Zawieramy znajmość z Aleksandrem Fredrą i jego komedią

Prezentacja na temat: "Zawieramy znajmość z Aleksandrem Fredrą i jego komedią"— Zapis prezentacji:

1 Zawieramy znajmość z Aleksandrem Fredrą i jego komedią
Autorzy: Jacek Wąsik,Konrad Bocheński,Przemek Patalej.

2 Aleksander Fredro Aleksander Fredro - polski komediopisarz, pamiętnikarz, poeta, wolnomularz. Tworzył w epoce romantyzmu. Urodził się 20 czerwca 1793 u stóp Karpat, w Surochowie niedaleko Jarosławia w bogatej rodzinie szlacheckiej (niegdyś senatorskiej). Do Beńkowej Wiszni rodzice Aleksandra Fredry sprowadzili się w Nauki pobierał w domu rodzinnym, nigdy nie uczęszczał do szkół publicznych. 12 stycznia 1806 w pożarze dworu w Beńkowej Wiszni zginęła jego matka, Marianna Fredrowa. Ojciec, Jacek hrabia Fredro, przeniósł się wraz z nim do Lwowa.

3 Życiorys W 1818, mając 25 lat, napisał pierwszą ważną komedię, "Pan Geldhab". Sztuka, napisana z dużym humorem i wdziękiem, opowiada o perypetiach młodego szlachcica starającego się o rękę córki tytułowego dorobkiewicza, usiłującego jednocześnie wydać ją za księcia. Sztuka została wystawiona w 1821 r. 8 listopada 1828[1], po jedenastu latach starań, poślubił w kościele w Korczynie właścicielkę zamku w Odrzykoniu, Zofię de domo hrabinę Jabłonowską, primo voto hrabinę Skarbkową. W 1828, po śmierci ojca, przejął i pomnożył odziedziczony majątek. Był już wtedy autorem kilkunastu komedii. Od 1829 był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. 1830 – udział w pracach Obywatelskiego Komitetu Pomocy dla Powstania, który został utworzony we Lwowie. W 1832 przechowywał w swoim majątku dwóch powstańców z Wielkopolski, którzy w obawie przed represjami ze strony władz pruskich schronili się w Galicji.

4 W 1809 (w wieku 16 lat) zaciągnął się do armii Księstwa Warszawskiego, później był w wojsku Napoleona. W 1812 wziął udział w wyprawie Napoleona na Moskwę (otrzymał wówczas Złoty Krzyż Virtuti Militari). W latach 1813–1814 przebył całą kampanię napoleońską jako oficer ordynansowy w sztabie cesarza. W 1814 został odznaczony Krzyżem Legii Honorowej. W 1815, po abdykacji Napoleona, wrócił do domu i gospodarował w rodzinnym majątku Beńkowa Wisznia. Opuszczając Paryż po klęsce Napoleona, Aleksander hr. Fredro napisał: Wyjechaliśmy razem, z odmiennych pobudek: Napoleon na Elbę, ja zasię do Rudek. Wstąpił do lubelskiej loży wolnomularskiej.

5 Krótkie informacje z życia Aleksandra
Aleksander Fredro poślubił Zofię Skarbkową, która wniosła w posagu połowę zamku w Odrzykoniu pod Krosnem. Pisarz znalazł XVII-wieczne akta procesów sądowych właścicieli zamku: Piotra Firleja i Jana Skotnickiego. Mieszkali w jednym zamku i ciągle dochodziło między nimi do awantur i zatargów. Spór mężczyzn zakończył się ślubem syna wojewody Firleja z kasztelanką Skotnicką. Aleksander Fredro wykorzystał tę historię, pisząc ,,Zemstę".

6 Utwory Aleksandra Fredry
Dożywocie Pan Jowialski (1832) Paweł i Gaweł Śluby panieńskie (1832) Zemsta

7 Cytaty z jego utworów Dożywocie (1834–1835) Zemsta.
A bodaj ci nóżka spuchła! Jak kark skręcisz, dam gromnicę... Lub gromnicy obietnicę. Fraszki i epigramaty Kukułka z gniazda ucieka i kuka, Potem pisklę matki szuka. Stary amant jak piec stary. Dużo swędu, mało pary. Pan Jowialski (1832) Najczęściej sprzeczka z niczego się wznieci (...). Zobacz też: sprzeczka U jegomości zawsze jeszcze figle w głowie. Paweł i Gaweł Paweł i Gaweł w jednym stali domu (...). Opis: początek utworu. Wolnoć, Tomku, w swoim domku. Zobacz też: dom Z tej powiastki morał w tym sposobie. Jak ty komu, tak on tobie. Zemsta. Bo ja rzadko kiedy myślę, alem za to chyża w dziele. Jeśli nie chcesz mojej zguby, krrrokodyla daj mi luby. Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.

8 POSĄG

9

10 ,,Zemsta” Komedia powstała w Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku w Odrzykoniu, który otrzymał w posagu żony. W dokumencie tym znajduje się historia poprzednich właścicieli. Budowla była własnością dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów (dolna część zamku) i Skotnickich (górna część). Piotr Firlej - daleki pierwowzór Cześnika dokuczał Janowi Skotnickiemu - pierwowzorowi Rejenta, za co ten skierował rynny na jego zabudowania. Wtedy Firlej napadł na jego robotników naprawiających mury górnego zamku i zniszczył przy okazji rynny. Skotnicki pozwał go przed sąd i wygrał sprawę, ale kres ich długoletnim zatargom położył dopiero ślub zawarty w 1630 przez wojewodzica Mikołaja Firleja z kasztelanką Zofią Skotnicką. W pierwszej wersji rękopisu Fredro umieścił akcję w czasie sobie współczesnym, a głównymi bohaterami byli Baron, Kiełbik, Rublowa, Papkiewicz. Dopiero w kolejnej wersji rękopisu pojawiły się ostateczne nazwiska postaci, a akcję przesunięto o kilkadziesiąt lat wstecz.

11 Reszta źródeł nieznane.
Źródła Reszta źródeł nieznane.