Nazwa szkoły: ZSP im. Zbigniewa Herberta w Trzebiatowie. ID grupy:

Prezentacja na temat: "Nazwa szkoły: ZSP im. Zbigniewa Herberta w Trzebiatowie. ID grupy:"— Zapis prezentacji:

1

2 Nazwa szkoły: ZSP im. Zbigniewa Herberta w Trzebiatowie. ID grupy:
97/72_P_G1 Kompetencja: Przedsiębiorczość. Temat projektowy: Funkcjonowanie przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej Semestr/rok szkolny: Czwarty – 2011/2012

3 Funkcjonowanie przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej
Bartosz Radoń Damian Krzesiński Jan Sudoł Rafał Gmiter Wojciech Kubala Aleksandra Leszczyńska Milena Janicka Aleksandra Łęska Anna Kosidłowska Stanisława Bagińska

4 Spis treści: Definicja przedsiębiorstwa. Cel działalności przedsiębiorstwa. Cechy przedsiębiorstwa. Rodzaje przedsiębiorstw. Otoczenie przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo w gospodarce rynkowej.

5 Struktury rynkowe. Rachunek zysków i strat. Strategie rozwoju przedsiębiorstwa. Elementy strategii. Model strategii konkurencji wg Philipa Kotlera. Podsumowanie. Źródła.

6 Definicja przedsiębiorstwa.
Przedsiębiorstwo stanowi wyodrębnioną z całej gospodarki narodowej jednostkę gospodarczą, społeczną i techniczną, utworzoną w celu trwałego zarobkowego zaspokajania potrzeb osób trzecich na rynku.

7 Cele działalności przedsiębiorstwa :
dążenie do uzyskania wzrostu efektywności, rozumianej jako stosunek pożądanej kategorii  nadwyżki ( zysk, dochód czysty)  do zaangażowanego kapitału, jest uzyskiwanie efektywności sprzyjającej  interesowi zarobkowemu właścicieli, wzrostowi wartości przedsiębiorstwa .

8 Cele przedsiębiorstwa w kategoriach finansowych jest:
rentowność (zysk), dochód, dochód przeliczony na 1 akcję, wysokość dywidendy, dochód z zainwestowanego kapitału, przetrwanie.

9 cechy przedsiębiorstwa :
podmiot gospodarczy działający w sferze produkcji i wytwarzający w sposób zorganizowany dobra i usługi na potrzeby odbiorców, ekonomicznej podmiotowości przedsiębiorstwa towarzyszy podmiotowość prawna polegająca na przypisaniu osobie fizycznej lub prawnej skutków działań przedsiębiorstwa; przedsiębiorstwo działa profesjonalnie w celu maksymalizacji korzyści materialnych, a jako podmiot pozostaje w obszarze zjawisk gospodarczych, a nie politycznych;

10 ekonomiczną podstawą działania przedsiębiorstwa jako odrębnego podmiotu jest kapitał;
kapitał ten jest zawsze czynny i zaangażowany w przedsięwzięcie będące określoną kombinacją czynników produkcji; przedsiębiorstwo animuje przedsiębiorca, który podejmuje decyzje kapitałowe i ponosi w dużym stopniu ryzyko kapitałowe, a jego zakres może być ograniczony do wartości kapitału; w systemie gospodarczym przepisy prawa decydują, które formy organizacyjne mogą występować na rynku jako przedsiębiorstwa.

11 Z punktu widzenia form własności:
Rodzaje przedsiębiorstw: Z punktu widzenia form własności: przedsiębiorstwa państwowe, przedsiębiorstwa prywatne (w tym przedsiębiorstwa będące własnością pojedynczych osób jak i rodzin oraz spółki), przedsiębiorstwa spółdzielcze, przedsiębiorstwa komunalne, przedsiębiorstwa będące własnością pracowników.

12 Podział uwzględniający rodzaj działalności.
przedsiębiorstwa produkcyjne, przedsiębiorstwa wydobywcze, przedsiębiorstwa przetwórcze, przedsiębiorstwa obróbkowe, przedsiębiorstwa montażowe.

13 Otoczenie przedsiębiorstwa
Jest sumą czynników i procesów, które funkcjonują w środowisku firmy. Czynniki te mają wpływ na działalność prowadzoną przez przedsiębiorstwo, które stale wchodzi z nimi w różnego rodzaju interakcje. Z reguły czynniki składające się na otoczenie przedsiębiorstwa podlegają nieustannym zmian, konieczne jest więc ich ciągłe monitorowanie.

