobraźnia przestrzenna, koordynacja wzrokowo-ruchowa – zwłaszcza w sytuacji presji czasowej; w rozwiązywaniu problemów zwiększa się udział myślenia relatywistycznego oraz kontekstualno-dialektycznego;

21 dochodzi do integracji i jedności między logiczno-rozumową sferą poznania a sfera intuicyjno-emocjonalną; integrowanie się struktur poznawczych prowadzi do tzw. poznania transcendentalnego;

22 charakter aktywności;
Czynniki modyfikujące obraz zmian deficytowych w sferze procesów intelektualnych wykształcenie; charakter aktywności; rodzaj rozwiązywanych problemów (problemy abstrakcyjne, wyzwalające emocje);

23 poziom aspiracji oraz rodzaj celów życiowych;
rezerwy możliwości intelektualnych; efekt generacyjny – zależność poziomu i jakości procesów poznawczych ludzi z danego pokolenia od specyficznego doświadczenia oraz wymagań społeczno-kulturowych; charakterystycznych dla danego okresu historycznego /obalenie mitu o uniwersalnej tendencji obniżania się poziomu funkcji intelektualnych wraz z wiekiem/

24 - indywidualna plastyczność funkcji psychicznych; ich modyfikowalność oraz podatność na wpływ różnorodnych czynników (zewnętrznych i wewnętrznych)