14 Otoczenie przedsiębiorstwa
MIKROOTOCZENIE MAKROOTOCZENIE Przedsiębiorstwo

15 Makrootoczenie. To otocznie ogólne lub otoczenie dalsze przedsiębiorstwa – w ekonomii jest to ogół warunków działania przedsiębiorstwa w danym państwie, regionie geograficznym, strefie klimatycznej, układzie politycznym itd. Przedsiębiorstwo nie może ich zmieniać, może jedynie się do nich dostosować.

16 Makrootoczenie Prawne i polityczne Społeczne Ekonomiczne
Międzynarodowe Technologiczne Demograficzne Ekonomiczne Społeczne

17 W skład makrootoczenia wchodzą :
Prawne i polityczne –dotyczące porządku prawnego i działań elit politycznych. Technologiczne- zmiany w sposobach produkcji. Demograficzne- dotyczące zmian w populacji. Ekonomiczne- związane z kondycją finansową. Społeczne- wynikające ze stylu życia i postaw społecznych ludzi. Otoczenie międzynarodowe- dotyczące sytuacji geopolitycznej.

18 Mikrootoczenie. To otoczenie konkurencyjne lub otoczenie bliższe przedsiębiorstwa. W ekonomii jest to ogół podmiotów gospodarczych(konkretnych organizacji lub grup), które wpływają na przedsiębiorstwo i na które przedsiębiorstwo może wpływać . Mikrootoczenie określa warunki funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa w określonej branży. W jego skład wchodzą wszystkie elementy rynku – od konkurencji poprzez kooperatorów po klientów. Ta część rzeczywistości otaczającej firmę ma na nią najbardziej widoczny wpływ.

19 Otocznie konkurencyjne-
mikrootczenie KONKURENCI ISTNIEJĄCY KLIENCI PRODUCENCI SUBSTYTUTÓW POTENCJALNI KONKURENCI DOSTAWCY

20 Konkurenci Konkurenci przedsiębiorstwa to inne organizacje konkurujące z nim o zasoby, przeważnie klientów i pieniądze. Przedsiębiorstwa mogą również konkurować o różnego rodzaju zasoby inne niż środki pieniężne przeznaczone na wydatki konsumpcyjne. Firmy konkurują także o wysokiej jakości siłę roboczą, przełomowe wynalazki i patenty, również o rzadkie surowce.

21 Klienci Klienci (odbiorcy) to wszyscy ci, którzy płacą za nabywane wyroby lub usługi przedsiębiorstwa. Klientami nie muszą być osoby fizyczne. Można tu wymienić na przykład szpitale, hurtowników oraz producentów. Bardzo ważne dla przedsiębiorstwa są informacje o klientach. Najczęściej uzyskuje się je na podstawie badań rynkowych oraz sprawozdań przedstawicieli handlowych. Obecnie wiele firm koncentruje się na określonych grupach konsumentów lub regionach. Klienci wywierają także duży nacisk dotyczący opakowań, serwisu, ogólnej jakości produktów itd.

22 Dostawcy Dostawcy to organizacje dostarczające zasoby innym organizacjom. Każde przedsiębiorstwo korzysta z usług wielu dostawców. Jedni dostarczają surowce, inni maszyny i wyposażenie. Banki i agencje kredytowe dostarczają niezbędnego kapitału do prowadzenia działalności gospodarczej. Współczesne organizacje starają się unikać uzależnienia od jednego dostawcy. Spowodowane jest to groźbą paraliżu firmy w momencie wypadnięcia dostawcy z rynku, bądź jego wewnętrznymi problemami

23 Siła robocza Organizacje muszą się nią zajmować, zwłaszcza gdy jest zorganizowana w związkach zawodowych, czyli zorganizowanych formach zrzeszania się pracowników. Mogą one wywierać silny wpływ na prowadzoną przez przedsiębiorstwo politykę płac i zatrudnienia.

24 Właściciele (akcjonariusze)
Dzieje się tak ponieważ coraz więcej akcjonariuszy, stara się wpłynąć na kierownictwo firm, w których mają swe udziały. Często wykorzystują oni możliwość obligowania menedżerów do wypracowywania w krótkim czasie konkretnych wyników. Powoduje to niechęć do angażowania się w często bardziej korzystne, ale długoterminowe przedsięwzięcia.

25 Sojusznicy strategiczni
Sojusznicy strategiczni to przedsiębiorstwa współpracujące ze sobą w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Sojusze strategiczne pomagają firmom uzyskiwać od innych doświadczenie którego im brakuje.

26 Przedsiębiorstwo w gospodarce rynkowej
banki PRZEDSIĘBIORSTWO budżet rynek pracownicy produkty kredyt płace podatki

27 Podstawowym celem każdego przedsiębiorstwa jest osiągnięcie maksymalnego zysku. Jednak poza tym pełni w gospodarce wiele innych funkcji. Jest miejscem, gdzie tworzone są produkty przeznaczone na rynek. Stanowi źródło dochodu dla zatrudnionych w nim pracowników. Jako klient zgłasza się do banku po kredyt. Płaconymi podatkami zasila budżet państwa i budżety samorządów. Na rynku konkuruje z innymi przedsiębiorstwami. Tworzy miejsca pracy, zapewnia źródło dochodu. Dążąc do poprawy jakości produktów przyczynia się do postępu technicznego. Zachęcając kontrahentów zagranicznych do współpracy, wprowadza na rynek krajowy kapitał zagraniczny i nowe technologie

28 Struktury rynkowe. Rynki pojedynczych produktów lub ich pokrewnych grup kształtują się w gospodarce rynkowej w wyniku walki konkurencyjnej. Wyróżnia się cztery modele rynków różniące się między sobą liczbą producentów występujących na danym rynku, sposobem kształtowania cen, charakterem produktów będących przedmiotem obrotu, formami konkurencji między producentami ora stopniem swobody wejścia na rynek nowych producentów.

29 Model czystej(inaczej doskonałej, wolnej) konkurencji charakteryzuje się dużą liczbą niezależnych producentów, z których żaden indywidualnie nie oddziałuje na cenę, kształtującą się pod wpływem wielkości popytu i podaży. Przedmiotem obrotu na takim rynku są produkty jednorodne, na przykład płody rolne, a konkurencja ma charakter cenowy. Wejście nowych producentów na rynek doskonale konkurencyjny nie napotyka żadnych barier. W praktyce z wolną konkurencją spotykamy się bardzo rzadko.

30 Model konkurencji monopolistycznej odznacza się względnie dużą liczbą producentów, którzy wytwarzają produkty tego samego typu, np. meble, odzież, obuwie, ale posiadające swoiste indywidualne cechy. Pozwala to producentom odrębnie ustalić ceny swoich wyrobów, nie mogą one jednak zbytnio odbiegać od cen podobnych produktów na rynku. Konkurencja ma charakter głównie niecenowy, czyli polega na zróżnicowaniu jakości lub reklamy. Wejście na rynek jest trudniejsze niż w wypadku konkurencji doskonałej, wymaga większego kapitału i nakładów na skuteczną reklamę i promocję dla pozyskania klientów.

31 Oligopol to model rynku, na którym występuje niewielka liczba producentów, zazwyczaj kilkunastu. Ceny dyktowane są przez najsilniejszych z przedsiębiorstw oligopolu, zwane liderem cenowym, lub ustalane w wyniku umowy między producentami. Konkurencja o charakterze niecelowym polega na ciągłej poprawie jakości produktów oraz stosowaniu dogodnych dla odbiorców form i warunków sprzedaży. Przykładem oligopolu na rynku polskim jest obecnie rynek usług telekomunikacyjnych. Na rynku tym dominującym podmiotem jest Telekomunikacja Polska S.A. , pozostałe to NETIA S.A oraz Tele 2.

32 Monopol pełny to taki model rynku, w którym jeden producent wytwarza unikatowy produkt, kształtujący cenę rynkową zapewniającą wysoki zysk na drodze ograniczenia podaży. Na rynku tym nie ma konkurencji i wejście innych producentów jest praktycznie niemożliwe.

33 Rachunek zysków i strat.
Rezultatem działalności przedsiębiorstwa jest wynik finansowy. Oblicza się go przez odjęcie od przychodów kosztów związanych z działalnością przedsiębiorstwa. Rozróżnia się 2 rodzaje wyniku finansowego. Wynik finansowy dodatni oznacz nadwyżkę osiąganych przychodów nad kosztami ich uzyskania. Jest jednym ze wskaźników pozwalających określić, czy działalność gospodarcza przedsiębiorstwa jest opłacalna, czy nie. Wynik finansowy ujemny powstaje, kiedy przychody są mniejsze niż koszty ich uzyskania.

34 Poza kosztami i przychodami związanymi z działalnością gospodarczą na ostateczny wynik finansowy osiągany przez przedsiębiorstwo mają wpływ również inne zdarzenia, trudne do przewidzenia. Są one związane z ryzykiem gospodarczym i stanowią dla firmy straty i zyski nadzwyczajne. Przykładem strat są zmniejszenia majątku spowodowane przez pożary, powodzie, kradzieże. Do zysków nadzwyczajnych zalicza się umorzone długi i uzyskane odszkodowania. Wynik finansowy na koniec danego okresu jest obliczany w następujący sposób:

35 Wynik finansowy brutto
Przychody ze sprzedaży (-) Koszty uzyskania przychodów Wynik finansowy netto (+) Zyski nadzwyczajne (-) Straty nadzwyczajne Wynik finansowy brutto (-) Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego (podatek) Wynik sprzedaży Jeśli obliczony wynik finansowy netto jest dodatni, to nazywamy go zyskiem, jeśli zaś ujemny- nazywamy go stratą

36 Strategie przedsiębiorstw
Działalność przedsiębiorstwa musi podlegać ciągłej ewaluacji. Należy śledzić zmiany, jakie zachodzą w polityce, gospodarce, stylu życia ludzi, rozwoju nauki i techniki. Pozwoli to na przewidywanie przyszłego popytu oraz szans i zagrożeń związanych z prowadzeniem biznesu. Najważniejsze dla przyszłości przedsiębiorstwa jest prawidłowe wytyczenie strategii rozwoju.

37 Elementy strategii rozwoju
Dotyczą: Skali działalności- wielkość produkcji i jej zakres Zakresu geograficznego działalności – zasięg działalności firmy od lokalnego przez regionalny po kraj i zagranicę Zakresu branżowego działalności – sektor, w którym będziemy działać

38 Model strategii konkurencji Philipa Kotlera.
W zależności od tego, czy przedsiębiorstwo ma mały, czy duży udział w rynku, napotyka na różne szanse i zagrożenia, musi więc stosować różne strategie. Wyróżnia się następujące rodzaje uczestników rynku: Lider rynkowy – przedsiębiorstwo mające największy udział w rynku. Pozwala to liderowi na obniżanie ceny i zdominowanie rynku. Jednocześnie obliguje do obrony sektora przed nowymi konkurentami i walki z substytutami

39 2. Pretendent – posiadający realne szanse prześcignięcia lidera
2. Pretendent – posiadający realne szanse prześcignięcia lidera. Jego strategia polega na zwiększaniu udziału w rynku, poprzez intensywne działania marketingowe i obniżanie cen 3. Naśladowca – firma, która na rynku małym kosztem, wykorzystując produkty już istniejące, naśladując sposoby produkcji, funkcjonuje na rynku 4. Firmy niszowe – to przedsiębiorstwa, które nie chcą i nie mogą konkurować z dużymi firmami. Ich strategia polega na znalezieniu takiej grupy klientów, terenu, produktu, sposobu sprzedaży, który jest atrakcyjny dla firmy i jej klientów

40 podsumowanie Gospodarka rynkowa sprzyja podejmowaniu działalności gospodarczej. Ostra konkurencja, walka o klienta o rynek zbytu. Szanse na sukces w tej rywalizacji mają ci, którzy zdobędą i rozwiną umiejętności zarządzania i będą je umieli w praktyce wykorzystać. Nie gwarantuje natomiast powodzenia przedsięwzięcia. Jedynym sposobem aby o tym się przekonać jest podjęcie ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej. POWODZENIA !!!

41 Źródła: Garbacik Katarzyna, Czas na przedsiębiorczość, PWN Łódź 2008.
Mikina Agnieszka, Przedsiębiorczość- klucz do sukcesu, REA, Warszawa 2002. Gregorczyk Sylwester, Przedsiębiorczość bez tajemnic, WSiP, Warszawa 2002.